R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ja zo is het absoluut onstaan en zo zie ik het ook.quote:Op maandag 2 februari 2015 13:32 schreef Onderweg het volgende:
Tja, of de T bij de HLB hoort (althans in het aanduiden van 'een maatschappelijke groep' mensen) kom ik idd veel tegen. Ik snap (dûh) dat transgender (sorry wonderer) zijn weinig/niets te maken heeft met seksuele preferentie.
Maar ik zie het vanuit een actievoerend standpunt. Er zijn overeenkomsten die alle HLBT-ers delen. Dat maakt het gemakkelijk gemeenschappelijke standpunten naar voren te brengen. Ik stap er om die reden overheen dat de aard van het beestje verschilt. Dat werkt trouwens beide kanten op. Als ik homo's (sorry wonderer) in hun emancipatieproces ondersteun, verwacht ik ook dat 'zij' dat voor mij doen. Zie het als een alliantie..
Helemaal mee eens.quote:
[..]
Ja zo is het absoluut onstaan en zo zie ik het ook.
Advocatus diaboli aiunt, non semper.
Daar is niks mis mee. "een transgender zijn" zou me tegen de borst stuitenquote:
Tja, of de T bij de HLB hoort (althans in het aanduiden van 'een maatschappelijke groep' mensen) kom ik idd veel tegen. Ik snap (dûh) dat transgender (sorry wonderer) zijn weinig/niets te maken heeft met seksuele preferentie.
Maar ik zie het vanuit een actievoerend standpunt. Er zijn overeenkomsten die alle HLBT-ers delen. Dat maakt het gemakkelijk gemeenschappelijke standpunten naar voren te brengen. Ik stap er om die reden overheen dat de aard van het beestje verschilt. Dat werkt trouwens beide kanten op. Als ik homo's (sorry wonderer) in hun emancipatieproces ondersteun, verwacht ik ook dat 'zij' dat voor mij doen. Zie het als een alliantie.
Dat laat onverlet dat je heel goed kunt uitleggen dat GIS niets te maken heeft met op wie je valt.
Homofobie en transfobie komt allebei vanuit de ongelijkheid van de seksen, IMO, dus wat dat betreft vechten "we" tegen dezelfde vijand.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Eigenlijk is het van de gekke, he, die fobie. En het mooie is, dat de -foob er niet bij wil dat hij/zij de ander feitelijk als bedreiging voelt. Ze komen steevast met dat ze het vies of raar (of zelfs zondig)vinden, niemand gaat bij zichzelf na waarom....
Zo nu en dan zit ik in Rotterdam wel een weekje in een hotel vanwege cursussen. Zal er eens komen kijken.quote:
Blijf op de hoogte van de activiteiten van het Transcafé Rotterdam:
inschrijven nieuwsbrief
Advocatus diaboli aiunt, non semper.
quote:
[..]
Zo nu en dan zit ik in Rotterdam wel een weekje in een hotel vanwege cursussen. Zal er eens komen kijken.
Hoi,
ik kom mij hier ook melden. Sinds mei 2014 ben ik voor de buitenwereld bekend geworden dat ik een transvrouw ben en sinds juli ga ik naar Psycho Informa Groep. Vorige week heb ik mijn aangepaste geboorteakte gekregen van de geboortegemeente. Nu moet mijn woongemeente deze gegevens in het BRP invoeren.
Als ik in mijnoverheid.nl kijk naar de persoonlijke gegevens, dan zie ik dat de gegevens nog niet aangepast zijn. Heeft iemand van jullie ervaring hoe snel dat gaat en of jullie (ondanks de toezegging dat de boel automagisch zou ingevoerd) er toch achteraan moesten gaan om deze gegevens ingevoerd te krijgen?
ik kom mij hier ook melden. Sinds mei 2014 ben ik voor de buitenwereld bekend geworden dat ik een transvrouw ben en sinds juli ga ik naar Psycho Informa Groep. Vorige week heb ik mijn aangepaste geboorteakte gekregen van de geboortegemeente. Nu moet mijn woongemeente deze gegevens in het BRP invoeren.
Als ik in mijnoverheid.nl kijk naar de persoonlijke gegevens, dan zie ik dat de gegevens nog niet aangepast zijn. Heeft iemand van jullie ervaring hoe snel dat gaat en of jullie (ondanks de toezegging dat de boel automagisch zou ingevoerd) er toch achteraan moesten gaan om deze gegevens ingevoerd te krijgen?
All that we see or seems, is but a dream within a dream
Je woongemeente heeft daar maximaal twee weken voor. Je ziet de wijzigingen dan in mijnoverheid.nl. Ik kreeg van mijn woongemeente ook een brief dat mijn identiteitskaart ongeldig was en dat ik binnen een maand een nieuw exemplaar moest aanvragen.quote:Op dinsdag 3 februari 2015 20:45 schreef Jan-Beton het volgende:
Hoi,
ik kom mij hier ook melden. Sinds mei 2014 ben ik voor de buitenwereld bekend geworden dat ik een transvrouw ben en sinds juli ga ik naar Psycho Informa Groep. Vorige week heb ik mijn aangepaste geboorteakte gekregen van de geboortegemeente. Nu moet mijn woongemeente deze gegevens in het BRP invoeren.
Als ik in mijnoverheid.nl kijk naar de persoonlijke gegevens, dan zie ik dat de gegevens nog niet aangepast zijn. Heeft iemand van jullie ervaring hoe snel dat gaat en of jullie (ondanks de toezegging dat de boel automagisch zou ingevoerd) er toch achteraan moesten gaan om deze gegevens ingevoerd te krijgen?
Thanks! Ik ben blijkbaar te ongeduldig, haha!quote:
Je woongemeente heeft daar maximaal twee weken voor. Je ziet de wijzigingen dan in mijnoverheid.nl. Ik kreeg van mijn woongemeente ook een brief dat mijn identiteitskaart ongeldig was en dat ik binnen een maand een nieuw exemplaar moest aanvragen.
Dat komt omdat ik midden in een sollicitatieperiode zit en daarvoor wil ik een nieuwe paspoort.
All that we see or seems, is but a dream within a dream
Hm, ben je al bezig met hormonen? Ik zou verwachten dat een veranderd paspoort juist meer vragen zal oproepen als je nog helemaal aan het begin staat.
Aan de andere kant, misschien ben je wel helemaal niet van plan om stealth te gaan of er uberhaupt over te zwijgen, dus dan kun je het inderdaad maar beter achter de rug hebben. Met bijkomend voordeel dat ze je in ieder geval goed zullen aanspreken, da's ook wat waard.
Ik loop een beetje hardop te denken. Kun je er zelf nog wat over uitweiden misschien?
Aan de andere kant, misschien ben je wel helemaal niet van plan om stealth te gaan of er uberhaupt over te zwijgen, dus dan kun je het inderdaad maar beter achter de rug hebben. Met bijkomend voordeel dat ze je in ieder geval goed zullen aanspreken, da's ook wat waard.
Ik loop een beetje hardop te denken. Kun je er zelf nog wat over uitweiden misschien?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Nee, ik ben nog niet begonnen met de hormonen. Over twee weken heb ik een gesprek met een endocrinologe (van hetzelfde ziekenhuis waar ik nu al in behandeling ben i.v.m. schildklier) om te onderzoeken of ze mij wil of kan gaan behandelen, met hulp/adviezen van het genderteam van Gent.
De planning is om halverwege dit jaar groen licht te krijgen voor de HRT. Althans, dat hopen ik en mijn psychologe voor elkaar te krijgen. Het levensverhaal heb ik eind vorig jaar af gekregen en ingeleverd. Nu zit ik in de fase van testen invullen. Over een paar weken heb ik (hopelijk) de laatste test en aansluitend heb ik een aantal sessies om de resultaten toe te lichten, waar nodig.
Vanwege mijn huidige medicatie is het uiterst belangrijk dat ik behandeld wordt onder begeleiding. De medicatie kan namelijk aangepast moeten worden door de invloed van de oestrogenen. Mijn huidige internist wil ook op de hoogte gehouden worden m.b.t. de medicatie en bloedwaarden.
De 'grap' is dat ik nu juist problemen heb met de legitimatie: men gelooft in eerste instantie niet eens dat ik een 'm' ben en moet ik juist steeds uitleggen dat ik transvrouw ben. Kortom: blijkbaar ben ik nu al heel passabel (dat is mijn geluk: ik ben niet breed gebouwd en heb nauwelijks mannelijke kenmerken, behalve mijn adamsappel en dat ding daarbeneden maar daar kijkt niemand naar); wel ben ik alvast begonnen met gelaatsontharing en mijn haren zijn nu heel lang... bijna tot mijn riem
Dus ja, ik wil juist stealth gaan (en eigenlijk is dat in het dagelijks leven al zo) en ja, ik weet dat de hormonen mijn gezicht nog meer zal 'vervrouwelijken', maar dan ziet we dan wel weer. Eerst een 'f' en vrouwennamen in mijn paspoort, omdat ik nu al solliciteer als vrouw en als zodanig leef. Dan hoef ik niet steeds uit te leggen dat ik transvrouw ben, maar kunnen we in gesprekken het hebben over mijn kennis en ervaring in plaats van alles te moeten uitleggen.
Voor de mensen aan de andere kant van de tafel is het wel interessant, maar toch heeft men 'schrik' van de gehele transitie. Dit komt onder anderen door de informatie op televisie en enkele gevallen waar het uit de klauwen is gelopen met de HRT (vaak doordat men zelf eraan beginnen of onvoldoende mentaal voorbereid zijn doordat ze de losse eindjes van hun leven niet of onvoldoende verwerkt hebben), terwijl in de meeste gevallen het juist goed gaat (maar dat wordt te vaak onderbelicht).
Als gevolg daarvan kom ik niet aan de bak, terwijl ik gewoon weer volwaardig aan het maatschappelijk verkeer wil deelnemen. Eigenlijk ben ik al sinds juni 2014 volledig als vrouw aan het leven. Hoewel de tijd vóór de HRT niet als RLE telt (volgens het protocol), is het voor mijn gevoel wel zo.
Ik heb gekozen voor Psycho Informa Groep, omdat daar de focus ligt op psychische psychologische begeleiding en voor de rest moet ik alles zelf regelen. Het grote voordeel is dan ook dat ik mij goed bewust ben van waar ik mee bezig ben en mij mentaal sterk maak (nu ben ik er klaar voor) voor de HRT. Dat is voor mij heel belangrijk. De SRS zie ik daarna weer wel. Ik ga steeds stap voor stap te werk en plan niets zover van te voren. Iedere mijlpaal die ik behaal is een feest(je) voor mij en als het wat langer duurt, dan valt mijn planning tenminste niet helemaal in het water.
De planning is om halverwege dit jaar groen licht te krijgen voor de HRT. Althans, dat hopen ik en mijn psychologe voor elkaar te krijgen. Het levensverhaal heb ik eind vorig jaar af gekregen en ingeleverd. Nu zit ik in de fase van testen invullen. Over een paar weken heb ik (hopelijk) de laatste test en aansluitend heb ik een aantal sessies om de resultaten toe te lichten, waar nodig.
Vanwege mijn huidige medicatie is het uiterst belangrijk dat ik behandeld wordt onder begeleiding. De medicatie kan namelijk aangepast moeten worden door de invloed van de oestrogenen. Mijn huidige internist wil ook op de hoogte gehouden worden m.b.t. de medicatie en bloedwaarden.
De 'grap' is dat ik nu juist problemen heb met de legitimatie: men gelooft in eerste instantie niet eens dat ik een 'm' ben en moet ik juist steeds uitleggen dat ik transvrouw ben. Kortom: blijkbaar ben ik nu al heel passabel (dat is mijn geluk: ik ben niet breed gebouwd en heb nauwelijks mannelijke kenmerken, behalve mijn adamsappel en dat ding daarbeneden maar daar kijkt niemand naar); wel ben ik alvast begonnen met gelaatsontharing en mijn haren zijn nu heel lang... bijna tot mijn riem
Dus ja, ik wil juist stealth gaan (en eigenlijk is dat in het dagelijks leven al zo) en ja, ik weet dat de hormonen mijn gezicht nog meer zal 'vervrouwelijken', maar dan ziet we dan wel weer. Eerst een 'f' en vrouwennamen in mijn paspoort, omdat ik nu al solliciteer als vrouw en als zodanig leef. Dan hoef ik niet steeds uit te leggen dat ik transvrouw ben, maar kunnen we in gesprekken het hebben over mijn kennis en ervaring in plaats van alles te moeten uitleggen.
Voor de mensen aan de andere kant van de tafel is het wel interessant, maar toch heeft men 'schrik' van de gehele transitie. Dit komt onder anderen door de informatie op televisie en enkele gevallen waar het uit de klauwen is gelopen met de HRT (vaak doordat men zelf eraan beginnen of onvoldoende mentaal voorbereid zijn doordat ze de losse eindjes van hun leven niet of onvoldoende verwerkt hebben), terwijl in de meeste gevallen het juist goed gaat (maar dat wordt te vaak onderbelicht).
Als gevolg daarvan kom ik niet aan de bak, terwijl ik gewoon weer volwaardig aan het maatschappelijk verkeer wil deelnemen. Eigenlijk ben ik al sinds juni 2014 volledig als vrouw aan het leven. Hoewel de tijd vóór de HRT niet als RLE telt (volgens het protocol), is het voor mijn gevoel wel zo.
Ik heb gekozen voor Psycho Informa Groep, omdat daar de focus ligt op psychische psychologische begeleiding en voor de rest moet ik alles zelf regelen. Het grote voordeel is dan ook dat ik mij goed bewust ben van waar ik mee bezig ben en mij mentaal sterk maak (nu ben ik er klaar voor) voor de HRT. Dat is voor mij heel belangrijk. De SRS zie ik daarna weer wel. Ik ga steeds stap voor stap te werk en plan niets zover van te voren. Iedere mijlpaal die ik behaal is een feest(je) voor mij en als het wat langer duurt, dan valt mijn planning tenminste niet helemaal in het water.
All that we see or seems, is but a dream within a dream
Ok, cool. Bijzonder verhaal. Succes met je medicatie, dat lijkt me echt klote, als dat elkaar bijt...
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dank je. Het kan meevallen met de wisselwerking. Maar toch zekere voor het onzekere nemen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Jan-Beton op 04-02-2015 00:17:11 ]
[ Bericht 3% gewijzigd door Jan-Beton op 04-02-2015 00:17:11 ]
All that we see or seems, is but a dream within a dream
Jan-Beton, ik heb ook schildklier problemen (en een licht hartprobleem) dat houd mij een beetje tegen om aan hormonen te beginnen. Ik ben sowieso er nog niet uit wat ik precies wil en de kosten voor onderzoek zijn voor mij niet op te brengen.
Dat ze nu steeds je "m" niet geloven en je dan moet beginnen over het feit dat je transvrouw bent is een rotsituatie dus ik snap dat je een en ander zo snel mogelijk om wilt om door te kunnen.
Wat wil je voor werk gaan doen?
Dat ze nu steeds je "m" niet geloven en je dan moet beginnen over het feit dat je transvrouw bent is een rotsituatie dus ik snap dat je een en ander zo snel mogelijk om wilt om door te kunnen.
Wat wil je voor werk gaan doen?
Ik zag dat People Magazine verklaarde te wachten met veranderen van voornaamwoorden tot Bruce Jenner zelf transitie aankondigt.
Zijn moeder heeft Bruce ondertussen al ge-out als ik een artikel dat ik tegenkwam mag geloven....
Zijn moeder heeft Bruce ondertussen al ge-out als ik een artikel dat ik tegenkwam mag geloven....
LGBTQ-nation of iets vergelijkbaars kwam met hetzelfde. Ik vind het dubieus. Ik vind het van meer respect getuigen om maar op de geruchten af te gaan voor het geval het zo is, dan te wachten om te voorkomen dat je een "foutje" maakt. Voor de media is het misschien nog iets anders, maar ook zij kunnen door juist nu al andere voornaamwoorden te gebruiken een precedent scheppen en aan mensen te laten zien dat het niet raar is om te doen.quote:
Ik zag dat People Magazine verklaarde te wachten met veranderen van voornaamwoorden tot Bruce Jenner zelf transitie aankondigt.
Zijn moeder heeft Bruce ondertussen al ge-out als ik een artikel dat ik tegenkwam mag geloven....
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik kwam net ook het bericht van LGBTQ tegen dus ik neem maar aan dat het over de hele breedte hetzelfde is besloten.
Het probleem is een beetje dat we niet weten wat Bruce wil. Dus ik snap het afwachten wel.
Als Bruce er tegen was zou die het dat toch wel kenbaar maken?
Er wordt van Bruce zelf uit mysterie geschept. Het was nu echt heel gemakkelijk geweest om het bij de media in orde te krijgen als er maar een knoop werd doorgehakt.
Er is nu al zoveel uitgelekt dat je nog nauwelijks kunt spreken van een primeur, die blijkbaar wel is bedongen door een bepaalde interviewster.
Het probleem is een beetje dat we niet weten wat Bruce wil. Dus ik snap het afwachten wel.
Als Bruce er tegen was zou die het dat toch wel kenbaar maken?
Er wordt van Bruce zelf uit mysterie geschept. Het was nu echt heel gemakkelijk geweest om het bij de media in orde te krijgen als er maar een knoop werd doorgehakt.
Er is nu al zoveel uitgelekt dat je nog nauwelijks kunt spreken van een primeur, die blijkbaar wel is bedongen door een bepaalde interviewster.
Dat hartprobleem(pje) kan je enigszins beperken door Estrogel te gebruiken, maar ik raad je aan om dit met de endocrinoloog te bespreken. Verder pas ermee beginnen als je groen licht krijg van je genderteam (klinkt logisch, maar er zijn van die mensen die denken zelf een apotheker te kunnen spelen en als het fout gaat, gaan ze miepen)...quote:
Jan-Beton, ik heb ook schildklier problemen (en een licht hartprobleem) dat houd mij een beetje tegen om aan hormonen te beginnen. Ik ben sowieso er nog niet uit wat ik precies wil en de kosten voor onderzoek zijn voor mij niet op te brengen.
De onderzoeken van de endocrinoloog en bijbehorende bloedonderzoeken kosten (volgens mij) sowieso je eigen risico, zeker in het begin om de juiste dosering te bepalen. Dan kan je gelijk de andere onderzoeken bij doen. Juist aan het begin van een jaar heeft het 'voordeel' dat je 'alleen' je eigen risico kwijt bent en hoef je dat niet mee te nemen naar het jaar daarop. Ik ben door mijn chronische ziekte sowieso ieder jaar mijn eigen risico kwijt.
Mijn CV laat een heel sterk technisch-wetenschappelijk onderzoeksprofiel zien op het gebied van micro-, nano- en biotechnologie. Helaas heb ik 'maar' een HTS opleiding. Als gevolg hiervan ben ik voor veel HBO vacatures 'overgekwalificeerd' maar ontbeer ik voor echte onderzoekswerk MSc of zelfs PhD. Je zult wel denken: 'waarom ben je dan niet naar de universiteit gegaan?'. Juist de prestatiedrang heeft mij ziek gemaakt en ik had geen zin om modellen en theorieën te moeten bewijzen. Juist toegepast werken en theorieën en modellen aanpassen voor specifieke situaties vind ik leuker.quote:Wat wil je voor werk gaan doen?
Ik vond en vind toegepaste en fundamenteel onderzoek hartstikke leuk en heb ook een aantal jaren in moleculaire chemie gewerkt, maar het allerleukste is om met verschillende mensen (niveaus en nationaliteiten) en diensten samen te werken. Je moet mij niet opsluiten met een meetopstelling, want na een maand of twee word ik stapelgek (vandaar dat ik heel veel PhD vacatures een verschrikking vind).
Vanwege de bovengenoemde 'uitdagingen' zoek ik ook kansen op het gebied van (internationaal) supply management, waarbij Lean en echte Six Sigma uitdagingen een belangrijk deel van het werk is.
All that we see or seems, is but a dream within a dream
Ok. Ik hoop dat je een baan vind die bij je past!
Bloedtesten kan wel weer via de huisarts, en de endo kan hij ook aanvragen, dan betaal ik alleen de belasting. Of de hormonen in het pakket vallen of niet weet ik niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door Alentejana op 05-02-2015 18:34:20 ]
Ik woon in Portugal en het werkt hier anders. Je betaalt altijd een belasting per consult, onderzoek en medicijn, ook als je ziekenfonds hebt en een aantal dingen moet je gewoon particulier betalen en daar valt bv psychiatrisch onderzoek bij genderteam onder. En dat heb ik op z´n minst nodig om van mijn borsten af te komen .quote:
De onderzoeken van de endocrinoloog en bijbehorende bloedonderzoeken kosten (volgens mij) sowieso je eigen risico, zeker in het begin om de juiste dosering te bepalen. Dan kan je gelijk de andere onderzoeken bij doen. Juist aan het begin van een jaar heeft het 'voordeel' dat je 'alleen' je eigen risico kwijt bent en hoef je dat niet mee te nemen naar het jaar daarop. Ik ben door mijn chronische ziekte sowieso ieder jaar mijn eigen risico kwijt.
Bloedtesten kan wel weer via de huisarts, en de endo kan hij ook aanvragen, dan betaal ik alleen de belasting. Of de hormonen in het pakket vallen of niet weet ik niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door Alentejana op 05-02-2015 18:34:20 ]
Dank jequote:
Ok. Ik hoop dat je een baan vind die bij je past!
Klinkt een beetje zoals in België. Je betaalt een zekere percentage/bedrag per consult/behandeling.quote:Ik woon in Portugal en het werkt hier anders. Je betaalt altijd een belasting per consult, onderzoek en medicijn, ook als je ziekenfonds hebt en een aantal dingen moet je gewoon particulier betalen en daar valt bv psychiatrisch onderzoek bij genderteam onder. En dat heb ik op z´n minst nodig om van mijn borsten af te komen .
Bloedtesten kan wel weer via de huisarts, en de endo kan hij ook aanvragen, dan betaal ik alleen de belasting. Of de hormonen in het pakket vallen of niet weet ik niet.
Ik neem aan dat de premies daarom wel (fors) lager uitvallen dan in Nederland. Wel zijn je bijdrages weer hoger, als je dure behandelingen hebt.
Ben je naar Portugal gegaan voor het klimaat en/of werk?
Voor operaties heb je inderdaad groen licht van een genderteam nodig, en dat is volgens mij overal zo beschreven in het protocol.
Je wilt dus testosteron gaan gebruiken? In dat geval heb je toch geen risico's met betrekking tot trombose maar heeft het dan toch invloed op je schildklier?
All that we see or seems, is but a dream within a dream
Ik ben niet bang voor trombose.
Ik heb er geen verstand van, maar omdat mijn hormoonhuishouding niet normaal is en ik een immuun probleem heb, rommel ik liefst zo weinig mogelijk met dingen.
Ik reageer al heel anders op reguliere medicijnen. Ik heb eens een tijd zeer sterk verhoogd prolactine gehad. Ik werd volkomen high van de pillen die ik daarvoor kreeg. En voor de goede orde, IK houd daar niet van. Ik moest er meen ik 2 per dag en nam een halve en dat ging nog niet zonder het gevoel te hebben een beetje rond te zweven met de rest in de verte.
Gewoon mee gestopt. Toen de stressfactor (toenmalige vriend) weg was, zakte de prolactine ook weer vanzelf, gelukkig.
Ik ben heel vroeger ook altijd ontzettend ziek geweest van de pil, wel drie soorten geprobeerd en 1 maal moest ik de morning afterpil nemen (dat waren er toen 3, ik wet niet hoe het nu is) en ik dacht dat ik dood ging. Huisarts had nog nooit zo´n reactie gezien, maar toen wisten we nog niet van de gestoorde hormoonhuishouidng en hartkwaal.
Wat mijn vertrek naar Portugal betreft:
Ik wilde toendertijd (1999) zo ver mogelijk bij mijn (eerste) ex vandaan maar nog wel in Europa, en vanwege de reuma (ik heb een hele lijst van aandoeningen) maar naar het zuiden. Ik sprak Spaans dus Portugal was een aparte keuze vond men. Het was zuiver een gevoelskwestie want ik was er nooit eerder geweest. Maar ik was meteen "thuis".
Ik was toen al afgekeurd en kon dat beetje werk wat ik nog deed meenemen, want ik schreef (nogal gespecialiseerd-paarden) voor een uitgever, maar vrij snel nam die geen werk meer aan en werd ik afhankelijk van alleen mijn piepkleine WAZ uitkering (die niet gerelateerd is aan minimumloon, maar daar onder ligt, te danken aan een klootzak die voor mij berekende wat mijn uurloon was, dat je bij schrijven natuurlijk helemaal niet hebt, ik verkocht gewoon het eindproduct).
Ik heb er geen verstand van, maar omdat mijn hormoonhuishouding niet normaal is en ik een immuun probleem heb, rommel ik liefst zo weinig mogelijk met dingen.
Ik reageer al heel anders op reguliere medicijnen. Ik heb eens een tijd zeer sterk verhoogd prolactine gehad. Ik werd volkomen high van de pillen die ik daarvoor kreeg. En voor de goede orde, IK houd daar niet van. Ik moest er meen ik 2 per dag en nam een halve en dat ging nog niet zonder het gevoel te hebben een beetje rond te zweven met de rest in de verte.
Gewoon mee gestopt. Toen de stressfactor (toenmalige vriend) weg was, zakte de prolactine ook weer vanzelf, gelukkig.
Ik ben heel vroeger ook altijd ontzettend ziek geweest van de pil, wel drie soorten geprobeerd en 1 maal moest ik de morning afterpil nemen (dat waren er toen 3, ik wet niet hoe het nu is) en ik dacht dat ik dood ging. Huisarts had nog nooit zo´n reactie gezien, maar toen wisten we nog niet van de gestoorde hormoonhuishouidng en hartkwaal.
Wat mijn vertrek naar Portugal betreft:
Ik wilde toendertijd (1999) zo ver mogelijk bij mijn (eerste) ex vandaan maar nog wel in Europa, en vanwege de reuma (ik heb een hele lijst van aandoeningen) maar naar het zuiden. Ik sprak Spaans dus Portugal was een aparte keuze vond men. Het was zuiver een gevoelskwestie want ik was er nooit eerder geweest. Maar ik was meteen "thuis".
Ik was toen al afgekeurd en kon dat beetje werk wat ik nog deed meenemen, want ik schreef (nogal gespecialiseerd-paarden) voor een uitgever, maar vrij snel nam die geen werk meer aan en werd ik afhankelijk van alleen mijn piepkleine WAZ uitkering (die niet gerelateerd is aan minimumloon, maar daar onder ligt, te danken aan een klootzak die voor mij berekende wat mijn uurloon was, dat je bij schrijven natuurlijk helemaal niet hebt, ik verkocht gewoon het eindproduct).
De eeuwige taalkundige discussies ....
quote:So I stopped beating around the bush.
"The word you may know for me is 'transsexual.' I was born in a boy's body. I had a sex change. Now I am completely female."
