UTO Utopia
Op een voormalig militair terrein in Het Gooi proberen vijftien gelukszoekers een nieuwe samenleving te creëren. Ze worden 24/7 gevolgd door camera's, én door FOK! Lees en post hier mee over het wel en wee in Utopia.
* Video(link) verwijderd op last van Talpa
Leuk filmpje, interview met Chris, op de markt in Rotterdam.
Zelfde filmpje staat ook op youtube, voor de facebooklozen onder ons:
Leuk filmpje, interview met Chris, op de markt in Rotterdam.
Zelfde filmpje staat ook op youtube, voor de facebooklozen onder ons:
TEAM BAKSTEEN
En toen was ie weer weg.. en nu is ie weer terug...quote:Op zondag 21 juni 2015 21:40 schreef TillyB het volgende:
https://www.facebook.com/christiaan.berbee
Z'n profiel staat weer online
dafuq?
TEAM BAKSTEEN
Berichtje op FB van Chris (geplaatst op 17-3)
Mededeling.
Tachtig jaar geleden in 1936, misschien al eerder, ging mijn opa mee naar de markt in Rotterdam. Hij was elf en moest werken want er moesten centen binnen komen. Hij ging mee met een handelaar uit Sassenheim waar mijn opa toen woonde. Deze handelaar was als de marktdag erop zat te dronken om naar huis te rijden, dus reed mijn opa als kind zijnde de vrachtwagen naar huis over de rijkswegen.
Na de oorlog wist opa ook een plek te bemachtigen op de Rotterdamse weekmarkt en we stonden toen bij de fontein, bij de oude bibliotheek. Me oom heeft er nog een bacterie opgelopen door de fontein omdat het water vervuild was door de duivenpoep, wat hem uiteindelijk een long koste.
Het ware toendertijd gouden tijden bij de fontein. Me opa kocht als eerste in de straat een kleuren tv en hij reed een grote Opel.
De Rotterdammers kochten graag de plantjes die hij opkweekte op zijn handelskwekerij en verdiende er goed aan. Hij kon alle acht kinderen goed voeden en netjes kleden en haalde elke week cola bij de macro!
Me vader en zijn broers gingen ook mee naar de markt en moesten ook helpen met de kwekerij. Twee van hun zagen hier wel brood in. Dat mijn was mijn vader en zijn oudste broer.
Ze werkte immers als kind al voor opa waardoor ze spaargeld hadden en kochten met medewerking van de bank me opa uit. Ondertussen hadden zij zich al beide ingeschreven op de markt in Rotterdam.
Later verhuisde de markt en kwamen we voor de imperator biljard café te staan. Ik wilde als kind altijd dolgraag mee naar de markt want ze hadden immers van zulke lekkere gehaktballen bij de Imperator.
Ook daar hebben we tientallen jaren gestaan er werd altijd goed verkocht. Me vader en zijn broer zijn jaren en jaren zelfs met twee vrachtwagens gegaan in het voorjaar. De Opel Blitz zat altijd afgeladen! En leeg terug.
De Rotterdammers waren goed voor ons en we hadden het ook goed.
Later verhuisde de markt weer. Nu naar de Blaak. Het was halverwege de jaren negentig. Het was het startpunt van het einde. Het is ook heel, heel langzaam gegaan.
Er kwamen steeds meer tuincentra en steeds meer mensen met andere gewoontes ipv plantje kopen op de markt en op een gegeven moment de supermarkten, bouwmarkten ect, iedereen is perkgoed gaan verkopen en toen kwam ook nog de euro en crisis door de loop der jaren.
Ondanks dat is het nooit zo geweest dat er zwaar geld bij moest. Me vader kon zichzelf bedruipen (me oom is op een gegeven moment gestorven door toedoen van die bacterie) Naarmate je ouder wordt heb je immers ook steeds minder nodig. Het zag ernaar uit dat die tot ze pensioen op de markt zou staan.
Maar toen kwam er een enorme horde die genomen moest worden met bijna fatale gevolgen door een foutje van het ziekenhuis. Het zag er niet naar uit dat me vader tot ze pensioen op de markt zou staan. Maar er geschiede een wonder, deze horde is met enorme wilskracht genomen. De zon ging weer schijnen.
Ik hoorde het nieuws in Utopia dat me vader na een moeizame revalidatie weer ging markten. Dit was voor mij het juiste moment om hem hiermee te assisteren ivm allerlei redenen.
De eerste maanden waren top, niet omdat er werelds verkocht werd, maar omdat me vader na anderhalf jaar uit de roulatie te zijn geweest, zichzelf weer kon bedruipen. In plaats van interen op zijn zuurverdiende centjes waar die keihard voor gewerkt heeft en die bedoeld waren voor pensioen. Dit was een enorme opkikker na zo een rottijd.
De opkikker is van korte duur geweest. De markt moest weer verhuist worden afgelopen jaar. Er is toen iets ongelofelijks gebeurd. De plantenrij is gescheiden van de bloemenrij??
Naar de kooplieden luistert de gemeente Rotterdam niet, ze hebben een plan en dat zal gebeuren. Ook ik ben voor Een nieuw marktplein, niks op tegen lijkt mij. Echter de markt is nu zo een puinhoop, zo onlogisch, de plantenrij staat nu zo ongunstig, dat het voor me vader niet meer rendabel is om nog langer te gaan, anders is zijn pensioen al op voor zijn AOW.
Tot overmaat van ramp heeft de gemeente ook nog een boom midden in zijn kraam geplant??? . Sadistisch niet hoog genoeg om jezelf aan op te hangen. En al is het niet de gigantisch slechte staanplaats waar de gemeente je tot wanhoop mee drijft - dan is het wel de aanvraag voor een milieu ontheffing en de wanhoop die daarbij komt kijken - dan mag je als 64 jarige nog ff een offerte aanvragen of je nog een nieuwe vrachtwagen kan kopen - ook al zou je dat kunnen - alsof je dat voor anderhalf doet.
Kortom, vanaf 1 mei mogen we de stad zo en zo toch niet meer in. Dus aankomende zaterdag gaan we voor de laatste keer.
Kom allen nog ff een plantje kopen, want daarna is ernaar tachtig jaar nooit meer familie Berbee op de centrum markt in Rotterdam.
( diep van binnen maakt dit mij heel verdrietig en vooral de manier waarop dit boek teneinde komt, ik had nog zo gehoopt op een happy end, het geeft een heel groot gevoel van machteloosheid.)
(Aan de andere kant pa - met vervroegt pensioen is zo gek nog niet - gewoon lid worden van azzuro en lekker elke dag genieten - je hebt het verdient het is mooi geweest - zo zie je maar - als je niet uit jezelf wil stoppen - dan zijn er altijd nog krachten die je wel ff een handje helpen🌞 het is maar net hoe wil je er tegenaan kijken?)
Mededeling.
Tachtig jaar geleden in 1936, misschien al eerder, ging mijn opa mee naar de markt in Rotterdam. Hij was elf en moest werken want er moesten centen binnen komen. Hij ging mee met een handelaar uit Sassenheim waar mijn opa toen woonde. Deze handelaar was als de marktdag erop zat te dronken om naar huis te rijden, dus reed mijn opa als kind zijnde de vrachtwagen naar huis over de rijkswegen.
Na de oorlog wist opa ook een plek te bemachtigen op de Rotterdamse weekmarkt en we stonden toen bij de fontein, bij de oude bibliotheek. Me oom heeft er nog een bacterie opgelopen door de fontein omdat het water vervuild was door de duivenpoep, wat hem uiteindelijk een long koste.
Het ware toendertijd gouden tijden bij de fontein. Me opa kocht als eerste in de straat een kleuren tv en hij reed een grote Opel.
De Rotterdammers kochten graag de plantjes die hij opkweekte op zijn handelskwekerij en verdiende er goed aan. Hij kon alle acht kinderen goed voeden en netjes kleden en haalde elke week cola bij de macro!
Me vader en zijn broers gingen ook mee naar de markt en moesten ook helpen met de kwekerij. Twee van hun zagen hier wel brood in. Dat mijn was mijn vader en zijn oudste broer.
Ze werkte immers als kind al voor opa waardoor ze spaargeld hadden en kochten met medewerking van de bank me opa uit. Ondertussen hadden zij zich al beide ingeschreven op de markt in Rotterdam.
Later verhuisde de markt en kwamen we voor de imperator biljard café te staan. Ik wilde als kind altijd dolgraag mee naar de markt want ze hadden immers van zulke lekkere gehaktballen bij de Imperator.
Ook daar hebben we tientallen jaren gestaan er werd altijd goed verkocht. Me vader en zijn broer zijn jaren en jaren zelfs met twee vrachtwagens gegaan in het voorjaar. De Opel Blitz zat altijd afgeladen! En leeg terug.
De Rotterdammers waren goed voor ons en we hadden het ook goed.
Later verhuisde de markt weer. Nu naar de Blaak. Het was halverwege de jaren negentig. Het was het startpunt van het einde. Het is ook heel, heel langzaam gegaan.
Er kwamen steeds meer tuincentra en steeds meer mensen met andere gewoontes ipv plantje kopen op de markt en op een gegeven moment de supermarkten, bouwmarkten ect, iedereen is perkgoed gaan verkopen en toen kwam ook nog de euro en crisis door de loop der jaren.
Ondanks dat is het nooit zo geweest dat er zwaar geld bij moest. Me vader kon zichzelf bedruipen (me oom is op een gegeven moment gestorven door toedoen van die bacterie) Naarmate je ouder wordt heb je immers ook steeds minder nodig. Het zag ernaar uit dat die tot ze pensioen op de markt zou staan.
Maar toen kwam er een enorme horde die genomen moest worden met bijna fatale gevolgen door een foutje van het ziekenhuis. Het zag er niet naar uit dat me vader tot ze pensioen op de markt zou staan. Maar er geschiede een wonder, deze horde is met enorme wilskracht genomen. De zon ging weer schijnen.
Ik hoorde het nieuws in Utopia dat me vader na een moeizame revalidatie weer ging markten. Dit was voor mij het juiste moment om hem hiermee te assisteren ivm allerlei redenen.
De eerste maanden waren top, niet omdat er werelds verkocht werd, maar omdat me vader na anderhalf jaar uit de roulatie te zijn geweest, zichzelf weer kon bedruipen. In plaats van interen op zijn zuurverdiende centjes waar die keihard voor gewerkt heeft en die bedoeld waren voor pensioen. Dit was een enorme opkikker na zo een rottijd.
De opkikker is van korte duur geweest. De markt moest weer verhuist worden afgelopen jaar. Er is toen iets ongelofelijks gebeurd. De plantenrij is gescheiden van de bloemenrij??
Naar de kooplieden luistert de gemeente Rotterdam niet, ze hebben een plan en dat zal gebeuren. Ook ik ben voor Een nieuw marktplein, niks op tegen lijkt mij. Echter de markt is nu zo een puinhoop, zo onlogisch, de plantenrij staat nu zo ongunstig, dat het voor me vader niet meer rendabel is om nog langer te gaan, anders is zijn pensioen al op voor zijn AOW.
Tot overmaat van ramp heeft de gemeente ook nog een boom midden in zijn kraam geplant??? . Sadistisch niet hoog genoeg om jezelf aan op te hangen. En al is het niet de gigantisch slechte staanplaats waar de gemeente je tot wanhoop mee drijft - dan is het wel de aanvraag voor een milieu ontheffing en de wanhoop die daarbij komt kijken - dan mag je als 64 jarige nog ff een offerte aanvragen of je nog een nieuwe vrachtwagen kan kopen - ook al zou je dat kunnen - alsof je dat voor anderhalf doet.
Kortom, vanaf 1 mei mogen we de stad zo en zo toch niet meer in. Dus aankomende zaterdag gaan we voor de laatste keer.
Kom allen nog ff een plantje kopen, want daarna is ernaar tachtig jaar nooit meer familie Berbee op de centrum markt in Rotterdam.
( diep van binnen maakt dit mij heel verdrietig en vooral de manier waarop dit boek teneinde komt, ik had nog zo gehoopt op een happy end, het geeft een heel groot gevoel van machteloosheid.)
(Aan de andere kant pa - met vervroegt pensioen is zo gek nog niet - gewoon lid worden van azzuro en lekker elke dag genieten - je hebt het verdient het is mooi geweest - zo zie je maar - als je niet uit jezelf wil stoppen - dan zijn er altijd nog krachten die je wel ff een handje helpen🌞 het is maar net hoe wil je er tegenaan kijken?)
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Hij had er een mooie foto bij geplaatst, volgens mij van vorig jaar toen hij net Utopia uit was, van hem met zijn vader op de veiling 
.
Ik weet alleen niet hoe ik die hier moet krijgen......
. Ik weet alleen niet hoe ik die hier moet krijgen......
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
quote:
Hij had er een mooie foto bij geplaatst, volgens mij van vorig jaar toen hij net Utopia uit was, van hem met zijn vader op de veiling
Ik weet alleen niet hoe ik die hier moet krijgen......
TEAM BAKSTEEN
|
|
