Behalve trollen in KLB en ONZ heb ik ook een serieus leven.
Ik studeer en heb hier na 2,5 maand aardig wat vrienden gemaakt. Althans, mensen waar ik nu veel mee om ga en wijzelf ons classificeren als vrienden.
Dit groepje bestaat uit zo'n 9 jongens en meiden, inclusief mezelf. Ik doe vrij actief mee met activiteiten bij mijn studie en het vriendengroepje. Nu heb ik alleen last van het volgende:
Als ik met een paar ben, laten we zeggen tot 4 man, dan kan ik daar prima mee omgaan en me laten zien en lol hebben. Wordt deze groep echter veel groter, dan ga ik automatisch wat meer op de achtergrond staan en hebben zo de praatjesmakers alle ruimte. Vervolgens kom ik niet of nauwelijks aan bod en krijg ik al gauw zo'n gevoel van: 'wat moet ik hier'.
Later voel ik me dan kut omdat ik mezelf nauwelijks heb laten zien, terwijl ik meer waard ben. Als ik dat wel had gedaan, dan zou ik er vast meer plezier in hebben gehad. Vervolgens ga ik me de rest van de dag kut en leeg voelen.
Van aard ben ik rustig en een beetje verlegen, dus dit 'hoort' wel bij mij. Tegelijkertijd heb ik wel zeer de behoefte aan het 'sociale geneuzel'.
Ik heb dus iets nodig dat eigenlijk helemaal niet bij mij past. Bij een kleine groep vrienden krijg ik dat maar zodra de groep groter wordt, blijft het meestal achterwege, waar ik later teleurgesteld over ben. Ik voel me dan soms te ongemakkelijk om 'normaal' mee te doen, terwijl ik wel vind dat ik dat moet doen.
In andere woorden: ik ben beleefd en eis aandacht niet op, maar zal deze moeten krijgen. Sociaal ben ik zeker wel, als ik daar dus de kans voor krijg (en dat gebeurt dus veel minder in een grote groep waarin sommige mensen heel 'praatgraag' zijn).
Wat moet ik hier nu mee?
PausNicolaas
Laat het lekker gaan, je hoeft ook helemaal niet het hoogste woord te voeren. Blijf lekker bij jezelf en concentreer je dan op die paar mensen met wie je kletst in zo'n groep.
Maar hij voelt zich er kut bij. Hij wil het dus anders hebben.quote:Op donderdag 4 december 2014 17:28 schreef Silenus het volgende:
Niks. In elke groep heb je praatjesmakers en mensen die meer op de achtergrond zijn. Anders zou het OF heel druk worden (is kut) OF heel stil (is ook kut).
Laat het lekker gaan, je hoeft ook helemaal niet het hoogste woord te voeren. Blijf lekker bij jezelf en concentreer je dan op die paar mensen met wie je kletst in zo'n groep.
quote:
Niks. In elke groep heb je praatjesmakers en mensen die meer op de achtergrond zijn. Anders zou het OF heel druk worden (is kut) OF heel stil (is ook kut).
Laat het lekker gaan, je hoeft ook helemaal niet het hoogste woord te voeren. Blijf lekker bij jezelf en concentreer je dan op die paar mensen met wie je kletst in zo'n groep.
Ja is ook zo. Ik moet dat accepteren, maar dat niet zo makkelijk.quote:
[..]
Maar hij voelt zich er kut bij. Hij wil het dus anders hebben.
Je wilt er ook bij horen toch? Ik hoor er heus wel bij, maar zo voelt het niet wanneer ik de hele avond maar bar weinig zeg.
Valt altijd reuze mee.
Ja dat dus.quote:
Hij moet het dus anders gaan benaderen, dan voelt ie zich niet kut meer. Het zit ook allemaal maar in je hoofd...alsof mensen denken: wat een saaie lul die TS.
Valt altijd reuze mee.
En dan heb je soms nog van die mensen die gaan:
'Je was een beetje afwezig en stil'
En dan denk ik 'Ja, dat is ook zo' --> saaie lul is TS.
Als je de "praatjesmaker" gaat spelen komt dat helemaal geforceerd over, en vinden ze je denk ik eerder raar dan dat je de rustigere jongen op de achtergrond bent.
Niets aan doen dus. Ze zijn het toch gewend zo.
Soms is het idd wel irritant/vervelend voor jezelf, omdat je over een bepaald onderwerp dan toch wel wat te zeggen hebt, maar stil blijft omdat er al 1 of 2 anderen zijn die zich voorop stellen in het gesprek.. maar ja, dat gebeurd nu eenmaal.