Vriend wil niet studeren

Laat hem eens een paar topics van haan33, braddie of mapima lezen.
Dan zal hij gegarandeerd gaan studeren

Wijs hem vooral op de nadelen als je niet gaat studeren.

anders komt ie er na een jaartje niksdoen wel achter

quote:

Op maandag 30 maart 2015 21:48 schreef Faux. het volgende:

Hoe kan ik hem overtuigen de juiste beslissing te maken

Dus jij wil voor hem beslissen wat de juiste keuze is.
Juistem.

Misschien denk hij anders na een jaartje solliciteren en werken?

studeren red je niet met slimheid alleen. Motivatie en dicipline is zeker nodig, sowieso universitair.

Jouw vriend ziet dat zelf al in waarschijnlijk. Hij komt er later wel achter wat een doodszonde het is om met een bepaald intellect niet minaal HBO te doen.
daar ben ik ook nu pas achtergekomen. Op mijn 24ste. na jaren klooien. en een mbo niv 4

maar ik had 4 jaar terug echt mezelf niet kunnen brengen tot het voltooien van een HBO. puur op dicipline en motivatie. Of luiheid zoals jij het noemt.

quote:

Op maandag 30 maart 2015 22:00 schreef Faux. het volgende:

[..]

Ik hoopte dat de zin 'Hij heeft mn zegen om...' genoeg was om dit soort reacties te voorkomen, maar als dit t enige is dat je uit de OP kan opmaken, be my guest

Dan snap ik sowieso niet waar je je mee bemoeid.

Gebrek aan interesse en niet genoeg motivatie lijken mij prima argumenten om er (nu) niet aan te beginnen. Daarbij is de waarde van een hbo/wo-papiertje ook niet meer wat het geweest is.

quote:

Op maandag 30 maart 2015 21:48 schreef Faux. het volgende:
Een vriend van me is de slimste persoon die ik ken. Staat makkelijk een acht gemiddeld, uitstekende kennis van de wereld om hem heen, oog voor detail, etc. Nu zitten we in de oriėntatiefase voor welke vervolgopleiding we gaan doen op de universiteit, en merk ik bij hem dat hij de optie om niet te gaan studeren serieus overweegt.

Redenen hiervoor noemt hij gebrek aan interesse en niet genoeg motivatie. Luiheid voeg ik zelf maar toe. Nu is hij gezegend als hij niet wil studeren, maar de vriend in me wil voorkomen dat hij daarvoor kiest zonder goed op de hoogte te zijn.

Hij meent succesvol te kunnen zijn zonder vervolgopleiding, maar op de vraag wat hij dan na z'n vwo wil doen zegt hij geen idee. Hij gelooft t allemaal wel.

Hoe kan ik hem overtuigen de juiste beslissing te maken, of hem in ieder geval goed te informeren? Hij lijkt zich niet helemaal te realiseren wat de waarde is van een WO/HBO-papiertje.

Ik geef jouw vriend helemaal gelijk. Op veel fronten is succes makkelijker te bereiken met een paar jaar hard werken dan een paar jaar op de uni ongemotiveerd rondlopen. Veel van de rijkste mensen ter wereld hebben bijvoorbeeld geen diploma van uni of hogeschool.

En ook op andere gebieden (kunst, ..., etc. ) hoef je helemaal niet op de uni rondgelopen te hebben om succes te hebben.

Studeren kan later altijd nog.

Ps. denk dat sowieso veel te veel mensen op de uni zitten. Er zijn bijvoorbeeld in de techniek op mbo niveau veel meer mensen nodig, dan nog een MSc psychologie.

Als ik jouw topics over je vrienden zo volg, mogen ze van geluk spreken met een vriend als jij.

quote:

Redenen hiervoor noemt hij gebrek aan interesse en niet genoeg motivatie.

Dat lijkt mij een uitermate goede reden om nog niet te gaan studeren. Als je geen interesse hebt in een bepaald vakgebied hebt en ook geen motivatie kun je beter iets anders gaan. Er is niks mis mee om op een later moment te gaan studeren.

quote:

Hij lijkt zich niet helemaal te realiseren wat de waarde is van een WO/HBO-papiertje.

Zat mensen die succesvol zijn zonder dat papiertje.

Waarom heeft iedereen daar toch altijd zo haast mee, studeren kan toch ook op latere leeftijd?

Het is dat iedereen het doet voor het geld maar anders zou er geen hond studeren. Gadverdamme wat een geneuzel op zo'n opleiding. Nog altijd spijt dat ik destijds ben gaan studeren en niet gelijk aan het werk ben gegaan.

Beter even niet studeren dan 4 studies beginnen.

Na 1,5 jaar ben ik ook gestopt bij mijn eerste opleiding, maar daarna had ik echt geen idee dus ben ik geen werken. En uiteindelijk op mijn 23e weer begonnen met een nieuwe hbo-opleiding en ik merk dat ik nu veel meer motivatie heb dan de andere mensen in mijn klas, mede door mijn leeftijd.

Ik denk dat het er vanaf hangt wat nou echt zijn reden is om niet te gaan studeren. Is hij bijvoorbeeld een beetje depressief? Blowt hij elke dag en is hij gewoon lui geworden? Het kan ook zo zijn dat hij zegt dat hij niet wilt studeren om een beetje stoer te doen, maar vervolgens braaf z'n opleiding afrondt en een vrouw en 2 kinderen krijgt. Ik roep ook heel vaak dat ik maar gewoon een surfwinkel in australiė opzet en de hele dag beetje ga chillen, maar ondertussen zit ik ook aan de studie.

Vwo gedaan en nu 16 jaar later overweeg ik alsnog een studie op te pakken.

Met vwo is het voor een twintig jarige goed mogelijke een leuke baanbte vinden, maar grote kans dat je je na een paar jaar gaat vervelen.

Maar ik snap het wel, wist toen ook niet wat ik gaan doen later. Daar ben ik pas vrij zeker van, wat ik leuk vind en goed in ben.

Anders een het salaristopic laten zien. Mijn ouders hebben geen hoge opleiding en modaal inkomen. Het idee dat je met wat carričre maken en de juiste papieren 5000+ kan binnenharken kwam toen nooit in mij op.

Heel slim van hem. Ik begon 15 jaar terug aan een studie omdat dat zo hoorde na het VWO. Haalde ook alles binnen 4 jaar. En toen was ik te bleu boor een echte baan en sloeg de twijfel toe.

Ik denk dat het belangrijkste voor jouw vriend is om na te gaan wat hij zelf uit het leven wil halen. Waarom wil hij eigenlijk niet studeren? Geen motivatie is geen reden, dat zou slechts een andere formulering van het 'probleem' zijn.

Zo had ik te snel de beslissing genomen om te gaan studeren. Onder druk van omgeving, voornamelijk ouders, had ik een overhaastige beslissing genomen terwijl ik niet volledig achter mijn keuze stond. Gevolg: onafgemaakte studie, 1 jaar weggegooid. Daarna heb ik een jaar 'niets gedaan' en was ik er van overtuigd nooit meer te gaan studeren, omdat het in mijn ogen geen toegevoegde waarde had. Nu, enkele jaren verder, zit ik in de eindfase van mijn bachelor. Dat jaartje niks doen heeft mij veel opgeleverd en ik heb veel kunnen nadenken over wat ik wil doen.

Kortom, push je vriend niet in een richting, maar laat hem zelf die keuze maken. Het enige wat je kunt doen is hem te prikkelen om er over na te denken. Dat hoeft niet meteen, maar kan ook in een paar jaar tijd. In de tussentijd is het aan te raden om activiteiten te ondernemen die hem in aanraking laten komen met zichzelf (hoe zweverig dit ook moge klinken), bijvoorbeeld door te reizen. Geen betere manier om jezelf te (her)ontdekken door nieuwe plekken te zien en nieuwe mensen te ontmoeten.

quote:

Op maandag 30 maart 2015 22:29 schreef tfors het volgende:

[..]

Ik geef jouw vriend helemaal gelijk. Op veel fronten is succes makkelijker te bereiken met een paar jaar hard werken dan een paar jaar op de uni ongemotiveerd rondlopen. Veel van de rijkste mensen ter wereld hebben bijvoorbeeld geen diploma van uni of hogeschool.

En ook op andere gebieden (kunst, ..., etc. ) hoef je helemaal niet op de uni rondgelopen te hebben om succes te hebben.

Voor het gemak vergeet je maar even dat ze vrijwel allemaal wel begonnen waren maar door het snelle succes van hun startup nooit afgestudeerd zijn? En dat ze hun zakenpartners ook allemaal op de universiteit hebben ontmoet?

Maar nee joh, je hebt helemaal gelijk. Gewoon pallets gaan sorteren. Doet totaal geen afbreuk aan je kansen.