[Reisverslag] Schotland 2015

Reisverslag Schotland 13 – 24 mei 2015

Dit is een eigenlijk een mini reisverslag, aangezien ik m’n knie heb verdraaid (of iets dergelijks) in de sneeuw en na een paar dagen rust zonder significant herstel heb besloten om naar huis te gaan zodat het goed kan genezen voor mijn volgende reis naar Zweden die (hopelijk) begint op 30 juni.

Hoewel ik dus maar weinig heb kunnen doen was WAT ik heb gedaan wel heel erg mooi! Vooral geholpen door de sneeuw die het allemaal nog veel mooier maakt. Volgens de Schotten die ik tegenkwam was er ongebruikelijk veel sneeuw in de heuvels voor deze tijd van het jaar.

Op deze reis heb ik wild gekampeerd (geen campings). Eerst een paar dagen auto kamperen rond Glen Shee (oost Schotland) en daarna met een rugzak, klein tentje en 7 dagen eten een deel van de Kintail-Affric way gelopen en wat heuvels daar in de buurt beklommen.


Op het kaartje zie je de twee wandelingen die ik heb gedaan in de buurt van Glen Shee / Cairnwell Hills. De eerste wandeling was vrij lang (ca 30km) aan de oostkant van de A93 en bevatte 6 Munro's (heuvels >3000ft/914m). De tweede was een kort rondje aan de west kant in de Cairnwell Hills, die bekend staan als de meest toegankelijke Munro's van Schotland.


Fantastisch uitzicht net voor Cairn of Claise. Het hele gebied is eigenlijk een groot sub-arctisch plateau. Erg veel wildlife hier! Nog nooit zag ik zoveel berg hazen als hier. Prachtig om die door de sneeuwvelden zien huppelen. En ik kwam ook een hermelijn tegen!


Loch Callater, gezien vanaf Tolmount. The Cairngorms op de achtergrond.


Mijn tweede wandeling, in de Cairnwell Hills, had ik niet zoveel van verwacht aangezien het gebied nogal is verpest door ski-faciliteiten. Maar als je die troep voorbij bent wordt het toch wel weer erg mooi. Ook hier sub-arctic plateau met sneeuwhoenen (ptarmigans) en ook hier veel berg hazen.


De volgende fase van de reis was wat avontuurlijker. Ik ben naar Morvich gereden in het noord-westen (Kintail), heb daar mijn auto achtergelaten en ben met rugzak, tentje en 7 dagen voedsel de wildernis in gelopen richting Loch Affric. Wat fantastisch mooi! De bedoeling was om een aantal van de heuvels langs de route te beklimmen maar dat is maar gedeeltelijk gelukt wegens veel sneeuw. Wat ik uiteindelijk gelopen heb zie je in blauw.


Onderweg naar Glen Affric. Er stond een zeer harde wind en ik werd af en toe bijna van het pad geblazen! Laatste stuk van de eerste dag was ook erg nat. Maar wel schitterend zoals je kunt zien.


Tentje opgezet in een stormachtige wind en veel regen die de hele nacht doorging. Dit kwam me eigenlijk wel goed uit want ik wou mijn nieuwe backpack tentje eens goed uittesten en hij slaagde met vlag en wimpel. Toen ik s'morgens mijn tentje uit kwam lag er een mooi vers laagje poedersuiker over de heuvels, want wat in het dal regen was was hoog in de heuvels sneeuw.


Het plan voor vandaag was het beklimmen van 3 Munro's: An Socach, Sgurr nan Ceathreamhnan en Mullach na Dheiragain. Dat zou een vrij zware tocht zijn maar ik had de energie. De wandeling begon prima. Op deze foto zou mijn tentje ergens in het dal zichtbaar moeten zijn als 1 pixel.


Het begint weer te sneeuwen en er staat een loeiharde wind. Maar ik bereik de ijzige top van An Socach zonder problemen. Deze foto ziet er erg koud uit maar in werkelijkheid viel dat wel mee!


Echter, voor de volgende Munro sta ik knie-diep in de sneeuw op een steile helling en ik ben bang dat de boel gaat schuiven met de mogelijkheid dat ik honderd meter naar beneden glij. Ik neem het moeilijke maar (denk ik) verstandige besluit om niet verder te gaan. Op deze foto kijk ik nog even terug naar de (makkelijke) heuvel die ik wel heb beklommen.


De volgende morgen breek ik mijn tent op en loop verder Glen Affric in. S'nachts heeft het weer geregend (en gesneeuwd in de heuvels) en het ziet er allemaal prachtig uit.



Ik bereik Loch Affric. De wandeling gaat erg langzaam omdat ik steeds stop om van het landschap te genieten.


Carn Eige aan de overkant van het meer. Oorspronkelijk was ik van plan om die de volgende dag te gaan beklimmen...


Ik bereik de bekende brug aan de oostkant van Loch Affric. Nu is het gedaan met de rust want dit is weer per auto te bereiken en hier zijn veel (dagjes-)mensen die vanaf Cannich Glen Affric zijn ingereden. Vanaf hier ga ik op zoek naar een rustige plek om mijn tentje neer te zetten.


Ik vind een prachtig plekje op een vlak terras op de helling boven Loch Affric. Mijn tentje is onzichtbaar vanaf het pad beneden en het is heerlijk stil. S'ochtends en s'avonds geniet ik van de zang van vogels waaronder een koekoek. S'nachts maakt er piepend en knorrend een houtsnip een baltsvlucht rond mijn tent. Echt fantastisch!


De volgende morgen vertrek ik voor een lange tocht door de heuvels. Ik heb afwisselend zon en regen, wat mooie regenbogen oplevert.


Het oorspronkelijke plan was om een lang circuit te lopen met 3 Munro's, maar het is al meteen twijfelachtig of dat wel haalbaar is want er ligt veel sneeuw. Vlak onder de ridge in kwestie sta ik alweer knie-diep in de sneeuw en onder die omstandigheden is een circuit van bijna 30km gewoon niet realistisch. Daarom switch ik naar plan B: een rondje Tom a' Choinich / Toll Creagach. Dat is totaal 17km en daarvan heb ik al een groot stuk gelopen.


Eerst afdalen en dan weer omhoog richting Tom a' Choinich. Makkelijk is het niet met diepe sneeuw, maar wel erg mooi. Zonneschijn wordt afgewisseld door sneeuwstormen waarbij de wind zo hard was dat ik af en toe letterlijk werd weggeblazen. Op deze foto is het eventjes mooi helder.


Eindelijk op de top van Tom a' Choinich is er een harde sneeuwstorm dus ik ga maar snel weer omlaag. Tijdens de afdaling breekt het eventjes mooi open en kijk ik op deze prachtige besneeuwde walvis rug. Het eind daarvan is Toll Creagach, de tweede Munro van de dag. Maar die top ligt lager dan de eerste dus ik kijk er hier bovenop.


Nog even terugblikken op Tom a' Choinich. Vanwege de groothoek lens lijkt het zo niet veel maar dat laatste stuk was lastig en steil door de sneeuw!


Uitzicht op Loch Mullardoch vanaf Toll Creagach


Laatste keer terugkijken richting Tom a' Choinich.


De volgende dag loop ik weer terug richting mijn vorige kampeerplek. Nu volg ik de noordkant van Loch Affric dus het ziet er allemaal weer anders uit.


Het westelijke uiteinde van Loch Affric.

Helaas heb ik tijdens de laatste heuveltocht m'n knie verdraaid (of iets dergelijks) in de sneeuw. Ik neem daarom nog een rustdag voordat ik terugloop naar mijn auto die in Morvich staat geparkeerd. Knie blijft pijn doen, waarop ik besluit om naar Torridon te rijden voor een paar rustdagen. Na twee rustdagen aldaar en weinig vooruitgang besluit ik dat ik beter naar huis kan gaan om het rustig te laten herstellen, want ik wil niet mijn Kungsleden trek (vanaf 30 juni) in gevaar brengen.

Een veel te voortijdig einde van deze prachtige reis, maar ik heb er toch een goed gevoel over omdat de wandelingen die ik heb gedaan behoren tot de mooiste die ik ooit heb gedaan in Schotland, juist vanwege de sneeuw.

[ Bericht 4% gewijzigd door SeLang op 01-07-2017 17:38:19 (Links gerepareerd) ]

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 14:49 schreef dimmak het volgende:
Prachtig. Helemaal alleen gegaan?

Yep!