Interview Ed !

* Harry wijst erop dat verderop een tweede interview te zien is !

Duim omhoog

Niet lang nadat Ed het huis uit is, spreken we over zijn verblijf, zijn ervaringen en zijn verwachtingen. Hij heeft een warm onthaal gekregen door diverse journalisten.

Ed, hoe voel je je nu?

Ed: "Goed! De laatste dagen voelde ik me niet zo goed ik was zwak en boos. Toen ik net mijn vrouw en kinderen zag, werd ik weer helemaal mezelf. De oude Ed is terug."

Was je dan niet jezelf in het huis?

Ed: "Nou, sinds woensdagavond niet, daarvoor wel. Dat prikkelen en een beetje jennen dat is echt wel hoe ik ben. Maar de laatste paar dagen, ik weet het niet. Er kwam op woensdag een heel heftig gevoel in me op. Dat je gevoel het van je verstand overneemt. Er ging echt een knopje om. Ik was echt boos, en had steeds het gevoel dat ik moest huilen. Het gevoel dat je iets moet doen, puur omdat dat gevoel zo sterk is dat je het niet kunt negeren, laten voor wat het is. Die momenten heb ik wel eens eerder meegemaakt maar echt lekker voelt dat niet."

Was dit dan niet een goed reden geweest om donderdagavond juist wel naar buiten te gaan?

Ed: "Nee, dat is dan dat gevoel weer dat overheerst. Dat je die daad moet stellen. Bovendien is het ook wel weer interessant. Ik heb veel meer dan ooit nieuwe kanten in mezelf ontdekt en oude kanten die weer bovenkwamen. Maar die punten als oneerlijkheid en onrechtvaardigheid. Normaal ben ik helemaal niet zo'n orakel." Hij neemt pauze om even na te denken. "Nee, de laatste twee dagen heb ik niet zo van mezelf genoten. Ik heb respect overigens voor de mensen die mij hebben weggestemd. Ik heb ook zeker nooit bedoeld om mijn schouders op te halen over de uitslag."

Er is natuurlijk meer gebeurd dan alleen de laatste twee dagen. Jouw optreden heeft vaker geleid tot irritaties. Met welke verwachting ben je het huis ingegaan en hoe kijk je terug op je verblijf?

Ed: "Ik heb mij ingeschreven met als motivatie dat ik wilde 'Meedoen'. Puur omdat ik het een fenomenaal programma vond vorig jaar. Dat is net als met een fantastische voetbalwedstrijd. Dan zit ik wel te kijken maar ik zou veel liever willen meedoen. Toen ik het huis inging verwachtte ik helemaal niks. Het was echt de drang om mee te doen, zonder verdere verwachtingen. Dat mensen geïrriteerd op mij reageren dat interesseert me op een bepaalde manier niet. Ik ben er niet afhankelijk van of mensen mij sympathiek vinden. Maar ik ben er niet op uit om ze te kwetsen. Ik wil alleen maar dat ze gaan nadenken over dingen waar ze mee bezig zijn. Dat intrigeert me."

Toen je net buiten stapte, verzuchtte je: "Ik mis ze nu al." Wie van de bewoners ga je het meest missen?

Ed, stellig: "Robin en Desiree."

Van te voren zei je dat je dit project zag als misschien wel een opstapje naar een carrière als presentator. Van wat voor soort programma dan en hoe denk je daar nu over?

Ed: "Ja, dat is eigenlijk wel grappig. Kijk, ik verwacht daar verder niets van, maar toen dat telefoontje binnenkwam dat ik het huis inging toen hebben Frank (vriend van Ed, red.) en ik zo een beetje zitten filosoferen. Ik zou wel zoiets willen zijn tussen een Mart Smeets en een Beau van Erven Dorens in." Frank, die bij het gesprek zit, begint te lachen: "Ik zie jou dan meer in zo'n soort discussie programma, zoals Sport aan tafel." "Nee, joh, dat zijn allemaal journalisten", relativeert Ed zijn mogelijkheden om daar tussen te zitten. "Ik zou liever met mensen praten, hun sympathie winnen en een beetje meer over ze te weten komen. Dat presenteren is wel zo een beetje een droom. Maar ik ben bezig met mijn Jazzclub enzo. Ik heb daar verder in het huis ook niet meer aan gedacht."

Met je actie heb je wel een mening over jouw persoon afgeroepen. Net als in het huis zijn er fans en vijanden. Wat verwacht je van de komende tijd?

Ed: "Niets, helemaal niets. Nou of eigenlijk toch. Big Brother heeft mij twee minuten zendtijd gegeven, op voorwaarde dat ik dan wel echt weg zou gaan. Daarin heb ik een oproep gedaan. Dat mensen die ook maar iets begrepen hebben van wat ik zei hun duim opsteken. Al is het maar één persoon...", Ed valt even stil. "Al is het er maar eentje." Dan realiseert hij zich dat hij die eerste persoon al is tegengekomen, en zijn gezicht begint te stralen.

Van de BB-site

[Dit bericht is gewijzigd door Harry op 01-11-2000 15:08]

Genieten van broodje maanzaad met rosbief

Afgelopen zaterdag spraken we Ed, vlak nadat hij het huis uit was en de eerste reeks interviews had afgewerkt. In dat interview vroegen we hem of hij enig idee had wat hem te wachten stond. Drie dagen later belde Ed om een update te geven van zijn eerste ervaringen buiten het huis.

Toen je net het huis uit kwam heeft de pers je overladen met een stortvloed aan vragen. Hoe heb je die eerste momenten beleefd?

Ed: "Tsja, het is natuurlijk heel nieuw, maar ik vind het allemaal ook heel spannend. Ik ben een controversieel persoon, ook in mijn gewone leven. Zelfs mijn twee allerbeste vrienden bespreken soms wat ze met me aan moeten."

Je zegt het met trots in je stem.

Ed: "Zo ben ik, kan ik niks aan veranderen. Als ik naar een boom kijk, wil ik hem ook niet veranderen. Die boom is al perfect zoals hij is. Mensen zijn ook goed zoals ze zijn, daar hoef je niks aan te veranderen. Misschien zie ik meer in mensen dan ze zelf zien. Vind ik jammer. Bewoners gaan zich daar tegen verzetten. Later zie je ze erover nadenken. Iets meer van zichzelf prijsgeven. Niet dat ik ze wil veranderen, maar meer dat de ware aard van het beestje naar boven komt."

Hoe gaat het nu met je?

Ed: "Ik ben heerlijk thuis. Ik ben onwijs aan het genieten van de kleinste dingen. Genoten van lekker in de regen fietsen, vers maanzaadbroodje met rosbief . Geen microfoons en camera’s. Ook als je ze even niet ziet dan ben je je daar onbewust toch mee bezig. Genoten van dochters en zoon.” Een van de mooiste dingen was toen ik zaterdag thuis kwam. De acht belangrijkste mensen zaten op me te wachten. Vooral mensen die belangrijk zijn geweest voor mijn gezin in de twee weken dat ik in BB zat. Ze waren vooral vol bewondering, ze straalden. Met deze vrienden is dat beter in te schatten dan met de bewoners. Vlak nadat ik mijn beslissing kenbaar had gemaakt dacht ik trots in de ogen van mijn medebewoners te zien. Heel vluchtig. Even later was dat gevoel ook voorbij. Misschien wilde ik iets zien dat er niet was."

Je hebt jezelf met je actie wel in de kijker gezet. Word je veel gevraagd voor interviews?

Ed: "Ik word veel gebeld door de schrijvende pers en ik ben te gast geweest in het radioprogramma van Jensen en op tv bij Barend en Van Dorp. Het is dan niet de gewone Ed die bij Barend en Van Dorp zit maar de Big Brother Ed. Mijn gesprek met Minister Zalm vond ik als persoon wel heel interessant. Ik heb zeker geen spijt van mijn verblijf in het Big Brother-huis en mijn reactie op het wegstemmen. Ik zou het morgen weer doen. Ik ben me op dat moment ook niet bewust geweest van de consequenties. Buiten de negen medebewoners was ik mij sowieso totaal niet bewust van wat ik teweeg zou brengen. Voor de komende tijd wil ik het wel rustiger aan gaan doen. De schrijvende pers wil ik wel steeds te woord staan. Radio is ook nog wel leuk. Televisie niet. Ik heb twee weken lang televisie gemaakt. De twee weken in het huis zijn me niet in de koude kleren gaan zitten, ik ben zelf ook door elkaar geschud. Televisie-uitzendingen vind ik te zwaar. Ik geloof dat ik beter even rust kan nemen."

Iedereen wil natuurlijk steeds hetzelfde weten: 'Ben je nu een acteur of niet', 'Hoe zit dat met die vergelijking met Martin Luther King en John Lennon'. Vind je zelf dat je je punt goed naar voren kunt brengen?

Ed, heel beslist: "Nee, en dat ligt aan mezelf. Ik vind dat ik soms niet begrepen word. Ik maak graag grappen en grollen. Ik ben zeker niet de juiste persoon om dit soort dingen te gaan roepen. Maar als het over onrecht gaat dan kan ik echt heel standvastig en halsstarrig te keer gaan. Dat is vreemd, zeker voor mensen die daar bang voor zijn. Het voorbeeld dat ik gaf over mijn vader die in het verzet zat bijvoorbeeld. Mijn vader was een man die zeker niet opviel in het dagelijks leven als een bijzonder wijs of moedig man, maar hij is wel in opstand gekomen tegen onrechtvaardigheid. De een doet dat klein de ander groot. Martin Luther King en John Lennon zijn natuurlijk megagroot. Ik bewonder ze, wil hen op de een of andere manier nog even eer bewijzen. Ik vergelijk mezelf er niet mee, helemaal niet! En tja, die vraag of ik acteur ben. Ach, weet je in het normale leven acteer ik ook heel veel. Die vraag gaat nergens over. Ik stel steeds de tegenvraag waar iemand dat op kan baseren en dat kan niemand, want het is ook niet zo, en daarmee heeft die vraag voor mij afgedaan."

Niet alle reacties zullen positief zijn. Hoe ga je om met negatieve publiciteit?

Ed: "Negatieve publiciteit of negatieve opmerkingen kwetsen me niet. Maar dat zijn er heel weinig. Als nu alle artikelen negatief zouden zijn, dan zou het anders zijn. Maar ik weet dat ik een controversieel persoon ben, die zijn mening ventileert, dus mogen mensen hun mening ook terug geven. In de radio-uitzending van Jensen belde een Hagenees die vroeg: ‘Zeg Ed, van welke molen heb jij een klap gehad’. Dat vind ik leuk en als mensen me klootzak noemen kan ik daar ook nog wel tegen. Als mensen echt heel plat worden, goedkope dingen gaan roepen dan is dat minder leuk. Maar ja. Gelukkig krijg ik veel positieve reacties. Ook veel brieven van jongeren die schrijven: ‘Je zocht een jongen van 17 die het begreep, hier ben ik.’ En veel mensen die hun duim omhoog steken. Vandaag kwam ik een oude kennis tegen die het allemaal wel gevolgd heeft en ook de uitzending van Barend en Van Dorp gezien heeft. Hij zei het heel mooi: ‘Ed, je hebt de laatste weken zoveel bereikt, je mag ook wel eens falen.’ En zo is het ook. Ik hoef van mezelf ook niet perfect te zijn."

Ed heeft beloofd een column te schrijven en binnenkort langs te komen om een uurtje te chatten. Hou de site (of nieuwsbrief) in de gaten voor de precieze data.

Y.P.

Van de BB-site

P.s. : er staan dus 2 interviews in dit topic.

Zouden een aantal hier dan toch gelijk krijgen ; een akteur ?