Nu leeft ze dus met het Mariska-achtige waanidee dat de spons van wie zij een soppende mossel krijgt ook om haar geeft, en nu heeft ze het plannetje opgevat om Richard meer kans op in de bus blijven te bieden door eens flink met zijn tampeloeris te hobbyen.
Waanidee, drogreden, triest, geen eigenwaarde... geef het beestje een naam.
V
@V
Of bljift ze nog steeds hopen dat zij en Richard een stel zullen vormen, na de Bus?
Ik geloof dat Sandra net als Mariska, niet erg zelfverzekerd is en dat ze daarom moet toegeven aan een verliefdheidsgevoel dat alleen zij voelt. Ze realiseert zich niet dat Richard een grote "versierder" is die alleen zijn lul achterna loopt. En dat zo'n persoon bij gebrek aan beter terugvalt op zijn "knuffelbehoefte". En deze behoeft dan bevredigt zal moeten zien. Hierbij vergeet hij gemakshalve dat de "andere" (lees: Sandra)een andere behoeft heeft, genegenheid. Hij blijft maar volhouden dat zij geen relatie hadden. Lijkt me een erg a-sociale houding. Hij zou zich al "barman" beter moeten kunnen inleven in de gevoelens van anderen.
Maar als je alleen van je eigen gerief uit gaat dan begrijp ik Richard weer en dan moet Sandra maar onthouden dat de afspraak was dat zij geen partner-relatie, maar een maatjes-relatie zouden hebben, en dat knuffelen en tonen van genegenheid geen consequenties voor elkaar zouden hebben.
Daarbij gaat het Sandra er niet om dat de persoon Richard vertrekt, maar dat met het verdwijnen van Richard "haar levenspartner" zou verdwijnen. Een raad aan Sandra projecteer je verliefdheidsgevoelens niet op Richard en ga er dan vanuit dat hij ook verliefd is op jou. Maar check ook bij die ander of hij dit gevoel heeft. Speel op zeker.
Apps