W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
quote:Op maandag 20 april 2015 23:47 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Toch bizar, het leek wel een stoplicht
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-04-2015
Virtueel NASA-instituut bundelt onderzoek naar buitenaards leven
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft een virtueel instituut in het leven geroepen voor interdisciplinair onderzoek naar bewoonbare exoplaneten en mogelijk buitenaards leven. NExSS (Nexus for Exoplanet System Science) bundelt 16 onderzoeksprogramma's van 25 wetenschappers aan verschillende instituten in de Verenigde Staten. Het gaat daarbij onder andere om spectroscopische waarnemingen van exoplaneten, om onderzoek aan biologisch interessante werelden in ons eigen zonnestelsel (zoals de Saturnusmaan Titan), aan astrobiologisch laboratoriumonderzoek, aan planetaire fysica, enzovoort. De hoop is dat met de krachtenbundeling een goede basis wordt gelegd voor de interpretatie van waarnemingen van toekomstige missies zoals de exoplanetenjager TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) en de ruimtetelescopen JWST (James Webb Space Telescope) en WFIRST (Wide-field Infrared Survey Telescope). NExSS gaat geleid worden door NASA-onderzoekers Natalie Batalha, Dawn Gelino en Anthony del Genio. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Virtueel NASA-instituut bundelt onderzoek naar buitenaards leven
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft een virtueel instituut in het leven geroepen voor interdisciplinair onderzoek naar bewoonbare exoplaneten en mogelijk buitenaards leven. NExSS (Nexus for Exoplanet System Science) bundelt 16 onderzoeksprogramma's van 25 wetenschappers aan verschillende instituten in de Verenigde Staten. Het gaat daarbij onder andere om spectroscopische waarnemingen van exoplaneten, om onderzoek aan biologisch interessante werelden in ons eigen zonnestelsel (zoals de Saturnusmaan Titan), aan astrobiologisch laboratoriumonderzoek, aan planetaire fysica, enzovoort. De hoop is dat met de krachtenbundeling een goede basis wordt gelegd voor de interpretatie van waarnemingen van toekomstige missies zoals de exoplanetenjager TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) en de ruimtetelescopen JWST (James Webb Space Telescope) en WFIRST (Wide-field Infrared Survey Telescope). NExSS gaat geleid worden door NASA-onderzoekers Natalie Batalha, Dawn Gelino en Anthony del Genio. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Planeten flikkeren niet. Planeten zijn geen punt-bronnen van licht, daarvoor staan ze te dichtbij. Een verstoring van de atmosfeer zal dus niet de gehele lichtbron bedekken, en geflikker blijft daardoor uit.quote:
[..]
dat geflikker komt idd door de atmosfeer
Planeten flikkeren niet idd. Maar als er iets flikkert, komt dat wel degelijk door de atmosfeerquote:
[..]
Planeten flikkeren niet. Planeten zijn geen punt-bronnen van licht, daarvoor staan ze te dichtbij. Een verstoring van de atmosfeer zal dus niet de gehele lichtbron bedekken, en geflikker blijft daardoor uit.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
In dit geval hoogstwaarschijnlijk Siriusquote:
[..]
Planeten flikkeren niet idd. Maar als er iets flikkert, komt dat wel degelijk door de atmosfeer
Shit, nog nooit een maanovergang gezien op Jupiter.quote:
05-02-2015
Hubble ‘filmt’ drievoudige maanovergang bij Jupiter
[ afbeelding ]
BEGIN (links) en einde van de drievoudige maanovergang bij Jupiter, die op 23 januari 2015 plaatsvond. (NASA, ESA, Hubble Heritage TEAM )
In de nacht van 23 op 24 januari jl. trokken drie van de vier grootste Jupitermanen voor hun planeet LANGS: EUROPA, Callisto en Io. De Hubble-ruimtetelescoop heeft het verloop van deze bijzondere gebeurtenis vastgelegd. Van het schouwspel is ook een korte video gemaakt
De vier grootste manen van Jupiter zijn aan het BEGIN van de zeventiende eeuw ontdekt door de Italiaanse wetenschapper Galileo Galilei. Ze hebben omlooptijden variërend van 2 tot 17 dagen, wat betekent dat er nogal eens een maan voor Jupiter langs schuift. Ook twee manen tegelijk komt vrij vaak voor. Maar drie maanovergangen tegelijk is een zeldzaamheid: dat gebeurt maar één of twee keer in de tien jaar. (Vier tegelijk is niet mogelijk.)
Tijdens zo’n overgang werpen de Jupitermanen hun schaduw op het wolkendek van de planeet. Deze donkere schaduwen zijn gemakkelijker waarneembaar dan de manen zelf. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
23-04-2015
Hubble Ruimtetelescoop viert 25ste verjaardag met video
video Het is een kwarteeuw geleden dat het Amerikaanse ruimteveer Discovery de Hubble-Ruimtelescoop (HST) heeft uitgezet en dat is met een video over een sterrencluster gevierd, zo hebben het Amerikaanse en het Europese Ruimtevaartbureau NASA en ESA vandaag bekendgemaakt.
De HST, die door NASA en ESA werd ontwikkeld, zorgde voor een revolutie in de astronomie. Met een video van de sterrencluster Westerlund 2 vieren beide ruimtevaartbureaus de lancering van de Hubble, genoemd naar astronoom Edwin Hubble, de vader van de theorie over de uitdijing van het heelal.
Kort na uitzetting bleek de hoofdspiegel van de Hubble slecht geslepen. Tijdens een eerste servicemissie werd dit in december 1993 verholpen door de telescoop een "bril" te geven.
Ook Belgische astronomen hebben met de Hubble gewerkt.
De opvolger van de succesrijke kijker, de James Webb telescoop, heeft jaren vertraging opgelopen en is nog steeds niet in de ruimte.
(HLN)
Hubble Ruimtetelescoop viert 25ste verjaardag met video
video Het is een kwarteeuw geleden dat het Amerikaanse ruimteveer Discovery de Hubble-Ruimtelescoop (HST) heeft uitgezet en dat is met een video over een sterrencluster gevierd, zo hebben het Amerikaanse en het Europese Ruimtevaartbureau NASA en ESA vandaag bekendgemaakt.
De HST, die door NASA en ESA werd ontwikkeld, zorgde voor een revolutie in de astronomie. Met een video van de sterrencluster Westerlund 2 vieren beide ruimtevaartbureaus de lancering van de Hubble, genoemd naar astronoom Edwin Hubble, de vader van de theorie over de uitdijing van het heelal.
Kort na uitzetting bleek de hoofdspiegel van de Hubble slecht geslepen. Tijdens een eerste servicemissie werd dit in december 1993 verholpen door de telescoop een "bril" te geven.
Ook Belgische astronomen hebben met de Hubble gewerkt.
De opvolger van de succesrijke kijker, de James Webb telescoop, heeft jaren vertraging opgelopen en is nog steeds niet in de ruimte.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hoeveel lichtjaar per jaar dij het helaas eigenlijk uit? Van het ene eind naar het andere?
En aangezien het steeds sneller gaat, hoeveel komt er dan per per jaar?
En aangezien het steeds sneller gaat, hoeveel komt er dan per per jaar?
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
Leer eens Nederlands man.quote:
Hoeveel lichtjaar per jaar dij het helaas eigenlijk uit? Van het ene eind naar het andere?
En aangezien het steeds sneller gaat, hoeveel komt er dan per per jaar?
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
Maar goed, ik weet helaas geen antwoord op je vraag, ik weet alleen dat de ruimte an sich niet toeneemt.
Vanavond aan het worstelen met een 11,5 cm Newton, een oudje..... Wel een mooie nacht.
Vanavond aan het worstelen met een 11,5 cm Newton, een oudje..... Wel een mooie nacht.
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
Welkomquote:
Op 
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Goeie vraag!quote:
Hoeveel lichtjaar per jaar dij het helaas eigenlijk uit? Van het ene eind naar het andere?
En aangezien het steeds sneller gaat, hoeveel komt er dan per per jaar?
De snelheid waarmee het heelal uitdijt is 74.3+/- 2.1 Km/sec/megaparsec (1 megaparsec is ong. 3 miljoen lichtjaar)
Nu dit nog vertalen naar het hele heelal... later meer
quote:
Hoeveel lichtjaar per jaar dij het helaas eigenlijk uit? Van het ene eind naar het andere?
En aangezien het steeds sneller gaat, hoeveel komt er dan per per jaar?
quote:
[..]
Goeie vraag!
De snelheid waarmee het heelal uitdijt is 74.3+/- 2.1 Km/sec/megaparsec (1 megaparsec is ong. 3 miljoen lichtjaar)
Nu dit nog vertalen naar het hele heelal... later meer
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Er is iets raars mee. Over miljarden zullen "wij" veel minder sterrenstelsels aan de hemel zien, maar de ruimte verandert in wezen niet.
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
Het eerste klopt idd. Maar wat bedoel je met 'de ruimte verandert in wezen niet'?quote:
Er is iets raars mee. Over miljarden zullen "wij" veel minder sterrenstelsels aan de hemel zien, maar de ruimte verandert in wezen niet.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-04-2015
Water ontstond mogelijk al binnen één miljard jaar na de oerknal
Kort na de oerknal kwam er mogelijk al waterdamp voor in compacte wolken van gas en stof zoals deze 'Bok-globulen' in een moleculaire wolk. (NASA/ESA/Hubble Heritage Team)
Theoretisch onderzoek van astronomen aan het Harvard-Smithsonian Center for Astrophsycis lijkt uit te wijzen dat het heelal al veel waterdamp bevatte toen het nog slechts één miljard jaar oud was. De nieuwe resultaten worden gepubliceerd in Astrophysical Journal Letters.
Watermoleculen bestaan uit twee waterstofatomen en één zuurstofatoom. Direct na de oerknal bestond het heelal vrijwel volledig uit waterstof en helium; zuurstof werd pas later gevormd in het inwendige van sterren, en kwam via supernova-explosies in de interstellaire ruimte terecht.
Toch ontdekten de onderzoekers dat er één miljard jaar na de oerknal in compacte wolken van gas en stof al vrij snel evenveel waterdamp gevormd kon worden als tegenwoordig, ook al bevatte de interstellaire materie indertijd veel minder zware elementen zoals zuurstof.
Uit de theoretische modelberekeningen volgt dat watermoleculen (in gasvorm) vrij eenvoudig kunnen ontstaan bij temperaturen van ca. dertig graden Celsius. Die relatief hoge temperaturen kwamen lang geleden op veel plaatsen voor, omdat het hele heelal toen nog warmer was en gaswolken minder efficiënt konden afkoelen.
De onderzoekers benadrukken dat hun werk alleen betrekking heeft op waterdamp in moleculaire wolken waaruit later nieuwe generaties sterren kunnen ontstaan. Onbekend is of er ook toen al veel water in ijsvorm voorkwam, en welk deel van het water uiteindelijk terecht kon komen in de eerste generatie planeten. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Water ontstond mogelijk al binnen één miljard jaar na de oerknal
Kort na de oerknal kwam er mogelijk al waterdamp voor in compacte wolken van gas en stof zoals deze 'Bok-globulen' in een moleculaire wolk. (NASA/ESA/Hubble Heritage Team)
Theoretisch onderzoek van astronomen aan het Harvard-Smithsonian Center for Astrophsycis lijkt uit te wijzen dat het heelal al veel waterdamp bevatte toen het nog slechts één miljard jaar oud was. De nieuwe resultaten worden gepubliceerd in Astrophysical Journal Letters.
Watermoleculen bestaan uit twee waterstofatomen en één zuurstofatoom. Direct na de oerknal bestond het heelal vrijwel volledig uit waterstof en helium; zuurstof werd pas later gevormd in het inwendige van sterren, en kwam via supernova-explosies in de interstellaire ruimte terecht.
Toch ontdekten de onderzoekers dat er één miljard jaar na de oerknal in compacte wolken van gas en stof al vrij snel evenveel waterdamp gevormd kon worden als tegenwoordig, ook al bevatte de interstellaire materie indertijd veel minder zware elementen zoals zuurstof.
Uit de theoretische modelberekeningen volgt dat watermoleculen (in gasvorm) vrij eenvoudig kunnen ontstaan bij temperaturen van ca. dertig graden Celsius. Die relatief hoge temperaturen kwamen lang geleden op veel plaatsen voor, omdat het hele heelal toen nog warmer was en gaswolken minder efficiënt konden afkoelen.
De onderzoekers benadrukken dat hun werk alleen betrekking heeft op waterdamp in moleculaire wolken waaruit later nieuwe generaties sterren kunnen ontstaan. Onbekend is of er ook toen al veel water in ijsvorm voorkwam, en welk deel van het water uiteindelijk terecht kon komen in de eerste generatie planeten. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-04-2015
Astronomen vinden 'missing link' tussen supernova's en gammaflitsen
Impressie van een gammaflits.
Met de Amerikaanse Very Large Array-radiotelescoop is een 'missing link' gevonden tussen 'gewone' supernova-explosies en gammaflitsen. De nieuwe resultaten worden gepubliceerd in The Astrophysical Journal.
Supernova's zijn explosies van zware sterren die aan het eind van hun leven zijn gekomen. De kern van de ster stort ineen tot een neutronenster of een zwart gat; de buitenlagen van de ster worden de ruimte in geblazen, in een min of meer bolvormige schil.
In sommige gevallen ontstaat er rond het centrale compacte object een snel roterende accretieschijf, en worden eleketrisch geladen deeltjes met bijna de lichtsnelheid weggeschoten in twee tegenovergesteld gerichte 'jets'. Bij de wisselwerking tussen die jets en de omringende interstellaire materie wordt energierijke gammastraling opgewekt; wanneer een van de jets min of meer op de aarde is gericht, zien we een zogeheten gammaflits.
Uit de metingen aan supernova 2012ap blijkt dat er wel sprake was van jets die met bijna de lichtsnelheid bewogen, maar dat er toch geen gammaflits werd waargenomen, ook al werden de jets sterk afgeremd door de omringende materie.
Hoewel veel details nog onduidelijk zijn, lijkt het erop dat er verschillende tussenvormen bestaan tussen gewone supernova's en gammaflitsen. Daarbij is het niet alleen van belang of er daadwerkelijk een accretieschijf (met bijbehorende jets) wordt gevormd, maar ook hoe zwaar de deeltjes zijn die in de jet worden weggeschoten. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Astronomen vinden 'missing link' tussen supernova's en gammaflitsen
Impressie van een gammaflits.
Met de Amerikaanse Very Large Array-radiotelescoop is een 'missing link' gevonden tussen 'gewone' supernova-explosies en gammaflitsen. De nieuwe resultaten worden gepubliceerd in The Astrophysical Journal.
Supernova's zijn explosies van zware sterren die aan het eind van hun leven zijn gekomen. De kern van de ster stort ineen tot een neutronenster of een zwart gat; de buitenlagen van de ster worden de ruimte in geblazen, in een min of meer bolvormige schil.
In sommige gevallen ontstaat er rond het centrale compacte object een snel roterende accretieschijf, en worden eleketrisch geladen deeltjes met bijna de lichtsnelheid weggeschoten in twee tegenovergesteld gerichte 'jets'. Bij de wisselwerking tussen die jets en de omringende interstellaire materie wordt energierijke gammastraling opgewekt; wanneer een van de jets min of meer op de aarde is gericht, zien we een zogeheten gammaflits.
Uit de metingen aan supernova 2012ap blijkt dat er wel sprake was van jets die met bijna de lichtsnelheid bewogen, maar dat er toch geen gammaflits werd waargenomen, ook al werden de jets sterk afgeremd door de omringende materie.
Hoewel veel details nog onduidelijk zijn, lijkt het erop dat er verschillende tussenvormen bestaan tussen gewone supernova's en gammaflitsen. Daarbij is het niet alleen van belang of er daadwerkelijk een accretieschijf (met bijbehorende jets) wordt gevormd, maar ook hoe zwaar de deeltjes zijn die in de jet worden weggeschoten. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat hoorde ik in een serie op National Geographic.quote:
[..]
Het eerste klopt idd. Maar wat bedoel je met 'de ruimte verandert in wezen niet'?
[ Bericht 0% gewijzigd door Sigaartje op 29-04-2015 19:26:51 ]
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
-
[ Bericht 100% gewijzigd door Sigaartje op 29-04-2015 19:26:43 ]
[ Bericht 100% gewijzigd door Sigaartje op 29-04-2015 19:26:43 ]
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
De ruimte verandert voor zover ik weet juist wel. Die zet namelijk uit.quote:
[..]
Dat hoorde ik in een serie op National Geographic.
Over miljarden? Leer eens Nederlands! Nooit anderen gaan verbeteren en dan zelf ook in gebreke blijven, dodelijk.quote:Er is iets raars mee. Over miljarden zullen "wij" veel minder sterrenstelsels aan de hemel zien
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
Nu weet ik nog niet wat ermee bedoeld wordtquote:
[..]
Dat hoorde ik in een serie op National Geographic.
MSs heb je het verkeerd verstaan, of is het in een bepaalde context.
Maar over t algemeen verandert de ruimte natuurlijk wel. Zoals Parafernalia al aangeeft, ruimte rekt uit, het is een soort 'stretch'
Anders zouden we in een statisch heelal leven.
Je moet bedenken dat bij de Big Bang de ruimte is gaan uitrekken, nu nog steeds en het blijft versnellen. big bang is ook een beetje ongelukkige naam. Beter zou zijn: the everywhere stretch
Dit korte filmpje van 5 min legt t heel goed uit
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
The MESSENGER Spacecraft Has Crashed Into Mercury
April 30, 2015 | by Caroline Reid
Scientists say a final, fond farewell to the intrepid space probe, MESSENGER (MErcury Surface, Space ENvironment, GEochemistry, and Ranging) as it crashes into Mercury. This probe was launched in 2006 with the goal of collecting in-depth data on the first planet from the sun. The valiant spacecraft has far outlived its original expected lifespan of one year. Having collected an additional four years worth of data, scientists were able to uncover the secrets of Mercury in more detail than ever before.
MESSENGER arrived at Mercury in 2011 and since then has completed over 3,000 orbits of the planet. Mercury’s orbit around the sun is very elliptical, and it’s been tough to keep MESSENGER’s trajectory up for so long.
"Pretty much all the instruments are still doing great, so that makes it a little harder for the craft," Jim Raines, a MESSENGER instrument scientist, told the BBC. The mission was always constrained by the amount of fuel needed to maintain such a difficult elliptical orbit—which ran out on April 24, 2015, thus signaling MESSENGER’s final countdown.
The final landing site will be on the side of Mercury closest to the sun. This means that we will never be able to contact MESSENGER again and will probably lose around 1,000 images of Mercury in the process.
The crater that will be produced in the aftermath of the crash is predicted to be around 16 meters (52 feet) wide. The impact of the three-meter-wide (10-foot-wide) spacecraft will be so powerful because Mercury has no substantial atmosphere to speak of. Space debris that falls through Earth’s atmosphere slows down as it burns up, often disintegrating before reaching the surface. On Mercury, MESSENGER will barely slow down and will impact at a speed of 3.91 kilometers per second (8,750 miles/hour).
Earlier this month, mission scientists released fresh images that superimposed years of spectrometry data about the chemistry of the planet's surface, illustrated in different colors, onto black-and-white images built up from thousands of smaller photos.
Even though this is a nostalgic time for scientists, it’s also a time to celebrate MESSENGER’s incredible contributions to space exploration. It has gathered 250,000 images of Mercury and ten terabytes worth of scientific measurements for scientists to sift through. It found evidence for the existence of water ice in the shadows of Mercury’s craters where the sun never shines and discovered that the magnetic field of Mercury is oddly off-center. There was skepticism that MESSENGER would even make it to Mercury, let alone orbit the planet for four years.
Jim Raines added: "To be honest, I've seen this day coming for a long time and it's just one of these things that I've not been looking forward to. I'm really going to be sad to see it go."
Bron: http://www.iflscience.com(...)r-it-crashes-mercury
April 30, 2015 | by Caroline Reid
Scientists say a final, fond farewell to the intrepid space probe, MESSENGER (MErcury Surface, Space ENvironment, GEochemistry, and Ranging) as it crashes into Mercury. This probe was launched in 2006 with the goal of collecting in-depth data on the first planet from the sun. The valiant spacecraft has far outlived its original expected lifespan of one year. Having collected an additional four years worth of data, scientists were able to uncover the secrets of Mercury in more detail than ever before.
MESSENGER arrived at Mercury in 2011 and since then has completed over 3,000 orbits of the planet. Mercury’s orbit around the sun is very elliptical, and it’s been tough to keep MESSENGER’s trajectory up for so long.
"Pretty much all the instruments are still doing great, so that makes it a little harder for the craft," Jim Raines, a MESSENGER instrument scientist, told the BBC. The mission was always constrained by the amount of fuel needed to maintain such a difficult elliptical orbit—which ran out on April 24, 2015, thus signaling MESSENGER’s final countdown.
The final landing site will be on the side of Mercury closest to the sun. This means that we will never be able to contact MESSENGER again and will probably lose around 1,000 images of Mercury in the process.
The crater that will be produced in the aftermath of the crash is predicted to be around 16 meters (52 feet) wide. The impact of the three-meter-wide (10-foot-wide) spacecraft will be so powerful because Mercury has no substantial atmosphere to speak of. Space debris that falls through Earth’s atmosphere slows down as it burns up, often disintegrating before reaching the surface. On Mercury, MESSENGER will barely slow down and will impact at a speed of 3.91 kilometers per second (8,750 miles/hour).
Earlier this month, mission scientists released fresh images that superimposed years of spectrometry data about the chemistry of the planet's surface, illustrated in different colors, onto black-and-white images built up from thousands of smaller photos.
Even though this is a nostalgic time for scientists, it’s also a time to celebrate MESSENGER’s incredible contributions to space exploration. It has gathered 250,000 images of Mercury and ten terabytes worth of scientific measurements for scientists to sift through. It found evidence for the existence of water ice in the shadows of Mercury’s craters where the sun never shines and discovered that the magnetic field of Mercury is oddly off-center. There was skepticism that MESSENGER would even make it to Mercury, let alone orbit the planet for four years.
Jim Raines added: "To be honest, I've seen this day coming for a long time and it's just one of these things that I've not been looking forward to. I'm really going to be sad to see it go."
Bron: http://www.iflscience.com(...)r-it-crashes-mercury
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
