http://www.parool.nl/paro(...)ritische-vraag.dhtmlquote:
Voor de vorm stelde Humberto Tan iets wat leek op een kritische vraag
JdM de Grote had ja gezegd. Doet hij normaal nooit. Nu wel. En hij nam meteen zijn zuster mee, en zijn zoontje. Humberto Tan had het maar mooi voor elkaar. De koninklijke familie, allemaal bij elkaar, aan zijn tafel. Een hagiografie werd het.
Vriend Willem van Kooten: 'Hij kwam op een Puch. Of was het een Tomos? En een Afghaanse jas, hahahaha.' Enzovoorts.
Voor de vorm stelde Humberto af en toe iets wat leek op een kritische vraag. 'En als iets niet lukt, John?' Waarop John dan antwoordde: 'Dan is het stof afvegen en door. Het heeft in elk geval niet gelegen aan inzet en creativiteit.'
Kijk, als iemand 35 jaar bij de zaak is, maak daar vooral een feestje van. Slingers, een lied, het alfabet. Maar doe dat waar het hoort: onder ons, met de schuifdeuren dicht. Want zo veel gevlei, dat verdragen alleen intimi.
Of het nooit frustreert dat het alleen entertainment is en helemaal niet hoogdravend? Linda: 'Daar hebben we niet zo veel last van.'
Ook de afperser kwam in een halve zin voorbij. Humberto: 'Ben je het kwijt, de bedreigingen?' 'Ik wel,' zei John. Het was net als met flops. Een paar dagen ziek en dan door.
En snel verder ging het gesprek, over de vrouw van John de Mol, Els, het cement van de familie.
Humberto Tan was weer eens geen interviewer, hij was ceremoniemeester.