R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
We staan elke ochtend op met een immens vertrouwen, zo immens dat het volkomen onbewust en vanzelfsprekend is. Dit is het vertrouwen dat ons lichaam 'het doet'. Zonder na te denken springen we uit bed, draaien we de douchekraan open en flippen we het koffiezetapparaat aan.
Geen mens die eerst zegt: "ho, wacht eens effetjes, eerst even mijn hart aan het pompen zetten", of: "die adertjes in mijn linkervoet hebben vanochtend even een extra zetje nodig; ik zal ze even wat meer open zetten vandaag". De longen doen het. De nieren legen zich vanzelf. Gaan we op de pot zitten, dan hoeven we alleen maar te onspannen en onze darmen legen zich vanzelf. Niemand die daar een handleiding voor geschreven heeft. Er bestaat geen "How to Keep Your Body Going- for Dummies".
We worden geboren met deze interne, geheimzinnige kennis, met dit transrationele, mysterieuze weten. Het lichaam 'weet' vanuit zichzelf wat het moet doen. Ook wanneer we ziek zijn, 'weten' we vanzelf weer te genezen.
Waarom gewoon niet dat vertrouwen en die vanzelfsprekendheid uitbreiden naar alle facetten van het bestaan? Dat is verlichting: gewoon zitten op je kussen en volstrekt vanzelf 'weten' dat het leven 'het doet'. Dat geluk het doet. Dat extase het doet. Dat je verwondering en je liefde het doen. Vanaf dat moment maak je je niet druk meer. Net zo min als je je 's ochtends druk maakt of je handen het nog wel doen.
Het lichaam is zo. Het hele leven is zo.
Alles doet het gewoon.
Geen mens die eerst zegt: "ho, wacht eens effetjes, eerst even mijn hart aan het pompen zetten", of: "die adertjes in mijn linkervoet hebben vanochtend even een extra zetje nodig; ik zal ze even wat meer open zetten vandaag". De longen doen het. De nieren legen zich vanzelf. Gaan we op de pot zitten, dan hoeven we alleen maar te onspannen en onze darmen legen zich vanzelf. Niemand die daar een handleiding voor geschreven heeft. Er bestaat geen "How to Keep Your Body Going- for Dummies".
We worden geboren met deze interne, geheimzinnige kennis, met dit transrationele, mysterieuze weten. Het lichaam 'weet' vanuit zichzelf wat het moet doen. Ook wanneer we ziek zijn, 'weten' we vanzelf weer te genezen.
Waarom gewoon niet dat vertrouwen en die vanzelfsprekendheid uitbreiden naar alle facetten van het bestaan? Dat is verlichting: gewoon zitten op je kussen en volstrekt vanzelf 'weten' dat het leven 'het doet'. Dat geluk het doet. Dat extase het doet. Dat je verwondering en je liefde het doen. Vanaf dat moment maak je je niet druk meer. Net zo min als je je 's ochtends druk maakt of je handen het nog wel doen.
Het lichaam is zo. Het hele leven is zo.
Alles doet het gewoon.
Tegenwerping: De vraag 'Wie ben ik?' is daarmee echter niet beantwoord. Wanneer je opstaat van je kussen weet je nog steeds niet wat je moet doen, heb je nog altijd geen controle en ben je nog steeds niet echt gelukkig.
Antwoord: Ook daarin moet je gewoon vertrouwen hebben, dat we vanzelf 'weten' wie we zijn. Zonder dat we dat intellectueel hoeven te weten. De drang om te weten moet omgezet worden in de drang om te vertrouwen. De vraag 'Wie ben ik?' Is een betekenisloze mantra, omdat je die vraag nooit met je denken zult kunnen beantwoorden. Je kunt het alleen maar zijn.
Antwoord: Ook daarin moet je gewoon vertrouwen hebben, dat we vanzelf 'weten' wie we zijn. Zonder dat we dat intellectueel hoeven te weten. De drang om te weten moet omgezet worden in de drang om te vertrouwen. De vraag 'Wie ben ik?' Is een betekenisloze mantra, omdat je die vraag nooit met je denken zult kunnen beantwoorden. Je kunt het alleen maar zijn.
Liefde is niet alles, dat is het probleem.quote:Op woensdag 29 april 2015 21:13 schreef JustTalkLove het volgende:
Liefde is alles.
Ook voor een goeroe
Kijk eens rond in de wereld, kijk eens naar de natuur, is liefde alles?
Maar vooral ook, pas op met de grote valkuil van alles liefde vinden, want goede intentie's tellen niet op deze wereld, die tellen alleen maar in het hoofd van de goeroe zodat er niet meer echt nagedacht hoeft te worden over consequentie's.
Het is 1 van de grootste leugens die ik ooit ben tegengekomen, de grootste drempel in persoonlijke groei die ik ooit tegen ben gekomen. Niet alleen ontken je hiermee de werkelijkheid, de balans die ook andere zaken bevat, maar je verschuilt je achter een illusie,ontkent een deel van jezelf wat grote gevolgen kan hebben.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Beste erodome,quote:
Liefde is niet alles, dat is het probleem.
Kijk eens rond in de wereld, kijk eens naar de natuur, is liefde alles? Maar vooral ook, pas op met de grote valkuil van alles liefde vinden, want goede intentie's tellen niet op deze wereld, die tellen alleen maar in het hoofd van de goeroe zodat er niet meer echt nagedacht hoeft te worden over consequentie's.
Het is 1 van de grootste leugens die ik ooit ben tegengekomen, de grootste drempel in persoonlijke groei die ik ooit tegen ben gekomen. Niet alleen ontken je hiermee de werkelijkheid, de balans die ook andere zaken bevat, maar je verschuilt je achter een illusie,ontkent een deel van jezelf wat grote gevolgen kan hebben.
Ik ga hier niet mee akkoord. Als 'liefde' voor jou niet alles is, is dat je goed recht. Hiernaar te handelen, te leven en in geloven. Je bent daarin vrij. Dit geloof te beleven, zoals jij het beleven wilt.
Voor mij is liefde wel alles. Liefde voor andere mensen die je graag hebt, liefde voor de natuur (wanneer die natuur je "goed" gezind is). Natuurlijk is die de natuur je niet altijd goed gezind, dan zoek je dekking (bv schuilen voor de regen, onderdak vinden voor een aardbeving, etc). Net zoals sommige mensen je niet goed gezind kunnen zijn.
Dat alles (aka "realiteitsbesef") neemt niet weg, dat dit leven heel mooi kan zijn. Misschien ben ik teveel een optimist (te weinig scepticus, pessimist). Ik wens mijn blikveld op het goede (zoveel als mogelijk) te richten. Waarbij ik niet blind bent voor al het slechte. Maar het goede trekt me aan. Dit "goede" vervult mijn ziel. En naar dit goede tracht ik zoveel mogelijk te leven.
Als ik mijn gezicht naar het warme zonlicht kan richten, dan kies ik daar veel eerder voor. Dan in een cynische stront te blijven te steken.
De figuur Osho (als goeroe) is omstreden. Er zijn mensen die het "goede" in de man zagen. Anderen enkel het "slechte'. Ieder mens heeft zijn oordelen, zijn cognitieve dissonanties, zijn liefde en zijn haat. Dat is aan die mensen om uit te maken.
In de wereld van de gedachten de wereld van je innerlijk zijn, vind ik Osho een schitterend leermeester. Wat hij vertelt klinkt als pure poëzie in de oren. Als een mooi bloem, nectar, waar je kan van drinken. Jezelf in laven. Veel artiesten vinden veel aspiratie bij die man. Daarin een nieuwe open start. Waarbij hun individualiteit volledig behouden blijft. Osho verlangt daarin geen overgave aan de 'goeroe'. Wie dat denkt en gelooft zit fout. Maar zoals eerder gesteld, ieder heeft daarin zijn oordeel.
Ik kan enkel over mijn eigen liefde schrijven. En niet enkel voor deze man. Voor het leven in het algemeen. Dus ja, liefde is voor mij alles. Net zoals communicatie voor mij alles is. Communicatie, als brug, liefde bij elkaar te vinden. Liefde en begrip.
Natuurlijk besef ik dat niet iedereen je begrijpen kan. Net zoals we ons ego niet helemaal verliezen kunnen. Tocht blijft liefde alles voor me. Liefde voor mezelf. Liefde voor anderen. Dat is mijn geloof. Maar ieder daarin het zijne natuurlijk.
quote:
Waarom gewoon niet dat vertrouwen en die vanzelfsprekendheid uitbreiden naar alle facetten van het bestaan? Dat is verlichting: gewoon zitten op je kussen en volstrekt vanzelf 'weten' dat het leven 'het doet'. Dat geluk het doet. Dat extase het doet. Dat je verwondering en je liefde het doen. Vanaf dat moment maak je je niet druk meer. Net zo min als je je 's ochtends druk maakt of je handen het nog wel doen.
Mooie woorden. Ik sluit mezelf hier bij aan.quote:
De drang om te weten moet omgezet worden in de drang om te vertrouwen.
Alleen is "vertrouwen" geven heel moeilijk voor veel mensen (en misschien wel nog het moeilijkst voor Nederlanders
als je de vele topics op FOK hier eens vluchtig naleest).Dergelijk vertrouwen wordt bv in Nepal veel sneller gegeven. Er breekt een aardbeving uit. Iedereen is er bij, om iedereen te helpen. Niet eerst je eigen gezin (volk) eerst. Er leeft in die culturen veel minder onderscheid, veel minder ego, individualiteit.
Klopt. De enige weerstand die daar tussen kan zitten (en zit) is ons "denken" over. Dat denken is op zich niet slecht. Het heeft zijn functie. Maar ook zijn nadeel. Denken creëert afstand. Ook afstand in de liefde naar elkaar.quote:
Het lichaam is zo. Het hele leven is zo.
Alles doet het gewoon.
Een ander graag zien gebeurt in stilte. Niet in al dat gekwetter (al dat denken en oordelen over).
Ik hou van het Westen. Ik hou van mijn individualiteit. Maar ik hoef geen ego. Wel een liefdevol en rustig samen zijn. Wat bij me past, bij de ander past. Waarin je samen kan meegaan.
Vanuit deze optiek spreekt het 'onvoorwaardelijke' zijn (dat element in die verlichting) me enorm aan. Ik heb er ooit eens een debat over geopend. In welke mate kan liefde onvoorwaardelijk zijn. Er kwamen alleen maar veel voorwaarden naar boven. Waarom het niet kan.
Het gevoel (die ervaring) in dergelijk "onvoorwaardelijk zijn" te baden, kwam er niet...
Nochtans is dat laatste, juist wat verlichting doet, vind ik. Je baad in het onvoorwaardelijke, in het totale. In die overgave, in die berusting, in dat 'lui zijn' zo je wilt. Er is geen zoeken, geen streven, geen oordelen, etc meer. Enkel nog het "zijn".
Dat laatste is heel moeilijk voor sceptici en 'nadenkende mensen' om te geloven. Om los te laten. Dat scepticisme, oordelen, lijkt ergens wel hun laatste strohalm te zijn. Een strohalm waaraan men zich koste wat kost wilt vasthouden. Als ik niet meer nadenken, niet meer oordeel, me overgeef, wat blijft er dan van "mezelf" nog over ? Wat moet ik dan doen ? Oordelen is mijn leven, nadenken is mijn leven, sceptisch zijn mijn staat van zijn. Dit is mijn genot, mijn plezier. Mijn leven. Vraag me niet dit op te geven. Voor wat zweverig gelul. Waar ik toch niet in geloven kan.
Toch bestaat dit gevoel van gelukzaligheid waarin je vertoeven kan. Die staat van rust. Van in vrede met jezelf en omgeving zijnd. En het andere bestaat natuurlijk ook.
Je moet niet denken dat ik niet verliefd ben op het leven, ik hou echt heel veel van het leven, van de aarde, van het universum. Ik vind het ronduit prachtig.quote:
[..]
Beste erodome,
Ik ga hier niet mee akkoord. Als 'liefde' voor jou niet alles is, is dat je goed recht. Hiernaar te handelen, te leven en in geloven. Je bent daarin vrij. Dit geloof te beleven, zoals jij het beleven wilt.
Voor mij is liefde wel alles. Liefde voor andere mensen die je graag hebt, liefde voor de natuur (wanneer die natuur je "goed" gezind is). Natuurlijk is die de natuur je niet altijd goed gezind, dan zoek je dekking (bv schuilen voor de regen, onderdak vinden voor een aardbeving, etc). Net zoals sommige mensen je niet goed gezind kunnen zijn.
Dat alles (aka "realiteitsbesef") neemt niet weg, dat dit leven heel mooi kan zijn. Misschien ben ik teveel een optimist (te weinig scepticus, pessimist). Ik wens mijn blikveld op het goede (zoveel als mogelijk) te richten. Waarbij ik niet blind bent voor al het slechte. Maar het goede trekt me aan. Dit "goede" vervult mijn ziel. En naar dit goede tracht ik zoveel mogelijk te leven.
Als ik mijn gezicht naar het warme zonlicht kan richten, dan kies ik daar veel eerder voor. Dan in een cynische stront te blijven te steken.
De figuur Osho (als goeroe) is omstreden. Er zijn mensen die het "goede" in de man zagen. Anderen enkel het "slechte'. Ieder mens heeft zijn oordelen, zijn cognitieve dissonanties, zijn liefde en zijn haat. Dat is aan die mensen om uit te maken.
In de wereld van de gedachten de wereld van je innerlijk zijn, vind ik Osho een schitterend leermeester. Wat hij vertelt klinkt als pure poëzie in de oren. Als een mooi bloem, nectar, waar je kan van drinken. Jezelf in laven. Veel artiesten vinden veel aspiratie bij die man. Daarin een nieuwe open start. Waarbij hun individualiteit volledig behouden blijft. Osho verlangt daarin geen overgave aan de 'goeroe'. Wie dat denkt en gelooft zit fout. Maar zoals eerder gesteld, ieder heeft daarin zijn oordeel.
Ik kan enkel over mijn eigen liefde schrijven. En niet enkel voor deze man. Voor het leven in het algemeen. Dus ja, liefde is voor mij alles. Net zoals communicatie voor mij alles is. Communicatie, als brug, liefde bij elkaar te vinden. Liefde en begrip.
Natuurlijk besef ik dat niet iedereen je begrijpen kan. Net zoals we ons ego niet helemaal verliezen kunnen. Tocht blijft liefde alles voor me. Liefde voor mezelf. Liefde voor anderen. Dat is mijn geloof. Maar ieder daarin het zijne natuurlijk.
Maar ik vind het jammer als men het totaal ontkent, het laat afzwakken tot alles is liefde. Jij denkt in liefde vs slecht, ik niet. Ja er zijn ook dingen die ik als negatief ervaar, maar zelfs zonder dat is er veel meer dan alleen maar liefde. Maar ook het negatieve is er en hoort er. Het helpt je zelfs op je persoonlijke weg.
Je kijkt door alleen maar liefde te willen zien weg en ziet sommige dingen niet. Jij denkt regen, de natuur is niet lief voor me, ik keer me af naar iets wat ik wel als liefde ervaar. Ik zie regen en denk leven, voor mij is dat niet negatief. Jij ziet een aardbeving en denkt aan de ontheemde mensen, ziet het als een verdrietig iets. Ik verheug me omdat de aarde groeit, beweegt, veranderd.
Die zaken die jij probeert te negeren zorgen voor prachtige dingen, zonder water geen leven, de overstromingen die vernietigende modderstromen met zich meebrengen zullen een vruchtbare aarde achterlaten. Ze zullen ruimte scheppen voor nieuw en meer leven, ze zullen dat leven voeden.
Zonder die zaken is er geen verandering, geen groei meer, alles komt tot een stilstand. Bij ons mensen is er geen streven meer naar meer, naar beter, naar persoonlijke groei, de essentie van leven gaat verloren in een eenzijdige blik.
Wat ik zo indrukwekkend vind op deze aarde, in dit universum is die balans. De balans verschuift wel eens, maar het zal altijd een balans zijn, nooit een eenzijdig iets. Dat is de essentie van leven.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Is dit niet wat je wil zien ipv de waarheid?quote:
[..]
[..]
Mooie woorden. Ik sluit mezelf hier bij aan.
Alleen is "vertrouwen" geven heel moeilijk voor veel mensen (en misschien wel nog het moeilijkst voor Nederlanders
Dergelijk vertrouwen wordt bv in Nepal veel sneller gegeven. Er breekt een aardbeving uit. Iedereen is er bij, om iedereen te helpen. Niet eerst je eigen gezin (volk) eerst. Er leeft in die culturen veel minder onderscheid, veel minder ego, individualiteit.
Want de waarheid is dat het ook daar geen kusje kroel is. De nepalese burgeroorlog bv vergeten?
Hoe vaak ben je al in Nepal geweest trouwens?
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Het is daar ook niet allemaal ok. Ver van. Afhankelijk van met welke bril je ernaar kijkt. De mensen leven er wel anders, zijn er anders. Dan hier bij ons.quote:
Is dit niet wat je wil zien ipv de waarheid? Want de waarheid is dat het ook daar geen kusje kroel is. De nepalese burgeroorlog bv vergeten? Hoe vaak ben je al in Nepal geweest trouwens?
Soms lijkt het wel, dat ze er veel gelukkiger zijn, dan wij hier. Ook al hebben ze zoveel miserie. Het veel minder goed dan ons.
Ik kan me daar niet helemaal in vinden. Wat is er mooi aan een aardbeving, die vele mensen hun levens kost ? Die huizen verwoest. Die alles kapot maakt (doet verdwijnen) wat iemand had. Nee, ik zie daar het mooie niet van in.quote:
Je moet niet denken dat ik niet verliefd ben op het leven, ik hou echt heel veel van het leven, van de aarde, van het universum. Ik vind het ronduit prachtig.
Maar ik vind het jammer als men het totaal ontkent, het laat afzwakken tot alles is liefde. Jij denkt in liefde vs slecht, ik niet. Ja er zijn ook dingen die ik als negatief ervaar, maar zelfs zonder dat is er veel meer dan alleen maar liefde. Maar ook het negatieve is er en hoort er. Het helpt je zelfs op je persoonlijke weg.
Je kijkt door alleen maar liefde te willen zien weg en ziet sommige dingen niet. Jij denkt regen, de natuur is niet lief voor me, ik keer me af naar iets wat ik wel als liefde ervaar. Ik zie regen en denk leven, voor mij is dat niet negatief. Jij ziet een aardbeving en denkt aan de ontheemde mensen, ziet het als een verdrietig iets. Ik verheug me omdat de aarde groeit, beweegt, veranderd.
Die zaken die jij probeert te negeren zorgen voor prachtige dingen, zonder water geen leven, de overstromingen die vernietigende modderstromen met zich meebrengen zullen een vruchtbare aarde achterlaten. Ze zullen ruimte scheppen voor nieuw en meer leven, ze zullen dat leven voeden.
Zonder die zaken is er geen verandering, geen groei meer, alles komt tot een stilstand. Bij ons mensen is er geen streven meer naar meer, naar beter, naar persoonlijke groei, de essentie van leven gaat verloren in een eenzijdige blik.
Wat ik zo indrukwekkend vind op deze aarde, in dit universum is die balans. De balans verschuift wel eens, maar het zal altijd een balans zijn, nooit een eenzijdig iets. Dat is de essentie van leven.
Indien jouw dergelijke gruwel zou overkomen, denk je misschien ook anders. Zoniet, is je zichtveld beperkt. Ofwel ben je een verlichte. Die met alles vrede heeft
Er is liefde, er is haat.
Voor mij is "liefde' alles. Wat niet wil zeggen, dat ik blind voor haat (wat "niet liefde" is) ben. Het is gewoon een feit, dat je met bepaalde zaken beter klikt, dan met andere. De ene verdraagzame mens, ligt je al beter, dan die andere onverdraagzame (meer oordelende) mens.
Vanuit het "alles is liefde" concept leg ik graag (zoveel als mogelijk) de klemtoon op een samen zijn. Een zijn, waarin ieder elkaar aanvaardt en daarbinnen samen is. In geval er weerstanden zijn, houd je met die weerstanden (zo goed als mogelijk) rekening. In geval die er niet zijn, of niet meer zijn, verandert dergelijk 'zijns' moment samen.
De aarde die groeit en veranderd, het vele leven dat daar uiteindelijk baat bij zal hebben. Dat is wat het mooi maakt. Bij jou is de mens het brandende middelpunt van het universum, bij mij niet, bij mij is de mens alleen maar deel van, niet waar het om draait.quote:
[..]
Ik kan me daar niet helemaal in vinden. Wat is er mooi aan een aardbeving, die vele mensen hun levens kost ? Die huizen verwoest. Die alles kapot maakt (doet verdwijnen) wat iemand had. Nee, ik zie daar het mooie niet van in.
Ik zie ook het verdriet wel dat het kan veroorzaken, maar zie pracht in die groei, zie pracht in hoe zulke nare dingen mensen tot elkaar brengt, zie pracht in de wetenschap achter deze zaken en ga zo maar door.
Hoe kan je daar de schoonheid niet in zien?
Neem onze vruchtbare aarde, die is zo vruchtbaar door het feit dat de dood alom aanwezig is. Zonder dood geen leven, dat gaat echt heel letterlijk op. Want onze aarde zou het plantenleven niet meer kunnen voeden.
Die mooie zwarte aarde, waar elke boer zo blij van wordt, het is niet meer dan verwerkte poep en lijken(van dier en plant). Dat is wat die aarde zo vruchtbaar maakt.
Daar kan ik weinig zinnigs over zeggen, ik zou kunnen stellen dat ik er dan ook zo over denk, maar dat is koffiedik kijken.quote:Indien jouw dergelijke gruwel zou overkomen, denk je misschien ook anders. Zoniet, is je zichtveld beperkt. Ofwel ben je een verlichte. Die met alles vrede heeft
Wel weet ik dat ik ook wel mijn deel aan pijn en ellende heb gehad in mijn leven. Maar dat zonder die zaken ik de ik niet was geweest die ik nu ben.
Er is een hele wereld tussen liefde en haat.quote:Er is liefde, er is haat.
Voor mij is "liefde' alles. Wat niet wil zeggen, dat ik blind voor haat (wat "niet liefde" is) ben. Het is gewoon een feit, dat je met bepaalde zaken beter klikt, dan met andere. De ene verdraagzame mens, ligt je al beter, dan die andere onverdraagzame (meer oordelende) mens.
Vanuit het "alles is liefde" concept leg ik graag (zoveel als mogelijk) de klemtoon op een samen zijn. Een zijn, waarin ieder elkaar aanvaardt en daarbinnen samen is. In geval er weerstanden zijn, houd je met die weerstanden (zo goed als mogelijk) rekening. In geval die er niet zijn, of niet meer zijn, verandert dergelijk 'zijns' moment samen.
Neem jouw vb van een verdraagzaam mens en een meer oordelend mens. Wie het beste is voor mij is afhankelijk van het moment. Soms zal ik die verdraagzame nodig hebben, gewoon een schouder zonder oordeel, maar waar was ik geweest zonder dat mens dat wel kritisch is, die me wijst op zaken? Kan best zijn dat ik op het moment dat iemand me ergens op wijst ik dat niet prettig vind, iemand komt dan aan mijn patronen en dat levert weerstand op. Maar toch is in mijn leven iig al vaker gebleken dat zulke zaken me uiteindelijk wel in beweging hebben gezet waardoor ik weer als mens gegroeid ben.
En dat mens waar mijn haren van overeind gaan staan, wat is de les die ik daaruit kan leren? Wordt ik geen beter mens als ik leer daarmee om te gaan, is dat "nare" mens niet op zijn eigen manier mijn leraar?
Zou het goed voor me zijn als ik me alleen maar omgeef met die verdraagzame mensen die niet soms zomaar even recht voor zijn raap iets kunnen zeggen wat me raakt? Die me niet wijzen op zwaktes in mezelf, die me niet wijzen op intolerantie in mezelf?
Ik denk van niet, ik denk dat de balans dan weer verloren gaat, ik kan mezelf omgeven met alleen maar zaken die meeflowen met me, maar daar doe ik mezelf mee tekort. Dan word mijn wereld erg klein en zal ik nooit worden wat ik zou kunnen zijn.
Het is een jezelf verstoppen, een bubbel creeeren waar je je in beweegt, dat is zonde.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Je maakt daar een denkfout! Die aardbeving is neutraal. Niets meer dan oorzaak/gevolg.quote:
[..]
Ik kan me daar niet helemaal in vinden. Wat is er mooi aan een aardbeving, die vele mensen hun levens kost ? Die huizen verwoest. Die alles kapot maakt (doet verdwijnen) wat iemand had. Nee, ik zie daar het mooie niet van in.
Vervolgens zie jij de mensenlevens die het kost, en concludeert dat dat totaal niet mooi is. Die aardbeving is dan negatief omdat jij die als zodanig inkleurt. Op zichzelf is de gebeurtenis neutraal.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Akkoord. Maar dan wel wanneer iemand zijn tijd er is. Een kind dat heel jong sterft, al die mensen die door die aardbeving om het leven zijn gekomen, ik zie daar de pracht niet van in. Een "Liefdevolle" natuurlijke dood is voor mij, wanneer je tijd gekomen is. Je tijd in dit leven zit erop. Iemand van 80 jaar, is daarin niet hetzelfde voor me, als een kind van 8.quote:
De aarde die groeit en veranderd, het vele leven dat daar uiteindelijk baat bij zal hebben. Dat is wat het mooi maakt. Bij jou is de mens het brandende middelpunt van het universum, bij mij niet, bij mij is de mens alleen maar deel van, niet waar het om draait.
Ik zie ook het verdriet wel dat het kan veroorzaken, maar zie pracht in die groei, zie pracht in hoe zulke nare dingen mensen tot elkaar brengt, zie pracht in de wetenschap achter deze zaken en ga zo maar door.
Hoe kan je daar de schoonheid niet in zien?
Neem onze vruchtbare aarde, die is zo vruchtbaar door het feit dat de dood alom aanwezig is. Zonder dood geen leven, dat gaat echt heel letterlijk op. Want onze aarde zou het plantenleven niet meer kunnen voeden.
Die mooie zwarte aarde, waar elke boer zo blij van wordt, het is niet meer dan verwerkte poep en lijken(van dier en plant). Dat is wat die aarde zo vruchtbaar maakt.
Die aardbeving maakt geen onderscheid. Kan het ook niet natuurlijk. Die aardbeving zit niet in met de mensen die er zijn. Wij (als mensen onder elkaar) kunnen dat wel. Wat ons juist menselijk maakt, vind ik.
Dat is jouw persoonlijk verhaal. Dat je gemaakt heeft, tot wie jij bent. Iemand anders heeft zijn verhaal (zijn overtuigingen, geloof) die hem maken, tot wie hij (of zij) is.quote:
Daar kan ik weinig zinnigs over zeggen, ik zou kunnen stellen dat ik er dan ook zo over denk, maar dat is koffiedik kijken. Wel weet ik dat ik ook wel mijn deel aan pijn en ellende heb gehad in mijn leven. Maar dat zonder die zaken ik de ik niet was geweest die ik nu ben.
Klopt. Maar over welke groei hebben we het dan ? De groei vanuit jezelf ? Of de groei vanuit de invloed (het advies) van de ander ?quote:
Neem jouw vb van een verdraagzaam mens en een meer oordelend mens. Wie het beste is voor mij is afhankelijk van het moment. Soms zal ik die verdraagzame nodig hebben, gewoon een schouder zonder oordeel, maar waar was ik geweest zonder dat mens dat wel kritisch is, die me wijst op zaken? Kan best zijn dat ik op het moment dat iemand me ergens op wijst ik dat niet prettig vind, iemand komt dan aan mijn patronen en dat levert weerstand op. Maar toch is in mijn leven iig al vaker gebleken dat zulke zaken me uiteindelijk wel in beweging hebben gezet waardoor ik weer als mens gegroeid ben.
Een groei dient steeds vanuit het individu zelf te gebeuren. Dat is liefdevolle en natuurlijke groei. Als dergelijke groei (hoe goed bedoeld het advies van de omgeving ook) je opgelegd wordt, maakt die groei je onvrij. Ze gebeurde niet natuurlijk. Vanuit jezelf.
En natuurlijk kan de omgeving je daarin positief beïnvloeden. Je dat extra duwtje in de rug geven. De steun die je nodig hebt, etc. Net zoals bv woorden van Osho (of welke filosoof, psycholoog, ander rolmodel ook) je een aanzet kunnen geven tot verdere groei. Je op nieuwe inzichten (ideeën) kunnen brengen. Daarin kan de bv de kracht van een goeroe schuilen. Volgens je die goeroe (of wie het ook zijn mag) gebruikt. Alleen gebeurt dit wel steeds op eigen initiatief, op eigen kracht. Vanuit die liefde voor jezelf. Of de liefde voor een ander.
Daarom dat ik schreef, dat liefde alles voor me is...
Dat is een keuze voor jezelf om te maken. Als dat "nare" mens je liefdevolle (positieve) energie enorm aftapt. Ze je liefdevol geen goed doet, dan mijdt je dat nare energieveld misschien beter. Kiest daarin egoïstisch (maar wel liefdevol) voor jezelf. Kun je dat nare energieveld wel aan, sta je ervoor open, whatever, dan kun je kiezen om in die energie mee te gaan. Een keuze om zelf te maken.quote:
En dat mens waar mijn haren van overeind gaan staan, wat is de les die ik daaruit kan leren? Wordt ik geen beter mens als ik leer daarmee om te gaan, is dat "nare" mens niet op zijn eigen manier mijn leraar? Zou het goed voor me zijn als ik me alleen maar omgeef met die verdraagzame mensen die niet soms zomaar even recht voor zijn raap iets kunnen zeggen wat me raakt? Die me niet wijzen op zwaktes in mezelf, die me niet wijzen op intolerantie in mezelf?
Soms kost het je zelf veel energie, een ander te helpen, maar als de ander daar wel bij vaart, is het die stap misschien waard. En soms loop je alleen maar tegen een muur. Onbegrip. Een onoverbrugbaar verschil. Dan laat je het beter los en zo (denk ik).
Dat is jouw overtuiging, die bij jouw past. Maar niet bij mij. Ik kan ervoor kiezen, naar buiten te treden (die wereld in). Maar er ook voor kiezen in mijn bubbel van flow, gelukzaligheid te blijven. Als ik daar niemand kwaad mee doe en zelf heel gelukkig in ben. Wat is daar dan mis mee ? Niets. Dan is die bubbel iets wat "liefdevol" bij jou past.quote:
Ik denk van niet, ik denk dat de balans dan weer verloren gaat, ik kan mezelf omgeven met alleen maar zaken die meeflowen met me, maar daar doe ik mezelf mee tekort. Dan word mijn wereld erg klein en zal ik nooit worden wat ik zou kunnen zijn. Het is een jezelf verstoppen, een bubbel creëren waar je je in beweegt, dat is zonde.
Als een ander je vertelt, dat je uit die "bubbel" hoort te komen en je voelt jezelf daar niet goed bij. Dan gedraagt die ander zich niet liefdevol naar je. Laat je daarin niet vrij. Je liefdevolle zelf te zijn. Je eigen resonantie, je eigen flow, je eigen energie.
Nogmaals ik geloof niet in een 'zelf'. Al die onzin over jezelf ontwikkelen, daar pas ik voor. Er is een gewaar zijn, een samen zijn, waarbinnen een zelf in zekere mate "groeit". Maar welk zelf groeit er ? Het STATISCHE zelf (onze kleine identiteit, die zich aan zijn omgeving, de anderen aanpast, die probeert zo goed als mogelijk een match daarin te vinden). Net zoals kinderen, die leren hoe zich te gedragen, hoe daarin een "beter" mens te zijn. Dergelijke groei is allemaal prima. Maar vanuit een 'hoger' perspectief bezien onzin. Het is een aardse ontwikkeling (niet mis mee). Echter is er ook het DYNAMISCHE zelf. Dynamisch in de betekenis van onbepaald, getuige zijn, zuiver bewust zijn. In dit hier en nu.
Gewaar zijn.
Samen zijn (alleen of met anderen).
Daar is geen "groei" nodig.
Het is (liefdevol in je) aanwezig
Tuurlijk is die aardbeving (die natuur) iets neutraal. Echter ben ik wel een mens. Jij ook, veronderstel ik ?quote:
Je maakt daar een denkfout! Die aardbeving is neutraal. Niets meer dan oorzaak/gevolg.
Vervolgens zie jij de mensenlevens die het kost, en concludeert dat dat totaal niet mooi is. Die aardbeving is dan negatief omdat jij die als zodanig inkleurt. Op zichzelf is de gebeurtenis neutraal.
Vanuit dat menselijk perspectief bezien, is die aardbeving niet meer neutraal, voor ons mensen. Dat is geen denkfout. Maar een "menselijk" proberen overleven. Zoals iedere (dier) soort ergens probeert te overleven. Die aardbeving bedreigt dit overleven. Maakt het (over) leven moeilijker. Dat is weerstand (op onze overleven) vanuit die natuur zelf. Een weerstand waar je tegen strijd, omdat je zelf wilt overleven. Wil je zelf niet meer leven, dan ga je die strijd niet aan. Je laat je zelf met die aardbeving 'natuurlijk' mee stromen.
Ik veronderstel niet dat de meeste mensen (noch dieren) dergelijke houding aannemen. Dat overlevingsinstinct zit heel diep in ons. We houden van dit leven. We willen er zo lang als mogelijk kunnen in verblijven. Niet ? (uitzonderingen, die dood willen, om wat voor reden ook, buiten beschouwing gelaten)
Maar dan zou je nogmaals een denkfout maken in die zin dat je veronderstelt dat alle mensen het als iets negatiefs zien.quote:
[..]
Tuurlijk is die aardbeving (die natuur) iets neutraal. Echter ben ik wel een mens. Jij ook, veronderstel ik ?
Die aardbeving bedreigt dit overleven. Maakt het (over) leven moeilijker. Dat is weerstand (op onze overleven) vanuit die natuur zelf. Een weerstand waar je tegen strijd, omdat je zelf wilt overleven. Wil je zelf niet meer leven, dan ga je die strijd niet aan. Je laat je zelf met die aardbeving 'natuurlijk' mee stromen.
Ik veronderstel niet dat de meeste mensen (noch dieren) dergelijke houding aannemen. Dat overlevingsinstinct zit heel diep in ons. We houden van dit leven. We willen er zo lang als mogelijk kunnen in verblijven. Niet ? (uitzonderingen, die dood willen, om wat voor reden ook, buiten beschouwing gelaten)
Er zullen zat mensen zijn die, als hun zo'n ramp overkomt, het als een missie zien zichzelf en anderen uit de penarie te helpen en er sterker uit te komen. Dat zij vreugde ontlenen aan het feit dat zij het vergif van zo'n natuurramp kunnen omzetten in medicijn.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Tuurlijk kan dat. Dat dient ieder mens voor zichzelf uit te maken. Ik ben maar één, van de vele.quote:
Maar dan zou je nogmaals een denkfout maken in die zin dat je veronderstelt dat alle mensen het als iets negatiefs zien.
Er zullen zat mensen zijn die, als hun zo'n ramp overkomt, het als een missie zien zichzelf en anderen uit de penarie te helpen en er sterker uit te komen. Dat zij vreugde ontlenen aan het feit dat zij het vergif van zo'n natuurramp kunnen omzetten in medicijn.
Een denkfout zou ik dit niet noemen. In de zin dat ieder mens denkt er het zijne van.
Ik kan alleen maar voor mezelf denken (en daarbinnen veronderstellen wat anderen eventueel zouden kunnen doen, zouden kunnen denken, maar dat is aan hun, niet aan mij).
"Juist" en "Fout" bestaat ook maar binnen een bepaald denk kader. Zo kan een drankje dat doodt, fout zijn in die gevallen en juist zijn in andere gevallen. Het drankje op zichzelf is niet juist noch fout. Dat hangt af van de context.
Zo ook met die aardbeving.
Ik wens niet dat mezelf zoiets zou overkomen (vanuit mijn denken, voor mij is dat 'juist' denken)
Voor een ander misschien niet (misschien wenst die dergelijke aardbeving juist wel, is dat 'juist' in zijn denken)
Nou ja, als jij stelt dat het voor iedereen negatief is dan maak je wel degelijk een denkfout, aangezien dat niet voor iedereen zo is, maar soit.quote:
[..]
Tuurlijk kan dat. Dat dient ieder mens voor zichzelf uit te maken. Ik ben maar één, van de vele.
Een denkfout zou ik dit niet noemen. In de zin dat ieder mens denkt er het zijne van.
Ik kan alleen maar voor mezelf denken (en daarbinnen veronderstellen wat anderen eventueel zouden kunnen doen, zouden kunnen denken, maar dat is aan hun, niet aan mij).
"Juist" en "Fout" bestaat ook maar binnen een bepaald denk kader. Zo kan een drankje dat doodt, fout zijn in die gevallen en juist zijn in andere gevallen. Het drankje op zichzelf is niet juist noch fout. Dat hangt af van de context.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ik denk (maar nogmaals, ik kan niet voor anderen spreken) dat de meeste het als negatief zullen ervaren. Ik kan mezelf maar moeilijk voorstellen van niet. Dat iedereen blij is, vol vreugde en liefde, dat ze binnenkort zullen sterven, door al die ellende van die aardbeving.quote:
Nou ja, als jij stelt dat het voor iedereen negatief is dan maak je wel degelijk een denkfout, maar soit.
Maar nogmaals, ik kan enkel voor mezelf spreken. Wat ik ervan denk (niet anderen). Dat laatste kan ik veronderstellen. Net zoals ik kan veronderstellen dat de meeste mensen liever 'vreugde' ervaren dan 'pijn'. Een veronderstelling die niet juist is, daarin fout (een denk fout), omdat het ook anders kan. Voor anderen.
Subjectiviteit is het woord waar we hier omheen praten, volgens mij. Wat voor de ene een wonder der natuur is, is voor de ander een ranzige spin. Dat heeft niets met die spin van doen. Een spin is een spin.
Wanneer je aanstoot neemt van iemands gedrag, dan is de onverdraagzaamheid van jou.
Wanneer je aanstoot neemt van iemands gedrag, dan is de onverdraagzaamheid van jou.
Akkoord en niet akkoord. In je antwoord veeg je de subjectieve waarheid (van ieder subject) van tafel, alsof de objectieve waarheid (over die spin) de enige juiste zou zijn. En dat is niet zo.quote:Op maandag 4 mei 2015 18:34 schreef Gray het volgende:
Subjectiviteit is het woord waar we hier omheen praten, volgens mij. Wat voor de ene een wonder der natuur is, is voor de ander een ranzige spin. Dat heeft niets met die spin van doen. Een spin is een spin.
Zowel die subjectieve als objectieve waarheid hebben betekenis (voor zover we die betekenis kunnen leren 'kennen'). Een betekenis waarmee we het niet eens hoeven te zijn (dat kan). Maar ze is er wel!
Akkoord en niet akkoord. Hangt ervan af, waar die aanstoot vandaan komt.quote:
Wanneer je aanstoot neemt van iemands gedrag, dan is de onverdraagzaamheid van jou.
Voorbeeld: Persoon X stoort zich aan het gedrag van Persoon Y (die schrijft zo zweverig en langdradig, dat stoort Persoon X, hij wil kort en bondig). Dan is die onverdraagzaamheid in Persoon X aanwezig. Ze ontstaat daar. Als Persoon X zijn onverdraagzaamheid uit naar Persoon Y, ontstaat er besmetting (beïnvloeding). Persoon Y kan dan OOK onverdraagzaam worden, zo gaan handelen (Persoon X oogst dan, waar hij zelf zaaide, zijnde onverdraagzaamheid). Persoon Y, voelt zich namelijk door Persoon X aangevallen, aangetast in zijn vrijheid (door zijn stoornis en oordeel). Men maakt elkaar onvrij (zie Jean Paul Sartre). In zijn extremis, wordt de ander hier "de hel".
In dit voorbeeld klopt wat je zegt, voor Persoon X. Persoon X neemt aanstoot aan het schrijfgedrag van Persoon Y. Dus, die onverdraagzaamheid komt van persoon X (uit zichzelf voort).
Echter klopt het niet voor Persoon Y. Als Persoon Y onverdraagzaam naar Persoon X "terug" reageert, kwam die onverdraagzaamheid 'besmetting' niet uit zichzelf voort, maar als reactie op Persoon X. Die met zijn onverdraagzaamheid (oordeel) de vrijheid van Persoon Y aantast. Tenzij Persoon Y zich niets van het oordeel (die onzin) van Persoon X aantrekt. Maar dan praat je wel langs elkaar heen...
[ Bericht 0% gewijzigd door JustTalkLove op 05-05-2015 10:19:57 ]
Is dit niet gewoon een simpele verkapping dat je het zogenaamd beter inziet dan Grey ?quote:
[..]
Akkoord en niet akkoord. In je antwoord veeg je de subjectieve waarheid (van ieder subject) van tafel, alsof de objectieve waarheid (over die spin) de enige juiste zou zijn. En dat is niet zo.
Zowel die subjectieve als objectieve waarheid hebben betekenis (voor zover we die betekenis kunnen leren 'kennen'). Een betekenis waarmee we het niet eens hoeven te zijn (dat kan). Maar ze is er wel!
[..]
Akkoord en niet akkoord. Hangt ervan af, waar die aanstoot vandaan komt.
In dit voorbeeld klopt wat je zegt, voor Persoon X. Persoon X neemt aanstoot aan het schrijfgedrag van Persoon Y. Dus, die onverdraagzaamheid komt van persoon X (uit zichzelf voort).
Echter klopt het niet voor Persoon Y. Als Persoon Y onverdraagzaam naar Persoon X "terug" reageert, kwam die onverdraagzaamheid 'besmetting' niet uit zichzelf voort, maar als reactie op Persoon X. Die met zijn onverdraagzaamheid (oordeel) de vrijheid van Persoon Y aantast. Tenzij Persoon Y zich niets van het oordeel (die onzin) van Persoon X aantrekt. Maar dan praat je wel langs elkaar heen...
Pff wat denkt men hier ingewikkeld behoor je niet gewoon te denken van als een soort van verlichtte "Wie mijn raad en advies voor hem of haar op een goede manier kan opvolgen kan voor zichzelf een winst boeken." Maar dit wil niet zeggen dat het gelijk getrokken mag worden zoals als je doet wat ik zeg of aangeef zal je verlicht zijn of je eigen verlicht voelen.
Een goeroe of een filosoof kan nooit voor een heerser over iedereen spelen omdat hij te maken heeft onbekende structuren en onbekende situaties voor hem. Je kan bijvoorbeeld veel verstand hebben van rozen maar als je nog nooit van je leven een madelief heb gezien dan kan je niet praten voor een madelief net als of deze een roos voor je is.
Dan lul je gewoon een autistisch verhaal (omdat jij je eigen gedachte zogenaamd superieur vind en iedereen dit maar moet weten) over een roos die niet eens in de buurt komt van een madelief
.
Hoe stout is Konijntjuh!
Nee, waarom zou ik het beter inzien dan Grey ? Er zijn vele 'invalshoeken': Subjectieve, Intersubjectieve, Objectieve, ... Iedere invalshoek heeft zijn 'eigen' betekenis. We hoeven de ene betekenis niet voor de andere weg te gooien of beter te achten. In de mate van het mogelijke, kunnen we deze betekenissen naast elkaar laten staan. Onder het motto, dat ieder mens het recht heeft te geloven, waarin hij zelf wilt geloven. Ook al is dat de liefde voor een goeroe, moeder Theresa, aliens op planeet Mars. Whatever. Zolang dat alles binnen je eigen geloof blijft, en je dit geloof 'vrij' met anderen kan delen. Zie ik daar niets verkeerd (of beter) aan.quote:
Is dit niet gewoon een simpele verkapping dat je het zogenaamd beter inziet dan Grey ?
Waarom zou een goeroe of filosoof heerser "willen" spelen ? Dat is de ander ONVRIJ maken (zie het vorige stukje). Deze situatie is wel complex. Want als de ontvanger zich 'overheerst' voelt, ook al was het de intentie van de zender niet om als 'heerser' over te komen, kun je terug met een 'vrijheids' probleem komen te zitten.quote:
Een goeroe of een filosoof kan nooit voor een heerser over iedereen spelen omdat hij te maken heeft onbekende structuren en onbekende situaties voor hem. Je kan bijvoorbeeld veel verstand hebben van rozen maar als je nog nooit van je leven een madelief heb gezien dan kan je niet praten voor een madelief net als of deze een roos voor je is.
Als de ontvanger zich daar goed bij voelt (bij die overheersing) is er niet echt een probleem. Voelt die ontvanger zich daar niet goed bij, is er wel een probleem (los van het feit of er van overheersing van de kant van de zender sprake was of niet).
Wat is er mis met autisme ? Wat is er mis met een zot ? Die zijn verhaal doet ? Laat die autist lekker autistisch zijn. De zot lekker zot. Zolang men de ander daar geen kwaad mee doet. Zie ik het probleem er niet van in, een madelief voor een roos te gaan houden (of er zo over te spreken).quote:
Dan lul je gewoon een autistisch verhaal (omdat jij je eigen gedachte zogenaamd superieur vind en iedereen dit maar moet weten) over een roos die niet eens in de buurt komt van een madelief
Het is niet omdat iemand over zijn liefde (zijn geloof, ook al is dit geloof fout) zingt, dat dergelijk lied meteen ook "superieur" hoeft te zijn. Niet ? Misschien zie je dat superieure er zelf in (terwijl het lied helemaal niet zo bedoeld is).
Eigenlijk probeer je hier op een listige, wollige en langdradige manier te zeggen dat persoon X (wie zou dat nou zijn?quote:
Akkoord en niet akkoord. Hangt ervan af, waar die aanstoot vandaan komt.
Voorbeeld: Persoon X stoort zich aan het gedrag van Persoon Y (die schrijft zo zweverig en langdradig, dat stoort Persoon X, hij wil kort en bondig). Dan is die onverdraagzaamheid in Persoon X aanwezig. Ze ontstaat daar. Als Persoon X zijn onverdraagzaamheid uit naar Persoon Y, ontstaat er besmetting (beïnvloeding). Persoon Y kan dan OOK onverdraagzaam worden, zo gaan handelen (Persoon X oogst dan, waar hij zelf zaaide, zijnde onverdraagzaamheid). Persoon Y, voelt zich namelijk door Persoon X aangevallen, aangetast in zijn vrijheid (door zijn stoornis en oordeel). Men maakt elkaar onvrij (zie Jean Paul Sartre). In zijn extremis, wordt de ander hier "de hel".
In dit voorbeeld klopt wat je zegt, voor Persoon X. Persoon X neemt aanstoot aan het schrijfgedrag van Persoon Y. Dus, die onverdraagzaamheid komt van persoon X (uit zichzelf voort).
Echter klopt het niet voor Persoon Y. Als Persoon Y onverdraagzaam naar Persoon X "terug" reageert, kwam die onverdraagzaamheid 'besmetting' niet uit zichzelf voort, maar als reactie op Persoon X. Die met zijn onverdraagzaamheid (oordeel) de vrijheid van Persoon Y aantast. Tenzij Persoon Y zich niets van het oordeel (die onzin) van Persoon X aantrekt. Maar dan praat je wel langs elkaar heen...
) persoon Y (en wie zou dat nou zijn? 
) heeft besmet en dat het daardoor totaal niet aan persoon Y ligt dat deze onverdraagzaam terug reageert?Persoon Y legt de oorzaak van het onverdraagzaam terug reageren dus eigenlijk buiten zichzelf?
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Lolquote:
Eigenlijk probeer je hier op een listige, wollige en langdradige manier te zeggen dat persoon X (wie zou dat nou zijn?
Persoon Y legt de oorzaak van het onverdraagzaam terug reageren dus eigenlijk buiten zichzelf?
Persoon Y heeft meerdere opties. Hij kaart de besmetting aan. Hij reageert niet meer op de besmetting. Dat zijn de zaken die persoon Y probeert te "duiden"
Dan zie ik persoon Y nochtans vaak wél degelijk op de besmetting reageren, en dat ook doen in berichten aan andere personen dan persoon X. Alsof persoon Y de besmetting ook op andere personen wil overbrengen.quote:
[..]
Lol
Persoon Y heeft meerdere opties. Hij kaart de besmetting aan. Hij reageert niet meer op de besmetting. Dat zijn de zaken die persoon Y probeert te "duiden"
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
