Borderline persoonlijkheidsstoornis 2

quote:

---

2. Spiegel borderline gedrag. Dat vergt wat oefening maar zal van onschatbare waarde blijken.

---

Eh... hoe bedoel je spiegel gedrag. Kun je dit nog iets meer toelichten?

quote:

---

Op maandag 11 november 2002 09:47 schreef JN het volgende:

[..]

Eh... hoe bedoel je spiegel gedrag. Kun je dit nog iets meer toelichten?

---

spiegelgedrag is het na doen van wat de ander doet.
b.v ik steek me tong uit naar jou. jij doet dat terug.
dus als jij bijvoorbeeld kattig doet tegen mij, (dat ik dan een denk beeldige spiegel voor je houd),doe ik precies het zelfde wat jij doet.
en dat kan dus op alle vlakkken.
zoiets bedoelen ze met spiegelen.

maar weet uit eigen ervaring dat het zeer kl**te is. ..en dat ik me dan niet lekker voel...maar bij mij werkt zoiets niet(ikzelf heb borderline) maar misschein dat het bij andere wel werkt?! dat weet ik niet. weet aleen uit eigen ervaring toen ze dat ook bij mij deden.. dat ik aleen maar agressief ervan werd en tegen alles (figuurlijk en letterlijk) aan schopte.
bij mij werkte dit spiegel gedrag niet!

groetjes kim

Weet iemand ook toevallig of het BPS minder wordt naarmate iemand ouder wordt? en kan het ook alleen maar minder worden als die persoon therapie heeft, of "slijt" het ook vaak vanzelf?

quote:

---

Op maandag 11 november 2002 00:28 schreef pinkeltje0912 het volgende:

[..]

hoi. de therapie die ik ga doen is een therapie om met mezelf over weg te kunnen.mijn gevoel uiten en omgaan met snijden/krassen.en een positiever zelfbeeld te creeeren. het word een dag behandeling.opzich ben ik daar wel blij mee. hoewel ik 2 maanden gelden ongeveer er zwaar op tegen ben omdat ik net al uit een andere therapie ben.die heeft 9 maanden geduurt maar dat was voor wat anders.
dus had ik er eerst onwijs een hekel aan om weer in dag behandeling te gaan. maar uiteindelijk heb ik voormezelf besloten om toch dagbehandeling te gaan doen.(die andere therapie was intern en dit niet)

ik denk ook dat mijn ma er wel bang voor is om dingen in zichzelf te herkennen als zij zo'n curcus zou gan doen. maar aan de andere kant vind ik het wel jammer dat ze nix wilt doen. ook geen gesprekken om de thuis situatie te verbeteren.
dat helpt toch niet zegt ze omdat we al (hooguit 8?) gesprekken hebben hebebn gehad al eerder maar daar merkten we geen verschil.
maar het verandert niet in een paar gesprekken de thuis situatie vind en denk ik.
vind het jammer dat ze het niet wilt doen... en heb er ook best moeite mee om dit te accepteren. maar ik zal wel moeten.

hoe lang heb/weet jij al dat je borderline hebt?
hoe ga jij er mee om?
krijg jij wel medicijnen?
wat voor therapie doe jij?(deed?)
heb jij een vriend?
zo ja.. hoe gaat hij er mee om?
en hoe gaat de relatie tussen jullie??

hoop dat ik dit mag vragen aan je.
de realtie tussen mij en me vriend gaat niet zo lekker... vind dit enorm jammer. hoop dat het beter word tussen hem en mij.. maar zou jij of andere daar misschien ook tips voor hebben?

groetjes kim

---

Ik weet het sinds 2 jaar dat ik Borderline heb .
Ik ga er het beste mee om door me erin te verdiepen en daardoor zie ik trekken waarvan ik denk daar kan ik beter mee om gaan , en ik probeer dat ook .
Dat is me ook aardig gelukt , omdat ik vooral van het krassen afben , als ik licht ontvlambaar ben kan ik een time-out nemen , iets wat ik voorheen niet kon .
Ook maak ik het bespreekbaar met mensen om me heen , omdat het toch een deel van me leven is en stel dat er iets gebeurd dan zijn ze beter voorbereid . (doel vooral op woede-uitbarstingen)
Ik deed dagtherapie die gericht was op structuur omdat ik die erg miste , ging echt 5 dagen in de week naar de therapie , waar ze me zoal planningen leerden maken , doelen stellen , rolspelen , en ook meer hobbies .
Ik was voordat de therapie begon me erg te isoleren en dat moest doorbroken worden .
Sinds vorige week ben ik nu therapie klaar . Wel ff wennen maar ben niet meer van plan terug te gaan .
Momenteel heb ik meer een aan uit relatie met een jongen die ik van daar ken die zelf manisch is , en dat is eigenlijk een hele rare combinatie .
Die jongen heeft het eerder met een meisje die Borderline had gehad , dus die herkent wel dingen , maar ik moet zeggen dat die ook behoorlijk van mijn uitbarstingen en harde kanten schrikt .
Beide hebben we een muurtje en het is steeds toenadering zoeken en dan maar weer niet .
We doen het nu rustig aan . Ik bel hem zowieso minder want ik klampte me eerst iets te veel aan hem vast .

Wat ik nog niet begrijp van spiegelen is het volgende.
Er wordt vaak gezegd dat je consequent moet zijn, maar wat doe je dan met stemmingswisselingen? Ik bedoel, als zij inconsequent is en van mening en stemming wisselt en ik moet dat spiegelen, dan ben ik toch ook niet meer consequent (nou ja wel consequent aan het spiegelen ).

Denk dat het spiegelen ook niet echt een goed idee is .
Ik weet van mezelf dat ik dan nog meer over de rooie raak en dan zijn de rapen gaar .
Met consequent daar kan ik meer mee , eigenlijk moeten borderliners en mensen uit de omgeving hun grenzen naar elkaar aangeven en dat is meer met consequent .
Volgens mij met spiegelen maak je de ander alleen maar nog onzekerder en dan is het goed mis .

Ik merk van mezelf dat met mensen waar ik een hechte band mee heb aantrek en afstoot .
Het afstoten zit hem ook in de ruzies , want dan ben ik bot en hard , de clou is dat iemand/ikzelf dat ziet en time-out geeft en er later over praat op het moment dat ik kalmer ben .
Het is dus niet helemaal afstoten maar gewoon meer ruimte hebben .
Iemand met Borderline moet haar grenzen aangeven , maar mensen uit de omgeving ook .
Vooral omdat ik ook weet als ik geen grenzen aangegeven krijg ik daar gewoon totaal overheen dender en de ander bij wijze van spreken helemaal kapot is .

By the way moet zeggen dat ik tegenwoordig dat afstoten bijgetrokken heb , want ik had er een handje vol van om contacten volledig af te breken na een ruzietje .
Ik heb mezelf nu aangeleerd om er later nog eens rustig aan te geven wat er werkelijk dwars zat .

quote:

---

Op maandag 11 november 2002 13:56 schreef pinkeltje0912 het volgende:

[..]

spiegelgedrag is het na doen van wat de ander doet.
b.v ik steek me tong uit naar jou. jij doet dat terug.
dus als jij bijvoorbeeld kattig doet tegen mij, (dat ik dan een denk beeldige spiegel voor je houd),doe ik precies het zelfde wat jij doet.
en dat kan dus op alle vlakkken.
zoiets bedoelen ze met spiegelen.

---

Ik denk niet dat dit bedoeld wordt met 'spiegelgedrag' .
Dit is gewoon na-apen! En dat is idd irritant, dus zal het ook niet helpen.

Spiegelen is dat je de ander a.h.w. in een spiegel laat kijken. Je benoemt gedrag en vertelt wat het met je doet. Bv. "Als jij zo kattig tegen me doet, vind ik dat vervelend, want het is niet terecht."
Of: "Waarom word je nu zo kwaad? Er is toch eigenlijk niets aan de hand. Kijk eens reeel naar de situatie, want op deze manier krijgen we alleen maar ruzie."

quote:

---

Op maandag 11 november 2002 14:38 schreef Star666 het volgende:
Weet iemand ook toevallig of het BPS minder wordt naarmate iemand ouder wordt? en kan het ook alleen maar minder worden als die persoon therapie heeft, of "slijt" het ook vaak vanzelf?

---

Het schijnt dat symptomen rond het 30e-40e levensjaar minder worden, maar er blijven altijd kwetsbare plekken. De meeste mensen worden milder naarmate ze ouder worden, hebben meer levenservaring, weten beter hoe ze met bepaalde situaties om kunnen gaan, dus logisch dat dat ook met borderlinepatienten gebeurt.

Maar als alleen symptomen verdwijnen, wil dat nog niet zeggen dat de onderliggende oorzaken ook verdwijnen. Daarom is het imo altijd goed om therapie te hebben.

quote:

---

Op maandag 11 november 2002 14:38 schreef Star666 het volgende:
Weet iemand ook toevallig of het BPS minder wordt naarmate iemand ouder wordt? en kan het ook alleen maar minder worden als die persoon therapie heeft, of "slijt" het ook vaak vanzelf?

---

hoi.
borderline slijt niet vanzelf er is therapie voor nodig.
als je op jonge leeftijd bordeline is geconstateerd dan woor dhet tussen je 20 en je 30 het ergst(zoiets heb ik gehoort en gelezen ) ikzelf ben 16 en heb het ook.dus er staat me nog wat te wachten. met therapie kunnen de syptonen afnemen op juist sterker worden. ik moet nog aan therapie gaan beginnen.
je leert het onder controlle te krijgen de syptonen. hoop dat je zo beetje antwoord hebt.

groetjes kim

quote:

---

Op maandag 11 november 2002 15:36 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

[..]

Ik weet het sinds 2 jaar dat ik Borderline heb .
Ik ga er het beste mee om door me erin te verdiepen en daardoor zie ik trekken waarvan ik denk daar kan ik beter mee om gaan , en ik probeer dat ook .
Dat is me ook aardig gelukt , omdat ik vooral van het krassen afben , als ik licht ontvlambaar ben kan ik een time-out nemen , iets wat ik voorheen niet kon .
Ook maak ik het bespreekbaar met mensen om me heen , omdat het toch een deel van me leven is en stel dat er iets gebeurd dan zijn ze beter voorbereid . (doel vooral op woede-uitbarstingen)
Ik deed dagtherapie die gericht was op structuur omdat ik die erg miste , ging echt 5 dagen in de week naar de therapie , waar ze me zoal planningen leerden maken , doelen stellen , rolspelen , en ook meer hobbies .
Ik was voordat de therapie begon me erg te isoleren en dat moest doorbroken worden .
Sinds vorige week ben ik nu therapie klaar . Wel ff wennen maar ben niet meer van plan terug te gaan .
Momenteel heb ik meer een aan uit relatie met een jongen die ik van daar ken die zelf manisch is , en dat is eigenlijk een hele rare combinatie .
Die jongen heeft het eerder met een meisje die Borderline had gehad , dus die herkent wel dingen , maar ik moet zeggen dat die ook behoorlijk van mijn uitbarstingen en harde kanten schrikt .
Beide hebben we een muurtje en het is steeds toenadering zoeken en dan maar weer niet .
We doen het nu rustig aan . Ik bel hem zowieso minder want ik klampte me eerst iets te veel aan hem vast .

---

heeft de therapie wel bij je geholpen?en hoe ervaarde je die therapie?
gaat het nu ook met alles beter?
en weet je ook op welke momente je je noet inhouden ofzo
nice dat je ene vriend hebt. is het niet moeilijk om met een manich iemadn om te gaan??of is het een beetje het zelfde als met een borderliner?
ik moet nog met alles beginnen... maar ben het wel van plan.
hoe ziet jou dag er nu uit?
werk je?
school?
groetjes kim

beste mensen, ik ben compleet nieuw op dit forum maar heb een enorm probleem met mijn vriendin waarvan ik denk dat ze last heeft van een borderline of in ieder geval het erg moeilijk heeft met zichzelf...
dit maakt mij trouwens echt heel erg bedroefd...
omdat ik niet goed kan oordelen over wat er precies met haar aan de hand is zou ik graag met vincent20166 praten, ik kan nergens zijn emailadres vinden (ben ook niet echt goed op internet...) maar wilde hem graag vragen of hij dingen herkent in haar gedrag...
ikzelf heb geen emailadres vermeldt maar wacht op een reactie in dit forum...
alvast heel erg bedankt voor het lezen...
mhvg R

sorry, was nog even vergeten te vermelden dat ik graag met vincent wil mailen omdat ik liever niet hier in het openbaar alles wil bespreken...
R

ja dank je wel wolkje, ik word echt zo enorm bedroefd van de hele situatie, ik hou namelijk echt verdomde veel van die lieve schat, maar omgaan met haar is af en toe echt zo enorm moeilijk....

kan ik anders jou misschien wat vragen stellen...? jij weet denk ik uit ervaring wel wat ik met zo'n situatie aan moet...

ey wolkje, thanx! ik heb je even toegevoegde op msn... heb je dat?

quote:

---

Op maandag 11 november 2002 19:27 schreef pinkeltje0912 het volgende:

[..]

heeft de therapie wel bij je geholpen?en hoe ervaarde je die therapie?
gaat het nu ook met alles beter?
en weet je ook op welke momente je je noet inhouden ofzo
nice dat je ene vriend hebt. is het niet moeilijk om met een manich iemadn om te gaan??of is het een beetje het zelfde als met een borderliner?
ik moet nog met alles beginnen... maar ben het wel van plan.
hoe ziet jou dag er nu uit?
werk je?
school?
groetjes kim

---

Voor mij heeft die therapie enorm geholpen , ik heb beter inzicht in mezelf gekregen en ben rustiger geworden , daarvoor was ik echt helemaal verwilderd .
De therapie heb ik heel positief ervaren , je leert heel veel van de mensen uit de groep , het contact is wel intensiever dan de normale contacten , en nu ik gestopt ben wil ik daarin minderen omdat ik anders te veel aan de therapie blijf hangen .
Het gaat nu zeker beter , voornamelijk omdat het krassen gestopt is , en de gedachten komen wel terug in kritieke tijden maar weet er veel beter mee om te gaan .
Ik blijf ook niet meer hangen in depressies en dat scheelt ook een hele boel .
Voor mezelf kan ik er heel slecht tegen als mensen te veel met me bemoeien en als ze daar ver in gaan moet ik echt aan geven tot hier en niet verder en dan trek ik me meestal ff terug van degeen maar kom er later wel op terug .
Het is best wel moeilijk om met iemand die manisch is om te gaan , maar in sommige dingen lijkt het wel op elkaar .
Mijn dag wil ik zo veel mogelijk met structuur te laten verlopen , dat houd in meer op tijd naar bed , 's ochtends opruimen , 2 dagen in de week s'middags vrijwilligerswerk , sávonds rustig aan . S'middags zorg ik wel dat ik op een of andere manier iets te doen heb want te veel binnen zitten is ook niet goed , blijf ik wel binnen dan ben ik creatief bezig voor mijn huisje .

quote:

---

Op dinsdag 12 november 2002 15:06 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

[..]

Voor mij heeft die therapie enorm geholpen , ik heb beter inzicht in mezelf gekregen en ben rustiger geworden , daarvoor was ik echt helemaal verwilderd .
De therapie heb ik heel positief ervaren , je leert heel veel van de mensen uit de groep , het contact is wel intensiever dan de normale contacten , en nu ik gestopt ben wil ik daarin minderen omdat ik anders te veel aan de therapie blijf hangen .
Het gaat nu zeker beter , voornamelijk omdat het krassen gestopt is , en de gedachten komen wel terug in kritieke tijden maar weet er veel beter mee om te gaan .
Ik blijf ook niet meer hangen in depressies en dat scheelt ook een hele boel .
Voor mezelf kan ik er heel slecht tegen als mensen te veel met me bemoeien en als ze daar ver in gaan moet ik echt aan geven tot hier en niet verder en dan trek ik me meestal ff terug van degeen maar kom er later wel op terug .
Het is best wel moeilijk om met iemand die manisch is om te gaan , maar in sommige dingen lijkt het wel op elkaar .
Mijn dag wil ik zo veel mogelijk met structuur te laten verlopen , dat houd in meer op tijd naar bed , 's ochtends opruimen , 2 dagen in de week s'middags vrijwilligerswerk , sávonds rustig aan . S'middags zorg ik wel dat ik op een of andere manier iets te doen heb want te veel binnen zitten is ook niet goed , blijf ik wel binnen dan ben ik creatief bezig voor mijn huisje .

---

hoi,. zoals ik het lees gaat het stukke beter dus met jou na die therapie.
mooi. ikzelf moet nog beginnen. wil het ook wel doen.maar lijkt me ook wel eng.
weet echt niet wat me tewachten staat. zijn andere mensen niet erger dan mij?stel ik me niet aan? ben ik het wel waard?
kan ik het niet zelf doen? zal ik niet juist nog dieper zakken??
allemaal vragen die door mijn hoofd spoken.
aan de ene kant doodsbang ervoor aan de andere kant weet ik dat het beter voor me is en om weer wat nieuws en wat goed is voor me wil ik graag doen.maar soms pieker ik er nog wel over,en weet ik niet meer wat ik moet doen.

zoals vandaag weet ik niet echt wat ik voel of wil.
mijn hoofd maalt om van alles..maar tergelijker tijd weet ik geen eens waarover ik maal.:@
zelfs mijn gevoel weet ik niet eens meer wat dat nou is.
zo verwarrend afentoe.
meestal kras ik me dan om te kijken of ik nog wel gevoel in me heb..
maar wil dit ook weer niet. maar ook weer wel..
allemaal zo dubbel.
vind het zelf erg moeilijk.
heb jij hier ook ervaring mee??
dat je het allemaal niet meer weet?
hummm nu weet iik ook al niet meer wat ik moet typen.of wou typen.
dan stop ik er maar mee voor dit bericht.

groetjes kim

quote:

---

Op vrijdag 8 november 2002 14:12 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Bij mij helpt het ook als ik een driftbui heb , dat ik een time-out neem , maar kan ook helpen als de andere partij het eventueel ook midden in een ruzie een time-out neem .
Doe ik dat niet dan zijn de gevolgen gewoon echt erg voor beiden .

---

Dat had ik heel erg met m'n eerste vriendje.. Dan was ik echt vet boos om eigenlijk kleine dingen, en dan wist ik van, laat me ff met rust, dan is het zo wel over, maar hij bleef achter me aan komen steeds en dan werd het juist alleen maar erger en erger..