#ANONIEM | donderdag 5 februari 2015 @ 21:44 |
Ik heb een minor gekozen wat totaal niet bij mij past en waarbij ik alleen maar dingen moeten doen die ver buiten mijn comfortzone liggen, dit was deels een bewuste keuze. Ook wordt er veel nadruk gelegd op persoonlijke ontwikkeling door onder andere groepsgesprekken, maar ik weet niet hoe ze hier verdere aanvulling aan zullen geven, zie er het nut ook niet echt van in eigenlijk (in die groepsgesprekken)? De opdrachten/projecten zijn allemaal van creatieve aard, iets wat mij totaal niet ligt. Bijvoorbeeld acteren, film maken etc, dit doe je dan met een groep waarin je bent ingedeeld. Doordat we met een grote groep (gros is extravert, ik ben zo introvert als maar kan, muurbloempje etc) zijn moeten we van de docenten regelmatig kennis met elkaar maken, zo'n praatje houden voor een paar minuten per persoon lukt wel, alleen het voelt allemaal zo geforceerd aan, daarna spreek je elkaar toch niet meer. Het viel me ook op dat de meeste deze minor volgen met een groepje van hun eigen opleiding, of ze kennen elkaar al via-via, ik ben zowat een van de weinige die alleen is lijkt wel. Het eindproject moet je volledig zelf bedenken en uitvoeren, het mag van alles zijn en je stelt zelf je groep samen. Ik maak me nu al druk om het eindproject omdat ik heb met niemand echt binding of een gedeelde passie (heb ik überhaupt al niet) heb of wat dan ook. Het zou dan ook zonde zijn om uiteindelijk mijn punten niet te halen. Enerzijds denk ik dat dit wel goed voor mij is (o.a. omdat bij het groepsgesprek/persoonlijke ontwikkeling meerdere mensen aan bod waren gekomen die niet echt wisten wat hun gelukkig maakt en wat ze willen doen met hun leven, ik heb hetzelfde verhaal op zich, en de docent zei dat je dan hier echt goed zit) maar aan de andere kant denk ik dat ik er niets mee opschiet. Het lijkt me stug dat je na wat groepsgesprekken je opeens weet wat je wil? Ik heb deze week als erg ongemakkelijk/rot ervaren en van alles gedaan wat ik niet zo leuk vind eigenlijk, maar misschien komt dit wel omdat ik me niet echt op mijn gemak voel, heb wel veel gelachen op zich, dat wel. Verder wordt het programma per dag bepaald dus ik weet ook nog niet echt wat me verder nog te wachten staat. Ik heb nog een week de tijd om nog iets anders te kiezen. Ik weet niet echt wat ik moet doen, doorgaan of toch iets anders doen? [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-02-2015 21:45:56 ] | |
sinterklaaskapoentje | donderdag 5 februari 2015 @ 21:48 |
Wat is sowiedo de bedoeling van die hele minor? En als je het hebt gekozen om uit je comfortzone te stappen, doe dat dan. Gebruik dit halfjaar om grenzen te verleggen. Als het faalt dan heb je iig geoefend daarmee. | |
imikethat | donderdag 5 februari 2015 @ 21:50 |
Dat je een ekte FOK!ker was wisten we al ja | |
ludovico | donderdag 5 februari 2015 @ 21:50 |
Allicht iets anders doen? Maar feit blijft dat jij niet helemaal comfortabel aanwezig was en dat je daar sowieso nog verbetering in kunt boeken. | |
#ANONIEM | donderdag 5 februari 2015 @ 22:03 |
Creatief bezig zijn in plaats van een boek uit je hoofd leren en een tentamen te maken Ik heb het idd hierom gekozen. | |
sinterklaaskapoentje | donderdag 5 februari 2015 @ 22:19 |
Dan zeg ik: doorgaan. Het is misschien moeilijk, maar wie a zegt moet ook b zeggen en je kan niet meer overstappen waarschijnlijk | |
jodelahity | donderdag 5 februari 2015 @ 22:48 |
Persoonlijk zou ik niet bij mijn minor uit mijn comfortzone stappen. Studie is belangrijk. Je moet ook bepaalde dingen leren natuurlijk maar 'uit je comfortzone' stappen kan op zoveel gebieden. Maar als je denkt dat je het alsnog gewoon netjes gaat halen en er veel extra van leert is het natuurlijk alleen maar goed. | |
Solo14 | donderdag 5 februari 2015 @ 22:55 |
Je wilt je eigenlijk op sociaal gebied verder ontwikkelen en beter in een groep kunnen vallen, eventueel je persoonlijkheid aanpassen? | |
Scary_Mary | donderdag 5 februari 2015 @ 23:11 |
Sprak de minor je puur aan vanwege het uit je comfort zone moeten stappen en heb je niet naar de inhoud gekeken? Je kan natuurlijk navraag doen hoe ze het gaan invullen en wat het nut er van kan zijn. Maar dan moet je zelf ook open staan en kunnen luisteren naar wat de anderen zeggen. Anders zit je er voor spek en bonen bij. Als je niet met ze praat, blijf je sowieso de loner en zul je niemand ook maar een beetje leren kennen. En so what als je geen dikke maatjes eraan over houdt? Jouw doel van die minor is toch niet vriendjes leren maken hoop ik voor je? Zet je oren open tijdens die praatjes en kijk of iemand iets vertelt wat je aanspreekt om daar dat project mee uit te voeren. Is er geen onderwerp waarop je dat denkt te kunnen baseren, probeer dan te letten op wie er een duidelijke visie heeft. Is het niet het onderwerp zelf, dan kun je misschien wel veel uit hun denk- en/of werkwijze halen. Het lachen is al een goed begin, zo buiten je comfort zone! En verder, nee je hoeft niet het licht te zien door een paar gesprekjes, maar wees ook eerlijk naar jezelf toe. Zit je daar voornamelijk ongemakkelijk te wezen en daaraan te denken of kun je dat ook opzij zetten en luisteren naar wat er om je heen gebeurt? Want achter je ongemak verschuilen en denken dat je het toch wel gaat verpesten, want blablabla is een excuses om vooral niet uit die comfort zone te stappen. Geef het deze week een eerlijke kans, overleg nogmaals met je leraar over hoe en wat en geef aan dat je twijfelt. Misschien kan dat je wat meer helderheid verschaffen en dan kun je na die week alsnog kappen. | |
sinterklaaskapoentje | donderdag 5 februari 2015 @ 23:26 |
Hoe kun je nou je persoonlijkheid aanpassen ![]() | |
Solo14 | donderdag 5 februari 2015 @ 23:27 |
Kan, na traumatische gebeurtenissen kan je het wat aanpassen ![]() | |
Klokov | donderdag 5 februari 2015 @ 23:28 |
Hey Dima, ik zie met veel smaad je verhalen tegemoed. | |
sinterklaaskapoentje | donderdag 5 februari 2015 @ 23:31 |
Ja of bepaald gedrag zovaak doen dat het vanzelf gaat na een tijdje. Is ook een beetje de vraag wat je onder persoonlijkheid verstaat. TS: Er is niks mis zijn met een muurbloempje zijn. Ga er gewoon voor, zet een paar doelen en wees niet bang om te falen. Proberen is al niet falen, dus in dat opzicht kan het niet eens. Ook al is het iets kleins, zoals 3 mensen vragen of ze samen willen werken aan een opdracht. | |
#ANONIEM | donderdag 5 februari 2015 @ 23:38 |
Ja. Deels hierom en deels omdat het bekend staat als een vrij leuke en 'makkelijke' minor. Ik had wat mensen gesproken die hem ook hebben gedaan.
Beetje wel, meer sociaal zijn in ieder geval. Wat bedoel je precies met luisteren wat er om me heen gebeurt? Ik doe met alles gewoon mee, alleen ik ben wat meer op de achtergrond. Ik ben al buiten mijn comfortzone gestapt door überhaupt dit te proberen denk ik. De docenten zijn types als mij liever kwijt dan rijk. Ze lopen al de hele week te hameren dat ze bij andere 'saaiere' minoren nog mensen zoeken en graag mensen wat anders zien doen omdat we met zo'n grote groep zijn. ![]() | |
#ANONIEM | donderdag 5 februari 2015 @ 23:43 |
Via-via kan ik kosteloos bij een psycholoog terecht trouwens, zodra er een plekje vrijkomt kan ik beginnen, maar ik weet niet wanneer. Ik dacht dat dit misschien alvast een goede oefening zou zijn maar doordat ik niet echt weet of het mij wel iets gaat opleveren twijfel ik. | |
#ANONIEM | donderdag 5 februari 2015 @ 23:44 |
We werken in groepjes van +/- 30 man aan een opdracht. | |
Solo14 | vrijdag 6 februari 2015 @ 00:20 |
Het klinkt misschien als waardeloos advies, maar roken bevordert je sociale contacten. Als mensen vragen om buiten de lesuren ergens thuis of in de bieb aan de opdracht te gaan werken, moet je daar ook makkelijk in worden en daarmee akkoord gaan. Met je huidige persoonlijkheid gaat het waarschijnlijk gewoon te lastig om dingen voor te stellen, omdat je gewoon niet sterk in je schoenen staat eigenlijk. Lastige situatie, kan ook moeilijk advies geven verder. Weet waar je zelf voor staat, laat je mening horen, dus ook als je het ergens niet mee eens bent. Wees betrokken.. | |
Kandijfijn | vrijdag 6 februari 2015 @ 00:27 |
Dit topic klinkt een beetje als, hmm ik ben niet goed in wiskunde. Laat ik eens Wiskunde D VWO niveau gaan doen terwijl ik het alleen maar op vmbo heb gehad ![]() Heel erg dapper natuurlijk maar wel een hele grote stap in een keer. Kan je het niet onderverdelen in kleine stapjes die je nu moet gaan maken. Moet natuurlijk wel wat tempo achter zitten. Maar ik denk dat je anders echt te veel hooi op je vork neemt. | |
Pope-of-Dope | vrijdag 6 februari 2015 @ 00:38 |
Ik vind het een moedige keuze TS. Hier ga je ontzettend veel van leren. Met alleen slim zijn kom je er namelijk niet, je zult jezelf ook sociaal moeten ontwikkelen om ergens te komen in je leven. Nu stoppen kun je doen, maar daar ga je spijt van krijgen (of je rationaliseert het waardoor je de rest van je leven in een slachtofferrol van ''ik ben nu eenmaal zo'' kan kruipen, zoals het merendeel van het FOKpubliek). Als je wilt weten hoe dat eruitziet, lees een random topic door van een socially awkward dude en vraag je af of je zo iemand wilt worden. Het antwoord lijkt me vrij duidelijk. Gewoon doorknallen, wees niet bang om jezelf te laten zien, stel je dienstbaar aan de groep op, en ga ervoor. ''Winners never quit, and quitters never win'' Good luck. | |
blondetrien | vrijdag 6 februari 2015 @ 01:06 |
Ik vind het ook een moedige keuze, maar ik snap niet zo goed waarom je dan een minor kiest waar je naar eigen zeggen het nut niet van inziet? ![]() | |
Scary_Mary | vrijdag 6 februari 2015 @ 21:49 |
Beter kies je in je studie voor de inhoud. Kies je wat betreft contacten met mensen ook voor de makkelijkheid of probeer je daar wel eens de diepte in te gaan? Meer sociaal zijn is een mooi doel, maar je prioriteiten lijken me niet bepaald optimaal als je er een minor op kiest... Erbij zitten is niet hetzelfde als actief mee doen, vandaar mijn vraag. Doe je puur wat je gevraagd wordt of denk je kut, ik voel me zo ongemakkelijk en wtf doen we deze oefening voor?! of ben je echt met je volle aandacht aan het luisteren en nadenken over de geboden stof? Zo klinkt het inderdaad en dat is natuurlijk hartstikke goed! Maar je hebt je niet op die minor ingeschreven puur om die drempel over te gaan en verder niets, lijkt me...? Tsja, ergens ook niet heel erg raar. Misschien kom je door je twijfels en het voornamelijk op de achtergrond hangen ongeinteresseerd over en dan is het niet onlogisch dat ze liever een wat kleinere, maar wel gemotiveerde groep hebben om verder door te stomen. | |
itchycoo | zaterdag 7 februari 2015 @ 18:04 |
Wat heb je te verliezen? Probeer het over je heen te laten komen en ga met volledige toewijding te werk in die minor. Ik denk dat het een hele fijne ervaring voor je kan zijn. Toen ik net ging studeren was ik altijd heel verlegen, onzeker en dus vrij introvert. Ik keek altijd enorm op naar mensen die al hun zaakjes voor mekaar leken te hebben en nergens moeilijk over deden. Juist door maar eens uit die comfortzone te stappen en headfirst in een avontuur te duiken heb ik het meeste geleerd en de grootste stappen gezet. Ik kwam erachter dat heel veel mensen, ook diegene van wie je het niet verwacht, reden genoeg zouden hebben om zich maar gedeisd en op de achtergrond te houden (zoals je je als introvert vaak op je gemak voelt). Deze mensen doen dat echter niet en juist die 1-op-1 gesprekken kunnen heel fijn zijn, omdat je dan gedwongen wordt om aandacht voor elkaar te hebben. Het zijn ook allemaal maar mensen! ![]() | |
Geerd | zaterdag 7 februari 2015 @ 18:08 |
Wat ga jij spijt krijgen ![]() | |
#ANONIEM | zaterdag 7 februari 2015 @ 20:12 |
Dit | |
#ANONIEM | zondag 8 februari 2015 @ 08:57 |
| |
Just_some_random_dude | zondag 8 februari 2015 @ 09:26 |
Dima als ik weer in NL ben gaan we sowieso chillen he... maar dan moet je wel echt meekomen.. |