R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mijn vriend en ik zijn meer dan 5 jaar bij elkaar en wonen samen.
Ik ben zelf redelijk spontaan en sociaal. Maar mijn vriend is echt het tegenovergestelde. Het maakt me niet uit dat hij introvert is, maar soms heb ik serieuze twijfels over zijn gedrag. Zijn familie is net zo, en hij is vroeger gepest, misschien dat het daar vandaan komt.
Op zijn werk heeft hij veel collega's en klanten. Dan is hij heel sociaal maar hij geeft zelf aan dat hij doet alsof. Een enkele keer gaat hij met een groepje collega's weg en 1 collega is zijn beste vriend. Met die beste vriend onderneemt hij elke week wat.
Los daarvan wil hij niks van niemand weten. Hij gaat niet graag met mijn familie om (al vind hij ze wel aardig). Dus die komen als ik alleen thuis ben/ ik ga alleen naar ze toe. Als hij ze wel ziet doet hij normaal.
Feestjes en drukke evenementen zijn echt uit de boze. Dus daar vraag ik hem niet mee naartoe. Soms zeg ik tegen mensen dat hij gewoon niet zo sociaal is, en of ik alleen kan komen.
Maar hij wil niet eens de moeite nemen om op visite te gaan bij kennissen die ons uitnodigen. Allerlei smoesjes zoals; geen zin, te moe, ik ken ze niet, ik kan mezelf niet zijn. Maarja als je niet gaat leer je ze niet kennen ook. Ik voel me dan echt voor blok gezet. Ook speciale dagen als kerst of een jubileum van iets wil hij het liefste overslaan. Daar zeurt hij dan weken over zodat de lol voor mij er helemaal af is. De ene keer laat ik het gaan en de andere keer vind ik dat hij mee moet.
Hij is goed voor mij en we hebben veel plezier samen maar soms voel ik me eenzaam in onze relatie. Hij werkt erg veel waardoor ik vaak alleen thuis ben. Ik kan mezelf wel vermaken, maar leuk is anders.
Als we samen zijn en hij heeft stress of het is te warm dan raakt hij me niet aan. Ik heb meer behoefte aan knuffelen en intimiteit dan hij. Hij vindt me vaak opdringerig.
Ik vind het vooral moeilijk dat hij op zn werk en met zn eigen kennissen heel makkelijk is. Maar alles wat van mijn kant komt is teveel.
Wie herkend dit? Hoe moet ik hier mee omgaan?
Ik ben zelf redelijk spontaan en sociaal. Maar mijn vriend is echt het tegenovergestelde. Het maakt me niet uit dat hij introvert is, maar soms heb ik serieuze twijfels over zijn gedrag. Zijn familie is net zo, en hij is vroeger gepest, misschien dat het daar vandaan komt.
Op zijn werk heeft hij veel collega's en klanten. Dan is hij heel sociaal maar hij geeft zelf aan dat hij doet alsof. Een enkele keer gaat hij met een groepje collega's weg en 1 collega is zijn beste vriend. Met die beste vriend onderneemt hij elke week wat.
Los daarvan wil hij niks van niemand weten. Hij gaat niet graag met mijn familie om (al vind hij ze wel aardig). Dus die komen als ik alleen thuis ben/ ik ga alleen naar ze toe. Als hij ze wel ziet doet hij normaal.
Feestjes en drukke evenementen zijn echt uit de boze. Dus daar vraag ik hem niet mee naartoe. Soms zeg ik tegen mensen dat hij gewoon niet zo sociaal is, en of ik alleen kan komen.
Maar hij wil niet eens de moeite nemen om op visite te gaan bij kennissen die ons uitnodigen. Allerlei smoesjes zoals; geen zin, te moe, ik ken ze niet, ik kan mezelf niet zijn. Maarja als je niet gaat leer je ze niet kennen ook. Ik voel me dan echt voor blok gezet. Ook speciale dagen als kerst of een jubileum van iets wil hij het liefste overslaan. Daar zeurt hij dan weken over zodat de lol voor mij er helemaal af is. De ene keer laat ik het gaan en de andere keer vind ik dat hij mee moet.
Hij is goed voor mij en we hebben veel plezier samen maar soms voel ik me eenzaam in onze relatie. Hij werkt erg veel waardoor ik vaak alleen thuis ben. Ik kan mezelf wel vermaken, maar leuk is anders.
Als we samen zijn en hij heeft stress of het is te warm dan raakt hij me niet aan. Ik heb meer behoefte aan knuffelen en intimiteit dan hij. Hij vindt me vaak opdringerig.
Ik vind het vooral moeilijk dat hij op zn werk en met zn eigen kennissen heel makkelijk is. Maar alles wat van mijn kant komt is teveel.
Wie herkend dit? Hoe moet ik hier mee omgaan?
Je kunt je vriend niet veranderen, zijn karakter is nou eenmaal zo. Niet iedereen is hetzelfde en hij heeft blijkbaar gewoon minder behoefte aan intimiteit en contact dan jij. Dat dat voor jou zeer vervelend is, kan ik goed begrijpen. Het beste is en blijft om er met hem over te praten, wij kunnen advies geven maar uiteindelijk draait het om jullie relatie. Vertel hem hoe je je voelt, vooral op het gebied van intimiteit. Dat hij niet heel veel behoefte aan contact heeft, ga je waarschijnlijk niet kunnen veranderen ben ik bang.
Accepteren hoe hij is, is de beste manier om er mee om te gaan denk ik.
Al zou het hem sieren om af en toe meer rekening te houden met jou en eens mee te gaan naar vrienden of familie. Als hij dat echt niet wil, moet jij bedenken of je dit de rest van je leven kan accepteren en naast je neer kan leggen.
Al zou het hem sieren om af en toe meer rekening te houden met jou en eens mee te gaan naar vrienden of familie. Als hij dat echt niet wil, moet jij bedenken of je dit de rest van je leven kan accepteren en naast je neer kan leggen.
geen.
Nee, gedwongen op bezoek bij mensen. Dat is leuk.
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Op visite gaan bij kennissen klinkt ook echt alsof je al 50+ bent, moet ik eerlijk zeggen ... Beetje saai geforceerd huisje boompje beestje gevoel krijg ik daarbij, zou ik zelf ook geen zin in hebben, zeker als het maar kennissen zijn en ik die lui niet echt ken.
Verder, tja, je wist dit, bent al 5 jaar samen, en hem vragen te veranderen, nee, dat doe je gewoon niet. Hij wil zichzelf zijn. En terecht, en als jij dat ook/zelfs niet goed genoeg vindt zou ik gaan denken over of jullie wel echt bij elkaar passen...
Verder, tja, je wist dit, bent al 5 jaar samen, en hem vragen te veranderen, nee, dat doe je gewoon niet. Hij wil zichzelf zijn. En terecht, en als jij dat ook/zelfs niet goed genoeg vindt zou ik gaan denken over of jullie wel echt bij elkaar passen...
Ja doei.
Accepteren dat je het niet kunt veranderen en op basis daarvan je keuze maken.
Kun en (vooral) wil je hier mee leven, doe dat dan en laat het ook (echt) los. Wil je dat niet, laat hem dan gaan.
Kun en (vooral) wil je hier mee leven, doe dat dan en laat het ook (echt) los. Wil je dat niet, laat hem dan gaan.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
heywoodu
Van bijna dood tot olympiėr:
-we gaan niet overal met "diagnoses" strooien, doei-
[ Bericht 60% gewijzigd door motorbloempje op 07-06-2015 13:54:33 ]
[ Bericht 60% gewijzigd door motorbloempje op 07-06-2015 13:54:33 ]
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiėr in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Zelfs al zou dat zo zijn, het verandert niks aan het verhaalquote:Op zondag 7 juni 2015 13:39 schreef heywoodu het volgende:
-we gaan niet overal met "diagnoses" strooien, doei-
heywoodu
Van bijna dood tot olympiėr:
Nee, zeker niet. Ik bedoelde het ook niet als "diagnose" (en al helemaal niet als "haha FOK! dus autist") zoals motorbloempje schijnbaar dacht, maar meer 'gewoon' als een serieus idee. Ik kan mijzelf (iemand met (een vorm van) autisme) namelijk heel erg herkennen in het verhaal over de betreffende vriend. Van het niet mee willen naar kerst en dat soort gedoe tot en met het niet aan willen raken als het te heet is of als ik flink stress heb.quote:Op zondag 7 juni 2015 13:55 schreef Skypuppy het volgende:
[..]
Zelfs al zou dat zo zijn, het verandert niks aan het verhaal
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiėr in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
quote:
jullie komen er samen wel uit, denk ikquote:
"Mendoza's been hit! Mendoza's been fucking hit!"
Hij heeft toch 1 goede vriend waar hij wekelijks mee afspreekt? Beter dan geen vrienden toch? En misschien kiest hij wel letterlijk voor jou en zit hij gewoon niet te wachten op jou familie of vriendengroep. Hij is puur geļnteresseerd in jou. 
Niet als hij gestresst is of als het warm is.quote:Op zondag 7 juni 2015 14:04 schreef Deezertje het volgende:
Hij heeft toch 1 goede vriend waar hij wekelijks mee afspreekt? Beter dan geen vrienden toch? En misschien kiest hij wel letterlijk voor jou en zit hij gewoon niet te wachten op jou familie of vriendengroep. Hij is puur geļnteresseerd in jou.
quote:
Als we samen zijn en hij heeft stress of het is te warm dan raakt hij me niet aan. Ik heb meer behoefte aan knuffelen en intimiteit dan hij. Hij vindt me vaak opdringerig.
Ik voel mij neger
TS, je klinkt als een vreselijk vermoeiend persoon om bij in de buurt te zijn.
Ik had je willen aanraden om te proberen minder een zeikwijf te worden, maar mensen veranderen nu eenmaal niet, kijk maar naar je vriend.
Dit zijn geen smoesjes, dit is gewoon hoe hij zich erbij voelt.quote:Allerlei smoesjes zoals; geen zin, te moe, ik ken ze niet, ik kan mezelf niet zijn.
Ik had je willen aanraden om te proberen minder een zeikwijf te worden, maar mensen veranderen nu eenmaal niet, kijk maar naar je vriend.
Typisch weer Fok! om TS een zeikwijf te noemen, haar vriend zou best eens een klein beetje open kunnen staan voor wat contact met vrienden/familie van TS. Dat betekent natuurlijk niet dat je per se naar iedere dingetje samen hoeft te gaan.
٩๏̯͡๏)۶
Op visite bij familie en kennissen. Dat is ook gewoon zwaar kut. Zelfde als van die mensen die met kerst met z'n alle lekker 'gezellig' willen doen. Snap de vriend van TS volkomen.
The more debt, the better
Ja dat vond ik ook al (al zijn het normaal mannen die dit soort dingen als 'zeikwijf' zeggenquote:
Typisch weer Fok! om TS een zeikwijf te noemen, haar vriend zou best eens een klein beetje open kunnen staan voor wat contact met vrienden/familie van TS. Dat betekent natuurlijk niet dat je per se naar iedere dingetje samen hoeft te gaan.
) geloof niet dat de modjes er net zo over denken.Van iemand uitschelden is nog nooit een situatie verbeterd
geen.
Hey bedankt voor alle reacties.
Accepteren of weggaan dus.
Ik praat er wel over met hem maar dan zegt hij dat ik hem een schuldgevoel probeer aan te praten, en loopt hij vervolgens weg.
Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
Accepteren of weggaan dus.
Ik praat er wel over met hem maar dan zegt hij dat ik hem een schuldgevoel probeer aan te praten, en loopt hij vervolgens weg.
Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
Misschien veranderd het nog wel. Ik heb ook jaren minder behoefte gehad aan sociaal contact maar toen ik me realiseerde dat ik ouder werd en ik al die jaren het leuker had kunnen hebben maar ook bv. misschien nog maar 20x ofzo kerst kan vieren met mijn ouders ben ik mezelf gaan dwingen vaker het sociale op te zoeken. Dan ga ik soms alsnog met tegenzin maar vind ik het leuk als ik er ben en ben ik achteraf gelukkiger dat ik toch weer wat tijd heb geļnvesteerd in relaties onderhouden.
Dat hij daar geen zin in heeft.quote:Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
De feiten benoemen uitschelden noemen.quote:Op zondag 7 juni 2015 15:29 schreef Isis20 het volgende:
[..]
Ja dat vond ik ook al (al zijn het normaal mannen die dit soort dingen als 'zeikwijf' zeggen
Van iemand uitschelden is nog nooit een situatie verbeterd
Vervelend dat h\ij niet openstaat voor een gesprek. Het is namelijk toch iets wat je dwars zit en daar zou hij best naar mogen luisteren. Maar dat is natuurlijk wel afhankelijk van hoe je dat aanpakt. Hoe open je zo'n gesprek, TS? Als je meteen begint met verwijten snap ik dat hij er weinig zin in heeft en denkt dat jij hem met een schuldgevoel wil opzadelen.
Wees wel eerlijk tegen hem, maar ook redelijk. Probeer er achter te komen waarom die behoefte bij hem niet zo sterk is. Daar hoeft niet per se een psychologische of opvoedkundige reden achter te liggen. Misschien houdt hij er gewoon niet zo van. Dan zul je dat inderdaad moeten accepteren. Aan de andere kant denk ik dat je in een relatie best wel eens een familiebezoekje voor elkaar over moet hebben. Voor jou is het namelijk heel belangrijk en daar mag hij best rekening mee houden.
Wees wel eerlijk tegen hem, maar ook redelijk. Probeer er achter te komen waarom die behoefte bij hem niet zo sterk is. Daar hoeft niet per se een psychologische of opvoedkundige reden achter te liggen. Misschien houdt hij er gewoon niet zo van. Dan zul je dat inderdaad moeten accepteren. Aan de andere kant denk ik dat je in een relatie best wel eens een familiebezoekje voor elkaar over moet hebben. Voor jou is het namelijk heel belangrijk en daar mag hij best rekening mee houden.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Verschil tussen feiten en meningen niet wetenquote:
[..]
De feiten benoemen uitschelden noemen.
geen.
Been there done that, ik heb er ook zo eentje gehad. Je kunt zoals eerder gezegd je vriend niet veranderen, plus je weet ook niet of het erger zal worden of niet. De kans zit erin dat het een sleur zal worden. Weeg de voors en tegens eens af en bekijk of je de rest van je leven graag aan huis gekluisterd zit.quote:
Hey bedankt voor alle reacties.
Accepteren of weggaan dus.
Ik praat er wel over met hem maar dan zegt hij dat ik hem een schuldgevoel probeer aan te praten, en loopt hij vervolgens weg.
Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
Ik had er zelf na 6 jaar kluizenaars gedrag van zijn kant wel een beetje genoeg van en na heel veel wikken en wegen lekker weggegaan.
Hij voelt zich 24x7 moe?quote:
TS, je klinkt als een vreselijk vermoeiend persoon om bij in de buurt te zijn.
[..]
Dit zijn geen smoesjes, dit is gewoon hoe hij zich erbij voelt.
Ik had je willen aanraden om te proberen minder een zeikwijf te worden, maar mensen veranderen nu eenmaal niet, kijk maar naar je vriend.
klinkt meer als een zeikvent.
quote:
quote:
quote:
Sorry, maar ik moest een beetje lachen om dit topic.quote:
Op een serieuze toon: kun je niet doorvragen waarom hij sociale situaties vermijdt? Misschien voelt hij zich onzeker, misschien vindt hij deze mensen of het soort sociale gelegenheden niet interessant. Bijvoorbeeld dat hij liever een avond met een goede vriend filosofeert over het wel en wee van de wereld, dan dat hij aan tante Truus moet vragen hoe het met de kinderen is. Ik doe maar een suggestie.
Als je wil dat hij je aanraakt, dan is het misschien handiger om hem daartoe te verleiden, dan dat je het van hem vraagt. Bijvoorbeeld door je eens op te maken, voor hem te koken en hem aan de deur te begroeten als hij thuiskomt. Maar na vijf jaar met hem samen te zijn weet je dat misschien beter dan ik.
|
|
