Cayok & Chester, Diesel & Pepe, en Blackie

quote:

Op donderdag 31 december 2015 20:04 schreef deedeetee het volgende:

[..]

Kunnen de heren gezellig samen het geknal uitzitten.
Als Cayok nog buiten zit zal hij vast wel snel naar binnen komen als het hem te gortig wordt toch ? Kan ook best dat hij al binnen ergens op een rare plek zit. Met katten weet je t maar nooit, altijd weer vinden ze nieuwe * onmogelijke * verstop plekjes.

Gelukkig bleek Cayok binnen, hij zat met de andere heren onder de bank, maar helemaal achteraan; dat kleine zwarte beest was in het halfdonker onzichtbaar achter de reuzen.

Hij raakte zojuist wel zo erg in paniek dat hij probeerde de kattenluikjes open te graven. Dat klinkt dom, maar de jongens hebben de reflex om naar buiten te vluchten als ze binnen schrikken, en omgekeerd; zelfs als de reden van de schrik binnenshuis van buiten kwam.

Blackie was zojuist ook aan het bedelen om naar buiten te gaan, maar het is hier soms een kwartiertje doodstil, waarna er plotseling iets zwaars afgaat, dus ik neem het risico niet. Geen van deze 5 heeft de rust die wijlen mijn Burmees Julius had : "knalllen hebben niets met mij te maken, dus die negeer ik"; die liet ik op oudejaars-avond om half 10 nog een rondje maken.

Arme Cayok. Toen het na twaalven echt losbarstte, probeerde hij weer via beide kattenluiken beneden het huis te ontvluchten. Toen dat mislukte, ging hij weer naar de overloop van de eerste verdieping, en ging daar klagelijk zitten mauwen. Mijn broer, die langs was gekomen, en ik zijn toen maar een minuut of twintig gaan zitten, pratend en ondertussen het arme dier aanhalend, wat hem wel kalmeerde. Toen het ergste knalwerk over was zijn we weer naar beneden gegaan.

Toen we al naar bed waren, ergens rond 5 uur, begon hij weer te mauwen, toen ben ik er nog even uitgegaan om hem weer tot rust te brengen. Merkwaardig, want de vorige twee jaarwisselingen was hij een van de rustiger beestjes, en hij heeft deze oudjaarsdag overdag grotendeels in het kozijn op zolder doorgebracht, zonder te reageren op het geknal dat toen ook al regelmatig optrad.

Met Blackie hadden we ook een merkwaardig effect. Ze heeft de hele avond geprobeerd ons te overtuigen haar naar buiten te laten, en rond half 2 dacht ik wel dat het veilig was. Ik liep even mee naar buiten, maar er knalde toch nog wat, en er stonden nog wat buren in groepjes buiten, dus ik heb mijn broer haar laten oppakken en we hebben haar weer ingesloten. Om 3 uur was het echt rustig genoeg, dus toen ging de deur weer open ... en mevrouw had absoluut geen interesse in de buitenwereld. Pas na 5 uur is ze in ieder geval naar beneden gegaan, ik neem aan dat ze toen naar buiten ging.

Toen ik vanochtend wakker werd, hing ze al weer rond, en ging een tijdje op mijn nachtkastje zitten. Na het ontbijt ging ze wel naar buiten, maar ondertussen ligt ze weer in een hoekje op zolder.

[ Bericht 7% gewijzigd door mvdejong op 01-01-2016 13:58:20 ]

quote:

Op woensdag 6 januari 2016 15:08 schreef deedeetee het volgende:
En gaat alles weer zijn gewone gangentje alsof het nooit geknald heeft ?

Ja, alles en iedereen is weer ontspannen.

Blackie slaapt nu veel in de zolderkamer, en tot mijn genoegen ligt ze daar nu ook regelmatig overdag : dan kom ik thuis en komt ze de trap af stommelen. Onlangs lag ze ook 's avonds boven, maar kwam naar beneden toen ik naar bed ging om zich op mijn voeteneinde te nestelen; vertederend. En afgelopen weekeinde trof ik haar 's ochtends aan op het uiterste puntje van mijn bed, terwijl Chester, waar ze het momenteel toch niet echt mee kan vinden, op de reserve-deken in het rek aan het voeteneinde lag, op een half metertje afstand. Ze heeft momenten dat ze zich heel relaxed kan opstellen; en dan die andere momenten ... .

"Speciaal" eten (zachtvoer, snoepjes, vleeswaar) wil ze soms in het halletje hebben, en soms komt ze het gewoon middenin de groep nuttigen, dat blijft onvoorspelbaar.

En een kleine ontwikkeling in Cayok : ik mag hem nu ook vaak met 2 handen tegelijk aanhalen, voorheen rende hij dan direct weg omdat het teveel leek op een poging om hem op te pakken. En dat terwijl ik hem met nieuwjaar echt opgepakt heb : ik heb hem naar de huiskamer gebracht en de deur van de vaste kast op een kier gezet, dat vindt hij vaak een veilige (donkere) plek; maar hij vloog weer terug naar de overloop op de eerste verdieping, om daar te gaan zitten mauwen. Het oppakken en dragen lukte wel zonder dat ik daarna de verbanddoos nodig had. Niet dat hij dat nu leuk vond, ik denk dat het niet meer uitmaakte bij alle angst die avond.

[ Bericht 7% gewijzigd door mvdejong op 06-01-2016 22:09:10 ]

Diesel had de laatste paar maanden de gewoonte om een tijdje met zijn voorpoten en borst op mijn bovenbenen te liggen voor wat krabbelwerk, maar daarna elders op de bank te gaan slapen. Deze week is hij al twee keer op mij in slaap gevallen. En hij komt ook af en toe met wat meer pootjes op me staan, maar hij komt er nog niet aan toe om met alle vier pootjes op me te liggen

En hij heeft af en toe gezelschap nodig :


[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:08:12 ]

Maar weer eens even wat updates.

Eerst het mindere. Blackie heeft nu definitief genoeg van het mannenvolk, en woont nu permanent op zolder. Ze heeft nu ook ruzie gekregen met Chester, die in het begin degene was waarmee ze het best kon omgaan, omdat hij zich heel timide opstelde, maar er ontstond toch een probleem. Chester heeft wat problemen met zijn ademhaling, soms ligt hij verschrikkelijk te rochelen (de dierenarts kon niets vinden), en mogelijk is zijn reuk-vermogen ook wat minder. Nou hadden alle jongens wel eens de neiging om, als Blackie zat te eten, voorzichtig aan haar te snuffelen, wat ze niet altijd leuk vond, maar tolereerde. Chester begon echter de neiging te ontwikkelen om bruutweg zijn neusje tussen haar billetjes te rammen, wat gezien haar achtergrond natuurlijk een woeste reactie uitlokte. Uiteindelijk kreeg Chester bij elke toenadering harde tikken, en daardoor ging hij zich weer bedreigd voelen, en vloog haar aan als hij ergens lag en zij ook maar binnen iets van anderhalve meter kwam. Blijkbaar voelt ze zich nu helemaal niet veilig meer in de huiskamer, en heeft definitief haar toevlucht boven gezocht. Ze komt nog steeds wel binnen als het koud en/of nat wordt, dus ik maak me verder geen zorgen.

Dit weekeinde zat ze buiten toen ik boodschappen ging doen, en liep met me op tot aan de grens van haar territorium. Op de terugweg zat ze me op te wachten, en liep weer mee, zelfs naar binnen, en wilde in de huiskamer op de bank springen. Dat was natuurlijk een positief teken, maar helaas is dat momenteel de vaste slaapplaats van Cayok, dus ze liep teleurgesteld weer de deur uit.

Leuker is dat ik na bijna 3 jaar nog steeds kleine veranderingen meemaak in de beide Limburgertjes.

Cayok vertrouwt me steeds meer, hij komt heel vaak kroelen, en slaapt ook weer vaak naast me op de bank, hoewel niet meer tegen me aan. Twee weken geleden had hij een teek in zijn nek, en hij vond het niet leuk als ik daaraan zat, en toen ik dat beest op een gegeven moment toch goed te pakken had en lostrok, liep Cayok direct weg. Deze week had hij een teek achter zijn oor, en hij had er geen problemen mee toen ik eerst even voelde hoe dat ding zat, en vervolgens rustig vastpakte en lostrok (samen met een plukje haar, dat is op die plek niet te vermijden), hij bleef gewoon staan om verder aangehaald te worden.

En Chester lijkt ook heel voorzichtig weer wat meer naar me toe te trekken. De afgelopen maanden kwam het steeds vaker voor dat hij 's ochtends mijn slaapkamer binnenkwam en via mijn bed in het rek aan het voeteneinde van mijn bed ging slapen. Ik vatte dat toch op als het opzoeken van mijn gezelschap als hij na zijn nachtelijke omzwervingen geen van zijn maatjes in de huiskamer aantrof. Vanochtend maakte hij het nog bonter, in plaats van in het rek te gaan liggen kroop hij tegen mijn benen aan.

quote:

Op donderdag 18 februari 2016 14:12 schreef Duderinnetje het volgende:
Wat sneu voor Blackie. wil je de groep nog wel bijeenhouden zo, of zou ze beter af zijn elders?

Als ik een baasje voor haar zou vinden die ik net zo zou vertrouwen als mezelf, dan zou ik haar laten gaan (en een andere poes in huis nemen). Maar ik zou haar erg missen, want ze zoekt nog steeds mijn gezelschap op, en er vinden geen echte gevechten plaats. Ze slaapt nog steeds een groot deel van de dag binnen.

Ik moest een paar weken geleden bij 2 mensen in de flat tegenover mijn huis zijn, en liep die kant op, waarbij alle 5 interesse toonden om mee te lopen. Toen ik op de galerij van de 1e verdieping met iemand stond te praten, hoorde ik klagelijk gemauw : Blackie en de broertjes stonden vlak bij de flat, en waren van slag omdat ze me wel hoorden maar niet zagen. Toen ik weer beneden was had ik vrij snel alle 5 om me heen hangen. Ze mijdt dus buiten de groep niet echt, dus we gaan kijken wat in het voorjaar de wandelingetjes naar de singel weer opleveren.

quote:

Op donderdag 18 februari 2016 16:35 schreef PeuRac het volgende:
Uit het volgen van je topic reeks(en) heb ik door dat je heel veel weet van katten en hun gedrag, maar heb je wel eens overwogen om een specialist/professional te raadplegen? Bij bijvoorbeeld asielen maken ze dit vaker mee en werken (soms?) socialisatie specialisten.

Ik vind de situatie zo sneu.

quote:

Op donderdag 18 februari 2016 20:46 schreef Teslynd het volgende:

[..]

Ik denk dat het nieuwste probleem vooral bij Chester ligt, die wel erg lomp geworden is nu het ruiken niet meer vanzelf gaat. Blackie verhuizen wordt lastig. Het moet ver genoeg weg zijn om elkaar niet tegen te komen. Dat maakt het al lastiger om goede toekomstige baasjes tegen te komen.

Misschien toch een dierenfluisteraar proberen of wat denk je van reiki gaan leren?

Als er echte problemen waren, dan zou ik nog wel gaan zoeken, maar er heerst geen grote spanning. Blackie vindt nog steeds dat het haar huis is, ze heeft altijd goed eten en drinken ter beschikking (ook op zolder en buiten), ze heeft een warme en veilige slaapplaats, en een baasje waar ze toch graag contact mee heeft.

Dat ze vaak lang buiten is, dat heeft ze vroeger ook meegemaakt bij haar eerste huis, waar geen kattenluiken waren. Als de toenmalige baas naar zijn werk of zijn bed ging, moesten alle beesten besluiten waar ze de komende 8 uur doorbrachten. Nu kan Blackie altijd naar binnen, en dat doet ze ook, zelfs als ze soms een huiskamer vol katten moet "trotseren" om bij de trap naar boven te komen.

Ik ga in ieder geval afwachten wat het voorjaar brengt, als ik weer naar de singel loop, mogelijk brengt dat weer wat meer onderling vertrouwen. Ze heeft al laten merken dat ze graag met me oploopt, en dat de aanwezigheid van de rest haar daarvan niet weerhoudt.

Overigens zou Blackie niet ver hoeven te verhuizen als het gebeurt, buiten is er weinig afstand nodig om iedereen tevreden te houden, ze hangt heel vaak rond het huis. Het is altijd al zo geweest dat de onderlinge verhoudingen binnen en buiten heel erg verschilden : zo kon Blackie aanvankelijk buiten Cayok wegjagen, maar kreeg zij binnen klop als ze iets probeerde.

Als Blackie op zolder ligt, gaat ze momenteel vaak in het kozijn liggen, terwijl ze aanvankelijk veel op een stoel lag. Dat is opmerkelijk, en geruststellend, want de deken in het kozijn ruikt toch behoorlijk naar de jongens. De geur lijkt geen probleem meer voor haar te zijn, vermoedelijk draagt ze nu zoveel van de geur van de hele groep mee dat ze het verschil niet echt meer ruikt.

En zojuist nog even een interessante confrontatie gehad. Ik zit ziek thuis, en was even achter de computer gekropen. Na een tijdje kwam Blackie binnen, en dook weer voor de rest van de dag het kozijn in. 5 minuten later kwam ook Diesel naar boven, en sprong op het bureau voor een uitgebreide krabbel. Dat leverde een hoop gejengel van mevrouw op, en soms geblaas, wat beantwoord werd door gefrustreerd gemekker van Diesel. Diesel wilde eigenlijk op de schapenvacht op mijn bureau gaan liggen, maar mijn grote leider liet blijken hoe wijs hij is, en ging ernaast liggen, met zijn kop op de rand. Daardoor lag hij iets van 40 cm van Blackie af, i.p.v. 30 cm, en dat decimetertje verschil was net voldoende om haar tot rust te laten komen, en al vrij snel draaide ze zich om, met haar ruggetje naar de grote bedreiging. En er was rust en vrede op zolder.

Update : Diesel is nou toch op het schapenvachtje gekropen, Blackie heeft het niet eens door.

[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 23-02-2016 19:41:01 ]

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 21:12 schreef Teslynd het volgende:
Handig dat ze geen ogen in de rug heeft.

Aan haar oren te zien had ze het op een gegeven moment wel door toen Diesel even een luidruchtige onderhoudsbeurt ging doen. Maar ondanks al dat gejengel en geblaas had ze niet eens de moeite genomen om op te staan, ze was blijven liggen, dus het was toch al veel geschreeuw en weinig wol.

Arm meisje. Komt ze vanochtend ook weer op zolder, springt op het bureau om in het kozijn te gaan liggen, ligt Cayok daar al. Ze stond een tijdje te staren, sprong naar beneden en ging eten, en kwam toen terug voor nog een rondje staren. Toen dat het probleem niet deed verdwijnen is ze weer naar buiten gegaan (gelukkig een lekker zonnetje).

Update: zojuist kwam Diesel ook weer acte de presence geven, en die stond toch te twijfelen over het zwart-witte beest in het kozijn. Het kostte even voordat hij zeker was dat het de "goede" was.

[ Bericht 8% gewijzigd door mvdejong op 24-02-2016 14:30:22 ]

En net als je denkt dat de relaties echt op scherp staan, krijgen we de situatie van vanochtend.

Ik werd wakker met een felle hagelbui, dus toen ik opstond ging ik eerst even kijken om Blackie binnen was; gelukkig, mevrouw lag opgerold op haar tegenwoordig vertrouwde plekje links in het kozijn op zolder.

Bij het opstaan had ik Diesel en Chester op mijn bed achtergelaten, en Pepe en Cayok hingen in de huiskamer rond, dus ik kon tot 5 tellen. Alleen, gedurende mijn ontbijt verdween Cayok, en ik kon niet echt voorstellen waar hij uithing : bij de jongens op bed zou erg ongebruikelijk zijn, en terwijl hij het kozijn op zolder weer leuk vindt, was daar ook een kleine hindernis.

Toen ik naar boven ging, kreeg ik echt een verrassing : Cayok lag relaxed rechts in het kozijn, en Blackie sprong net van het bureau af. Een snelle controle leerde dat het stuk van de deken links echt warm was, het stuk van de deken in het midden een stuk kouder, dus Blackie was net opgestaan. De beide zwart-witte mormels hebben toch gauw een uurtje op minder dan 1 kat-lengte van elkaar gelegen. Ik denk niet dat het een en al liefde was, maar dat Cayok hoe dan ook daar wilde gaan liggen en dat gewoon deed, en dat Blackie een hoop misbaar heeft gemaakt maar niet bereid was om ofwel weg te gaan, ofwel daadwerkelijke vijandelijkheden te openen.

Dat geeft weer wat hoop voor de toekomst.

Overigens probeerde Blackie nog even wat frisse lucht te halen, maar de sneeuwbui was haar toch teveel, en ze is weer terug op zolder, hoewel nu in een hoekje, ze heeft niet geprobeerd weer in het kozijn te gaan liggen.

Update : dat hoekje is het hoekje bij de deur, en dat leverde een hoop gejengel en gemekker op toen eerst Chester naar zolder kwam, even bij Cayok in het kozijn ging liggen en korte tijd later weer vertrok (waarbij Blackie zelfs uithaalde), en vervolgens Diesel, die naast me op het bureau wilde liggen. Maar goed, geen echte gevechten, en er liggen hier nu 3 katten rustig te slapen.

[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 25-02-2016 22:41:10 ]

Deze week besloot Blackie dat mijn bed toch ook lekker ligt. Toen ik dinsdag naar bed ging, keek ik even op zolder en zag haar niet liggen, ondanks het beroerde weer. Ze bleek toen op het uiterste hoekje van mijn bed te liggen, dus ik ben er gezellig bijgekropen. Ze is, zoals gewoonlijk, in de loop van de nacht vertrokken, maar na mijn ontbijt lag ze er weer. Dat leverde wat problemen op omdat Diesel meeliep toen ik me ging klaarmaken voor werk, dan wil hij op bed nog even kroelen. Gejengel van mevrouw, gemekker van meneer, maar toen ik naar beneden ging, lagen ze er allebei.

Ook de rest van de week trof ik haar regelmatig op mijn bed aan, of zag ik haar sporen. Vanochtend had ze pech, ze kwam rond half negen naar binnen om op mijn bed te gaan liggen (de zolder werkte niet omdat Chester in het kozijn lag), maar behalve ikzelf lag ook Diesel daar nog. Later op de ochtend bleek ze onder de stoel in mijn slaapkamer te zitten, ik heb haar toen mee naar zolder genomen, en ze zit nu op het schapenvachtje op mijn bureau. Chester was ondertussen verhuisd naar de stoel waar Blackie een tijdje veel lag, die vindt hij vermoedelijk nu leuk omdat die naar haar ruikt.

Chester is zojuist ook naar het bureau verhuisd, en de scheidings-muur van monitors was blijkbaar voldoende voor Blackie om niet eens te gaan protesteren :



[ Bericht 6% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:09:04 ]

Toen ik vrijdagavond naar bed ging, lag Blackie daar, maar liep onmiddelijk naar de overloop om duidelijk te maken dat ze (via de voordeur) naar buiten wilde.

Zaterdag-avond lag ze ook al op mijn bed, en sprong er wel af, maar bleef gewoon wat rondhangen en sprong weer op het puntje van mijn bed toen ik erin lag. Ze is wel in de loop van de nacht toch tegen mijn enkel aangekropen, wat al bijzonder is. Rond 4 uur ging ze een enthousiaste wasbeurt doen, en vertrok toen.

Ook vanochtend kwam ze weer rond half 9 mijn slaapkamer binnen, maar durfde het toch niet aan op mijn bed te springen vanwege Diesel. Ze heeft toen een onderzoekend rondje door mijn slaapkamer gedaan (wat Diesel erg interessant vond totdat ik hem begon aan te halen), maar liep later toch naar zolder. Toen ik mijn bed uitkwam liep ze wel direct naar beneden, en leek naar buiten te willen, dus ik zette de deur op een kier en ging naar de douche.

Toen ik weer schoon was, bleek ze toch weer op de zoldertrap te zitten, ze zat duidelijk op me te wachten. Ik heb haar toen opgepakt en op mijn bed gezet, want Diesel was alweer vertrokken. Tot mijn verbazing accepteerde ze dat probleemloos (ze had vroeger de normale neiging van katten om niet te blijven zitten waar ze was neergezet), en was in voor een uitgebreide kroelbeurt. En na mijn langdurige ontbijt lag ze nog steeds in mijn slaapkamer. De grootste problemen lijken weer opgelost, en zelfs tot wat meer ontspanning te hebben geleid.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 07-03-2016 13:39:25 ]

Er zit zowaar schot in. Blackie heeft 's nachts wisselende tijden dat ze binnen is, soms blijft ze op bed liggen als ik ga slapen, soms maakt ze van de gelegenheid gebruik om door mij nog even via de voordeur eruit te mogen, en nestelt ze zich een paar uurtjes later weer op het voeteneinde. Gewoonlijk vertrekt ze rond 5 uur, katten zijn nou eenmaal schemer-jagers. En steeds vaker gaat ze niet meer op het uiterste puntje liggen, maar kruipt tegen mijn enkels.

Afgelopen zaterdag kwam ze echter pas om 5 uur weer binnen en nestelde zich aan mijn voeten. En, zoals gewoonlijk, kwam iets na 7 uur Diesel me opzoeken. Die sprong nietsvermoedend op het voeteneinde, en stond onverwacht nog net niet op haar. Er gebeurde niets, waarop Diesel zijn motortje opstartte en tussen mijn dijen ging liggen. Blackie maakt nog even wat plichtmatige boze geluiden, maar Diesel keek alleen even om en ging verder met zijn wasbeurt, waarna beide beestjes op minder dan een kat-lengte lagen te slapen tot ik er rond 9 uur uitging.

Gedurende het weekeinde is Blackie verschillende keren de huiskamer ingelopen om even in de keuken wat te eten en daarna nog wat te wassen, of zelfs gewoon wat te zitten.

En toen ik zojuist thuiskwam werd ik zoals gewoonlijk door een wachtend meisje begroet. Toen ik de deur opendeed om mijn fiets naar binnen te rijden liep Cayok direct naar buiten. Waarop Blackie op hem afliep, om een 10-15 seconden neusje aan neusje te snuffelen. Uiteindelijk tilde ze wel een pootje op alsof ze wilde meppen, maar vervolgens gingen ze zonder problemen uit elkaar.

Het lijkt allemaal weer wat verder te ontspannen.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 14-03-2016 21:05:29 ]

Blackie en Chester lijken ook weer de strijdbijl begraven te hebben. Toen ik zojuist thuiskwam kwamen Diesel en Chester me begroeten, en toen Blackie zich ook meldde liep Chester op haar af. Ze vertrouwde het eerst nog niet (een paar weken geleden probeerde Chester haar dan weg te jagen), en ontweek hem (maar zonder gedoe met pootjes), maar bij een latere poging van Chester durfde ze het aan, en ze stonden even neusje aan neusje te snuffelen, en gingen daarna ontspannen uit elkaar.

Chester verbaasde me daarna ook door Diesel alleen te laten om naar mij toe te komen voor een krabbel. Ik zag de laatste tijd al meer openheid van hem : als hij binnenkomt kijkt hij nu regelmatig mijn kant op, terwijl hij vroeger altijd zorgvuldig mijn blik meed.

Ook op een ander punt toonde hij onlangs veel vertrouwen. Hij is gewend dat ik teken uit hem trek, helaas is hij een magneet voor dat soort ellendelingen. Maar het proces op zich is natuurlijk toch niet echt leuk, maar ze accepteren het allemaal wel (zelfs Cayok liet onlangs zijn kopje even vastpakken toen ik een teek van de rand van zijn kaak verwijderde). Maar een weekje geleden lag Chester in de mand boven de televisie, en toen ik hem begon te krabbelen vond ik een teek achter zijn rechter-oor, dus fluks dat zuigbeest duidelijk gemaakt dat zijn aanwezigheid ongewenst was. Toen ik verder ging met krabbelen lichtte Chester zijn kop op, en begon duidelijk mijn vingers naar zijn linkerkant te sturen, totdat ik in zijn nek een teek voelde. Op dat moment hield hij zich verder doodstil totdat ik ook nummer 2 had geplukt. Blijkbaar heeft hij door dat de kortstondige pijn van het verwijderen resulteert in het einde van de irritatie van de teek, en besloot hij te proberen mij zover te krijgen. Toch een leuke verrassing van het verder zo timide gevalletje.