ik heb al tien jaar een bepaalde vriendschap met iemand, deze vriendschap is erg belangrijk voor me. Het is altijd erg fijn en rustig tussen ons gegaan en we. Vroeger zagen we elkaar héél veel en nu zien we elkaar veel. We waren behoorlijk klef samen, maar nu hebben beiden meer ons eigen leven.
Ik erger me alleen het laatste jaar vreselijk aan haar. En als ik me aan haar erger, erger ik me weer aan mezelf. Ze heeft het veel over zichzelf (haar dertigers dillema). Dit vind ik niet erg, ik luister graag. Maar als het over andermans problemen gaat, dan is zeer oordelend, waar ze vroeger juist de minst oordelende persoon is die ik kende, dit waardeerde ik ook zo aan haar. Dit doet zowel naar mij toe als naar vriendinnen.
Ik heb dit meermaals proberen aan te kaarten (een jaar terug) en we hebben hier zelfs ruzie over gehad. Maar uiteinidlijk besloot ik dat het geen zin heeft. Nu heeft haar partner haar laatst verteld haar erg negatief te vinden. Daar valt dit oordelende ook onder. En nu denk ik; zie je wel.
Ik pieker er veel over. Ik weet dat bespreken geen zin meer heeft, maar hóe stop ik met dat piekeren. Ik zie haar nog vaak en wil haar niet kwijt. En ik vind ook eigenlijk dat ik het maar moet laten gaan en accepteren dat ze is veranderd. Hoe kan ik wat meer rust in mijn hoofd krijgen?
Je zou aan kunnen geven dat ze wat meer interesse in andere mag hebben en niet continu over haarzelf.
Je kan ook juist afkappen door op andere onderwerpen over te gaan. Of gewoon te zeggen hier wil ik het niet over hebben
Het ligt niet aan haar maar aan dr hormonen?quote:Op woensdag 12 november 2014 14:17 schreef soelaas het volgende:
@Helsinki. Dat kan natuurlijk. Liever zou ik gewoon wat relaxter tegenover haar staan en haar de tijd geven. Het is een zeer belangrijke vriendin. Daar moet nog wel heel veel gebeuren voordat ik dat opgeef. Maar snap wel dat je dit zegt. Het ligt natuurlijk ook aan mij, Ik verwácht gewoon teveel en mis haar zoals ze was.
Antwoord op je vraag: je krijgt meer rust door haar niet van het voetstuk af te halen waar je haar ooit zelf op hebt gezet.
Waarom is het eigenlijk nooit wat geworden tussen jullie als iemand zo belangrijk voor je is? Is ze zo negatief geworden sinds haar relatie? Of speelde het al eerder?
Dat is onwijs moeilijk! ik worstel er zelf ook mee zowel in familaire als vriendenkring. Anderen hebben zich er overheen gezet dat die mensen veranderd zijn ik niet. Ik wil die "oude"begripvolle dames weer terug heel moeilijk!. Ik ben me bewust dat het mij behoorlijk veel energie kost, ik baal er goed van en er is niks aan te doen. Als je het zegt, moet je accepteren dat ze zo veranderd zijn. Lekker makkelijk *not*