Van kleuter tot puber deel 111; groot groter grootst.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 16:12 schreef DJMO het volgende:

[..]

Heel herenbaar. Buiten dit alles heeft Jan ook nog eens het lef om me te schoppen als hij z'n zin niet krijgt Ik kan niet wachten tot de thuishulp van start gaat als ik eerlijk ben.

Hmz..
Nou die gaan eerst kijken kijken kijken... Dan komen er adviezen die je al lang hebt geprobeerd... Je past het toch maar weer toe, want he, je wilt toch meewerken. Je komt erachter dat de gegeven adviezen inderdaad van weinig invloed zijn op het gedrag en je bent ondertussen alweer een paar maanden verder en nog geen kont verder tot een oplossing.

Gelukkig is mijn dochter niet de enige die echt zo onuitstaanbaar is deze tijd van het jaar.

Als in het is gewoon normaal kleutergedrag, alleen mama handelt het gewoon slecht.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 16:16 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Hmz..
Nou die gaan eerst kijken kijken kijken... Dan komen er adviezen die je al lang hebt geprobeerd... Je past het toch maar weer toe, want he, je wilt toch meewerken. Je komt erachter dat de gegeven adviezen inderdaad van weinig invloed zijn op het gedrag en je bent ondertussen alweer een paar maanden verder en nog geen kont verder tot een oplossing.

Die fase heb ik al gehad (met parlan) de hulp die nu van start gaat is om mij te ontlasten. Een keer met de kinderen naar buiten, ze uit school halen enz. Althans, dat begreep ik van mijn hulp van Parlan.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 16:16 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Hmz..
Nou die gaan eerst kijken kijken kijken... Dan komen er adviezen die je al lang hebt geprobeerd... Je past het toch maar weer toe, want he, je wilt toch meewerken. Je komt erachter dat de gegeven adviezen inderdaad van weinig invloed zijn op het gedrag en je bent ondertussen alweer een paar maanden verder en nog geen kont verder tot een oplossing.

Dat zuigt.

Heel herkenbaar de sint stress.
Wij vieren geen pakjes avond meer en kijken zo min mogelijk sinterklaasjournaal vooral het sinterklaasjournaal gaf altijd veel stress

We zetten de schoen op woensdag en zaterdag en dat is het.
En met kerst ligt er ook wat onder de boom

Hier ook twee keer in de week de schoen. Op dinsdag voor wat lekkers en op zaterdag voor een schoencadeautje. Alles zo duidelijk en voorspelbaar mogelijk :-p

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 16:17 schreef DJMO het volgende:

[..]

Die fase heb ik al gehad (met parlan) de hulp die nu van start gaat is om mij te ontlasten. Een keer met de kinderen naar buiten, ze uit school halen enz. Althans, dat begreep ik van mijn hulp van Parlan.

Ah.
Nou dat soort hulp zit ik niet zo op te wachten...
Ze worden al 4 dagen per week uit handen gegeven en 1x per weken heb ik ze ook niet in het weekend. Je kunt je bijna afvragen of het niet gewoon aan mij ligt dat ik die paar uur per dag gewoon niet trek.

Net als gister. Ik kom thuis van werk, moet aardappels schillen. Leyla pakt een spelletje en vraagt hulp. Ik vraag haar te wachten dat ik bijna klaar ben en haar dan kom helpen. Uiteraard gaat Jen zich er dan mee bemoeien en ondanks dat ik 3x herhaal of ze iets anders kan pakken doet ze dat niet. Resultaat: Leyla over de zeik, Jen over de zeik.
Goed, spelletje wordt door Jennifer in elkaar gezet, Bram klimt erbij en gooit het spel op de grond. Resultaat: alle kleine dingetjes door de hele woonkamer, onmogelijk om alles weer terug te vinden, spel niet meer compleet en kan dus weg. -> Jen nog meer over de zeik.

En dan zeg ik haar ook gewoon, als je gewoon had geluisterd en een ander spel had gepakt, had ik dit spel met Leyla kunnen spelen, zonder jouw of Bram zn tussenkomst. Nu kan niemand het meer spelen.

En daar heb ik dan de rest van de avond een kutbui over. Want ik kom thuis uit mn werk en heb gewoon binnen 10 minuten 3 jankende kinderen. En dan vraagt de gezinshulp zich nog af waarom ik 32 tot 36 uur werk per week en J weken van 40-60 uur.... Echt ik zit liever op mn werk dan dat ik thuis ben momenteel.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 16:22 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Hier ook twee keer in de week de schoen. Op dinsdag voor wat lekkers en op zaterdag voor een schoencadeautje. Alles zo duidelijk en voorspelbaar mogelijk :-p

Dit neem ik gewoon mee voor volgend jaar. Ik maak wel een kalender met wanneer ze schoen mogen zetten.

En tv kijken wij toch al amper thuis, maar ik heb het vermoeden dat het ding bij de gastouder wel aanstaat. Of dat ze het op school kijken.

Hier ook een kalender hoor. En dan heb ik nog heel gemiddelde kinderen denk ik, in hoe ze hiermee omgaan. Ik pak het feest aan, maar zorg steeds voor zo transparantmogelijke invulling. Ongemerkt bereid ik ze zelfs een beetje voor op wat ze zullen krijgen.

Ticootje, ik vraag me oprecht af hoe andere moeders met drie kinderen dan doen. Dit soort wisselwerkingen over en weer lijkt me niet te voorkomen. Of je moet ze allemaal in een eigen kamer proppen...dat lijkt me ook geen goed plan.
Maar jouw rotgevoel is invoelbaar...zo wil je toch je avond niet beginnen?

Toen de kinderen nog geloofden deed ik altijd maar 1x per week de schoen. Alleen op zaterdag. Het aantal stressmomenten zo veel mogelijk beperken was mijn devies. En de stress het liefst in het weekend en niet op schooldagen. De kinderen accepteerden dat prima, ondanks het feit dat andere kinderen vaker hun schoen mochten zetten.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 16:39 schreef miss_sly het volgende:
Het is ook wel een beetje de leeftijd die het nog moeilijker maakt, denk ik.
Ik kan me herinneren dat mijn zusje ook veel moeilijker tijden heeft gehad met haar drietal jongens, maar dat gaat de laatste tijd ook wat soepeler. Maar goed, die zijn inmiddels 10, 8 en 5 jaar, dus dan heb je nog wel eventjes te gaan.

Drie kinderen lijkt me ook gewoon echt zwaar, zeker als ze jong zijn.

Dat!

Vind je het niet een beetje jammer dat S. niet meer gelooft, Miss_sly? Hoewel het voor mij wel een bevrijding was dat ze niet meer geloofden, vond ik het tegelijkertijd ook wel jammer.

Ik herken heel erg wat je schrijft hoor Tico.
Zeker met mijn oudste die kan janken als een speenvarken als haar broertjes zich met haar bemoeien en dan de middelste die huilt omdat hij nooit mee mag doen en dan de jongste die huilt omdat de andere 2 zo gillen en aaaaagggggh Ik kan er over het algemeen goed mee omgaan gelukkig.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 16:16 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Hier valt het dit jaar erg mee. Mijn dochter is degene die normaalgesproken oververmoeid raakt in deze tijd, omdat ze door de spanning steeds te vroeg wakker wordt. maar dit jaar gaat het eigenlijk heel goed.

Ik heb nog wel een tip eventueel. Een schoolpleinmoeder vertelde dat één van haar dochters in de nachten dat de schoen gezet werd, veel te vroeg wakker was (4 uur). Zij hebben Sint toen een brief geschreven met de vraag of hij overdag een piet langs wilde sturen. Nu zetten ze daar 's ochtends de schoen en zit er wat in als ze thuiskomen van school. Ik vind het slim.

Wat een goeie tip!! thanks! Slim bedacht idd.
Ik ga eens uitvissen of dat iets is wat haar wakker houdt.

En die voorspelbaarheid, ja, daar had ik zelf wel wat meer mee mogen doen. Volgend jaar toch maar een kalendertje maken ofzo. Ik was het dit jaar vergeten, met al dat gedoe over kleurtjes en potloden en weet ik veel Voorbereiden doen we wel, we hebben gestuurde verlanglijstjes in de schoen gedaan laatst de cadeaus zjin gekocht nav hun wensen maar nu we ze in huis hebben, hebben we ook een beetje gehint van oh weet je wat ook leuk is om te vragen aan sinterklaas...

Ze krijgen hier van dat supersand en ik heb wat vormpjes en dingetjes erbij gedaan. En een playmobil adventkalender oudste wilde héél graag een barbie dus ik heb een mooie voor haar gescoord en jongste wilde graag een jokie-rugzak voor als ze naar school gaat. Wordt geregeld allebei nog een tof verkleedpakje erbij en klaar is kees. deze en deze.
Verder zullen ze door mn ouders wel weer gruwelijk verwend worden maar daar heb ik nog geen idee van.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 17:09 schreef Moppert het volgende:
Ik herken heel erg wat je schrijft hoor Tico.
Zeker met mijn oudste die kan janken als een speenvarken als haar broertjes zich met haar bemoeien en dan de middelste die huilt omdat hij nooit mee mag doen en dan de jongste die huilt omdat de andere 2 zo gillen en aaaaagggggh Ik kan er over het algemeen goed mee omgaan gelukkig.

mwhehe

mijn moeder zei vroeger altijd dat ze wel eens voor haar rust 10 minuten op de wc ging zitten, met het licht uit en de deur op slot.

Inmiddels snap ik het mijn "laat elkaar met rust" mantra knalt er ook wel eens wat harder uit dan de bedoeling was

Ik zit idd ook graag op de wc met het licht uit
Maar nu de middelste naar school gaat is dat ook weer zo enorm wennen het is zo stil in huis

En 6 en 4 vind ik sowieso een moeilijke leeftijd. En de mini is ziek vandaag en de kinderen staan op volume 43 We eten dus brood vanavond zodat als Pax thuis is ze direct naar bed kunnen.

Op de site van het sinterklaasjournaal staat bij de kleurplaten een schoenzet kalender.
Die is hier in de schoen gegaan, en toen was hij de dag erna ingekleurd door piet.

Hier hetzelfde als bij Groof. Woensdag iets lekkers, en in het weekend een cadeau.

Verder malen ze er gelukkig niet zo om. Het staat nu op. Maar ze zijn allebei met iets anders bezig.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 16:24 schreef Ticootje het volgende:

Net als gister. Ik kom thuis van werk, moet aardappels schillen. Leyla pakt een spelletje en vraagt hulp. Ik vraag haar te wachten dat ik bijna klaar ben en haar dan kom helpen. Uiteraard gaat Jen zich er dan mee bemoeien en ondanks dat ik 3x herhaal of ze iets anders kan pakken doet ze dat niet. Resultaat: Leyla over de zeik, Jen over de zeik.
Goed, spelletje wordt door Jennifer in elkaar gezet, Bram klimt erbij en gooit het spel op de grond. Resultaat: alle kleine dingetjes door de hele woonkamer, onmogelijk om alles weer terug te vinden, spel niet meer compleet en kan dus weg. -> Jen nog meer over de zeik.

En dan zeg ik haar ook gewoon, als je gewoon had geluisterd en een ander spel had gepakt, had ik dit spel met Leyla kunnen spelen, zonder jouw of Bram zn tussenkomst. Nu kan niemand het meer spelen.

En daar heb ik dan de rest van de avond een kutbui over. Want ik kom thuis uit mn werk en heb gewoon binnen 10 minuten 3 jankende kinderen. En dan vraagt de gezinshulp zich nog af waarom ik 32 tot 36 uur werk per week en J weken van 40-60 uur.... Echt ik zit liever op mn werk dan dat ik thuis ben momenteel.

Wellicht heb je dit ook al geprobeerd maar is het een idee om als je thuiskomt van je werk éérst een kwartiertje iets met de kinderen te doen? Samen een spelletje, een boekje voorlezen, kleuren oid. Dan hebben ze je aandacht gehad die ze die dag hebben gemist. En dan daarna naar de aardappels?
Ik merk zelf (en ik heb een enorm makkelijk kind...) dat Thies het fijn vindt om als ik thuis kom eerst samen iets te doen. En dat snap ik eigenlijk ook wel. Als ik meteen ga zitten internetten oid gaat hij me klieren om op een negatieve manier mijn aandacht te krijgen.

quote:

Op dinsdag 25 november 2014 18:23 schreef Moonah het volgende:

[..]

Wellicht heb je dit ook al geprobeerd maar is het een idee om als je thuiskomt van je werk éérst een kwartiertje iets met de kinderen te doen? Samen een spelletje, een boekje voorlezen, kleuren oid. Dan hebben ze je aandacht gehad die ze die dag hebben gemist. En dan daarna naar de aardappels?
Ik merk zelf (en ik heb een enorm makkelijk kind...) dat Thies het fijn vindt om als ik thuis kom eerst samen iets te doen. En dat snap ik eigenlijk ook wel. Als ik meteen ga zitten internetten oid gaat hij me klieren om op een negatieve manier mijn aandacht te krijgen.

Het is inderdaad wel een idee...
Dat kwartiertje later naar bed kunnen we wel eens zien of ze dat trekken.
Ik ben meestal pas rond kwart voor 6 thuis, en dan moet ik nog eten maken. Maar ik kan natuurlijk veel slimmer met mn gastouder omgaan dat ze in elk geval even de aardappels klaar zet enzo. Vraagt van mij iets meer planning, maar is niet onmogelijk.

Let's give it a try.

Ik herken dit wel.

Ik werk fulltime (mijn man is thuis dus ik hoef niet meteen aan de slag) maar mijn kinderen staan in rijen van drie opgesteld nog voor dat ik mijn jas uit heb.
Ik moet echt eerst aan alledrie aandacht geven voordat ik ook maar iets anders kan doen.
Daarna is het goed en gaan ze hun weg verder.

En wat betreft spellen onderdelen kwijtraken... oh..ik heb daar zo'n hekel aan. Ik heb ladingen spellen, al jaren. Netjes, altijd, alles bij elkaar. De jongens hebben nooit iets kwijtgemaakt.
Maar Leah... man man man...

Zoals ik al zei is mijn man is thuis dus dat scheelt natuurlijk een slok op een borrel, maar dat vervangt mijn moederrol duidelijk niet.
Ze staan echt, terwijl ik nog in mijn jas sta, springend om me heen door elkaar te kakelen. Sterker nog, mijn 13-jarige staat vaak al bij de voordeur als ik binnenkom.
En door het grote leeftijdsverschil hebben ze alledrie hun eigen aandachtsbehoefte en kost het meer tijd.