Hoe kan ik hem loslaten?

Ik heb kort geleden een jongen ontmoet die ik erg leuk vind. We hebben lange en zeer goede gesprekken gehad, en elke keer leerde ik weer wat meer van hem kennen en ik begon hem leuk te vinden, niet verliefd, maar zeer leuk. Hij was zo lief, meelevend, behulpzaam. Later vroeg ik hem in een gesprek wat hij die avond allemaal nog zou gaan doen. Hij was een film in de bios gaan kijken met een vriend. Daar sprongen toen al de eerste gedachtes in mijn hoofd dat het een date zou geweest zijn, maar dat maakte niet uit. Ik heb me er verder stil over gehouden dat ik dacht dat het een date was. Nou vertelde hij mij de volgende dag dat hij mij iets eerlijks moest vertellen. Het was niet zomaar een vriend, het was inderdaad een date. En voor het eerst in zijn leven kon hij zeggen dat hij een jongen echt heel leuk vond. En dat die jongen hem ook heel leuk vind. Ik was ontzettend blij voor hem, maar voelde me tegelijkertijd best wel kut op het moment. Hij vertelde dat ze nu 2weken aan het daten zijn. Had ik hem maar eerder ontmoet was de gedachte die door mijn hoofd heen ging. Dan had ik nog een kans kunnen hebben. Maar dat was dus allemaal voorbij. Nou gister avond waren we nog even aan het praten, hij zei opgegeven moment dat hij ging slapen. Ik vertelde hem dat ik nog even muziek aan het luisteren was, omdat ik me een beetje down voelde. Hij dacht natuurlijk direct dat dit door hem kwam (was ook wel een beetje zo, maar er spelen de laatste tijd wat meer dingen) dus het gesprek ging nog even door. Ik heb hem verteld dat ik hem echt een leuke jongen vind voor zo lang ik hem nu ken. Maar dat het helaas niks zou kunnen worden. Hij antwoorde daarop dat hij niet in de toekomst kon kijken, en dat zelfs een relatie met mij mogelijk zou kunnen zijn. Dit gaf mij vrij veel hoop, en ik voelde me kut en goed tegelijker tijd. Nou vandaag vroeg hij wat ik aan het doen was, ik vertelde hem dat ik een gedichtje aan het schrijven was (deze ging over hem) hij vroeg of hij hem mocht lezen. Ik legde hem uit dat dit gedicht over een jongen ging die ik nog niet zo lang kende, maar hij snapte niet dat ik het over hem had. Dus ik vroeg hem of hij zeker wist of hij het lezen wou en ja dat wou hij. Dus ik liet het hem lezen. Hij zei dat hij zich gevleid voelde, maar tegelijkertijd liet hij merken dat hij het niet leuk vond. Ik heb sorry gezegd ik had het nooit naar je toe moeten sturen. Het was een domme actie.

Maar het punt is dus. Ik moet hem loslaten. Maar hoe doe ik dit? Ik ben echt tot einde raad met al die kut gevoelens

Graag alleen serieuze reacties.
Alvast heel erg bedankt.

quote:

Op zondag 7 december 2014 15:25 schreef Tja..1986 het volgende:
Contact verbreken is stap 1. Verder tijd en leuke dingen doen/door gaan met je leven.

Nee dat kan ik niet, we willen beide heel graag vrienden blijven. Ik moet gewoon leren dat een relatie er (nu) niet in zit. maarja, makkelijker gezegd dan gedaan.

kan

quote:

Op zondag 7 december 2014 15:36 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]

Als je het contact niet verbreekt ga je hem niet loslaten. Het is het een of het ander.

kan er geen tussenweg zijn waar we vrienden zijn, maar dat ik hem niet meer op die ene manier leuk vind. Het is niet zo dat ik verliefd op hem ben ofzo.

quote:

Op zondag 7 december 2014 15:46 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]

Als je gedichten over hem schrijft ben je gewoon verliefd hoor. En nee, die tussenweg is er niet zonder dat dat jou kwetst.

Ik dicht altijd over emoties en gevoelens. Nou dan moet ik dus zien die tussenweg toch te creeeren. want als ik hem niet eens meer kan spreken, ben ik nog verder weg van hem dan ik wil zijn.