ik plaats hier normaal gesproken nooit een topic maar dit keer voel ik me alleen,
Me vriendin heeft net onze relatie beindigt, en terwijl ik dit typ, huil ik ontzettend, ik zit met zoveel gevoelens ineen dat ik niet meer weet wat ik moet doen,
ik moet morgen gewoon naar me werk, waar iedereen mij en me vriendin (ex nu dan) kent, en ik weet niet hoe ik me moet gedragen,
ik hou zo ontzettend veel van der, en wil der gewoon echt niet kwijt, maar ze zei het gaat gewoon niet meer...
ik heb nog GESMEEKT om een laatste kans...maar helaas...
ik ben vanochtend nog naar haar moeder geweest voor advies omdat het al een tijdje niet lekker liep maar ik had dit niet verwacht...
sorry als ik zo brabbel maar ik weet het gewoon iet meer..
ik kan alleen maar janken en mijn ineens opkomende bloedneus probeeren te stoppen..
sigh wat moet ik nu....
ik ben nogneens de meest knapste jongen die er bestaat, en toch vond ik het mooiste meisje dat er is en ze hield ook van me....tot nu..
weet eigenlijk niet zo goed wat ik hierop moet zeggen........*troost geeft*
Op het moment zit je er een beetje doorheen maar dat slijt wel...
overal wordt ik herrinnerd aan haar...
als ik in me porto kijk dan zie ik haar foto's...
als ik in me slaapkamer kom zie ik haar kaartjes die ik van haar heb gekregen als ik me telefoon aan doe zie ik haar berichtjes....
en binnenkort moet ik nog fotos ophalen waar zij en ik nog opstaan van een uistapje naar de dierentuin...
quote:Misschien moet je al die dingen op den duur dan maar weghalen. Nu is het nog maar net gebeurd, maar na verloop van tijd is het toch niet goed om te blijven hangen in je herinneringen. Wat mij trouwens ooit eens heeft geholpen is de inrichting van mijn kamer veranderen. Meubels een beetje anders neerzetten, een paar nieuwe dingen kopen en voilą, een kamer waar je ex nooit is geweest en een symbool voor een nieuwe start.
Op dinsdag 29 oktober 2002 19:35 schreef Ash het volgende:
ging het maar zo makkelijkoveral wordt ik herrinnerd aan haar...
als ik in me porto kijk dan zie ik haar foto's...
als ik in me slaapkamer kom zie ik haar kaartjes die ik van haar heb gekregen als ik me telefoon aan doe zie ik haar berichtjes....
en binnenkort moet ik nog fotos ophalen waar zij en ik nog opstaan van een uistapje naar de dierentuin...
Het is maar een klein tipje, dat weet ik ook wel, het lost je problemen niet op. Maar dingen die symbool staan voor een nieuwe start helpen je wel een klein beetje. En verder hoop ik dat je ook afleiding kan vinden bij de mensen om je heen en ook troost, praat er over, maar verzet af en toe ook je zinnen, laat je verdriet toe, maar ga af en toe ook weer iets leuks doen zonder aan haar te denken...
Sterkte...
Ik was af en toe wat feller kwa gedrag en ik geef ook eerlijk toe ik ben soms wel een klootzak geweest omdat ik bijv de telefoon op hing als we ruzie over de telefoon hadden of ik zei wel eens wat domme dingen zoals mongool of iets dergelijks, ik weet ik ben een eikel voor dat soort dingen te doen maar ik wist nooit dat ze het zo erg nam..... als ze alleen maar eerder naar me toe was gekomen om het uit te leggen of met me er over te praten....
ik wou gewoon dat ik nog de tijd terug kon draaien....
ik wou dat ik het alleemaal anders had gedaan
ik voel me zo klote
ik hou van haar....ontzettend veel ze was me alles...me steun en toeverlaat...me kleine meid...
ik ben nog steeds aan het janken...wat voor een vent ben ik he...
ik ben niks een nietsnut...
Kop op, jongen, over een tijdje loop je weer te fluiten.
quote:1. ook venten huilen. huilen is namelijk gewoon normaal en menselijk
Op dinsdag 29 oktober 2002 19:41 schreef Ash het volgende:
volgens haar ben ik gewoon te veel veranderd dan in het begin van onze relatie....Ik was af en toe wat feller kwa gedrag en ik geef ook eerlijk toe ik ben soms wel een klootzak geweest omdat ik bijv de telefoon op hing als we ruzie over de telefoon hadden of ik zei wel eens wat domme dingen zoals mongool of iets dergelijks, ik weet ik ben een eikel voor dat soort dingen te doen maar ik wist nooit dat ze het zo erg nam..... als ze alleen maar eerder naar me toe was gekomen om het uit te leggen of met me er over te praten....
ik wou gewoon dat ik nog de tijd terug kon draaien....
ik wou dat ik het alleemaal anders had gedaan
ik voel me zo klote
ik hou van haar....ontzettend veel ze was me alles...me steun en toeverlaat...me kleine meid...
ik ben nog steeds aan het janken...wat voor een vent ben ik he...
ik ben niks een nietsnut...
2. je bent in ieder geval geen nietsnut (ookal voelt dat nu wel ff zo)
en ik vond ook ineens dit weer 2 paginas die ik had gemaakt voor haar
1tje voordat we wat hadden en 1tje toen we eindelijke wat kregen...
quote:Je hebt nu tijd zat om het te leren toch?
Op dinsdag 29 oktober 2002 19:45 schreef Ash het volgende:
ik kan nogneens fluiten....
Altijd positief blijven, aan elk nadeel zit een voordeel 
quote:met gevoel gemaakt, dude. nu onderdeel van je verleden. het klinkt misschien hard en je wilt het niet horen maar ooit zul je naar deze pages kijken en het gevoel dat je nu hebt zal er dan nog wel zijn. echter: veel minder. als een soort zacht zoemtoontje op de achtergrond.
Op dinsdag 29 oktober 2002 19:45 schreef Ash het volgende:
ik kan nogneens fluiten....en ik vond ook ineens dit weer 2 paginas die ik had gemaakt voor haar
1tje voordat we wat hadden en 1tje toen we eindelijke wat kregen...http://www.leenart.cistron.nl/Melizzy/Melizzy.htm
http://www.leenart.cistron.nl/Melizzy/Melizzy2.htm
en mijn vader had haar nog oorbellen gegeven van mijn overleden moeder.....me vader zag haar ook al echt als een schoondochter....
sorry ik weet dat ik maar doorkwebbel maar het doet zo verdomde zeer....
ik wou alleen maar nog een kans om het te proberen...
quote:praat maar gewoon van je af dude. wij lezen wel.
Op dinsdag 29 oktober 2002 19:57 schreef Ash het volgende:
ze heeft tevens al haar spullen voor haar (was onze) uitzet hier bij mij nog staan...ik weet niet of ik die nou moet terug geven of niet...want het gevoel alleen al dat ze dat zult genieten met een nieuwe vriend.. brrrrren mijn vader had haar nog oorbellen gegeven van mijn overleden moeder.....me vader zag haar ook al echt als een schoondochter....
sorry ik weet dat ik maar doorkwebbel maar het doet zo verdomde zeer....
ik wou alleen maar nog een kans om het te proberen...
hij had toen der tijd zo'n grote mond dat ie het belachelijk vond dat we wat kregen (hence dat ik niet zo'n een knappe jongen ben)
ik gaf hem een elleboog dat me een boete van 220 euro heeft gekost (omdat ie aangifte deed voor mishandeling) en ook nog een week schorsing zonder uitbetaling natuurlijk....
Ik weet gewoon in hemelsnaam hoe ik morgen naar me werk toe moet met deze gevoelens....het liefts zou ik me eigen ziek melden en gewoon een tijdje niet verschijnen...
quote:wat dat laatste betreft: je moet er toch een keertje doorheen. vroeg of laat.
Op dinsdag 29 oktober 2002 20:05 schreef Ash het volgende:
ik weet nog in het begin van onze relatie heb ik nog gevochten met haar ex vriend die ook bij de AH werkt zoals ik en zij,
hij had toen der tijd zo'n grote mond dat ie het belachelijk vond dat we wat kregen (hence dat ik niet zo'n een knappe jongen ben)ik gaf hem een elleboog dat me een boete van 220 euro heeft gekost (omdat ie aangifte deed voor mishandeling) en ook nog een week schorsing zonder uitbetaling natuurlijk....
Ik weet gewoon in hemelsnaam hoe ik morgen naar me werk toe moet met deze gevoelens....het liefts zou ik me eigen ziek melden en gewoon een tijdje niet verschijnen...
quote:Oh my god, wat ontiegelijk schattig dat je zoiets hebt gemaakt ooit.
Op dinsdag 29 oktober 2002 19:45 schreef Ash het volgende:
ik kan nogneens fluiten....en ik vond ook ineens dit weer 2 paginas die ik had gemaakt voor haar
1tje voordat we wat hadden en 1tje toen we eindelijke wat kregen...http://www.leenart.cistron.nl/Melizzy/Melizzy.htm
http://www.leenart.cistron.nl/Melizzy/Melizzy2.htm
Ik heb op het moment zelf ook liefdesproblemen, kan er ook absoluut niet mee omspringen en kan het er ook niet met iemand over hebben. Ook niet hier op FOK, want er serven hier ook mensen die van niks mogen weten, maar dat ff terzijde.
Zag je het dan niet een beetje aankomen?
Ik bedoel meestal kan je het wel zien aankomen toch?
Je moet jezelf niet de hele tijd ervan de schuld geven, als zij vind dat jij veranderd bent, kan jij daar verder niks aan doen, waarschijnlijk is er dan iets in haar mening veranderd.
Het is klote, ik kan me in je plaatsen, maar als je zeker weet dat je echt geen kans meer maakt, probeer dan alsjeblieft verder te gaan met je leven. Probeer het achter je te laten.
En ga alsjeblieft gewoon naar je werk! Het heeft geen nu om nu thuis te gaan zitten tobben, op je werk zie je haar misschien nog wel, maar het zorgt ook weer voor een afleiding.
Hoe je je moet gedragen daar, dat weet je niet van te voren. Probeer stevig in je schoenen te staan. Let niet op de klote opmerkingen (als die zouden komen) dat soort mensen moet je negeren, die hebben het waarschijnlijk nog slechter dan jou en reageren dat af op andere.
Haal sowieso zoveel mogelijk weg dat je aan haar doet herinneren, dat sloopt je alleen nog maar meer.
Ga andere dingen doen na je werk, ga gezellig bij vrienden langs, zoek in ieder geval afleiding.
en koppie heh, komt vanzelf weer goed!
Cageing my fear with all the pain around me.
Having to miss you makes me feel sick.
Sick in a way that i have never know before.
You closed the door to your heart, shutting me
out...leaving me in the silence of the night.
Left alone by all who are special to me.
Wanthing to be with you makes the pain easy to see.
As easy as a laugh or a cry.
Every night i die in my sleep.
Drowning in tears because you're running circles
in my head. Wondering if i will ever have you again.
I'm trying to find a way out, but in every
way i find sickness.
Being so sickminded makes me cry.
Crying about you each and every night.
I try to push away the tears but still they
force themselves through the vaines in my head.
Falling in my hands, i'm still lying in bed.
I look up and see the walls around me.
They're closing in pushing me further away from you.
Still lying the way i did before.
Saying everything is fine, smiling at you when you pass by.
But i'm still crying when i'm alone.
Knowing all i want will never be true.
Never real to me or you.
dit is echt de eerste keer in mijn leven dat ik me zo een gevoel heb...
Het lijkt allemaal zo makkelijk: effe dingen weghalen etc. maar ging het maar zo makkelijk...ik heb haar foto's en ik kan ze gewoon niet verwijderen....de tijd die we hebben gehad goed of slecht...het was temninste tijd met haar, degene met wie ik oud wou worden....
Ik weet nog dat ze praatte over later, over een ons, over een ons en met gezin etc...nu ik daar nu allemaal aan terug denk
oh het doet zo pijn....een pijn die ik wou dat zij zou verzachten met haar lieve stemmetje dat ze zei dat ze van me houd...
...
IK WEET HET GVD NIET MEER..
ik ben nog nooit zo erg gedumpt als dit.....via de telefoon...
waarom?....ik hou van je....Melizzy....
Dit zeg ik aangezien ik altijd veel gewone vriendinnen heb gehad/heb en dan verneem je wel is wat over hoe de vrouwelijke psyche in elkaar zit.
Probeer ook wat te veranderen in je leven, doe iets wat je nog nooit gedaan hebt. Probeer ook een beetje vrolijk rond te lopen morgen hoe moeilijk dat ook mag zijn.
Maar ga wel werken he, thuiszitten schiet je niks mee op.
Anyways veel succes en veel sterkte
quote:wij zijn een paar van die lichtpuntjes. als je heeeeeeeeeeeel goed kijkt zie je ons wel. in de verte hoor. maar we komen wel steeds dichterbij.
Op dinsdag 29 oktober 2002 21:15 schreef Ash het volgende:
Ik wou jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn gevoelens, en bedankt voor al jullie steun en advies, het doet me erg goed in deze klote situatie...
quote:op die sites van je staat 2 jaar.
Op dinsdag 29 oktober 2002 21:02 schreef Ash het volgende:
10 maanden officieel maar we gingen al wat langer met elkaar om dus zeg maar een jaar...maar het voelde zoveel langer...
quote:ja dat ik haar KEN van gezicht niet van kennen als ik weet heel veel over je dat pas plus minus een jaar.
Op dinsdag 29 oktober 2002 21:32 schreef DeWaarheid het volgende:[..]
op die sites van je staat 2 jaar.
ik lig maar de hele tijd op me bed en haar foto staat op mijn nachtkastje...ik weet ik zou hem moeten weghalen,, maar als ik het steeds probeer dan ga ik ineens weer huilen....zoveel verdriet had ik niet verwacht...ik had echt gedacht dat wij met z'n tweeen er het beste van zouden maken...niet dus.....
Eenmaal vrij gekregen van me baas ben ik met me domme kop toch maar naar haar huis gegaan om met haar te praten, ik kreeg haar moeder te spreken omdat ze me niet wou zien, en ben weer volop wezen huilen, ik ben echt radeloos, maar ik wou haar zo graag zien omm gewoon maar dag te kunnen zeggen, gowoon voor een laatste keer....
toen haar moeder me verwees om maar weg te gaan, ging ik maar ik ging met me domme kop buiten op haar staan wachten tot ze weg moest voor haar stage...
eenmaal hoorde ik haar en der moeder er aan komen liepen ze beiden weg en gooiden de portiekdeur dicht....en ik bleef maar wachten op een eventuele dag te ontvangen...
uiteindelijk hebben ze mijn tante opgebeld en die heeft me aangeraden om gewoon weg te gaan en een andere keer met z'n drieen te gaan praten. hopelijk wilt ze dat ook...
Ik hoop dat ze nu maar niet denken dat ik een of andere psychopaat ben....ik wou alleen maar afscheid nemen omdat ik vond dat ze me dumpte via de telefoon te onpersoonlijk was....
ik kan maar twee dingen zeggen.. 1 dat ik een ongeloofelijke idioot ben en 2 dat ik een enorme spijt heb...ik wou der echt niet bang maken of zo...ik wou alleen maar afscheid nemen....
1 poging max, ze was toch al een trut.
quote:O o o, wat herken ik veel in jouw verhaal. Net mijn ex en ik. Wij hadden veir jaar een relatie en waren ook uit elkaar gegroeid. Hij noemde ook wel eens mongaal/stomme kut etc tijdens een ruzie en ik was de persoon die altijd weg liep als we ruzie hadden omdat ik wilde voorkomen dat ik dingen zou zeggen die nog kwetsender zouden zijn. Na vier jaar relatie, waarvan de laatste anderhalf jaar super slecht waren en we het steeds opnieuw probeerde, zat ik er doorheen en vertelde hem op een zaterdagochtend dat ik niet meer kon en door wilde gaan Het kwam voor hem als een donderslag bij heldere hemel en we hebben beide zitten huilen als kleine kinderen. Mijn ouders hebben nog geprobeerd te bemiddelen maar my mind was made up. Na een week vertrol hij uit mijn huis en begon ik met het pakken van zijn spullen en het herinrichten van mijn woning (erg drastisch zelfs!!!) om maar niet te hoeven worden herrinerd aan alle mooie maar ook pijnlijke momenten samen. Geloof me het slijt, het heeft anderhalf jaar geduurd voor ik weer open stond voor de liefde en ik heb geen enkel moment spijt gehad van mijn beslissing. Toch wens ik je heel veel sterkte, want ik ken het gevoel, je houdt zo veel van iemand maar het gaat simpelweg niet meer.
Op dinsdag 29 oktober 2002 19:41 schreef Ash het volgende:
volgens haar ben ik gewoon te veel veranderd dan in het begin van onze relatie....Ik was af en toe wat feller kwa gedrag en ik geef ook eerlijk toe ik ben soms wel een klootzak geweest omdat ik bijv de telefoon op hing als we ruzie over de telefoon hadden of ik zei wel eens wat domme dingen zoals mongool of iets dergelijks, ik weet ik ben een eikel voor dat soort dingen te doen maar ik wist nooit dat ze het zo erg nam..... als ze alleen maar eerder naar me toe was gekomen om het uit te leggen of met me er over te praten....
ik wou gewoon dat ik nog de tijd terug kon draaien....
ik wou dat ik het alleemaal anders had gedaan
ik voel me zo klote
ik hou van haar....ontzettend veel ze was me alles...me steun en toeverlaat...me kleine meid...
ik ben nog steeds aan het janken...wat voor een vent ben ik he...
ik ben niks een nietsnut...
quote:Dank je voor je lieve woorden ,
Op woensdag 30 oktober 2002 11:06 schreef Little-Angel het volgende:[..]
O o o, wat herken ik veel in jouw verhaal. Net mijn ex en ik. Wij hadden veir jaar een relatie en waren ook uit elkaar gegroeid. Hij noemde ook wel eens mongaal/stomme kut etc tijdens een ruzie en ik was de persoon die altijd weg liep als we ruzie hadden omdat ik wilde voorkomen dat ik dingen zou zeggen die nog kwetsender zouden zijn. Na vier jaar relatie, waarvan de laatste anderhalf jaar super slecht waren en we het steeds opnieuw probeerde, zat ik er doorheen en vertelde hem op een zaterdagochtend dat ik niet meer kon en door wilde gaan Het kwam voor hem als een donderslag bij heldere hemel en we hebben beide zitten huilen als kleine kinderen. Mijn ouders hebben nog geprobeerd te bemiddelen maar my mind was made up. Na een week vertrol hij uit mijn huis en begon ik met het pakken van zijn spullen en het herinrichten van mijn woning (erg drastisch zelfs!!!) om maar niet te hoeven worden herrinerd aan alle mooie maar ook pijnlijke momenten samen. Geloof me het slijt, het heeft anderhalf jaar geduurd voor ik weer open stond voor de liefde en ik heb geen enkel moment spijt gehad van mijn beslissing. Toch wens ik je heel veel sterkte, want ik ken het gevoel, je houdt zo veel van iemand maar het gaat simpelweg niet meer.
Ik weet dat het zelfzuchtig klinkt maar ik hoop (ik bid zelfs) dat het misschien (een hele kleine misschien) dat het ooit weer eens lukt tussen ons...ik echt ontzettend me best...ze blijft voor altijd me kleine dushi...
quote:(jaja niet lezen als je niet tegen kritiek kan)
Op woensdag 30 oktober 2002 10:10 schreef Ash het volgende:
Eenmaal vrij gekregen van me baas ben ik met me domme kop toch maar naar haar huis gegaan om met haar te praten, ik kreeg haar moeder te spreken omdat ze me niet wou zien, en ben weer volop wezen huilen, ik ben echt radeloos, [..]toen haar moeder me verwees om maar weg te gaan, ging ik maar ik ging met me domme kop buiten op haar staan wachten tot ze weg moest voor haar stage... [..]
uiteindelijk hebben ze mijn tante opgebeld en die heeft me aangeraden om gewoon weg te gaan en een andere keer met z'n drieen te gaan praten. hopelijk wilt ze dat ook... [..]
Pffffff get a grip on yourself!!
Als je dit later terug leest ziet het er naar uit dat je wel heeel gestoord bezig bent. Die kans om bij der terug te komen ofzo heb je nu wel verspeeldt.
En iemand die je via de foon dumpt enzo, zoek iemand anders.
En ja als je gaat lopen schelden in ruzie's e.d. zou ik ook weglopen, getuigd van 0 respect.
En door er dagelijks mee bezig te zijn maak je het voor jezelf alleen maar erger. Het is toch niet zo dat je benen geamputeerd zijn en je moet vechten om ze terug te krijgen??
Het is een "vervangbaar" iets.
Ik wou als Real life vriendje alleen maar effe zeggen(omdat ik verder ook nog niet echt weet wat ik nou moet zeggen) dat ik (en de rest vast ook wel) voor je klaar staat als je ons nodig hebt. Ik ga vanaaf als mn kiespijn het toelaat naar ronnie dan wandel ik wel effe langs.
Keep ya head up,
Pascal
PS: ik spreek je zo wel weer op MSN.
sterkte, alleen denk effe na wat je aan het posten bent...
Ruim je huis een beetje op en ruim wat foto's van jou en haar op.
Ga met vrienden wat leuks doen maar ga niet lopen treuren, get a grip!
Hoe moeilijk het ook is...probeer jezelf nu niet gek te maken met wat je allemaal anders had kunnen doen...probeer een beetje afleiding te zoeken, want als je thuis gaat zitten piekeren dan word je straks gek van jezelf. En dat is niet de bedoeling... 
Ik wil je bij deze een steuntje in de rug geven...heel veel sterkte
Maareh Klote is dat he? als meisjes je afrekenen op dingen waar ze nooit over gepraat hebben?
Maarja ik heb het nog steeds niet helemaal verwerkt nu (tis in januari geweest dat het uitging), misschien komt dat ook wel doordat we hebben besloten om goede vrienden te blijven. Gek eigenlijk, maar nu is onze vriendschapsband nog sterker dan ie was in onze relatie. Nu praat zij ineens wel over dingen die haar dwars zitten en we voelen elkaar ook veel beter aan. En toch is dat moeilijk omdat ik dus weer verliefd op haar ben en me vaak klote voel daardoor (zie ook mijn reactie in andere topics), omdat ze al iemand anders heeft die haar ook nog eens heel slecht behandelt en ze toch bij hem blijft... sugd.
quote:dat is wel heel kut zeg
Op woensdag 30 oktober 2002 12:30 schreef Maanvis het volgende:
Heel herkenbaar, en dan nog niet eens omdat mijn ex het ook via de foon uitmaakte (vond ik ook niet zo onbegrijpelijk wnat ze woont 210 km van me), maar je verdriet is zo herkenbaar. Diezelfde avond heb ik een schilderij dat ze als kadootje voor me had gemaakt van de muur van mijn slaapkamer afgehaald en alle foto's kaartjes van haar in een envelop gedaan. Later heb ik dat schilderij nog symbolisch verbrand in de open haard, wat gek genoeg heel erg goed hielp bij het verwerkingsproces.Maareh Klote is dat he? als meisjes je afrekenen op dingen waar ze nooit over gepraat hebben?
Maarja ik heb het nog steeds niet helemaal verwerkt nu (tis in januari geweest dat het uitging), misschien komt dat ook wel doordat we hebben besloten om goede vrienden te blijven. Gek eigenlijk, maar nu is onze vriendschapsband nog sterker dan ie was in onze relatie. Nu praat zij ineens wel over dingen die haar dwars zitten en we voelen elkaar ook veel beter aan. En toch is dat moeilijk omdat ik dus weer verliefd op haar ben en me vaak klote voel daardoor (zie ook mijn reactie in andere topics), omdat ze al iemand anders heeft die haar ook nog eens heel slecht behandelt en ze toch bij hem blijft... sugd.
Effe een oud topicje van mij omhoog schoppen!
Tja, wat is er allemaal intussen gebeurd, ik ben gelukkig weer een heel stuk opgeknapt en ga gewoon door met me leven etc.
Maar wat kwam er toch eergisteren een flinke klapper in mijn gezicht!
Mijn inmiddels ex-vriendin heeft een CU2 pagina
-edit-url verwijderd
en wat kom ik tot mijn conclusie!
Ze zoekt ineens weer contact op met haar oude vriendje (degene wie ik een rotknal heb verkocht en waardoor ik 9 dagen geschorst ben geweest zonder loon)
En dingen schrijven op haar CU2 dat hij het meest romantische ooit voor haar is geweest al that crap!
en toen ze met mij had was diezelfde gozer nog een onwijse dork die op boyscouting zat en nergens tegenkon etc etc!
Maar wat ik nou het ergste vind!
Ze vertelde mij dat het sinds de zomervakantie niet meer liep tussen ons en vervolgens niks zegt tegenmij,
en ondertussen van alles wat ik voor haar doe en geef, mij dus volledig uitbuit!
En dan zit ze ondertussen nu weer poeplief tegen haar oude vriendje te doen!
Daar zit ik nu dan! lampelul! ik heb net het gevoel alsof ik een verdomde tussenstop ben geweest tussen 2 stations!
En dan daarboven op toen ik het dus zag dat ze weer contact probeerde te zoeken naar haar andere vriendje,
werd ik pissig omdat ik het gevoel heb dat ik ben gebruikt,
stuur ik haar uit woede een SMSje met de text "hoer, ik wil me spullen terug" (ze heeft namelijk een paar oorbellen en een armband die van mijn overleden moeder zijn geweest, die ik graag terugzou willen, de rest wat ze ooit van me heeft gekregen kan ze instikken)
Krijg ik plotseling haar familie op me dak, die zeggen dat ik haar met rust moet laten of dat ze de politie bellen!!!
$#%$@#$%%$%!
JEEEEEEEEEEEEEZ vrouwen! ik snap ze niet meer hoor!
[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 22-01-2003 21:54]
quote:Ja dat is de meest tactische oplossing ooit bedacht !!
Op woensdag 22 januari 2003 19:02 schreef Ash het volgende:
werd ik pissig omdat ik het gevoel heb dat ik ben gebruikt,
stuur ik haar uit woede een SMSje met de text "hoer, ik wil me spullen terug" (ze heeft namelijk een paar oorbellen en een armband die van mijn overleden moeder zijn geweest, die ik graag terugzou willen, de rest wat ze ooit van me heeft gekregen kan ze instikken)
Heb je jezelf ooit in haar verplaatst ??
Ineens out of the blue, krijgt ze een smsje met deze tekst.
Hoe zou jij reageren. Tjonge jonge jonge
Weet hoe je je voelt.
Nogsteeds hou ik van dr.
De manier waarop je haar hebt behandeld vind ik op z'n zachtst gezegd niet zo netjes,
en ze wil je dus gewoon niet meer zien.
Dat je dan toch haar wens niet respecteert, tja,
dat vind ik jammer.
Iemand een hoer noemen,
want vind je daar zelf nou van?
Dus het is wel GOED,
dat de desbetreffende persoon mij verteld dat het sinds de zomervakantie niet meer loopt tussen ons, en dat verteld ze pas eind oktober?? 2-3 Maanden later?
Terwijl ik ondertussen rondloop en dingen voor haar doe, en koop alsof er niks aan de hand is? omdat ze mij niks verteld?
Ze had maar gewoon eerlijk moeten wezen en het gelijk moeten vertellen dan het het tenminste oprecht overgekomen.
En dan als klap op de vuurpijl erachter te komen dat DEGENE met WIE ze juist weer contact op zoek is haar ANDERE EX-vriendje,
Waar IK altijd die verhalen over hoorde (van wel respectievelijk haar familie en haarzelf) dat ie haar altijd slecht behandelde en nooit voor haar er was gedurende haar moelijke periodes (ouders gescheiden en weer aan en vice versa)
Nou sorry hoor,
Ik heb nog nooit een meisje uitgescholden watsoever maar dat ik haar bij deze een hoer noemde
(wat tevens iets is wat ik ooit maar 1 keer heb gezegd tegen haar)
Vind ik op een moment van woede uitbarsting door een geschokte bevinding helemaal niet zo onterecht.
Moet jij ereens achter komen dat de persoon met wie je een lange poos gaat, en samen met je op vakantie gaat ineens 2-3 maanden later tegen je zegt "HET LOOPT NIET MEER SINDS DE BEGIN VAN DE VAKANTIE"
JA HALLO! had je dat niet eerder kunnen zeggen dan had ik nogneens met je op vakantie gegaan!
En dan erachterkomen dat ze weer met haar oude vriendje gaat wie ze ooit zei en ik quote "Hij was er nooit voor me, en als ie er was behandelde die mij als vuil"
En dan nu op haar CU2 te lezen:
Het meest romantische wat je ooit is overkomen:
Dat ik een Rode Roos kreeg van Jean Paul op het teras van een strandtentje in scheveningen, dat vond ik echt onwijs lief.
oh wel!
Nu maar verder met me leven ipv hierover zeiken.