Gistermiddag/avond liet J. ons nog twee keer schrikken, maar niet zo erg als eerder. Daarna ben ik in janken uitgebarsten en tegen de verpleegster tekeer gegaan ("waarom doen we niet meer, dit is toch niet eerlijk" etc.). Gelukkig kon ze het hebben

en zei ze dat ze eens ging proberen met een slangetje de neus van J. leeg te zuigen.. Dat deed ze en er kwamen toch een klodders snot uit! Die hebben volwassenen niet eens... Daarna heeft J. de hele nacht doorgeslapen (22.30-6.00u) met een rustige ademhaling!

Vandaag is hij ook een stuk minder snotterig en ze hebben het zuurstof wat terug kunnen zetten. Ik heb het idee dat we de goede kant op gaan. Hij is een stuk rustiger en helderder als hij wakker is. Zoekt veel minder naar adem. Hij maakt zijn eigen lieve geluidjes ook weer...
Kwak, met zo'n gevoel naar je werk gaan is echt niet tof... Ik hoop dat je de dag wat doorkomt.
Daarnaast las ik nog twee bijna-verjaardagen, alvast gefeliciteerd!