R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb al van kind af aan bronchitis, het is dus chronisch en valt onder COPD.
Als gevolg daarvan heb ik zo'n 3 tot 4 keer per jaar een longontsteking, nu helaas weer.
Iedere keer na een longontsteking gaan mijn longen verder achteruit, is er schade toegebracht die niet meer te herstellen is.
Ik merk dat de herstelperiode steeds langer duurt en dat ik dagelijks steeds meer mijn medicatie nodig heb (inhalator en prednisolon).
Ik voel me schuldig tegenover mijn gezin, dat ik nu minder kan, dat ik geen lange wandelingen meer kan maken, dat ik snel moe ben, dat ik als ik weer ziek ben hun hulp nodig heb en dat dit in de toekomst alleen maar meer zal zijn.
Zowel vriend als kinderen laten totaal niet merken hier moeite mee te hebben, het enige waar mijn vriend zich soms druk om maakt is dat ik waarschijnlijk niet heel oud zal worden.
Maar dat schuldgevoel blijft.
Ik merk dat ik hier steeds meer mee zit, ik ben pas 34, ik hoor actief te zijn, en dat probeer ik ook wel zo veel mogelijk maar ik merk dat mijn lichaam dan tegengas gaat geven.
Zijn meer mensen hier chronisch ziek? Hoe gaan jullie hier mee om?
Als gevolg daarvan heb ik zo'n 3 tot 4 keer per jaar een longontsteking, nu helaas weer.
Iedere keer na een longontsteking gaan mijn longen verder achteruit, is er schade toegebracht die niet meer te herstellen is.
Ik merk dat de herstelperiode steeds langer duurt en dat ik dagelijks steeds meer mijn medicatie nodig heb (inhalator en prednisolon).
Ik voel me schuldig tegenover mijn gezin, dat ik nu minder kan, dat ik geen lange wandelingen meer kan maken, dat ik snel moe ben, dat ik als ik weer ziek ben hun hulp nodig heb en dat dit in de toekomst alleen maar meer zal zijn.
Zowel vriend als kinderen laten totaal niet merken hier moeite mee te hebben, het enige waar mijn vriend zich soms druk om maakt is dat ik waarschijnlijk niet heel oud zal worden.
Maar dat schuldgevoel blijft.
Ik merk dat ik hier steeds meer mee zit, ik ben pas 34, ik hoor actief te zijn, en dat probeer ik ook wel zo veel mogelijk maar ik merk dat mijn lichaam dan tegengas gaat geven.
Zijn meer mensen hier chronisch ziek? Hoe gaan jullie hier mee om?
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Nee ben ik niet, maar je kunt weinig anders dan het accepteren he. Ik bedoel, wat wil je dan? Als je lichaam niet kan dan kan het niet. Het is niet iets wat je kunt trainen waarna je het wel kunt, dan zou heteen ander verhaal zijn.
Je zult t moeten accepteren want de realiteit verandert niet.
Je zult t moeten accepteren want de realiteit verandert niet.
Breitling - Instruments for Professionals
Het gekke is dat ik het altijd een beetje genegeerd heb, ik ook nooit heb gepraat over dat ik chronisch ziek ben, vele in mijn omgeving wisten het niet eens gezien het nog niet zo ernstig was.quote:Op dinsdag 12 mei 2015 09:09 schreef CoolGuy het volgende:
Nee ben ik niet, maar je kunt weinig anders dan het accepteren he. Ik bedoel, wat wil je dan? Als je lichaam niet kan dan kan het niet. Het is niet iets wat je kunt trainen waarna je het wel kunt, dan zou heteen ander verhaal zijn.
Je zult t moeten accepteren want de realiteit verandert niet.
Maar de laatste 2 jaar is het een stuk erger geworden, ineens besef ik me dus dat ik wel chronisch ziek ben, en dat ik niet meer alles kan.
Dat zal ik inderdaad moeten leren accepteren, alleen dat is moeilijk.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Begrijpelijk wel dat je het er soms moeilijk mee hebt. Misschien kun je het er eens met je vriend over hebben zodat duidelijk wordt dat je geen schuldgevoel hoeft te hebben?
Het is niet alsof je er zelf wat aan kan doen dat je chronisch ziek bent.
Oh, en probeer niet alles aan te trekken wat mensen hier roepen.
Het is niet alsof je er zelf wat aan kan doen dat je chronisch ziek bent.
Oh, en probeer niet alles aan te trekken wat mensen hier roepen.
Laat maar, ik kan dit nu echt even niet gebruiken, dit topic was een slecht idee.quote:
Op Maar bedankt voor het verwijderen
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik denk dat ik gewoon even een emotionele zwakke bui heb, slecht geslapen, oudste dochter was gisteren jarig en ik lag weer ziek op de bank. Voel ik me daar weer schuldig over.quote:Op dinsdag 12 mei 2015 09:21 schreef Waterdrinker het volgende:
Begrijpelijk wel dat je het er soms moeilijk mee hebt. Misschien kun je het er eens met je vriend over hebben zodat duidelijk wordt dat je geen schuldgevoel hoeft te hebben?
Het is niet alsof je er zelf wat aan kan doen dat je chronisch ziek bent.
Oh, en probeer niet alles aan te trekken wat mensen hier roepen.
We praten er regelmatig over, hij is begripvol, lief en steunt me. Maar soms heeft hij het over verre reizen maken, dat wil ik ook, maar ik zie wel altijd beren op de weg, of ik dat wel kan enz.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Kijk het is in principe heel erg eenvoudig. Wil je een vergelijking? Prima. Ik heb een handicap. Wellicht heb je dat een x ergens gelezen, misschien ook niet. Ik loop dus anders dan jij. Gevolg daarvan is ook dat ik noet kan rennen, niet kan voetballen, niet ver kan lopen etc etc.quote:
[..]
Laat maar, ik kan dit nu echt even niet gebruiken, dit topic was een slecht idee.
Maar bedankt.
Dat is natuurlijk anders dan bij jou, waar het je levensduur zou kunnen beperken, maar oke. Either way. Ik kan 2 dingen doen. Ik kan me focussen op wat ik wel kan, of ik kan mezelf zielig vinden vanwege alles wat ik niet kan. Al doe ik dat laatste 2 weken lang, daarna ben ik op exact dezelfde positie als waar ik was, in een onveranderde realiteit.
Thats life. Deal with it. Het staat er hard, maar het is wel zo. Sommige dingen heb je geen invloed op. Je moet t er mee doen. Het is niet anders. Overigens ben ik ook 34.
Breitling - Instruments for Professionals
Je kúnt eigenlijk niet anders dan het accepteren. Je kunt je ertegen verzetten, maar dat heeft totaal geen zin (al ben ik zelf wel van de struisvogelpolitiek 
). Ik kan ook niet alles en merk dat het gaandeweg erger wordt, en dat ik nu eigenlijk wel bang voor later begin te worden, als ik oud ben. En soms heb ik een baaldag, en dan heb ik niet eens een handicap ofzo Dus ik voel me dan meteen een enorme aansteller. Het is heel dubbel in ieder geval.
). Ik kan ook niet alles en merk dat het gaandeweg erger wordt, en dat ik nu eigenlijk wel bang voor later begin te worden, als ik oud ben. En soms heb ik een baaldag, en dan heb ik niet eens een handicap ofzo Dus ik voel me dan meteen een enorme aansteller. Het is heel dubbel in ieder geval.
Tap tap tap
Hoezo of je dat wel kunt? Het is een vakantie. Ja, goed, misschien moet je het rustig aan doen, misschien moet je geen hele bergwandelingen gaan maken, maar je kunt toch wel gewoon ver weg gaan?quote:
[..]
Ik denk dat ik gewoon even een emotionele zwakke bui heb, slecht geslapen, oudste dochter was gisteren jarig en ik lag weer ziek op de bank. Voel ik me daar weer schuldig over.
We praten er regelmatig over, hij is begripvol, lief en steunt me. Maar soms heeft hij het over verre reizen maken, dat wil ik ook, maar ik zie wel altijd beren op de weg, of ik dat wel kan enz.
Als ik zo dacht als jij had ik niks van de wereld gezien. Fuck that. Je moet je niet laten tegen houden door angst. Misschien moet je, net als ik, vaker gaan zitten tijdens een stuk lopen. So be it. Het alternatief is dat je lekker 'veilig' thuis blijft maar ook niks van de wereld ziet en altijd met een wat als gevoel blijft zitten.
Er komt een moment dat je het echt niet meer KUNT, maar daar is bij jou qua 'verre vakanties' nu nog geen sprake van. Je laat je nu tegenhouden door angst.
Breitling - Instruments for Professionals
Dus ik mag het er niet even moeilijk mee hebben? Ik ben altijd hard geweest, maar het wordt steeds moeilijker.quote:
[..]
Kijk het is in principe heel erg eenvoudig. Wil je een vergelijking? Prima. Ik heb een handicap. Wellicht heb je dat een x ergens gelezen, misschien ook niet. Ik loop dus anders dan jij. Gevolg daarvan is ook dat ik noet kan rennen, niet kan voetballen, niet ver kan lopen etc etc.
Dat is natuurlijk anders dan bij jou, waar het je levensduur zou kunnen beperken, maar oke. Either way. Ik kan 2 dingen doen. Ik kan me focussen op wat ik wel kan, of ik kan mezelf zielig vinden vanwege alles wat ik niet kan. Al doe ik dat laatste 2 weken lang, daarna ben ik op exact dezelfde positie als waar ik was, in een onveranderde realiteit.
Thats life. Deal with it. Het staat er hard, maar het is wel zo. Sommige dingen heb je geen invloed op. Je moet t er mee doen. Het is niet anders. Overigens ben ik ook 34.
Ik vind mezelf niet zielig, maar ik heb er moeite mee, en ik vraag me dus af hoe andere mensen met een chronische ziekte daar mee omgaan.
Ook angst voor de toekomst, op wat me te wachten staat, wanneer moet ik aan de zuurstof? Moet ik dadelijk geopereerd worden? En dat soort dingen.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Dat inderdaad, ik ben vooral bang voor de toekomst.quote:
Je kúnt eigenlijk niet anders dan het accepteren. Je kunt je ertegen verzetten, maar dat heeft totaal geen zin (al ben ik zelf wel van de struisvogelpolitiek
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
quote:
Ook angst voor de toekomst, op wat me te wachten staat, wanneer moet ik aan de zuurstof? Moet ik dadelijk geopereerd worden? En dat soort dingen.
Wie dan leeft wie dan zorgt...quote:
[..]
Dat inderdaad, ik ben vooral bang voor de toekomst.
Zou me bezig houden met nu, niet met later.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Ik weet nooit van te voren wanneer ik een longontsteking krijg, als ik een longontsteking heb kan ik vrij weinig.quote:
[..]
Hoezo of je dat wel kunt? Het is een vakantie. Ja, goed, misschien moet je het rustig aan doen, misschien moet je geen hele bergwandelingen gaan maken, maar je kunt toch wel gewoon ver weg gaan?
Als ik zo dacht als jij had ik niks van de wereld gezien. Fuck that. Je moet je niet laten tegen houden door angst. Misschien moet je, net als ik, vaker gaan zitten tijdens een stuk lopen. So be it. Het alternatief is dat je lekker 'veilig' thuis blijft maar ook niks van de wereld ziet en altijd met een wat als gevoel blijft zitten.
Er komt een moment dat je het echt niet meer KUNT, maar daar is bij jou qua 'verre vakanties' nu nog geen sprake van. Je laat je nu tegenhouden door angst.
Van een longontsteking moet ik zo'n 2 maanden revalideren tegenwoordig, in die periode ben ik kapot als ik een trap op heb gelopen, moet ik daar zeker een uur van bijkomen.
Ik heb mijn hoofd zolang in het zand gestoken en ik heb zolang mijn lichaam genegeerd dat ik het nu dubbel zo hard krijg.
Het voelt voor mij alsof ik continu door een rietje moet ademen.
En natuurlijk zullen we nog gaan reizen, maar dat moet dus met beperkingen, en daar baal ik van.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik heb vaak ook zoiets van 'joh, ik kan lopen, ik kan voor mezelf zorgen, ik ben mobiel en zelfstandig, heb nergens last van'. En als ik dan weer loop te kl*ten met de tig zooltjes en extra hakjes die ik moet dragen in schoenen dan gooi ik die krengen een paar keer scheldend door de kamer en achteraf voel ik me weer een kneus die zich aanstelt om een paar zooltjes 
Ik zou heel graag naar Australië willen maar zie alleen maar beren op de weg, ben als de dood dat ik aan een wandeling begin die ik niet kan afmaken, dat ik ergens vanaf donder, maar volgens mij zit ik dan allemaal redenen te bedenken om het niet te doen en vooral veilig thuis te blijven. Ik moet me geloof ik meer zorgen maken om de hitte.
Ik zou heel graag naar Australië willen maar zie alleen maar beren op de weg, ben als de dood dat ik aan een wandeling begin die ik niet kan afmaken, dat ik ergens vanaf donder, maar volgens mij zit ik dan allemaal redenen te bedenken om het niet te doen en vooral veilig thuis te blijven. Ik moet me geloof ik meer zorgen maken om de hitte.
Tap tap tap
Waar lees je dat ik zeg dat je dat niet mag? Al doe je het 24/7, ik zeg alleen maar dat het je niks brengt. Als anderen je al kunnen vertellen hoe zij het doen heb jij daar niks aan omdat jij een andere persoonlijkheid hebt.quote:
[..]
Dus ik mag het er niet even moeilijk mee hebben? Ik ben altijd hard geweest, maar het wordt steeds moeilijker.
Ik vind mezelf niet zielig, maar ik heb er moeite mee, en ik vraag me dus af hoe andere mensen met een chronische ziekte daar mee omgaan.
Ook angst voor de toekomst, op wat me te wachten staat, wanneer moet ik aan de zuurstof? Moet ik dadelijk geopereerd worden? En dat soort dingen.
Wat ik wél zeg is dat als jij je laat regeren door angst, je een hele hoop mooie dingen aan je neus voorbij laat gaan en straks kijk je terug op een leven waarin je vooral een hoop niet hebt gedaan uit angst voor iets wat op dat moment nog geen realiteit was, maar inmiddels wel realiteit geworden is, en je daadwerkelijk niet meer kunt.
Verre reizen is wat algemeen he. Ga je hiken door de bergen of lig je op het strand op de Malediven cocktails te zuipen. Dat laatste kan vast wel en jij doet dat niet omdat je gaat zoeken naar beren op de weg waardoor je niets doet uiteindelijk.
Breitling - Instruments for Professionals
Dank je wel, die kende ik nog niet.quote:
LIF / [CZFT #2] Chronisch Ziek Frustratie Topic
Ja er zijn meer mensen zoals jij.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Nee, ja, kijk, dan moet je gewoon thuis blijven. Altijd. Want je kunt altijd een longontsteking krijgen. Ook thuis. Ik chargeer hier, maar er gebeurt toch wat er gebeurt. Je bent verzekerd, ga dan naar een ontwikkeld land waar de zorg gelijk is aan waar je nu woont.quote:
[..]
Ik weet nooit van te voren wanneer ik een longontsteking krijg, als ik een longontsteking heb kan ik vrij weinig.
Van een longontsteking moet ik zo'n 2 maanden revalideren tegenwoordig, in die periode ben ik kapot als ik een trap op heb gelopen, moet ik daar zeker een uur van bijkomen.
Ik heb mijn hoofd zolang in het zand gestoken en ik heb zolang mijn lichaam genegeerd dat ik het nu dubbel zo hard krijg.
Het voelt voor mij alsof ik continu door een rietje moet ademen.
En natuurlijk zullen we nog gaan reizen, maar dat moet dus met beperkingen, en daar baal ik van.
Breitling - Instruments for Professionals
hahaha, wel begrijpelijk.quote:
Ik heb vaak ook zoiets van 'joh, ik kan lopen, ik kan voor mezelf zorgen, ik ben mobiel en zelfstandig, heb nergens last van'. En als ik dan weer loop te kl*ten met de tig zooltjes en extra hakjes die ik moet dragen in schoenen dan gooi ik die krengen een paar keer scheldend door de kamer en achteraf voel ik me weer een kneus die zich aanstelt om een paar zooltjes
Ik zou heel graag naar Australië willen maar zie alleen maar beren op de weg, ben als de dood dat ik aan een wandeling begin die ik niet kan afmaken, dat ik ergens vanaf donder, maar volgens mij zit ik dan allemaal redenen te bedenken om het niet te doen en vooral veilig thuis te blijven. Ik moet me geloof ik meer zorgen maken om de hitte.
Ik begrijp je frustratie, en ook die angst.
CoolGuy heeft wel gelijk dat we dat soort dingen gewoon moeten doen, maar anderen begrijpen niet altijd wat voor aanpassingen er bij komt kijken, en dat dat vaak wel een beetje een domper is.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik snap dat je niet in hartje Afrika wil zitten met een longontsteking, maar ga dan naar de VS of Canada 
Of begin eerst in Europa. Je hoeft niet meteen een maand weg, maar een tour door Italië doen? Dan ben je ook weer relatief snel thuis. En daar schijnen ze ook ziekenhuizen te hebben.
Of begin eerst in Europa. Je hoeft niet meteen een maand weg, maar een tour door Italië doen? Dan ben je ook weer relatief snel thuis. En daar schijnen ze ook ziekenhuizen te hebben.
Tap tap tap
Die angsten zijn normaal, en moeten er soms even uit, of ze nou rationeel zijn of niet, het lucht op. Ik denk dat er in dit geval niet zoveel behoefte is aan relativering van een ander, maar gewoon een luisterend oor en een knuffel of een schouderklopjequote:
[..]
Waar lees je dat ik zeg dat je dat niet mag? Al doe je het 24/7, ik zeg alleen maar dat het je niks brengt. Als anderen je al kunnen vertellen hoe zij het doen heb jij daar niks aan omdat jij een andere persoonlijkheid hebt.
Wat ik wél zeg is dat als jij je laat regeren door angst, je een hele hoop mooie dingen aan je neus voorbij laat gaan en straks kijk je terug op een leven waarin je vooral een hoop niet hebt gedaan uit angst voor iets wat op dat moment nog geen realiteit was, maar inmiddels wel realiteit geworden is, en je daadwerkelijk niet meer kunt.
Verre reizen is wat algemeen he. Ga je hiken door de bergen of lig je op het strand op de Malediven cocktails te zuipen. Dat laatste kan vast wel en jij doet dat niet omdat je gaat zoeken naar beren op de weg waardoor je niets doet uiteindelijk.
Ja, datquote:
[..]
Die angsten zijn normaal, en moeten er soms even uit, of ze nou rationeel zijn of niet, het lucht op. Ik denk dat er in dit geval niet zoveel behoefte is aan relativering van een ander, maar gewoon een luisterend oor en een knuffel of een schouderklopje
Ik had zondag een baaldag en ik woon alleen dus niemand om even tegenaan te spuien. En dan ging ik naar m'n ouders vanwege moederdag en heb ik even zitten schelden, en toen voelde ik me weer schuldig omdat ik zo chagrijnig was met moederdag 
Het is denk ik vooral het schuldgevoel dat je zo opbreekt.
Tap tap tap
Dat laatste spreekt me ook niet zo aan moet ik zeggen.quote:
[..]
Waar lees je dat ik zeg dat je dat niet mag? Al doe je het 24/7, ik zeg alleen maar dat het je niks brengt. Als anderen je al kunnen vertellen hoe zij het doen heb jij daar niks aan omdat jij een andere persoonlijkheid hebt.
Wat ik wél zeg is dat als jij je laat regeren door angst, je een hele hoop mooie dingen aan je neus voorbij laat gaan en straks kijk je terug op een leven waarin je vooral een hoop niet hebt gedaan uit angst voor iets wat op dat moment nog geen realiteit was, maar inmiddels wel realiteit geworden is, en je daadwerkelijk niet meer kunt.
Verre reizen is wat algemeen he. Ga je hiken door de bergen of lig je op het strand op de Malediven cocktails te zuipen. Dat laatste kan vast wel en jij doet dat niet omdat je gaat zoeken naar beren op de weg waardoor je niets doet uiteindelijk.
Onze laatste vakantie was in IJsland, natuurlijk ''de golden triangle'' gedaan, prachtig mooi maar wel veel lopen. Halverwege kon ik niet meer, moest ik twee uur bijkomen. Dat is gewoon klote.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
|
|
