Relatieprobleem met seks en intimiteit

Beste Fokkers,

Ik zit met een probleempje in mijn relatie. Ik heb er al heel vaak met verschillende mensen over gepraat, maar ik heb nog niet tot een besluit kunnen komen. Daarom zet ik het nu hier in een topic, hopelijk kan ik tot wat nieuwe inzichten komen.

Hier komt het, het is wel een beetje een lang verhaal:

Mijn vriend en ik zijn nu zo'n 3,5 jaar samen (hij is 30, ik 23) en we wonen anderhalf jaar samen.
Hij heeft heel veel kwaliteiten wat ik zou noemen als ik mijn perfecte partner moest beschrijven. Ik vind hem knap, hij is lief, we kunnen onwijs lachen samen, hebben dezelfde interesses, hij heeft ambitie, hij is sportief en we zitten vaak op dezelfde golflengte qua denken.

Het probleem zit hem alleen in de intimiteit. Je zou misschien kunnen stellen dat hij gewoon niet erg seksueel is ingesteld. Alleen in het begin van onze relatie (de eerste 3 tot 4 maanden zeg maar) deden we het vaak. Daarna nam het supersnel af en daar had ik heel veel moeite mee. Hij masturbeert ook nooit, heeft geen porno en wil ook geen nieuwe dingen proberen (eerst geloofde ik hier niks van, maar inmiddels wonen we al zo lang samen dat ik het wel moet geloven).

Ik heb er vaak met hem over gepraat, hem laten weten dat ik het zo niet prettig vond. Het was niet alleen een gebrek aan seks, maar ook het tonen van affectie. Geen kus of knuffel of lief berichtje. Het moest veel van mijn kant komen. En zelfs als ik het initiatief nam, wees hij me vaak af met redenen als moe, hoofdpijn of iets.
Als ik dit aangaf dat ik hier moeite mee had, beloofde hij altijd beterschap. Zijn excuses waren eerst dat hij het te druk had en zich 'geleefd' voelde. Ik snapte dat toen wel, fulltime baan, 3x per week voetballen en hij deed nog een deeltijd studie.
Maar toen zijn studie was afgerond, veranderde er niets. Hij had naar eigen zeggen tijd nodig voor zichzelf maar beloofde wel weer beterschap.

Vaak als ik er met hem over praatte opperde ik ook nieuwe ideeën om de boel wat makkelijker te laten gaan, vaker er samen op uit, leuke dingen doen, maar ook genoeg tijd voor jezelf nemen. Dat probeerde we dan een tijdje en dan ging het ook een tijdje goed. Dit was meestal iets van twee weken, maar soms ook iets langer, een maand ofzo. Daarna ging het altijd weer terug naar het geen aandacht geven, geen tot zeer weinig seks.

Ik heb heel lang gedacht dat het aan mij lag, wat kon het anders zijn? Ik ben 10 kilo af gevallen omdat ik dacht dat hij zich dan misschien meer tot me zou voelen aangetrokken maar het hielp ook niets. Ik heb ook geprobeerd om het gewoon los te laten. Er teveel over praten legt er misschien teveel druk op en dat is ook niks. Maar dan gebeurde er gewoon niks.

Al met al waren er 3 jaren voorbij gegaan met veel ups en downs en ik was het zat in oktober. Er veranderde niets en ik zou weer op mezelf gaan wonen. Mijn vriend werd hierdoor echter ineens wakker geschud en er veranderde iets in hem. Hij zei elke keer dat hij zijn gedrag zou veranderen maar deze keer gebeurde het ook echt even. Hij leek weer verliefd zoals in het begin.
De kamer die ik zou gaan huren ging niet door, de eigenaar wilde het toch liever verkopen in plaats van verhuren.
Mijn vriend smeekte om nog een kans en die gaf ik hem. Twee weken ging het supergoed en leek het alsof ik eindelijk had gekregen wat ik al die tijd al wilde!

Maar na twee weken zakte het alweer in. Hij keek nauwelijks naar me om, we leefden weer langs elkaar heen en hij raakte me niet aan en wees me af als ik wat probeerde.
Een tijdje werkte het even als ik dreigde om weer weg te gaan maar ik voelde wel dat dat ook geen oplossing is.

Afgelopen maandag heb ik een kamer bekeken die me perfect leek. Ik moest alleen diezelfde dag nog beslissen of ik hem wilde, anders kreeg iemand anders hem. Ik wilde met mijn vriend praten voor ik een beslissing nam, het leek me anders niet eerlijk. Hij kwam eerder uit zijn werk en we konden erover praten. Ik had voor mezelf bedacht dat ik voor mezelf zou kiezen en zou gaan. Maar hij wees op het feit dat het nu een tijdje goed gaat. Hij wil me echt niet kwijt en ziet een toekomst voor ons. Hij wil er alles aan doen om me gelukkig te maken en ik kon geen ja zeggen tegen die kamer.

Ik heb nu moeite met een besluit nemen. Moet ik onze relatie nog een kans geven of nu toch voor mezelf kiezen? Hij is qua persoon precies wie ik zoek en ik hou ontzettend veel van hem. Als het goed gaat, gaat het ook goed. Maar nu zitten we dus in een goede periode maar ik voel dat ik er niet van kan genieten. Ik ben nog zo kwaad op hem en ik vertrouw hem niet meer. Waarom heeft het zo lang geduurd voordat hij eens wat gevoel kon tonen? Als ik hem nu weer vertrouw en mezelf weer open stel voor hem en hij valt weer terug in zijn oude gedrag?

Ik zag ook een serieuze toekomst met hem, maar ik ben nu nog zo kwaad op hem dat ik niet weet of dat nog mogelijk is. Hoe kom ik van die boosheid af? Moet ik het nog een kans geven of voor mezelf kiezen? Iemand enig idee hoe het kan dat hij me zo lang voor lief heeft genomen en nu pas wat moeite wil doen voor onze relatie? (zo voelt het)

Bedankt voor het lezen en alle reacties zijn welkom

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 22:45 schreef Kemestry het volgende:
Alle relaties zakken na verloop van tijd in. Hebben jullie wel eens écht gepraat? Wat moet er volgens jou veranderen om het leuk te houden? En wat moet er volgens hém veranderen? Misschien kunnen jullie elkaar voorbeelden geven van dingen die moeten veranderen. Tegenwoordig wordt er niet meer aan relaties gewerkt. De eerste tijd van verliefdheid is altijd leuk.. en daarna wordt het echt werken aa n de relatie.

Aan de andere kant... je bent nog jong. Je hebt nog tijd om iemand te zoeken die misschien beter bij je past.

Ja, we hebben er vaak over gepraat. Soms door gewoon te stellen dat we vaker seks moeten hebben, maar soms ook heel duidelijk, minimaal 1x per week bijvoorbeeld. Ik heb ook vaak aangegeven dat het niet alleen de seks is, maar ook af en toe eens knuffelen of een kus. We hebben er duidelijke. ondubbelzinnige gesprekken over gehad.

Hij geeft dan aan dat hij dat ook wel vaker wil en het fijner vindt om het vaker te doen, maar voor hem is het niet zo'n probleem als voor mij als we een paar weken geen seks hebben.

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 22:23 schreef TheStranger1158 het volgende:
Een punt erachter zetten als dit niet is wat je zoekt.
Wat altijd vergeten wordt: EEN MENS KUN JE NIET VERANDEREN.

Daar heb je waarschijnlijk gelijk in. Het voelt wel heel verwarrend omdat hij steeds aangeeft dat het beter kan en dat hij ook wil veranderen.

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 22:48 schreef Diqiu-Long het volgende:
Er zijn meer vissen in de zee dus next als hij blijkbaar geen sex wilt, zou ie trouwens homoseksueel zijn dat hij zich niet tot je aangetrokken voelt?

Nee hij is geen homo.
Maar zou je echt iemand zomaar aan de kant schuiven als verder alles zo goed gaat en je zo goed bij elkaar past? Hij geeft toch aan dat hij er aan wil werken?

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 22:56 schreef Koettie het volgende:
Uitmaken. Hij blijft iets beloven maar als jij je niet kan bieden wat jij zoekt Is het klaar toch? Denk dat je de keuze al gemaakt hebt en bevestiging zoekt. Is ook normaal bij zo'n grote stap maar kies voor jezelf.

Het klinkt misschien alsof mijn keuze gemaakt is, maar elke keer als ik er met hem over praat, wil ik hem/ons nog een kans geven. Maar nu kan ik mijn boosheid over alle vorige kansen niet zo goed loslaten...

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 23:00 schreef Postbus100 het volgende:
Jij gooit boosheid en relatie beëindigen op één hoop. Misschien kan je dat ook loskoppelen van elkaar? Wel een relatie (want volgens mij houd je echt wel van hem) maar ook boos zijn om dit punt.
Aan de andere kant: als er niet structureels iets bij hem verandert, is het aan jou de keus.

Ik hou inderdaad echt van hem, maar hoe kan ik in een relatie met hem blijven terwijl ik nog zo boos ben? Ik kan daardoor niet echt genieten van de leuke momenten die we nu hebben samen.
Zou dat gewoon wegebben als het maar lang genoeg goed blijft gaan?

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 23:00 schreef MsMessy het volgende:
Er zijn de vele opties, o.a.

1 Uitmaken en vertrekken.
2 Time-out van aantal weken/maanden.
3 Accepteren
4 Open relatie voorstellen.
5 Hem laten onderzoeken of hij wel een normaal libido heeft.

Maar hoeveel waarde hecht jij nou echt aan hem TS? Want eigenlijk geef je zelf ook duidelijk signalen dat het voor jou al voorbij is.

Een time out lijkt me een fijne optie, dan kan ik misschien wat aan mijn boosheid doen. Maar dat is praktisch niet echt mogelijk gezien we samenwonen en ik niet zomaar even ergens anders naartoe kan ( mijn ouders wonen erg ver weg)
Ik wil zeker geen open relatie, ik wil alleen hem. Ik heb geen behoefte aan seks met iemand anders. En je 5e optie heb ik hem ook voorgesteld en dat wil hij ook gaan onderzoeken.

Ik hecht echt heel veel waarde aan hem. Het grootste deel van het verhaal gaat uit naar het beschrijven van het probleem, maar ik heb ook aangegeven dat ik heel veel van hem hou en ik echt een serieuze toekomst met hem zie. Het is niet zomaar dat ik nu nog bij hem ben.

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 23:03 schreef Koettie het volgende:

Ik denk dat het vooral is omdat je bang bent om de stap te zetten. Logisch hoor. Ik heb een relatie van 4 jaar gehad terwijl ik het na 2 jaar eigenlijk niet leuk genoeg meer vond. Maar he, hij deed soms zijn best. deed het niet expres, had het druk.. Ik bleef maar smoesjes voor hem verzinne. Maar eigenlijk was hij helemaal niet zo super en paste hij ook niet bij me. Het was al een paar keer uitgegaan maar steeds kwamen we weer bij elkaar. De laatste keer dat ik het uitmaakte was het zo klaar voor mij, ik was niet eens meer verdrietig want ik had het eigenlijk allang verwerkt.
Kwam kort daarna mijn huidige vriend tegen, nu bijna 2 jaar samen. En gatverdamme wat ben ik nog steeds vies walgelijk verliefd. Zo kan het dus ook. Slaap er over en bedenk of het reëel is wat je verwacht. Gaat hij het kúnnen geven, al zou ie het willen? En zo ja, denk niet niet dat hij dat niet allang al gedaan zou hebben dan?

Dankje, dat klinkt alsof je snapt wat ik bedoel.
En het punt is ook dat hij me nú geeft wat ik wilde. We hebben nu regelmatig seks en hij is nu heel attent. Hij kán het dus wel. Maar ik vraag me dus wel steeds af; waarom kon hij dit niet eerder? En nu hou ik hem nog op zijn tenen omdat ik nog niet helemaal toegeef, als ik straks wel loslaat en me openstel, gaat hij dan niet weer terug naar de oude routine? Daar zit ik wel heel erg mee..

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 23:10 schreef Postbus100 het volgende:

[..]

Check, dan heb je daar je antwoord.
En praktische problemen kunnen opgelost worden.

Ja misschien wel, maar hoe dan?
Want ik heb letterlijk nergens waar ik tijdelijk naartoe zou kunnen.
En ik maak me wel zorgen of dat niet dan het einde van onze relatie betekend, want afstand nemen klinkt in theorie wel goed, maar ik de praktijk wordt dat toch vaak gewoon het einde..

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 23:14 schreef Messina het volgende:

[..]

Omdat hij een act speelt om jou blij te maken.

Waarom denk je dat? En waarom zou hij dat doen?

quote:

Op zaterdag 13 december 2014 23:02 schreef Postbus100 het volgende:
Klinkt alsof je vindt dat je niet het recht hebt om boos te zijn...

Ik heb misschien wel het recht om boos te zijn, het heeft immers heel lang geduurd, ik ben heel veel gekwetst en afgewezen de afgelopen jaren. Maar die boosheid zit onze relatie nu wel in de weg.
Nu gaat het eindelijk goed vanuit hem, maar ik kan er niet echt van genieten door die boosheid...

[ Bericht 42% gewijzigd door GoWithIt op 13-12-2014 23:29:16 ]