Hoorcolleges

Laat ik maar direct eerlijk bekennen dat ik zelf niets kan met hoorcolleges. Ik verveel me dood en ik heb het gevoel dat ik mijn tijd aan het verspillen ben. Naar aanleiding van de discussie hier:

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 14:02 schreef christiman het volgende:

Ik vind het niet zo gek dat studenten én docenten ontevreden zijn over dat nieuwe curriculum van de RUG. Als ik Festa94 zo hoor, worden de (nieuwe) studenten maar aan hun lot overgelaten en moeten ze het zelf maar uitzoeken als ze de voorgeschreven literatuur niet begrijpen.
Ik ben voor een grote zelfstandigheid in het studeren, maar studenten maar in het diepe gooien met literatuur die niet te volgen is, dat komt je curriculum zeker niet ten goede

Ik denk dat dit een probleem is bij alle opleidingen in Nederland, de gewone hoorcolleges nodigen niet uit om zelfstandig te studeren omdat wij hier de verkeerde mentaliteit hebben dat alles moet worden voorgekauwd. De vraag is of dat je dan zomaar het hoorcollege bij het grof vuil moet zetten of dit anders moet invullen met meer voorbereiding van de student. Waarom er als docent niet van uitgaan dat de student zelfstandig kan lezen en tijdens het hoorcollege alleen de moeilijke onderwerpen behandelen, relevante koppelingen met de praktijk leggen (in het geval van geneeskunde visuele en klinische demonstraties) etc.?
Je weet wat de intelligentie van de doelstudent is en je kan dus wel ongeveer inschatten wat de modale student wel of niet zelfstandig kan begrijpen. Durf daar op in te spelen.
Het hoorcollege wordt leuker en interessanter, studenten verwerken de stof beter en voor de docenten zou het waarschijnlijk ook leuker zijn. Uiteindelijk moet je toch zelfstandig de stof lezen, je kan dat dan net zo goed doen voordat je een hoorcollege hebt gehad zodat het hoorcollege wat toe kan voegen.


Edit: het gaat hier enkel om het WO.

[ Bericht 1% gewijzigd door Bram_van_Loon op 30-10-2014 14:59:56 ]

Laat ik ook maar een willekeurig gemakkelijk te volgen bètavoorbeeld geven wat gemakkelijk te volgen is. Je zou tijdens de les de wet van Coulomb kunnen uitleggen, vervolgens een voorbeeld geven met twee ladingen en dan nog even snel een voorbeeld met 3 ladingen behandelen. Je kan ook de studenten vertellen om zelfstandig het boek te lezen en juist tijdens de les 3 moeilijkere voorbeelden te geven (dan begrijpt iedereen het wel). In het laatste geval complementeert het elkaar mooi, je leest zelfstandig de theorie in het boek - wat je toch moet doen - , tijdens de les krijg je interessantere voorbeelden waarbij je zelf actief bent (je moet zelf een beetje nadenken en je wil dat ook in plaats van dat je als een zak aardappelen hangt en luistert) en voor de docent is het waarschijnlijk ook leuker.
Nu is dit natuurlijk een voorbeeldje waarmee je misschien maar 20 minuten vult van een les maar ik geef hiermee slechts de intentie aan. In dit geval werk je meer complexe voorbeelden uit en illustreer je meer met interessante experimentjes, in een ander geval laat je een hoop foto's of filmpjes zien en in weer een ander geval werk je zoals bij jullie (rechten toch?) casussen uit, dat kan je bijv. bij geneeskunde, bedrijfskunde en politicologie ook prima doen.

Het ligt zo enorm voor de hand om het op die manier te doen en toch gebeurt het niet en dit ondanks dat de studenten zeer duidelijk het signaal geven de huidige hoorcolleges niet interessant te vinden door ofwel weg te blijven ofwel met alles behalve het hoorcollege bezig te zijn. Niet dat de ze dit in de USA (bij de goede universiteiten) wel op die manier doen maar je merkt toch al een verschil als je naar de filmpjes kijkt via Youtube of de eigen site: meer uit de losse pols, meer de grote lijn/rode draad en minder het oplepelen van een samenvatting.

quote:

Op vrijdag 31 oktober 2014 14:46 schreef Lokasenna het volgende:
Ik vind hoorcolleges juist wel prima om even een overzichtje te krijgen over wat er allemaal belangrijk is om voor een vak door te nemen om alles te kunnen begrijpen. Daarna lees ik zelf de stof nog eens door...

Ik heb het even afgekapt omdat ik specifiek hierop wil reageren en niet op wat daarna komt.
Wat mij betreft alsjeblieft niet aangezien het tempo waarin de docent het uitlegt veel te laag ligt. Ik lees het liever zelfstandig door en dat hij tijdens het hoorcollege iets doet waarbij ik wel moet nadenken. Moeilijke voorbeelden en interessante koppelingen met de praktijk. Waarom zou de docent een samenvatting van het boek moeten geven? Je kan dat zelf toch lezen?

quote:

Op vrijdag 31 oktober 2014 19:10 schreef Claudia_x het volgende:
Mijn ervaring als docent is dat studenten graag samenvattende hoorcolleges willen (lekker handig), maar die ook saai vinden. Als je dus puur afgaat op wat studenten zeggen te willen, dan maak je niemand echt blij.

Ik gebruik hoorcolleges zelf het liefst om interesse te wekken, dus studenten nieuwsgierig te maken, en om voorkennis te activeren. Hoorcolleges horen niet te informatiedicht te zijn, maar zeker ook niet te informatielicht (in die zin dat studenten naar huis gaan met het gevoel niets nieuws gehoord te hebben). En tijdens hoorcolleges moet er ruimte zijn voor enige interactie met het publiek zonder dat het pretendeert zo activerend als een werkcollege te kunnen zijn (want dan zit je als student vooral te luisteren naar gesprekken tussen de docent met enkele anderen, wat vaak niet erg boeiend is). Ik ben het ook met jullie eens dat een hoorcollege een geschikt medium is om iets complex aan de hand van (praktijk)voorbeelden uit te leggen. Studenten lijken het met name te waarderen als je je verhaal persoonlijk maakt en je eigen ervaringen gebruikt.

Hoe dan ook, ik ben een groot voorstander van het hoorcollege, maar dan wel in combinatie met andere werkvormen. Ik zou zelf graag meer 'close reading'-sessies hebben met studenten waarin we samen in een kleine groep moeilijke teksten uitvoerig bespreken (en ik daar relevante achtergrondinformatie bij kan geven). Ook zou ik graag willen dat studenten meer schrijven en daar meer individuele feedback op krijgen, want daar leer je ongelooflijk veel van. Nu is daar alleen te weinig geld en tijd voor, dus werken studenten in groepen en krijgen ze nauwelijks feedback (en zeker niet heel uitvoerig).

(Ik spreek hier niet voor de bèta-vakken, want daar heb ik geen ervaring mee.)

Bij bètavakken heb je vaak het probleem dat bij de een het kwartje wat sneller valt dan bij de ander en dat bij de oefeningen vaak pas blijkt wat wel en niet helder is. Eigenlijk heb je dus kleine groepen nodig waarbij een docent veel ruimte heeft om het individuele werk te bekijken en vragen te beantwoorden. Voor de theorie vind ik hoorcolleges bij die vakken een ramp indien er slechts de stof uit het boek wordt opgelepeld, je hebt er werkelijk niets aan. Vaak heb je dan ook nog het probleem dat er te weinig tijd overblijft om de moeilijkere gevallen te behandelen en de koppeling naar de praktijk te maken terwijl die juist het meest relevant zijn.
Voor de hoorcolleges zou het veel verschil maken als de docenten zich puur zouden richten op de intelligentere en meer gemotiveerde studenten, voor het praktische deel is er natuurlijk weer het kostenprobleem. We betalen er genoeg voor maar universiteiten besteden het geld liever aan iets anders dan aan het onderwijs en dus eindig je met 1 docent op 40 studenten. In het beste geval worden er dan nog wat assistenten ingezet, sommige assistenten (meestal mensen die een PhD-traject volgen) doen het uitstekend, andere zijn een ramp.

quote:

Op vrijdag 31 oktober 2014 20:12 schreef Claudia_x het volgende:
Uiteindelijk is dat volgens mij nog het meest mis aan het reguliere universitaire onderwijs, dat er te veel studenten op één docent zijn. Universiteiten proberen studenten nu vaak meer te activeren en meer begeleiding te bieden door met tutoren te werken, maar die kunnen hooguit processen begeleiden en hebben eenvoudigweg niet de kennis om studenten te helpen. Ik zie het niet als een werkelijke oplossing.

Het probleem is dat je dit soort activerende werkvormen enkel kan gebruiken bij voldoende kleinschalig onderwijs. Het is een grote didactische fout om dit soort werkvormen in te zetten bij grootschalig onderwijs. Wij zouden daar in Nederland dus niet voor moeten kiezen, tenzij we ervoor zouden kiezen om van het onderwijs een prioriteit te maken. Ofwel kies je voor die activerende vormen maar dan ook kleinschalig onderwijs ofwel voor grootschalig onderwijs maar dan dus geen activerende werkvorm.

Ik weet niet hoe deze blunder is ontstaan. Mijn vermoeden: in een 'laboratorium'setting hebben wat mensen die een of andere pedagogische/sociologische opleiding hebben gevolgd vastgesteld dat die activerende vorm werkt maar met een geheel andere schaalgrootte, de relevantie van die schaalgrootte werd niet ingezien en dus werd het ingevoerd met de verkeerde variabelen (student/docent ratio).

quote:

Op vrijdag 31 oktober 2014 20:14 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben het er trouwens geheel niet mee eens dat je je tijdens hoorcolleges op de gemotiveerde of intelligente studenten moet richten. Een goede docent probeert iedereen te interesseren en mee te krijgen. Dat is juist de uitdaging.

Dat is leuk in theorie maar je zal altijd mensen tekort doen. Als jij alle dommere/tragere/minder gemotiveerde studenten wil meekrijgen dan vallen de intelligentere/sneller/meer gemotiveerde studenten in slaap. Als jij die laatste groep wil meekrijgen...
Let op, ik stel niet dat je op de toplaag moet richten. Ik stel dat je je op de normstudent zou moeten richten (bij een doorsnee bèta-opleiding de jongen (of het meisje ) die met gemak een 7 of hoger kon halen op het VWO voor wiskunde B), de studenten die wat minder begaafd zijn zullen zich dan wat meer moeten voorbereiden. Hoe dan ook lijkt het mij wenselijk dat je ervoor zorgt dat hoorcolleges supplementair zijn (iets brengen wat het boek niet brengt) zonder dat je als student direct een lager cijfer haalt als je eens iets mist uit dat hoorcollege. Het moet een extra manier zijn om de stof te verwerken, dat kan je doen met complexe voorbeelden en met koppelingen aan de praktijk (bijv. casussen en experimenten).
Niets is zo slaapverwekkend dan een samenvatting uit het boek krijgen die je 3 keer zo snel in je eigen tempo verwerkt. Als je daarentegen die andere zaken doet dan draait ook het brein van de intelligentere student nog op volle toeren.

quote:

Op vrijdag 31 oktober 2014 20:27 schreef Dicat het volgende:

[..]

Tegenwoordig worden hoorcolleges ook opgenomen en vaak op internet gezet, zodat studenten ze 'terug' kunnen kijken.
Nog een reden om niet te gaan naar dat college om 9 uur 's ochtends, als je echt iets hebt gemist kan je het altijd later nog terug kijken als je niet net brak wakker wordt.

Hoorcolleges zijn soms best boeiend maar het is gewoon moeilijk om 2 uur lang met een kleine pauze tussendoor geconcentreerd op te letten.

Dat kan wel maar als je dat wil bereiken dan zal je dus voldoende moeten bieden om de aandacht te blijven grijpen. Zo kunnen mensen wel 2 uur lang met volle aandacht naar een film kijken of 2 uur lang met volle aandacht iets anders doen. Kwestie van voldoende prikkelen. In het geval van theorie doe je dat met interessante voorbeelden en koppelingen. Blijf je alleen maar een samenvatting uit het boek geven dan zal je enkel de aandacht vasthouden van die paar mensen voor wie het tempo exact juist is. Van al die mensen die niet hun aandacht vasthouden zal een deel proberen het niet te laten merken, een deel trekt zich er niets van aan en maakt het voor anderen nog moeilijk om de aandacht bij de docent zijn verhaal te houden.

quote:

Op vrijdag 31 oktober 2014 20:21 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik heb zelden iemand zo laatdunkend over onderwijskundig onderzoek horen praten.

Ik heb volgens mij niet gesteld dat de oorzaak bij die onderwijskundige ligt, al begrijp ik dat jij dat zo interpreteerde aangezien ik niet expliciet aangaf in het tweede deel van die alinea dat het om andere mensen zou kunnen gaan. Het kan ook liggen bij een bestuurder die ermee aan de haal gaat.
Dat laatste geeft jij zelf ook aan maar dit was al mijn gedacht voordat ik dat las.