KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Op onze universiteit doet men bedroevend weinig. Het is echt heel erg slecht. Van collega's die kinderen op de lagere en middelbare school hebben, hoor ik dat het onderwijs wel langzaam verbetert (ook niet top - wil je je kinderen goed onderwijs geven, dan kun je ze beter naar na-schoolse huiswerkinstituten sturen, maar die zijn wel erg duur).
In de eerste jaren hier hadden wij op de universiteit met een 'verloren generatie' te maken, die in een tijd naar school ging, waarbij hard werken en je inspannen voor een goed cijfer taboe waren. Dat was een regelrecht drama. Ze konden niets, ze wilden niets, en ze deden niets (een uitzondering daargelaten). Die zaten mij ook collectief aan te gapen. Wat voor een taal spreekt die man eigenlijk?
Maar, laten we eerlijk zijn, moet je in Japan ook iets kunnen?
Bij bedrijven zie ik mensen rondlopen die als robots werken, en die niet worden gevraagd om zelfstandig problemen op te lossen. Wij krijgen het aan de bedrijven niet uitgelegd dat goed-opgeleide studenten met een PhD opleiding van meerwaarde zijn voor hun bedrijf. Men gaat hier nog steeds uit van een model uit de jaren 80, de gouden eeuw (nou ja, tien a twintig jaar) van Japan, toen de bomen tot in de hemel groeiden. Studenten worden door een bedrijf aangenomen, en leren op de bedrijfsschool bepaalde facetten van het vak, en dat mogen ze dan gaan doen. Wij leveren ingenieurs met een MSc diploma af, die bij bedrijven de telefoon beantwoorden, en datasheets vanuit het Engels naar het Japans vertalen, en andersom. Men kiest voor goedkope werknemers, niet voor 'duurdere' academici met een PhD opleiding, die zelfstandig na kunnen denken. Hierdoor zijn studenten ook niet voor een promotieplaats te porren, want met die PhD worden ze duur, en kunnen ze geen baan vinden. Van de ~10 promotieplaatsen die we hebben, worden er twee door Japanners ingenomen.
Zelfstandig na kunnen denken is iets dat men hier eigenlijk doodeng vindt. In mijn vakgebied zijn er een paar Japanners die met de wereldtop meedoen, maar ze doen dat door heel goed naar wat andere groepen doen te kijken, en combineren dan twee beproefde concepten. De meest succesvolle onderzoekers op mijn instituut vragen een smak geld aan voor een apparaat dat niemand anders kan kopen, en teren dan jaren op de resultaten die ze met die apparatuur kunnen genereren. Toponderzoek? Mwah.
Het zou je als onderzoeker bijna cynisch maken.
In de eerste jaren hier hadden wij op de universiteit met een 'verloren generatie' te maken, die in een tijd naar school ging, waarbij hard werken en je inspannen voor een goed cijfer taboe waren. Dat was een regelrecht drama. Ze konden niets, ze wilden niets, en ze deden niets (een uitzondering daargelaten). Die zaten mij ook collectief aan te gapen. Wat voor een taal spreekt die man eigenlijk?
Maar, laten we eerlijk zijn, moet je in Japan ook iets kunnen?
Bij bedrijven zie ik mensen rondlopen die als robots werken, en die niet worden gevraagd om zelfstandig problemen op te lossen. Wij krijgen het aan de bedrijven niet uitgelegd dat goed-opgeleide studenten met een PhD opleiding van meerwaarde zijn voor hun bedrijf. Men gaat hier nog steeds uit van een model uit de jaren 80, de gouden eeuw (nou ja, tien a twintig jaar) van Japan, toen de bomen tot in de hemel groeiden. Studenten worden door een bedrijf aangenomen, en leren op de bedrijfsschool bepaalde facetten van het vak, en dat mogen ze dan gaan doen. Wij leveren ingenieurs met een MSc diploma af, die bij bedrijven de telefoon beantwoorden, en datasheets vanuit het Engels naar het Japans vertalen, en andersom. Men kiest voor goedkope werknemers, niet voor 'duurdere' academici met een PhD opleiding, die zelfstandig na kunnen denken. Hierdoor zijn studenten ook niet voor een promotieplaats te porren, want met die PhD worden ze duur, en kunnen ze geen baan vinden. Van de ~10 promotieplaatsen die we hebben, worden er twee door Japanners ingenomen.
Zelfstandig na kunnen denken is iets dat men hier eigenlijk doodeng vindt. In mijn vakgebied zijn er een paar Japanners die met de wereldtop meedoen, maar ze doen dat door heel goed naar wat andere groepen doen te kijken, en combineren dan twee beproefde concepten. De meest succesvolle onderzoekers op mijn instituut vragen een smak geld aan voor een apparaat dat niemand anders kan kopen, en teren dan jaren op de resultaten die ze met die apparatuur kunnen genereren. Toponderzoek? Mwah.
Het zou je als onderzoeker bijna cynisch maken.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Gek dat ik altijd een heel ander beeld had bij het Japanse scholingssysteem. Geen idee waar ik dat op baseerde, maar ik dacht dat dat echt wel high end was 
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
ik heb ook ergens in mijn hersenpan opgeslagen dat Japanse kinderen gepushed worden om extreem hoge cijfers te halen en daarom vaak zelfmoord plegen omdat ze het niet trekken.quote:Op zondag 17 april 2016 17:27 schreef Guppyfriend het volgende:
Gek dat ik altijd een heel ander beeld had bij het Japanse scholingssysteem. Geen idee waar ik dat op baseerde, maar ik dacht dat dat echt wel high end was
Ben ik in de war met China misschien, of ander aziatisch land?
[ Bericht 0% gewijzigd door HaverMoutKoekje op 17-04-2016 17:44:56 ]
Ja, zoiets staat mij ook bijquote:Op zondag 17 april 2016 17:39 schreef computergirl het volgende:
[..]
ik heb ook ergens in mijn hersenoan opgeslagen dat Japanse kinderen gepushed worden om extreem hoge cijfers te halen en daarom vaak zelfmoord plegen omdat ze het niet trekken.
Ben ik in de war met China misschien, of ander aziatisch land?
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Ik had ook wel gehoord dat de druk op Japanse scholen heel hoog is, maar dat zodra de toelating voor de universiteit binnen is die druk ineens wegvalt omdat je dan alleen nog maar met de hakken over de sloot het diploma hoeft te halen, zodat ze als student lekker kunnen luiwammessen. (Of is dat een broodje-aap-verhaal?)
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2016 17:45:54 ]
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2016 17:45:54 ]
Het is veel beter geweest. De naoorlogse generatie heeft goed onderwijs gehad, is ook de wereld ingetrokken, sprak aardig Engels, maar toen het eenmaal goed ging met Japan, is het niveau van het onderwijs ingekakt. Je moet niet vergeten dat kinderen van die naoorlogse generatie zijn opgegroeid zonder hun vaders te zien. Als land leek men genoeg te hebben van presteren. Van mijn studenten kreeg ik vaak de indruk dat ze tevreden waren met een temp-baan. Niet te veel nadenken, op tijd naar huis.
Koreanen hebben toponderwijs, en doen verschrikkelijk hun best. Dagen van 18 uur zijn eerder regel dan uitzondering voor middelbare scholieren. In China wordt er ook erg aan de weg getimmerd, alhoewel ik over de cultuur van het onderwijs niet te spreken ben. Er is veel plagiaat, en mensen stelen ideeën. Te veel onderlinge concurrentie? India, mwah, ben niet kapot van het Indiase onderwijs. Wel de juiste instelling, harde werkers, maar ze hebben over het algemeen matig onderwijs gehad. Slecht Engels vaak, terwijl dat toch hun eerste of tweede taal is, en opvallend slechte hoofdrekenaars.
In Japan heb je een paar topuniversiteiten, denk Tokyo University, Kyoto University, Hokkaido University, waar mensen een goede opleiding krijgen, maar er zijn nog honderden (!) andere universiteiten met een bedroevend niveau. Het lager en middelbaar onderwijs was slecht, maar we zijn bij een paar lagere scholen op bezoek geweest, en het viel me bijvoorbeeld op dat die kinderen beter Engels spraken dan onze studenten (heb daar iets over geschreven in een van de eerdere delen). Er is dus nog wel een sprankje hoop.
Koreanen hebben toponderwijs, en doen verschrikkelijk hun best. Dagen van 18 uur zijn eerder regel dan uitzondering voor middelbare scholieren. In China wordt er ook erg aan de weg getimmerd, alhoewel ik over de cultuur van het onderwijs niet te spreken ben. Er is veel plagiaat, en mensen stelen ideeën. Te veel onderlinge concurrentie? India, mwah, ben niet kapot van het Indiase onderwijs. Wel de juiste instelling, harde werkers, maar ze hebben over het algemeen matig onderwijs gehad. Slecht Engels vaak, terwijl dat toch hun eerste of tweede taal is, en opvallend slechte hoofdrekenaars.
In Japan heb je een paar topuniversiteiten, denk Tokyo University, Kyoto University, Hokkaido University, waar mensen een goede opleiding krijgen, maar er zijn nog honderden (!) andere universiteiten met een bedroevend niveau. Het lager en middelbaar onderwijs was slecht, maar we zijn bij een paar lagere scholen op bezoek geweest, en het viel me bijvoorbeeld op dat die kinderen beter Engels spraken dan onze studenten (heb daar iets over geschreven in een van de eerdere delen). Er is dus nog wel een sprankje hoop.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ja, dat kan wel kloppen. De toelatingsexamens zijn heel erg belangrijk, en van een Indonesische collega met schoolgaande kinderen hoor ik dat hij ze naar een huiswerkinstituut stuurt, om ze bijgespijkerd te krijgen, zodat ze dat toelatingsexamen kunnen halen. 90% van de studenten komt uiteindelijk op een universiteit terecht (of studeert zelfs af - mijn parate kennis hiervan is niet up to date).quote:
Ik had ook wel gehoord dat de druk op Japanse scholen heel hoog is, maar dat zodra de toelating voor de universiteit binnen is die druk ineens wegvalt omdat je dan alleen nog maar met de hakken over de sloot het diploma hoeft te halen, zodat ze als student lekker kunnen luiwammessen. (Of is dat een broodje-aap-verhaal?)
Ik doe zelf erg weinig in de undergraduate courses, maar mijn indruk is dat iedereen die aanwezig is, het vak haalt. Heb het wel eens eerder gemeld, maar onze studenten WTB kunnen niet ontwerpen, studenten elektrotechniek weten vaak niet hoe ze een op-amp aan moeten sluiten en beide groepen kunnen niet programmeren. Iets wat de studenten informatica ook vaak niet kunnen. Een collega van IT vertelde me dat ze haar studenten aan de hand moet nemen om uit te leggen hoe Excel werkt.
Onze universiteit is een InHolland on steroids. Men krijgt geld voor iedere student die een opleiding doet, en voor studenten die een diploma halen. Japan vergrijst hard, en men is als de dood dat er minder studenten komen. Want dat betekent een verlies van banen. Het niveau is al laag, maar de manier waarop men het onderwijs heeft georganiseerd, zorgt er ook niet voor dat er redenen zijn om het niveau omhoog te schroeven.
In mijn lab heb ik meerdere MSc studenten gehad die de twee jaar voor de MSc course inderdaad zagen als twee jaar vakantie, voordat ze een baan met druk kregen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Lyrebird op 17-04-2016 18:21:42 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ik vind het knap dat je daar als onderzoeker kunt werken. Het zal je toch wel aan je geweten knagen?quote:
[..]
Ja, dat kan wel kloppen. De toelatingsexamens zijn heel erg belangrijk, en van een Indonesische collega met schoolgaande kinderen hoor ik dat hij ze naar een huiswerkinstituut stuurt, om ze bijgespijkerd te krijgen, zodat ze dat toelatingsexamen kunnen halen. 90% van de studenten komt uiteindelijk op een universiteit terecht (of studeert zelfs af - mijn parate kennis hiervan is niet up to date).
Ik doe zelf erg weinig in de undergraduate courses, maar mijn indruk is dat iedereen die aanwezig is, het vak haalt. Heb het wel eens eerder gemeld, maar onze studenten WTB kunnen niet ontwerpen, studenten elektrotechniek weten vaak niet hoe ze een op-amp aan moeten sluiten en beide groepen kunnen niet programmeren. Iets wat de studenten informatica ook vaak niet kunnen. Een collega van IT vertelde me dat ze haar studenten aan de hand moet nemen om uit te leggen hoe Excel werkt.
Onze universiteit is een InHolland on steroids. Men krijgt geld voor iedere student die een opleiding doet, en voor studenten die een diploma halen. Japan vergrijst hard, en men is als de dood dat er minder studenten komen. Want dat betekent een verlies van banen. Het niveau is al laag, maar de manier waarop men het onderwijs heeft georganiseerd, zorgt er ook niet voor dat er redenen zijn om het niveau omhoog te schroeven.
In mijn lab heb ik meerdere MSc studenten gehad die de twee jaar voor de MSc course inderdaad zagen als twee jaar vakantie, voordat ze een baan met druk kregen.
Ik zal het eerlijk zeggen: de meeste Japanners die ik hier in Australië ontmoet zijn dom. Ze zijn vanwege de gesloten eiland-mentaliteit absoluut niet voorbereid op de wereld buiten de Japanse bubble. Ze zijn daardoor vaak extreem naief en heel makkelijk te belazeren. Ze trappen bijvoorbeeld geregeld in die 'straat teams' voor het goede doel, worden vaak bestolen en meiden gaan vaak zonder nedenken met een willekeurige kerel mee naar huis. De basiskennis is daarnaast echt bedroevend; 'old wives tales' zijn vaak nog de norm. Mijn vriendin woont hier nu 8 jaar en is gelukkig wijzer geworden, maar gut gut... De dingen die ze soms zegt. Het is om te huilen.
Er zijn uitzonderingen en het valt me op dat juist de artistieke types, je weet wel, die met dat rare haar, een muts op en een joint in de mond, wat intelligenter en sceptischer overkomen. Wellicht dat ik teveel over één kam scheer, maar als wat ik hier meemaak de doorsnee is (of misschien juist het 'slimme' deel omdat ze het buitenland opzoeken!), denk ik dat Japan als land geen goede toekomst heeft. Het roer zal drastisch om moeten en ik denk dat immigratie de enige manier is om de boel nog te redden. Jammer, want dat zal de mooie cultuur wel eroderen.
[ Bericht 4% gewijzigd door star_gazer op 18-04-2016 08:45:48 ]
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Goede analysequote:
Het is veel beter geweest. De naoorlogse generatie heeft goed onderwijs gehad, is ook de wereld ingetrokken, sprak aardig Engels, maar toen het eenmaal goed ging met Japan, is het niveau van het onderwijs ingekakt. Je moet niet vergeten dat kinderen van die naoorlogse generatie zijn opgegroeid zonder hun vaders te zien. Als land leek men genoeg te hebben van presteren. Van mijn studenten kreeg ik vaak de indruk dat ze tevreden waren met een temp-baan. Niet te veel nadenken, op tijd naar huis.
Koreanen hebben toponderwijs, en doen verschrikkelijk hun best. Dagen van 18 uur zijn eerder regel dan uitzondering voor middelbare scholieren. In China wordt er ook erg aan de weg getimmerd, alhoewel ik over de cultuur van het onderwijs niet te spreken ben. Er is veel plagiaat, en mensen stelen ideeën. Te veel onderlinge concurrentie? India, mwah, ben niet kapot van het Indiase onderwijs. Wel de juiste instelling, harde werkers, maar ze hebben over het algemeen matig onderwijs gehad. Slecht Engels vaak, terwijl dat toch hun eerste of tweede taal is, en opvallend slechte hoofdrekenaars.
In Japan heb je een paar topuniversiteiten, denk Tokyo University, Kyoto University, Hokkaido University, waar mensen een goede opleiding krijgen, maar er zijn nog honderden (!) andere universiteiten met een bedroevend niveau. Het lager en middelbaar onderwijs was slecht, maar we zijn bij een paar lagere scholen op bezoek geweest, en het viel me bijvoorbeeld op dat die kinderen beter Engels spraken dan onze studenten (heb daar iets over geschreven in een van de eerdere delen). Er is dus nog wel een sprankje hoop.
Behalve waarom dat Indiase onderwijs vaak slecht is. Juist omdat vaak Engels wordt gebruikt als medium op de betere scholen. Dat leidt dus tot degeneratie en verkleutering van het onderwijs.
Dat is men op dit moment wel aan het veranderen trouwens.
Hier ben ik ook geen fan van. Kinderen worden helemaal debiel gepushed in Korea. Lokt allerlei vreemde sociale fenomenen uit, waaronder de epidemie aan plastische chirurgie om er zo westers en uniform mogelijk uit te zien.quote:
Koreanen hebben toponderwijs, en doen verschrikkelijk hun best. Dagen van 18 uur zijn eerder regel dan uitzondering voor middelbare scholieren. In China wordt er ook erg aan de weg getimmerd, alhoewel ik over de cultuur van het onderwijs niet te spreken ben.
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Even ter info maar mensen zonder Phd kunnen niet zelfstandig nadenkenquote:
Op onze universiteit doet men bedroevend weinig. Het is echt heel erg slecht. Van collega's die kinderen op de lagere en middelbare school hebben, hoor ik dat het onderwijs wel langzaam verbetert (ook niet top - wil je je kinderen goed onderwijs geven, dan kun je ze beter naar na-schoolse huiswerkinstituten sturen, maar die zijn wel erg duur).
In de eerste jaren hier hadden wij op de universiteit met een 'verloren generatie' te maken, die in een tijd naar school ging, waarbij hard werken en je inspannen voor een goed cijfer taboe waren. Dat was een regelrecht drama. Ze konden niets, ze wilden niets, en ze deden niets (een uitzondering daargelaten). Die zaten mij ook collectief aan te gapen. Wat voor een taal spreekt die man eigenlijk?
Maar, laten we eerlijk zijn, moet je in Japan ook iets kunnen?
Bij bedrijven zie ik mensen rondlopen die als robots werken, en die niet worden gevraagd om zelfstandig problemen op te lossen. Wij krijgen het aan de bedrijven niet uitgelegd dat goed-opgeleide studenten met een PhD opleiding van meerwaarde zijn voor hun bedrijf. Men gaat hier nog steeds uit van een model uit de jaren 80, de gouden eeuw (nou ja, tien a twintig jaar) van Japan, toen de bomen tot in de hemel groeiden. Studenten worden door een bedrijf aangenomen, en leren op de bedrijfsschool bepaalde facetten van het vak, en dat mogen ze dan gaan doen. Wij leveren ingenieurs met een MSc diploma af, die bij bedrijven de telefoon beantwoorden, en datasheets vanuit het Engels naar het Japans vertalen, en andersom. Men kiest voor goedkope werknemers, niet voor 'duurdere' academici met een PhD opleiding, die zelfstandig na kunnen denken. Hierdoor zijn studenten ook niet voor een promotieplaats te porren, want met die PhD worden ze duur, en kunnen ze geen baan vinden. Van de ~10 promotieplaatsen die we hebben, worden er twee door Japanners ingenomen.
Zelfstandig na kunnen denken is iets dat men hier eigenlijk doodeng vindt. In mijn vakgebied zijn er een paar Japanners die met de wereldtop meedoen, maar ze doen dat door heel goed naar wat andere groepen doen te kijken, en combineren dan twee beproefde concepten. De meest succesvolle onderzoekers op mijn instituut vragen een smak geld aan voor een apparaat dat niemand anders kan kopen, en teren dan jaren op de resultaten die ze met die apparatuur kunnen genereren. Toponderzoek? Mwah.
Het zou je als onderzoeker bijna cynisch maken.
Of schrijf je het heel bot en volledig toegespitst op de Japanse situatie?
Want wat dat betreft doet de vrije NLse opvoeding het vrij goed denk ik.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Nee, het is volledig toegespitst op de Japanse situatie.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
En of. En het gedrag van collega's, de kwaliteit van het onderzoek, het is uitermate irriterend.quote:Op maandag 18 april 2016 08:39 schreef star_gazer het volgende:
[..]
Ik vind het knap dat je daar als onderzoeker kunt werken. Het zal je toch wel aan je geweten knagen?
Japan heeft een grote binnenlandse markt (125 miljoen mensen) die in veel gevallen alleen maar door Japanse bedrijven bediend kan worden, omdat buitenlanders vaak niet snappen wat de Japanners willen. Je ziet hier best wel Volkswagens en iPhones, maar dan nog blijft er een grote markt over om te bedienen. De Japanse cultuur zorgt voor een protectionistisch net.quote:Wellicht dat ik teveel over één kam scheer, maar als wat ik hier meemaak de doorsnee is (of misschien juist het 'slimme' deel omdat ze het buitenland opzoeken!), denk ik dat Japan als land geen goede toekomst heeft. Het roer zal drastisch om moeten en ik denk dat immigratie de enige manier is om de boel nog te redden. Jammer, want dat zal de mooie cultuur wel eroderen.
Dit land kan daardoor nog steeds werken zoals ze dat al sinds de jaren 60-80 doen. Er is geen noodzaak tot verandering.
We zien wel dat het door de vergrijzing voor bedrijven nu echt heel erg moeilijk wordt om aan (geschoold) personeel te komen. Maar denk maar niet dat er iets verandert in de manier van denken. Zo hebben wij best veel buitenlandse studenten, maar bedrijven houden star vast aan interviews en toelatingsexamens (!) in het Japans.
Vergaderingen op de universiteit worden in het Japans gehouden. Ook als er drie of vier buitenlanders bij zitten. De angst om een meerdere voor het hoofd te stoten, omdat rollen niet bevestigt kunnen worden in het Engels, is blijkbaar groter dan de praktische bezwaren.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Dat gaat een harde landing worden. Zoals ik eerder zei, ik denk dat de enige manier waarop Japan zichzelf kan redden op de langere termijn, (massa?) immigratie van jong, geschoold volk is. Er zal toch ooit water bij de wijn moeten als ze dat willen bewerkstelligen.quote:
Zo hebben wij best veel buitenlandse studenten, maar bedrijven houden star vast aan interviews en toelatingsexamens (!) in het Japans.
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Bij het lezen van mijn bijdragen hier, zou je wel eens de indruk kunnen krijgen dat het hier alleen kommer en kwel is. Maar onderschat de Japanners niet. Dit is een erg welvarend land, dat tot in de puntjes georganiseerd is. Ook op het gebied van industriepolitiek denken ze volgens mij ver vooruit.
Waarom had Japan überhaupt een Gouden Eeuw (jaren 60-80)? Dat lag volgens veel Japanners een betrouwbare Japanse collega met een verrassend open kijk op de Japanse samenleving niet aan de toppers, maar juist aan de gemiddelde werknemer, mensen zonder noemenswaardige scholing. Die waren namelijk bereid om voor een karig loon enorm hard te werken. Die mensen waren van huis uit uitermate gemotiveerd, maar die kon je nog meer motiveren met een diploma. "Meest productieve werknemer van de maand juni". Een Nederlander zou daar niet warmer of kouder van worden, maar met dit soort truukjes werd de Japanse productie in overdrive gezet. Kost namelijk niets.
Binnen Japan vindt ondanks de vergrijzing nog steeds de belangrijkste R&D plaats. Ja, er is veel slechte scholing, maar Japan heeft nog steeds topuniversiteiten waar echt goede ingenieurs worden opgeleid. Japan drijft op de export van Canon, Toyota, Nintendo, etc. De industriële expansie wordt vooral buiten Japan gezocht. Indiase en Mexicaanse studenten geven aan dat er bij hun in de buurt nieuwe Japanse autofabrieken staan, met Japans management. Laatst in de VS, in Ohio, merkte ik ook hoe groot de Honda fabrieken daar zijn.
In Japan zelf wordt op automatisering ingezet om de vergrijzing tegen te gaan. Bij de bioscoop staat er iemand om je kaartje te controleren, en iemand om je popcorn te maken, en iemand om de bioscoop aan te vegen. Allemaal scholieren/studenten. Kaartje kopen gaat automatisch. Bij kleine restaurants staat er een automaat waar je een kaartje voor een maaltijd kunt kopen.
Maar.... is dit voldoende om mee te kunnen met de Europeanen, de Chinezen, de Koreanen en de Amerikanen? Ik heb wel twijfels.
De organisatiestructuur van bedrijven is echt niet meer van deze tijd. Ik kan op mijn niveau niet werken met de managers van bedrijven, omdat zij aan de leiband van het hoger management lopen, en alles moet via de hoogste baas gecommuniceerd worden. Dat betekent dat onderhandelingen veel te veel tijd in beslag nemen en dat overleg enorm inefficient is. Juist in deze tijd wordt gevraagd om snelle beslissingen, om doorpakken, maar ook om het nemen van risico. Bedrijven hebben een hekel aan risico, maar Japanse bedrijven hebben een bloedhekel aan risico. Men denkt gelukkig wel aan de lange termijn, dat is iets wat wel positief is, maar van de andere kant is het maar de vraag hoe ver we in deze dynamische tijden in de toekomst kunnen kijken.
Ben het dus met star_gazer eens dat er wel het een en ander veranderd moet worden, maar na zeven jaar Japan heb ik een ding in mijn oren geknoopt: alleen als het echt niet anders kan, wordt er iets veranderd in Japan.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 19-04-2016 07:02:22 ]
Waarom had Japan überhaupt een Gouden Eeuw (jaren 60-80)? Dat lag volgens veel Japanners een betrouwbare Japanse collega met een verrassend open kijk op de Japanse samenleving niet aan de toppers, maar juist aan de gemiddelde werknemer, mensen zonder noemenswaardige scholing. Die waren namelijk bereid om voor een karig loon enorm hard te werken. Die mensen waren van huis uit uitermate gemotiveerd, maar die kon je nog meer motiveren met een diploma. "Meest productieve werknemer van de maand juni". Een Nederlander zou daar niet warmer of kouder van worden, maar met dit soort truukjes werd de Japanse productie in overdrive gezet. Kost namelijk niets.
Binnen Japan vindt ondanks de vergrijzing nog steeds de belangrijkste R&D plaats. Ja, er is veel slechte scholing, maar Japan heeft nog steeds topuniversiteiten waar echt goede ingenieurs worden opgeleid. Japan drijft op de export van Canon, Toyota, Nintendo, etc. De industriële expansie wordt vooral buiten Japan gezocht. Indiase en Mexicaanse studenten geven aan dat er bij hun in de buurt nieuwe Japanse autofabrieken staan, met Japans management. Laatst in de VS, in Ohio, merkte ik ook hoe groot de Honda fabrieken daar zijn.
In Japan zelf wordt op automatisering ingezet om de vergrijzing tegen te gaan. Bij de bioscoop staat er iemand om je kaartje te controleren, en iemand om je popcorn te maken, en iemand om de bioscoop aan te vegen. Allemaal scholieren/studenten. Kaartje kopen gaat automatisch. Bij kleine restaurants staat er een automaat waar je een kaartje voor een maaltijd kunt kopen.
Maar.... is dit voldoende om mee te kunnen met de Europeanen, de Chinezen, de Koreanen en de Amerikanen? Ik heb wel twijfels.
De organisatiestructuur van bedrijven is echt niet meer van deze tijd. Ik kan op mijn niveau niet werken met de managers van bedrijven, omdat zij aan de leiband van het hoger management lopen, en alles moet via de hoogste baas gecommuniceerd worden. Dat betekent dat onderhandelingen veel te veel tijd in beslag nemen en dat overleg enorm inefficient is. Juist in deze tijd wordt gevraagd om snelle beslissingen, om doorpakken, maar ook om het nemen van risico. Bedrijven hebben een hekel aan risico, maar Japanse bedrijven hebben een bloedhekel aan risico. Men denkt gelukkig wel aan de lange termijn, dat is iets wat wel positief is, maar van de andere kant is het maar de vraag hoe ver we in deze dynamische tijden in de toekomst kunnen kijken.
Ben het dus met star_gazer eens dat er wel het een en ander veranderd moet worden, maar na zeven jaar Japan heb ik een ding in mijn oren geknoopt: alleen als het echt niet anders kan, wordt er iets veranderd in Japan.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 19-04-2016 07:02:22 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Dat je 95 procent van de mensen wezenloos op een smartfoon ziet tokkelen is idd een teken van hoge beschaving.quote:
Want wat dat betreft doet de vrije NLse opvoeding het vrij goed denk ik.
En dat heeft wat met probleemoplossend vermogen te makenquote:
[..]
Dat je 95 procent van de mensen wezenloos op een smartfoon ziet tokkelen is idd een teken van hoge beschaving.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Een flesje water
In onze buurt wonen weinig baasjes met katten, maar zijn er heel wat buren die een hond hebben. Nou ja, hond, hondje. Meestal zijn het hondjes.
Voordat ik naar het werk ga, maken we (bird & kuiken) bijna iedere morgen een wandeling door de buurt. We komen dan iedere dag buurmannen en -vrouwen tegen, die hun hondje aan het uitlaten zijn. Hondenpoep wordt in onze buurt meteen opgeruimd door de baasjes. En de hondenbezittende buren lopen rond met een flesje water. Niet om de hond onderweg te drinken te kunnen geven, maar om een plens water over de hondenplasjes te kunnen knikkeren.
Veel effect zal het niet hebben, maar de gedachte er achter, die telt.
Een beetje bewust zijn van jezelf, en van je hond, men gedraagt zich hier anders dan onze Nederlandse buren. Als dat ondertussen al niet duidelijk was.
In onze buurt wonen weinig baasjes met katten, maar zijn er heel wat buren die een hond hebben. Nou ja, hond, hondje. Meestal zijn het hondjes.
Voordat ik naar het werk ga, maken we (bird & kuiken) bijna iedere morgen een wandeling door de buurt. We komen dan iedere dag buurmannen en -vrouwen tegen, die hun hondje aan het uitlaten zijn. Hondenpoep wordt in onze buurt meteen opgeruimd door de baasjes. En de hondenbezittende buren lopen rond met een flesje water. Niet om de hond onderweg te drinken te kunnen geven, maar om een plens water over de hondenplasjes te kunnen knikkeren.
Veel effect zal het niet hebben, maar de gedachte er achter, die telt.
Een beetje bewust zijn van jezelf, en van je hond, men gedraagt zich hier anders dan onze Nederlandse buren. Als dat ondertussen al niet duidelijk was.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Whehehe hier moest ik wel een beetje om lachen, dat is precies wat de Japanse leiding hier probeert in te voerenquote:
Bij het lezen van mijn bijdragen hier, zou je wel eens de indruk kunnen krijgen dat het hier alleen kommer en kwel is. Maar onderschat de Japanners niet. Dit is een erg welvarend land, dat tot in de puntjes georganiseerd is. Ook op het gebied van industriepolitiek denken ze volgens mij ver vooruit.
Waarom had Japan überhaupt een Gouden Eeuw (jaren 60-80)? Dat lag volgens veel Japanners een betrouwbare Japanse collega met een verrassend open kijk op de Japanse samenleving niet aan de toppers, maar juist aan de gemiddelde werknemer, mensen zonder noemenswaardige scholing. Die waren namelijk bereid om voor een karig loon enorm hard te werken. Die mensen waren van huis uit uitermate gemotiveerd, maar die kon je nog meer motiveren met een diploma. "Meest productieve werknemer van de maand juni". Een Nederlander zou daar niet warmer of kouder van worden, maar met dit soort truukjes werd de Japanse productie in overdrive gezet. Kost namelijk niets.
en de Nederlanders reageren precies hoe jij het zegt klopt helemaal.Ben het ook eens met het bovenstaande, van de gemiddelde werknemer ik nam het ook zo waar.
Nog even terugkomen op het onderwijs in Japan.
Internationaal gezien doet Japan het goed. Erg goed zelfs, alleen het onderwijs in Zuid-Korea is beter.
Waarom schets ik dan hier een ander beeld?
Zoals ik eerder al schreef, hebben we op onze "universiteit" (voor werktuigbouwkunde en informatica is het niet meer dan een veredeld mbo, electrotechniek is dan weer wel van hbo/universitair niveau) te maken met een verloren generatie. Die hebben in hun jeugd nog net wat jaartjes meegepikt toen het economisch voorspoedig ging in Japan, en de heren en dames onderwijskundigen vonden dat het onderwijs vooral leuk moest zijn, je kinderen niet te veel moest belasten met moeilijke problemen en de lat vooral niet te hoog moest leggen. Die generatie heeft de afgelopen jaren onze collegebanken gevuld, met als gevolg dat je tegen een klas met ongeinteresseerde jongeren aan zat te kijken.
Die tijden zijn in het lager en middelbaar onderwijs schijnbaar al weer een tijdje over. Van jongs af aan krijgt men muziekles en leert men een instrument te spelen (ieder land dat scholing serieus neemt, zet muziekles op het curriculum, vind ik). Je ziet kinderen op iedere dag van de week in uniform lopen, er wordt altijd wel ergens les gegeven. Daarnaast is er heel veel bijles.We hebben twee middelbare scholen op loopafstand, maar op heel wat hoeken van straten vind je huiswerkbegeleidingsinstituten, die meestal goed vol zitten. 's middags, 's avonds, en in het weekend. Er wordt hard gestudeerd, er is discipline:
East Asian nations continue to outperform others. South Korea tops the rankings, followed by Japan (2nd), Singapore (3rd) and Hong Kong (4th). All these countries’ education systems prize effort above inherited ‘smartness’, have clear learning outcomes and goalposts, and have a strong culture of accountability and engagement among a broad community of stakeholders.
Daar kunnen wij in Nederland nog wat van leren.
Wat ook opvalt: Japanse jongens en meisjes zijn echt goed in sport. Sport wordt in Japan gebruikt om saamhorigheid te kweken, maar ook om de jongens en meisjes een wat steverigere basis te geven. Bij Koreaantjes (de nummer 1 in onderwijs) krijg ik nog wel eens de indruk dat die liever een boek lezen, en binnen zitten, dan voetballen (Koreanen op een studentenleeftijd daarentegen zijn dan vaak weer wandelende kleerkasten). De kinderen in onze buurt zijn vaak buiten te vinden, en in het park in het weekend zie je groepjes kinderen (en ouders) trefballen en voetballen. Koters van een paar turven hoog die prima vangballen maken, of die bovenhands kunnen gooien, knap hoor. Men is hier dol op honkbal, wat ik zelf niet helemaal begrijp, omdat het een vrij passieve sport is, die alleen wat actiever kan worden als je een pitcher hebt die een bal over de plaat kan gooien, en een slagman die de bal weet te raken.
Op weg naar het werk loop ik altijd langs een honkbalveld (ligt tegenover mijn kantoor), en daar zijn als het weer het toelaat bijna altijd wel studenten/scholieren aan het honkballen (als het veld niet door oude vandagen is opgeeist, om croquet te spelen). Een leuke line drive of een homerun ? Het komt zelden voor.
Internationaal gezien doet Japan het goed. Erg goed zelfs, alleen het onderwijs in Zuid-Korea is beter.
Waarom schets ik dan hier een ander beeld?
Zoals ik eerder al schreef, hebben we op onze "universiteit" (voor werktuigbouwkunde en informatica is het niet meer dan een veredeld mbo, electrotechniek is dan weer wel van hbo/universitair niveau) te maken met een verloren generatie. Die hebben in hun jeugd nog net wat jaartjes meegepikt toen het economisch voorspoedig ging in Japan, en de heren en dames onderwijskundigen vonden dat het onderwijs vooral leuk moest zijn, je kinderen niet te veel moest belasten met moeilijke problemen en de lat vooral niet te hoog moest leggen. Die generatie heeft de afgelopen jaren onze collegebanken gevuld, met als gevolg dat je tegen een klas met ongeinteresseerde jongeren aan zat te kijken.
Die tijden zijn in het lager en middelbaar onderwijs schijnbaar al weer een tijdje over. Van jongs af aan krijgt men muziekles en leert men een instrument te spelen (ieder land dat scholing serieus neemt, zet muziekles op het curriculum, vind ik). Je ziet kinderen op iedere dag van de week in uniform lopen, er wordt altijd wel ergens les gegeven. Daarnaast is er heel veel bijles.We hebben twee middelbare scholen op loopafstand, maar op heel wat hoeken van straten vind je huiswerkbegeleidingsinstituten, die meestal goed vol zitten. 's middags, 's avonds, en in het weekend. Er wordt hard gestudeerd, er is discipline:
East Asian nations continue to outperform others. South Korea tops the rankings, followed by Japan (2nd), Singapore (3rd) and Hong Kong (4th). All these countries’ education systems prize effort above inherited ‘smartness’, have clear learning outcomes and goalposts, and have a strong culture of accountability and engagement among a broad community of stakeholders.
Daar kunnen wij in Nederland nog wat van leren.
Wat ook opvalt: Japanse jongens en meisjes zijn echt goed in sport. Sport wordt in Japan gebruikt om saamhorigheid te kweken, maar ook om de jongens en meisjes een wat steverigere basis te geven. Bij Koreaantjes (de nummer 1 in onderwijs) krijg ik nog wel eens de indruk dat die liever een boek lezen, en binnen zitten, dan voetballen (Koreanen op een studentenleeftijd daarentegen zijn dan vaak weer wandelende kleerkasten). De kinderen in onze buurt zijn vaak buiten te vinden, en in het park in het weekend zie je groepjes kinderen (en ouders) trefballen en voetballen. Koters van een paar turven hoog die prima vangballen maken, of die bovenhands kunnen gooien, knap hoor. Men is hier dol op honkbal, wat ik zelf niet helemaal begrijp, omdat het een vrij passieve sport is, die alleen wat actiever kan worden als je een pitcher hebt die een bal over de plaat kan gooien, en een slagman die de bal weet te raken.
Op weg naar het werk loop ik altijd langs een honkbalveld (ligt tegenover mijn kantoor), en daar zijn als het weer het toelaat bijna altijd wel studenten/scholieren aan het honkballen (als het veld niet door oude vandagen is opgeeist, om croquet te spelen). Een leuke line drive of een homerun ? Het komt zelden voor.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Daar kunnen veel landen in Zuid Oost Azie nog een puntje aan zuigen. Vooral het hele discipline verhaal. Het onderwijs is in Laos een ramp. Ze leren lezen, schrijven en wat rekenen en daar houdt het echt wel bij op. Corruptie is heel normaal tussen leraren en leerlingen. 
Modus Vivendi!
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Lylebird, als lurker van je topic wil ik graag een complimentje geven voor je schrijfstijl. Wat mij betreft is dit één van de leukste reeksen van fok! 
Dankjewel. Heb hier al vaker geroepen dat dit topic geen lang leven meer zal hebben, omdat ik druk op zoek ben naar iets anders, in een ander land, maar nu ik er achter ben gekomen dat de kleine lyrebirdjes hier eigenlijk best wel goed onderwijs kunnen krijgen, ga ik me nog maar eens achter m'n oren krabben. Wie weet, volgt er nog een zesde deel.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat Madivi zegt... 
En mocht je alsnog vertrekken naar een ander land, dan heb je vast ook je eigen kijk op de gang van zaken daaro
Enne...lyrebirdies in meervoud?
En mocht je alsnog vertrekken naar een ander land, dan heb je vast ook je eigen kijk op de gang van zaken daaro
Enne...lyrebirdies in meervoud?
tenzij dat 'iets anders in ander land' neer komt op Vinex-wijk in Almelo is er altijd ruimte voor dit soort topics van jouquote:
