Ik heb geen kinderen. Wel al 18 jaar dezelfde vriendin. Ben 42.
Prima leven, alles voor elkaar, geen problemen. Bewust kinderloos.
Ik heb wel het idee dat ik over het algemeen een totaal ander leven leid dan mijn leeftijdsgenoten mét kinderen.
Zo ziet mijn leven er voor een heel groot percentage nog net zo uit als toen ik 25/30 was. Waarom ook veranderen als het goed is?
Langzamerhand lijkt het wel alsof ik in een soort grijs gebied kom. Mensen van mijn leeftijd met kids zijn natuurlijk behoorlijk in de meerderheid. Het voelt soms een beetje, tsja ik kan het eigenlijk niet onder woorden brengen, vreemd?
Ik vraag me echt wel eens af hoe ik er over 10/20 jaar voor zal staan. Ergens ga je dat 25/30 jaar gevoel natuurlijk moeten loslaten. En nee, ik ben niet bang om alleen oud te worden, dat bedoel ik er dus niet mee.
Meer mensen die een beetje begrijpen wat ik bedoel en ook zulke hersenspinsels hebben op z'n tijd?