Kindernamen #160

Voor mij geeft een tweede naam een soort extra dimensie aan het geheel Heb zelf maar een naam en dat heb ik altijd jammer gevonden.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 10:38 schreef twist02 het volgende:
Als het dan toch gaat over tweede (en derde/vierde/vijfde) namen:

Waarom hebben jullie wel of niet voor meerdere namen gekozen?

Had het er vanmorgen toevallig met vriend over en hij denkt er blijkbaar toch wel over na, terwijl ik één naam eigenlijk prima vind. Gelovig zijn we niet (understatement!) en vernoemen lijkt me voornamelijk lastig (om het 'eerlijk' te doen enzo)

Beide dames hebben 2 namen. De enige reden is dat we het mooi vinden. Ze zijn niet vernoemd en het heeft ook niks met het geloof te maken. Mochten ze nou ooit hun eerste naam stom vinden dan zouden ze nog kunnen switchen naar naam 2

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 10:40 schreef LadyBlack het volgende:
Voor mij geeft een tweede naam een soort extra dimensie aan het geheel Heb zelf maar een naam en dat heb ik altijd jammer gevonden.

Dit.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 10:38 schreef twist02 het volgende:
Als het dan toch gaat over tweede (en derde/vierde/vijfde) namen:

Waarom hebben jullie wel of niet voor meerdere namen gekozen?

Had het er vanmorgen toevallig met vriend over en hij denkt er blijkbaar toch wel over na, terwijl ik één naam eigenlijk prima vind. Gelovig zijn we niet (understatement!) en vernoemen lijkt me voornamelijk lastig (om het 'eerlijk' te doen enzo)

Vernoemingen. Zoon is via tweede en derde naam naar beide opa's vernoemd, dochter tweede naam naar oma en derde naam was de naam die ik graag als eerste naam wilde maar er niet door kwam.

Mijn dames hebben allebei een tweede en derde naam. Vooral omdat wij het mooie namen vonden.

Deels zit daar ook een vernoeming in, voor mij is dat een soort ehm, eer? ofzo? Omdat die mensen heel belangrijk voor ons zijn of zijn geweest. Ik ga daarbij niet uit van "eerlijk verdelen". Zo is er wel vernoemd naar mijn ene oma, maar niet naar mn andere, sneu wellicht maar je kunt je kind maar zoveel namen geven eh en geen haar op mijn hoofd die er nu aan denkt, als ik een zoon krijg, om dan een jongensvariant van haar naam te geven. Terwijl, als ik nu een meisje zou krijgen, dan krijgt zij wel een meisjesvariant van de naam van mn opa.

Ik heb 1 naam, mijn man ook, hebben we nooit problemen mee gehad dus ons kind heeft ook 1 naam.

Ik vind een tweede (of derde, meer eigenlijk niet) naam gewoon mooi... Geeft net iets meer 'body'...
Ik heb zelf maar 1 naam, en heb het eigenlijk altijd een beetje jammer gevonden. Lars en Femke hebben allebei een tweede naam, en mijn man ook (en toen we het er laatst met Lars over hadden, hebben we gegrapt dat ik dan in ieder geval twee achternamen heb want getrouwd enzo ).

Overigens.. een tweede naam beginnend met een V. is niet handig... Dat heeft mijn man namelijk, en het wordt bij hem heel vaak uitgeschreven als "S. van Achternaam" ipv "S.V. Achternaam"

Hier heb ik ook 2 namen en vind dat mooi De jongens hebben ook 2 namen (1e naam roepnaam) en de derde krijgt ook weer 2 namen. 1 letter is ook maar zo saai

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 10:38 schreef twist02 het volgende:
Als het dan toch gaat over tweede (en derde/vierde/vijfde) namen:

Waarom hebben jullie wel of niet voor meerdere namen gekozen?

Omdat we vernoemd hebben naar mijn vader en mijn mans opa. Tweede/derde namen 'voor de lol' zou ik niet zo snel doen.

M'n vriend heeft 1 naam, ik naast m'n roepnaam nog 3 namen.
Roan en Senna hebben beide 1 naam, Lola heeft er 2, volgende zal er ook weer 2 krijgen denk ik, al gaat dat nog lastig worden bij een jongen want we hebben nog niet eens 1 naam die we beide echt leuk vinden

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 11:21 schreef klumsy het volgende:
M'n vriend heeft 1 naam, ik naast m'n roepnaam nog 3 namen.
Roan en Senna hebben beide 1 naam, Lola heeft er 2, volgende zal er ook weer 2 krijgen denk ik, al gaat dat nog lastig worden bij een jongen want we hebben nog niet eens 1 naam die we beide echt leuk vinden

Check
Gelukkig hebben we nog ff

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 10:55 schreef Stormqueen het volgende:
Ik heb 1 naam, mijn man ook, hebben we nooit problemen mee gehad dus ons kind heeft ook 1 naam.

^^

Er is nog wel eens sprake geweest van vernoeming in een tweede naam, maar vriend wilde graag vernoemen naar zijn opa en hij wist niet zeker of hij officieel Piet of Pieter heette. Uiteindelijk hebben we het gelaten (anders had hij IP als voorletters gehad, vonden we ook niet heel leuk).

En! Later bleek nog dat I.van de Slavische variant/ vertaling van Johannes is, en dat was de tweede naam van zowel mijn vader als vriends opa. Dus indirect en onwetend toch nog vernoemd .

Ik heb vier namen en m'n dochter straks ook. ik vind het tof. Maar moet wel bekken.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 07:52 schreef L-E het volgende:

[..]



Een tweeling boezemt me veel angst in, dus we gaan er liever even niet van uit

Leuk om te lezen waarom mensen er wel/niet voor kiezen.

Voor S hadden we 3 namen. Beide namen van mijn oma's. Ik wil S graag meegeven wat ze hebben meegemaakt en dat het sterke vrouwen zijn. Ben trots op ze. Helaas heb ik dit tijdens m'n zwangerschap met wat mensen besproken en uiteindelijk ervoor gekozen S 1 naam te geven. (nog altijd spijt van..Maargoed niets aan te doen)

Nu weet niemand iets over onze namen en de baby's krijgen wel een 2e naam.
Baby1 is vernoemd naar mijn vader en baby2 naar mijn moeder. Klopt ook wel een beetje gezien hun 'karakter' in de buik.

Mijn dochter heeft 1 naam, ik/we heb(ben) er over nagedacht om meerdere namen te geven, maar deze naam is gewoon al helemaal perfect in zijn eenvoud, er hoeft niets toegevoegd te worden. Verder gebruik je een tweede naam eigenlijk (bijna) nooit, dus we missen hem (vooralsnog) ook niet in de praktijk.
Zelf heb ik 1 naam, dat heb ik nooit erg gevonden, nooit een tweede naam gemist. Mijn lief heeft wel een tweede naam, maar die tweede naam boeit hem eigenlijk vrij weinig. Hij is vernoemd, maar heeft zelf niets met de perso(o)n(en) waarnaar, dus ook dat heeft voor hem zelf weinig toegevoegde waarde. De hele tweede naam wordt ook in de praktijk nooit gebruikt, behalve ik noem hem wel eens 'de heer *initialen* *achternaam*', omdat dat op z'n post staat

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 08:46 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Linus vind ik leuk! Maar als je de eerste letter vervangt door een R heb je de roepnaam van mijn schoonvader. En dan klinkt het opeens een stuk minder .

Ela, waaaaaaarrr haal jij al die namen vandaan?? Ik vind ze tof (maar vriend zal de meeste wel afschieten )!

Toen ik zelf op namenjacht ging voor mijn kindje, ben ik eigenlijk vooral gaan nadenken wat ik belangrijk vond aan een naam en wat mij aansprak in namen die ik mooi vond. Van hieruit ben ik toen een beetje gaan zoeken, ik kwam erachter dat namen uit andere culturen me vaak erg aanspreken. De naam van mijn dochter bijvoorbeeld, is gebaseerd op de Koreaanse naam van mijn (geadopteerde) nicht. Haar naam vind ik prachtig, helemaal in combinatie met mijn achternaam (die mijn dochter ook draagt), maar haar naam rechtstreeks overnemen, vond ik dan weer niet leuk, die hoort bij mijn nicht. Dus ben ik gaan nadenken wat mij dan zo aansprak in haar naam en van daaruit ben ik toen zelf gaan zoeken naar welke klanken en letters en zo. Uiteindelijk kwam daar dochters naam uitgerold, die allerlei kenmerken in zich heeft die ik zocht. Zoals eenvoudig en simpel, maar ook internationaal, zacht, lief, helder, etc.

Anyway, ik zocht dus ook op andere plekken naar namen en speel soms ook zelf met klanken en letters Als ik een naam mooi vind, maar hij is het nét niet, dan ga ik zelf ermee puzzelen, wat vind ik wel leuk aan de naam en waar kan het anders, welke klanken, en dan zoek ik verder in die hoek. Ik blijf mijn long-lists trouwens ook telkens aanvullen als ik iets tegenkom, ook al weten we de naam voor ons volgende kindje al Je weet nooit waar het nog eens handig voor is! En ik vind het gewoon leuk ook

[ Bericht 0% gewijzigd door elamanilo op 30-10-2014 13:45:36 ]

Mrs V en ik hebben 3 namen, onze kinderen 2. Bij de eerste gewoon wat we mooi vonden klinken, de tweede is in zijn tweede naam wel vernoemd. Waren we nooit van plan, maar opeens leek het toch een goed idee en dat vind ik 9 maanden na zijn geboorte nog, dus was een goede keus.

Ik vind 1 naam of letter gewoon een beetje kaal.

Hm ja een tweede naam. Het ziet er wat vollediger uit naar mijn gevoel. Heb zelf ook twee namen, maar doe er niks mee, dus overbodig..

Kinderen hebben dan ook gewoon 1 naam .

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 13:38 schreef elamanilo het volgende:
Mijn dochter heeft 1 naam, ik/we heb(ben) er over nagedacht om meerdere namen te geven, maar deze naam is gewoon al helemaal perfect in zijn eenvoud, er hoeft niets toegevoegd te worden. Verder gebruik je een tweede naam eigenlijk (bijna) nooit, dus we missen hem (vooralsnog) ook niet in de praktijk.
Zelf heb ik 1 naam, dat heb ik nooit erg gevonden, nooit een tweede naam gemist. Mijn lief heeft wel een tweede naam, maar die tweede naam boeit hem eigenlijk vrij weinig. Hij is vernoemd, maar heeft zelf niets met de perso(o)n(en) waarnaar, dus ook dat heeft voor hem zelf weinig toegevoegde waarde. De hele tweede naam wordt ook in de praktijk nooit gebruikt, behalve ik noem hem wel eens 'de heer *initialen* *achternaam*', omdat dat op z'n post staa

Toen ik zelf op namenjacht ging voor mijn kindje, ben ik eigenlijk vooral gaan nadenken wat ik belangrijk vond aan een naam en wat mij aansprak in namen die ik mooi vond. Van hieruit ben ik toen een beetje gaan zoeken, ik kwam erachter dat namen uit andere culturen me vaak erg aanspreken. De naam van mijn dochter bijvoorbeeld, is gebaseerd op de Koreaanse naam van mijn (geadopteerde) nicht. Haar naam vind ik prachtig, helemaal in combinatie met mijn achternaam (die mijn dochter ook draagt), maar haar naam rechtstreeks overnemen, vond ik dan weer niet leuk, die hoort bij mijn nicht. Dus ben ik gaan nadenken wat mij dan zo aansprak in haar naam en van daaruit ben ik toen zelf gaan zoeken naar welke klanken en letters en zo. Uiteindelijk kwam daar dochters naam uitgerold, die allerlei kenmerken in zich heeft die ik zocht. Zoals eenvoudig en simpel, maar ook internationaal, zacht, lief, helder, etc.

Anyway, ik zocht dus ook op andere plekken naar namen en speel soms ook zelf met klanken en letters Als ik een naam mooi vind, maar hij is het nét niet, dan ga ik zelf ermee puzzelen, wat vind ik wel leuk aan de naam en waar kan het anders, welke klanken, en dan zoek ik verder in die hoek. Ik blijf mijn long-lists trouwens ook telkens aanvullen als ik iets tegenkom, ook al weten we de naam voor ons volgende kindje al Je weet nooit waar het nog eens handig voor is! En ik vind het gewoon leuk ook

En ik ben erg voor twee/drie namen. Maar bij jouw dochter's naam vind ik het ook niet passen.

Wij hebben het eigenlijk niet eens overwogen. We waren er al snel uit dat het 1 naam zou worden. Zeker omdat ik Manlief zijn oma's niet heb gekend, en andersom, en manlief heeft mijn moeder ook maar 1x ontmoet.
Toch wel grappig wat de namen hadden geweest als we naar onze ouders hadden vernoemd, of naar onze eigen oma's..

[ Bericht 20% gewijzigd door Roomsnoes op 31-10-2014 08:03:43 ]

Ik heb 2 namen, vriend ook en M nu ook. Bij mij een vernoeming, bij vriend ook maar bij M niet. Ik wil niet vernoemen. In mijn vriends cultuur is het wel een soort van de standaard maar ik wilde het pertinent niet. _{Als 'compensatie' heeft M wel zijn achternaam, ik had ook best mijn achternaam willen geven}

2 namen gewoon omdat ik het mooi vind. Een soort van 'af' ofzo. En waar mijn vriend vandaan komt wordt de 2e naam ook vaak gebruikt. Zijn vrienden noemen M allemaal bij zijn 2e naam.