Wat je hierboven zegt valt mij op. Er spreekt niet echt waardering uit voor hem omdat je hem vergelijkt met enkele zeer negatieve kenmerken van zijn broer.quote:Op maandag 8 juni 2015 16:42 schreef undercover_lover het volgende:
Het zit misschien wel in de genen.
Als ik zijn broer als voorbeeld neem; in de 30, woont nog thuis, geen vriendin, geen vrienden, gaat er zelden op uit..
En waar houdt dat mogen eisen dan op?quote:Op vrijdag 12 juni 2015 11:44 schreef HarveySpecter het volgende:
[..]
Als hij een beetje fatsoenlijk is en beseft dat het voor jou prettig is dat hij mee gaat, dan hoort hij dat toch ook gewoon te doen.
Ik denk dat je dat gewoon moet eisen van hem. Een relatie bestaat immers uit geven en nemen en soms moet je iets voor de ander over hebben wat je misschien zelf niet zo leuk vind.
Zo niet, dan is het gewoon een hufter.
Tot op zekere hoogte uiteraard.quote:Op vrijdag 12 juni 2015 14:30 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
En waar houdt dat mogen eisen dan op?
Want op een slappe dweil zit ook niemand te wachten.
Eigenlijk zou je niks te eisen moet hebben, want ieder normaal persoon gaat gewoon mee naar de bruiloft van de beste vriendin van je partner. Je bent wel echt een lul als je zoiets overslaat.quote:Op vrijdag 12 juni 2015 14:30 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
En waar houdt dat mogen eisen dan op?
Want op een slappe dweil zit ook niemand te wachten.
Eisenquote:Op vrijdag 12 juni 2015 11:44 schreef HarveySpecter het volgende:
[..]
Als hij een beetje fatsoenlijk is en beseft dat het voor jou prettig is dat hij mee gaat, dan hoort hij dat toch ook gewoon te doen.
Ik denk dat je dat gewoon moet eisen van hem. Een relatie bestaat immers uit geven en nemen en soms moet je iets voor de ander over hebben wat je misschien zelf niet zo leuk vind.
Zo niet, dan is het gewoon een hufter.
Als ik gratis drank en eten krijg (liever vlees dan vis) wil ik wel met je mee hoor. Puur platonisch natuurlijk.quote:Op donderdag 11 juni 2015 21:59 schreef Wolves het volgende:
Herkenbaar verhaal. Volgende maand is de bruiloft van mijn beste vriendin en ik heb moeten zeggen dat ik alleen kom.
Ik moet zeggen dat ik het best vervelend vind. Omdat ik het fijn zou hebben gevonden om die dag met hem te delen, maar ook omdat ik het ergens best vervelend vind om daar alleen te zitten terwijl iedereen met z'n partner is.
Ik ben er iig nog niet aan uit wat ik ermee aanmoet, dus als je een wonderoplossing hebt laat het maar weten
Eh, nee. Zij zou het fijn vinden om samen te gaan. Dat alleen zou al reden genoeg moeten zijn om af en toe die tegenzin opzij te zetten. Daar lijkt geen enkele sprake van bij de vriend van TS.quote:Op vrijdag 12 juni 2015 16:05 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Eisenrot op. Omdat partner zich druk maakt om wat een ander denkt moet ze eisen dat ie mee gaat. Want daar gaat het om, wat een ander ervan denkt als ze alleen komt. Lekker boeiend, gewoon schijt aan hebben.
Ja kijk .. daar wordt het dan wel weer lastig. Ik bedoel ... iets eisen is ook weer zoiets ... Dan voelt de ander zich helemaal gedwongen. Maar ja ... in hoeverre mag je dingen eisen wanneer de ander daar niet uit zichzelf toe bereid is?quote:Op zaterdag 13 juni 2015 12:28 schreef Wolves het volgende:
Ik eis helemaal niks van hem en ik ga ook gewoon alleen. Helaas ben ik echter ook niet perfect en vind ik het dus wel vervelend om alleen te moeten gaan. Is het zielig dat ik het me aantrek wat anderen van mij vinden? Waarschijnlijk wel ja, maar toch voel ik het zo.
Ook vind ik eigenlijk gewoon dat als iets heel belangrijk is voor mij, hij het eigenlijk maar gewoon te doen heeft. In een relatie is het geven en nemen hoor. Ik zeur ook niet als ik eindelijk eens een vrije dag heb, maar hij net een of andere game quest heeft gepland, dan trek ik ook m'n eigen plan, dus hij kan heus wel eens een dagje opofferen om iets te doen wat ik belangrijk vind.
Hij heeft overigens bijna geen vrienden en gamet liever. Ook heeft hij van familie eigenlijk alleen zijn ouders nog, dus andersom zijn er eigenlijk nooit dat soort 'gelegenheden'. Anders zou ik met alle liefde meegaan, want voor mij zijn familie en vrienden belangrijk en dat soort dingen doe ik graag voor hem, maargoed.
Bij zoiets als een kerstdiner of een bruiloft wordt naar mijn mening een kritische grens bereikt. Niet dat ik het probleem van de vriend van TS niet denk te begrijpen (ik ben immers een fokkerquote:Op zaterdag 13 juni 2015 13:05 schreef probeer het volgende:
[..]
Ja kijk .. daar wordt het dan wel weer lastig. Ik bedoel ... iets eisen is ook weer zoiets ... Dan voelt de ander zich helemaal gedwongen. Maar ja ... in hoeverre mag je dingen eisen wanneer de ander daar niet uit zichzelf toe bereid is?
Lastig ...
Vind ik ook hoor.quote:Op zaterdag 13 juni 2015 15:18 schreef Biekuh het volgende:
[..]
Bij zoiets als een kerstdiner of een bruiloft wordt naar mijn mening een kritische grens bereikt. Niet dat ik het probleem van de vriend van TS niet denk te begrijpen (ik ben immers een fokker). Het betreft bij Wolves en TS incidenten (zoals een bruiloft of met kerst dus, of lees ik het niet goed?) en ik kan me moeilijk voorstellen dat dat ene kerstdiner per jaar of die paar bruiloften per jaar zo'n taks op iemand trekken dat hij/zij daardoor overprikkeld of oververmoeid raakt.
Waarschijnlijk putten alle werkdagen hem uit omdat hij elke dagen onder de mensen is (typisch introvert), in het weekend/avonden wil hij meer rust hebben om op te laden.quote:Op zondag 7 juni 2015 13:21 schreef undercover_lover het volgende:
Mijn vriend en ik zijn meer dan 5 jaar bij elkaar en wonen samen.
Ik ben zelf redelijk spontaan en sociaal. Maar mijn vriend is echt het tegenovergestelde. Het maakt me niet uit dat hij introvert is, maar soms heb ik serieuze twijfels over zijn gedrag. Zijn familie is net zo, en hij is vroeger gepest, misschien dat het daar vandaan komt.
Op zijn werk heeft hij veel collega's en klanten. Dan is hij heel sociaal maar hij geeft zelf aan dat hij doet alsof. Een enkele keer gaat hij met een groepje collega's weg en 1 collega is zijn beste vriend. Met die beste vriend onderneemt hij elke week wat.
Los daarvan wil hij niks van niemand weten. Hij gaat niet graag met mijn familie om (al vind hij ze wel aardig). Dus die komen als ik alleen thuis ben/ ik ga alleen naar ze toe. Als hij ze wel ziet doet hij normaal.
Feestjes en drukke evenementen zijn echt uit de boze. Dus daar vraag ik hem niet mee naartoe. Soms zeg ik tegen mensen dat hij gewoon niet zo sociaal is, en of ik alleen kan komen.
Maar hij wil niet eens de moeite nemen om op visite te gaan bij kennissen die ons uitnodigen. Allerlei smoesjes zoals; geen zin, te moe, ik ken ze niet, ik kan mezelf niet zijn. Maarja als je niet gaat leer je ze niet kennen ook. Ik voel me dan echt voor blok gezet. Ook speciale dagen als kerst of een jubileum van iets wil hij het liefste overslaan. Daar zeurt hij dan weken over zodat de lol voor mij er helemaal af is. De ene keer laat ik het gaan en de andere keer vind ik dat hij mee moet.
Hij is goed voor mij en we hebben veel plezier samen maar soms voel ik me eenzaam in onze relatie. Hij werkt erg veel waardoor ik vaak alleen thuis ben. Ik kan mezelf wel vermaken, maar leuk is anders.
Als we samen zijn en hij heeft stress of het is te warm dan raakt hij me niet aan. Ik heb meer behoefte aan knuffelen en intimiteit dan hij. Hij vindt me vaak opdringerig.
Ik vind het vooral moeilijk dat hij op zn werk en met zn eigen kennissen heel makkelijk is. Maar alles wat van mijn kant komt is teveel.
Wie herkend dit? Hoe moet ik hier mee omgaan?
Zelf vind ik het wel een prettig idee als ik prima met haar familie/vrienden kan opschieten (andersom zit dat gewoonlijk wel snor). Tuurlijk hoef ik niet persé beste maatjes te worden met iedereen van haar sociale kring (en al helemaal niet de deur daar plat te lopen), maar voor mij is toch optimaal als het allemaal wat lekkerder past en looptquote:Op vrijdag 21 augustus 2015 01:13 schreef spierbal het volgende:
Sterkte ts.
Zelf snap ik nooit zo waarom mensen in een relatie zo naar elkaar toe willen groeien, lees als in: grote deels samen dezelfde activiteiten doen.
Hij heeft zijn sociale kring hij de zijne. Ik heb ook geen trek in haar familie en voel mij ook erg opgedrongen/opgelaten als ik daar naar toe zou moeten.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |