SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Ten eerste schrijf ik mijn klaaglied om alles waar ik mee in de knoop zit even van me af te schrijven, ten tweede wil ik graag advies.
Ik loop inmiddels zes weken stage en ik loop tegen steeds meer problemen aan. Ik heb de afgelopen 3 weken geprobeerd om positief te blijven, door te zetten en groot te houden. toen ik vandaag thuis kwam van stage stortte ik volledig in tranen uit omdat ik het niet meer trok en ook niet langer tegenover mijn ouders kon doen alsof ik het nog leuk vond.
Voor de duidelijkheid, ik volg de studie HBO personeel en arbeid en zit in mijn derde jaar. Ik ben een echte gemotiveerde student die leergierig is en altijd alles op orde heeft waardoor ik ook al mijn studiepunten heb behaald. Ik heb hiervoor MBO gedaan waardoor ik ook wel wat werkervaring heb op kantoor. Ik keek erg uit naar mijn stage en was blij met de verworven stageplaats, had dan ook positieve verwachtingen.
De 1e week van mijn stage had ik het erg naar mijn zin en alles goed onder controle, de afdeling is gezellig en ik kan het goed met iedereen vinden. Er kwamen steeds meer werkzaamheden bij en dat vind ik natuurlijk normaal en een leuke uitdaging.
Ik merkte al snel dat mijn stagebegeleider het druk heeft en mijn vragen geïrriteerd beantwoord. Ik vond dit al opvallend aangezien ik als stagiaire nog niets weet en dingen moet vragen. Toch kreeg ik veel complimenten en leek het of ze blij met me waren. De 2e week had ik voor het eerst een gesprek met mijn stagebegeleider, waarbij zij niet eens aan me vroeg wat ik van mijn stage vond. Ik wilde in dit gesprek kenbaar maken dat ik niet toekwam aan mijn schoolopdrachten. Dit is iets wat ik moeilijk vind om aan te geven omdat ik dit normaal dus altijd goed in de hand heb, maar ik wilde me in dit geval open en zwak opstellen, ik ben er namelijk om iets te leren! Ik had die week al vaker gevraagd aan haar wanneer ik dit het beste kon doen en steeds werd er iets anders gezegd en ik kwam er niet aan toe. Zij vond echter dat er voldoende momenten waren geweest waaraan ik aan school had kunnen werken en dat ik anders best iets thuis kan doen. Ik heb tijdens mijn sollicitatie gevraagd of er de mogelijkheid was om mijn schoolopdrachten te doen en zij hebben dit bevestigd dus in dit geval wilde ik hierin voor mezelf opkomen. Daarnaast zei mijn stagebegeleider tijdens alle gesprekken tot nu toe dat ik het allemaal heel goed doe, voorbeelden heeft ze alleen niet en het enige wat ik krijg is kritiek. Mijn collega had tijdens het werk al gemerkt dat het me wat te veel werd en gaf aan dat ik ook moest laten blijken dat dit pas mijn 2e week was omdat zij dat al bijna waren vergeten.
Inmiddels 4 weken verder zijn er collega's op vakantie, is de afdeling onderbezet en loopt de werkdruk bij mij steeds verder op, krijgen ik en mijn andere collega ons werk niet af en zit ik er dus door heen. Alles wat ik doe, geef of maak levert kritiek op.
* Wanneer ik die kritiek meeneem en het de keer erna gedaan heb zoals gewenst, krijg ik geen compliment maar weer kritiek over toch weer anders had moeten doen.
* Mijn schoolopdrachten maak ik savonds thuis omdat ik er op mijn stage niet aan toe kom..
* De planning die ik maak is nooit goed volgens mijn stagebegeleider, ik moet alles op andere momenten doen en alles wat ik maak en doe is in eerste instantie niet goed.
*Mijn stagebegeleider geeft aan dat ik alles mag vragen maar reageert geïrriteerd als daadwerkelijk vragen stel
*Mijn stagebegeleider ziet dat ik het niet trek en gaat daar met me over in gesprek, maar als ik aangeef hoe dat komt dan vind zij dat het niet zo is en geeft ze dus duidelijk aan dat dit aan mij ligt, ze staat niet open voor mijn mening. Ze vergelijkt mij met haar vorige stagiaires en dit maakt mij natuurlijk alleen nog maar onzekerder.
Toen ik mijn pa het verhaal vertelde vond hij het klinken alsof mijn stagebegeleider zelf juist labiel is. Dit kan kloppen want ze zit in een lastige privésituatie en heeft het erg druk. Ik betrap haar ook op administratieve fouten waar ik haar niet mee durf te confronteren.
Ondertussen word ik alleen nog maar onzekerder en worden de problemen niet opgelost:
*Ik ben bang dat ik mijn stage niet haal en studievertraging oploop
*Zie er tegenop om naar stage toe te gaan
*Heb het idee dat ik niet wordt gewaardeerd en mijn begeleider helemaal geen tijd heeft voor een stagiaire
*Twijfel ik steeds meer aan mijn eigen kunnen en of ik wel de juiste stage heb gekozen.
*Ik heb het gevoel dat er van me wordt geprofiteerd en zij me zien als een medewerker en niet als een stagiaire die daar komt om wat te leren.
Ik wil echt nog wel even doorzetten maar alles komt gewoon veel te snel op mijn bordje en dat trek ik gewoon niet met daarbij alle kritiek. Daarnaast moet ik mijn stage voor volgende week vrijdag beëindigen als ik niet te veel vertraging wil oplopen, ik zal dan dus snel in actie moeten komen en contact moeten zoeken met mijn docent als dit is wat ik wil.
Wat vinden jullie, zijn er mensen met soortgelijke ervaringen en hoe kijken jullie hier dan tegenaan? Ik weet het echt niet meer en ik weet ook niet of het probleem dat er is nog opgelost kan worden..
Ik loop inmiddels zes weken stage en ik loop tegen steeds meer problemen aan. Ik heb de afgelopen 3 weken geprobeerd om positief te blijven, door te zetten en groot te houden. toen ik vandaag thuis kwam van stage stortte ik volledig in tranen uit omdat ik het niet meer trok en ook niet langer tegenover mijn ouders kon doen alsof ik het nog leuk vond.
Voor de duidelijkheid, ik volg de studie HBO personeel en arbeid en zit in mijn derde jaar. Ik ben een echte gemotiveerde student die leergierig is en altijd alles op orde heeft waardoor ik ook al mijn studiepunten heb behaald. Ik heb hiervoor MBO gedaan waardoor ik ook wel wat werkervaring heb op kantoor. Ik keek erg uit naar mijn stage en was blij met de verworven stageplaats, had dan ook positieve verwachtingen.
De 1e week van mijn stage had ik het erg naar mijn zin en alles goed onder controle, de afdeling is gezellig en ik kan het goed met iedereen vinden. Er kwamen steeds meer werkzaamheden bij en dat vind ik natuurlijk normaal en een leuke uitdaging.
Ik merkte al snel dat mijn stagebegeleider het druk heeft en mijn vragen geïrriteerd beantwoord. Ik vond dit al opvallend aangezien ik als stagiaire nog niets weet en dingen moet vragen. Toch kreeg ik veel complimenten en leek het of ze blij met me waren. De 2e week had ik voor het eerst een gesprek met mijn stagebegeleider, waarbij zij niet eens aan me vroeg wat ik van mijn stage vond. Ik wilde in dit gesprek kenbaar maken dat ik niet toekwam aan mijn schoolopdrachten. Dit is iets wat ik moeilijk vind om aan te geven omdat ik dit normaal dus altijd goed in de hand heb, maar ik wilde me in dit geval open en zwak opstellen, ik ben er namelijk om iets te leren! Ik had die week al vaker gevraagd aan haar wanneer ik dit het beste kon doen en steeds werd er iets anders gezegd en ik kwam er niet aan toe. Zij vond echter dat er voldoende momenten waren geweest waaraan ik aan school had kunnen werken en dat ik anders best iets thuis kan doen. Ik heb tijdens mijn sollicitatie gevraagd of er de mogelijkheid was om mijn schoolopdrachten te doen en zij hebben dit bevestigd dus in dit geval wilde ik hierin voor mezelf opkomen. Daarnaast zei mijn stagebegeleider tijdens alle gesprekken tot nu toe dat ik het allemaal heel goed doe, voorbeelden heeft ze alleen niet en het enige wat ik krijg is kritiek. Mijn collega had tijdens het werk al gemerkt dat het me wat te veel werd en gaf aan dat ik ook moest laten blijken dat dit pas mijn 2e week was omdat zij dat al bijna waren vergeten.
Inmiddels 4 weken verder zijn er collega's op vakantie, is de afdeling onderbezet en loopt de werkdruk bij mij steeds verder op, krijgen ik en mijn andere collega ons werk niet af en zit ik er dus door heen. Alles wat ik doe, geef of maak levert kritiek op.
* Wanneer ik die kritiek meeneem en het de keer erna gedaan heb zoals gewenst, krijg ik geen compliment maar weer kritiek over toch weer anders had moeten doen.
* Mijn schoolopdrachten maak ik savonds thuis omdat ik er op mijn stage niet aan toe kom..
* De planning die ik maak is nooit goed volgens mijn stagebegeleider, ik moet alles op andere momenten doen en alles wat ik maak en doe is in eerste instantie niet goed.
*Mijn stagebegeleider geeft aan dat ik alles mag vragen maar reageert geïrriteerd als daadwerkelijk vragen stel
*Mijn stagebegeleider ziet dat ik het niet trek en gaat daar met me over in gesprek, maar als ik aangeef hoe dat komt dan vind zij dat het niet zo is en geeft ze dus duidelijk aan dat dit aan mij ligt, ze staat niet open voor mijn mening. Ze vergelijkt mij met haar vorige stagiaires en dit maakt mij natuurlijk alleen nog maar onzekerder.
Toen ik mijn pa het verhaal vertelde vond hij het klinken alsof mijn stagebegeleider zelf juist labiel is. Dit kan kloppen want ze zit in een lastige privésituatie en heeft het erg druk. Ik betrap haar ook op administratieve fouten waar ik haar niet mee durf te confronteren.
Ondertussen word ik alleen nog maar onzekerder en worden de problemen niet opgelost:
*Ik ben bang dat ik mijn stage niet haal en studievertraging oploop
*Zie er tegenop om naar stage toe te gaan
*Heb het idee dat ik niet wordt gewaardeerd en mijn begeleider helemaal geen tijd heeft voor een stagiaire
*Twijfel ik steeds meer aan mijn eigen kunnen en of ik wel de juiste stage heb gekozen.
*Ik heb het gevoel dat er van me wordt geprofiteerd en zij me zien als een medewerker en niet als een stagiaire die daar komt om wat te leren.
Ik wil echt nog wel even doorzetten maar alles komt gewoon veel te snel op mijn bordje en dat trek ik gewoon niet met daarbij alle kritiek. Daarnaast moet ik mijn stage voor volgende week vrijdag beëindigen als ik niet te veel vertraging wil oplopen, ik zal dan dus snel in actie moeten komen en contact moeten zoeken met mijn docent als dit is wat ik wil.
Wat vinden jullie, zijn er mensen met soortgelijke ervaringen en hoe kijken jullie hier dan tegenaan? Ik weet het echt niet meer en ik weet ook niet of het probleem dat er is nog opgelost kan worden..
Gewoon stoppen joh. Aan alles blijkt wel dat er binnen korte termijn niks aan je situatie op je stageplaats kan worden veranderd.
Ik zou oppassen, dit zijn vaak scenarios waar je depressie uit kunt krijgen. Het klinkt namelijk alsof je geen weg eruit ziet.
Ten eerste: studievertraging is niet leuk, het kost je tijd en geld. Maar een stage van 6 maanden waar je ongelukkig van wordt is slecht voor je gezondheid. Extra tijd uitrekken voor je studie is helemaal niet zo erg en het is hooguit een half jaar. In de tijd dat je geen stage hebt kun je ook theoretische vakken volgen of buitenschoolse activiteiten voor je c.v.
Ten tweede: stop met je stage als je het gevoel krijgt dat je niks kan leren of het bedrijf niet bij je past. Een stage doe je niet alleen voor de studiepunten, maar ook voor jezelf en je ontwikkeling.
Hou wel eerst even een goed gesprek met je stagebegeleider waar je gewoon bot je gevoelens en problemen op tafel legt. Wilt ze niet met je meewerken aan een oplossing? Dan dien je gewoon een klacht in bij de manager boven haar.
Ten eerste: studievertraging is niet leuk, het kost je tijd en geld. Maar een stage van 6 maanden waar je ongelukkig van wordt is slecht voor je gezondheid. Extra tijd uitrekken voor je studie is helemaal niet zo erg en het is hooguit een half jaar. In de tijd dat je geen stage hebt kun je ook theoretische vakken volgen of buitenschoolse activiteiten voor je c.v.
Ten tweede: stop met je stage als je het gevoel krijgt dat je niks kan leren of het bedrijf niet bij je past. Een stage doe je niet alleen voor de studiepunten, maar ook voor jezelf en je ontwikkeling.
Hou wel eerst even een goed gesprek met je stagebegeleider waar je gewoon bot je gevoelens en problemen op tafel legt. Wilt ze niet met je meewerken aan een oplossing? Dan dien je gewoon een klacht in bij de manager boven haar.
Ik neem aan dat je ook een stagedocent hebt bij je opleiding? Heb je daar de situatie al mee besproken?
Dankjulliewel voor de reacties, nee ik heb de stagedocent nog niet ingelicht. Het is voor mij best een stap om toe te geven dat het niet goed gaat en daarom ook om dit kenbaar te maken bij mijn docent.
De docent is om jou te helpen. Zo lang jij je lippen stijf op elkaar houdt, dan kan hij niks voor je betekenen. Als jij aanvoelt dat het niet goed gaat, dan is het aan jou om met die docent contact op te nemen, en te vragen om dringend af te spreken. Tijdens dat gesprek kun je delen wat je op het hart ligt. Iedereen heeft mindere periodes. Je bent niet de enige. Dat is ook een kwaliteit: op de juiste momenten om hulp vragen. Soms kun je bepaalde dingen gewoon niet alleen aan.quote:Op woensdag 8 oktober 2014 21:08 schreef blijegup het volgende:
Dankjulliewel voor de reacties, nee ik heb de stagedocent nog niet ingelicht. Het is voor mij best een stap om toe te geven dat het niet goed gaat en daarom ook om dit kenbaar te maken bij mijn docent.
Dit.quote:
[..]
De docent is om jou te helpen. Zo lang jij je lippen stijf op elkaar houdt, dan kan hij niks voor je betekenen. Als jij aanvoelt dat het niet goed gaat, dan is het aan jou om met die docent contact op te nemen, en te vragen om dringend af te spreken. Tijdens dat gesprek kun je delen wat je op het hart ligt. Iedereen heeft mindere periodes. Je bent niet de enige. Dat is ook een kwaliteit: op de juiste momenten om hulp vragen. Soms kun je bepaalde dingen gewoon niet alleen aan.
optie 1 : voor jezelf opkomen, desnoods met haar manager/directeur even overleggen (wellicht het toewijzen van een andere begeleider binnen de organisatie)
optie 2: suck it up, iedereen haat stages
optie 2: suck it up, iedereen haat stages
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Succes met je stage, ik merk zelf op mijn eigen werk dat stagiaires steeds meer worden gezien als goedkope werknemers.
Is het rustig willen ze er niet aan, want dan hebben ze niets te doen. Tijdens de drukke periode krijgen ze een taak te doen, moeten ze het zelf opzetten en tijd voor een evaluatie of goede uitleg is er niet. Dus aangeven bij je docent.
Is het rustig willen ze er niet aan, want dan hebben ze niets te doen. Tijdens de drukke periode krijgen ze een taak te doen, moeten ze het zelf opzetten en tijd voor een evaluatie of goede uitleg is er niet. Dus aangeven bij je docent.
Hell To The Liars
Klinkt een beetje alsof je misbruikt wordt als goedkope arbeidskracht. Sowieso mag een stagiaire nooit dienen als opvang voor werk en dus echt overwerkt raken zou niet moeten kunnen.
Kom maar konijntje, doe maar wiebelen wiebelen...
Zo is het tegenwoordig voor veel mensen i.i.g. Ken zat verhalen van vrienden waarbij dit gewoon de realiteit is en was. Maar je mag blij zijn dat je een stage hebt want ze zijn dun bezaaid, en studievertraging zit ook niemand op te wachten.quote:
Klinkt een beetje alsof je misbruikt wordt als goedkope arbeidskracht. Sowieso mag een stagiaire nooit dienen als opvang voor werk en dus echt overwerkt raken zou niet moeten kunnen.
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Vandaag ben ik thuisgebleven omdat ik toch helemaal ben ingestort. Dit is niets voor mij aangezien ik niet makkelijk opgeef en het dus moeilijk vind om toe te geven dat het niet goed gaat. Ik heb mijn docent ingelicht van het feit dat ik thuis ben en hem een brief gemaild waarin ik vertel waar ik tegen aanloop. Iedereen thuis reageerde begripvol naar me toe, eveneens mijn docent die de brief nog moet lezen. Mijn stagebegeleider reageerde echter anders, weerlegde alle argumenten die ik had waarom het te veel voor me is waarvan zij dus vind dat het niet zo is. Eigenlijk, ontkent zij dat er een probleem is.
Ze vind dat ik te hoge eisen aan mezelf stel, waar het dus op neer komt is dat zij vind dat het aan mij ligt en uiteindelijk voel ik me nog steeds niet serieus genomen. Die eisen zou ik alleen nooit aan mezelf stellen als ik het gevoel had dat het me allemaal peanuts voor me is. Het lucht in ieder geval op dat ik het heb uitgesproken maar ik ben nog steeds wanhopig op zoek naar een oplossing.. wat en K*T situatie
Ze vind dat ik te hoge eisen aan mezelf stel, waar het dus op neer komt is dat zij vind dat het aan mij ligt en uiteindelijk voel ik me nog steeds niet serieus genomen. Die eisen zou ik alleen nooit aan mezelf stellen als ik het gevoel had dat het me allemaal peanuts voor me is. Het lucht in ieder geval op dat ik het heb uitgesproken maar ik ben nog steeds wanhopig op zoek naar een oplossing.. wat en K*T situatie
In het vakgebied waarin ik stageloop zijn de stages gelukkig niet dunbezaaid, het probleem is alleen dat ze op dit moment overal al stagiaires hebben omdat deze natuurlijk net als ik, net zijn begonnen.quote:
[..]
Zo is het tegenwoordig voor veel mensen i.i.g. Ken zat verhalen van vrienden waarbij dit gewoon de realiteit is en was. Maar je mag blij zijn dat je een stage hebt want ze zijn dun bezaaid, en studievertraging zit ook niemand op te wachten.
Vervelende situatie, sterkte komende tijd.
Ik denk dat je allereerst een goed gesprek met je docent moet hebben (niet enkel een brief, maar face-to-face) en dat je ook iets minder streng voor jezelf moet zijn. Je bent jong en zult nog veel fouten maken, so what(!). Ook al lastig, probeer t ook van je af te zetten.
Verder is t eventueel zoeken naar een nieuwe stageplek iets wat je wel lukt hoor, je loopt wat vertraging op, maar kom op, dat heeft elke student en staat juist echt niet slecht op je cv. Integendeel, veel studenten op het HBO en nog meer op t WO lopen vertraging op, is dat erg? Nee. Zelf ben ik nog aan t studeren en heb een baan gekregen (startersbaan als consultant, niemand die ooit in een sollicitatiegesprek ooit mijn studievertraging heeft opgemerkt (toch wel meer dan jaar
)).
Heeft ze niet een puntje daar? Uit je verhaal merk ik dat de werkdruk momenteel daar wat hoog is en dat je onzeker bent over je eigen prestaties (je bent verbaasd dat je geen complimenten krijgt). Ik denk dat het ook kwestie is van leren omgaan met deze zaken: omgaan met stress en omgaan met kritiek. Hiermee wil ik je problemen echt niet bagatiliseren, thuis blijven en instorten gebeurt echt niet zonder reden, dat is iets wat je zolang mogelijk uitstelt.quote:Op donderdag 9 oktober 2014 10:07 schreef blijegup het volgende:
Ze vind dat ik te hoge eisen aan mezelf stel, waar het dus op neer komt is dat zij vind dat het aan mij ligt en uiteindelijk voel ik me nog steeds niet serieus genomen. Die eisen zou ik alleen nooit aan mezelf stellen als ik het gevoel had dat het me allemaal peanuts voor me is. Het lucht in ieder geval op dat ik het heb uitgesproken maar ik ben nog steeds wanhopig op zoek naar een oplossing.. wat en K*T situatie
[..]
Ik denk dat je allereerst een goed gesprek met je docent moet hebben (niet enkel een brief, maar face-to-face) en dat je ook iets minder streng voor jezelf moet zijn. Je bent jong en zult nog veel fouten maken, so what(!). Ook al lastig, probeer t ook van je af te zetten.
Verder is t eventueel zoeken naar een nieuwe stageplek iets wat je wel lukt hoor, je loopt wat vertraging op, maar kom op, dat heeft elke student en staat juist echt niet slecht op je cv. Integendeel, veel studenten op het HBO en nog meer op t WO lopen vertraging op, is dat erg? Nee. Zelf ben ik nog aan t studeren en heb een baan gekregen (startersbaan als consultant, niemand die ooit in een sollicitatiegesprek ooit mijn studievertraging heeft opgemerkt (toch wel meer dan jaar
)).
Oke, mijn reactie zal wel niet erg gewaardeerd worden maar ik meen het en bedoel het goed. Waarom werk je niet gewoon wat harder en langer? Je collega's zijn weg dus zijn er meer taken - uitgelezen mogelijkheid om meer werk en verantwoordelijkheid naar je toe te trekken en te laten zien dat je dat aankan en tegelijkertijd daardoor extra veel van je stage te leren. Voor je opdrachten heb je ook best tijd, alleen blijkbaar niet voor vijf uur. Ik loop nu ook stage, 1 september tot 1 februari, en daarnaast moet ik ook vakken afronden. Heb er avonden bij gehad dat ik daardoor tot 9 a 10 uur nog bezig was en dan 's ochtends ook extra vroeg ging. Dat is op dat moment wel even kut, maar je bent er om te leren en in de weekenden heb je ook nog een boel vrije tijd.
Wel vervelend dat je werkgever je niet echt tijd lijkt te gunnen voor je opdrachten buiten het werk om, maar ook wel begrijpelijk. Dan zit er niets anders op dan niet moeilijk te doen en wat langer te blijven. Het is jouw verantwoordelijkheid om wat van die stage te maken, de werkgever faciliteert het alleen.
Ik zou echt heroverwegen hoe je er nu in staat, anders zullen dit compleet verloren maanden worden waarin je niets leert.
Verwacht ook niet dat je werkgever hier nu energie in gaat steken. Je bent nu alleen een probleem voor hen en aangezien je slechts een stagiair bent die er net rondloopt is dat geen probleem dat je werkgever zal gaan oplossen. Jij kan het oplossen en zo jezelf belonen door in deze - wellicht niet ideale - situatie alsnog een boel mee te nemen.
[ Bericht 13% gewijzigd door Kaas- op 11-10-2014 19:13:08 ]
Wel vervelend dat je werkgever je niet echt tijd lijkt te gunnen voor je opdrachten buiten het werk om, maar ook wel begrijpelijk. Dan zit er niets anders op dan niet moeilijk te doen en wat langer te blijven. Het is jouw verantwoordelijkheid om wat van die stage te maken, de werkgever faciliteert het alleen.
Ik zou echt heroverwegen hoe je er nu in staat, anders zullen dit compleet verloren maanden worden waarin je niets leert.
Verwacht ook niet dat je werkgever hier nu energie in gaat steken. Je bent nu alleen een probleem voor hen en aangezien je slechts een stagiair bent die er net rondloopt is dat geen probleem dat je werkgever zal gaan oplossen. Jij kan het oplossen en zo jezelf belonen door in deze - wellicht niet ideale - situatie alsnog een boel mee te nemen.
[ Bericht 13% gewijzigd door Kaas- op 11-10-2014 19:13:08 ]
Denk dat het voor veel studenten ook even wennen is hé. Beetje student heeft iets van 10/15 uur les, als je dan naar 40 uur per week gaat is het wel even aanpoten. En als TS daar nog een schepje bovenop moet doen, tja..quote:Op zaterdag 11 oktober 2014 19:08 schreef Kaas- het volgende:
Oke, mijn reactie zal wel niet erg gewaardeerd worden maar ik meen het en bedoel het goed. Waarom werk je niet gewoon wat harder en langer? Je collega's zijn weg dus zijn er meer taken - uitgelezen mogelijkheid om meer werk en verantwoordelijkheid naar je toe te trekken en te laten zien dat je dat aankan en tegelijkertijd daardoor extra veel van je stage te leren.
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Dat je even moet wennen mag geen reden zijn om maar thuis te blijven en jezelf als slachtoffer te zien.quote:
[..]
Denk dat het voor veel studenten ook even wennen is hé. Beetje student heeft iets van 10/15 uur les, als je dan naar 40 uur per week gaat is het wel even aanpoten. En als TS daar nog een schepje bovenop moet doen, tja..
Dat snap ik , maar ik kan me best verplaatsten in TS als die dat zo ervaart.quote:
[..]
Dat je even moet wennen mag geen reden zijn om maar thuis te blijven en jezelf als slachtoffer te zien.
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Als je na 4 week stage al overspannen bent weet je in ieder geval dat je niet geschikt bent om in de toekomst fulltime te gaan werken. Die kennis heb je vast op zak.quote:
[..]
Dat snap ik , maar ik kan me best verplaatsten in TS als die dat zo ervaart.
Het lijkt alsof ze nogal vergeten dat jij daar bent om te leren ipv meteen vol te kunnen werken. Ben je wel goed ingewerkt?
Ben benieuwd wat je school er verder van zegt want het is gewoon een schijtsituatie. Zij hebben dit soort situaties waarschijnlijk vaker meegemaakt. Nou kan het wel zijn dat er dan naar voren komt dat je voor jezelf op moet komen: benoem dat de werkdruk je echt te hoog is omdat je ook nog stageopdrachten hebt die je onder stagetijd moet kunnen doen, of om juist de knoop door te hakken om er weg te gaan. Dus bereid je daar ook maar op voor.
Ben benieuwd wat je school er verder van zegt want het is gewoon een schijtsituatie. Zij hebben dit soort situaties waarschijnlijk vaker meegemaakt. Nou kan het wel zijn dat er dan naar voren komt dat je voor jezelf op moet komen: benoem dat de werkdruk je echt te hoog is omdat je ook nog stageopdrachten hebt die je onder stagetijd moet kunnen doen, of om juist de knoop door te hakken om er weg te gaan. Dus bereid je daar ook maar op voor.
Misschien is het een beetje laat om op het bovenstaande te reageren, maar ik hoop anderen die tegen hetzelfde probleem aanlopen te helpen door nu te reageren. (Dit topic staat bovenaan bij de zoekresultaten van 'stageprobleem' in google..)
Dank voor alle reacties die bedoeld waren om me te steunen en mij geholpen hebben om de juiste beslissing te nemen..
Ik treed niet in detail over sommige cheesy reacties van mensen die enkel bedoeld waren om mij in de situatie waarin ik zat nog onzekerder te maken, maar het doet me een genoegen om jullie je ongelijk te kunnen geven..
Nadat ik de beslissing nam om weg te gaan bij mijn stagebedrijf heb ik gelukkig een nieuwe stageorganisatie kunnen vinden, waar ik mijn stage (van 40 uur per week) gewoon heb weten af te ronden met een 8,5 en zonder vertraging. Ik heb het 6 maanden lang heel goed naar me zin gehad en veel kansen gehad en benut om mezelf te ontwikkelen, waardoor ik nu nog steeds werk voor deze organisatie. Door deze goede ervaring is voor mij echt bevestigd dat mijn eerste stageorganisatie, maar met name de stagebegeleider, totaal niet deugde.. Ik was niet de eerste stagiair die het daar niet meer trok, tevens mogen er van onze opleiding geen stagiairs meer naartoe.
Zit jij in dezelfde situatie als ik zat, trek je het niet meer op je stage, wordt er niet naar je geluisterd en heb je het gevoel dat je wordt gebruikt als goedkope kracht? Kom dan alsjeblieft voor jezelf op en laat niet over je heen lopen, zelfs als dat betekent dat je moet stoppen. Probeer het eerst zelf op te lossen maar als dat niet lukt (bijv. omdat er niet wordt geluisterd), schakel dan z.s.m. hulp in vanuit je opleiding. Praat verder met familie en vrienden over wat er speelt, zij kennen jou het beste. Ik kan niet beloven dat het voor jou hetzelfde uitpakt als voor mij, maar ook de studievertraging was het me waard geweest.. Succes!!
Dank voor alle reacties die bedoeld waren om me te steunen en mij geholpen hebben om de juiste beslissing te nemen..
Ik treed niet in detail over sommige cheesy reacties van mensen die enkel bedoeld waren om mij in de situatie waarin ik zat nog onzekerder te maken, maar het doet me een genoegen om jullie je ongelijk te kunnen geven..
Nadat ik de beslissing nam om weg te gaan bij mijn stagebedrijf heb ik gelukkig een nieuwe stageorganisatie kunnen vinden, waar ik mijn stage (van 40 uur per week) gewoon heb weten af te ronden met een 8,5 en zonder vertraging. Ik heb het 6 maanden lang heel goed naar me zin gehad en veel kansen gehad en benut om mezelf te ontwikkelen, waardoor ik nu nog steeds werk voor deze organisatie. Door deze goede ervaring is voor mij echt bevestigd dat mijn eerste stageorganisatie, maar met name de stagebegeleider, totaal niet deugde.. Ik was niet de eerste stagiair die het daar niet meer trok, tevens mogen er van onze opleiding geen stagiairs meer naartoe.
Zit jij in dezelfde situatie als ik zat, trek je het niet meer op je stage, wordt er niet naar je geluisterd en heb je het gevoel dat je wordt gebruikt als goedkope kracht? Kom dan alsjeblieft voor jezelf op en laat niet over je heen lopen, zelfs als dat betekent dat je moet stoppen. Probeer het eerst zelf op te lossen maar als dat niet lukt (bijv. omdat er niet wordt geluisterd), schakel dan z.s.m. hulp in vanuit je opleiding. Praat verder met familie en vrienden over wat er speelt, zij kennen jou het beste. Ik kan niet beloven dat het voor jou hetzelfde uitpakt als voor mij, maar ook de studievertraging was het me waard geweest.. Succes!!
Zat in een soort gelijke situatie als jou.. Mbo 4, mijn 1ste jaar deed ik toen. Eerste 2 weken van mijn stage deed ik alleen maar scanwerk en thats it.. Scannen, scannen en alleen maar scannen... werd er helemaal gek van en had zelfs spijt gekregen van mijn studiekeus.quote:Op maandag 10 augustus 2015 23:52 schreef blijegup het volgende:
n lang heel goed naar me zin gehad en veel kansen gehad en benut om mezelf te ontwikkelen, waardoor ik nu nog steeds werk voor deze organisatie. Door deze goede ervaring is voor mij echt bevestigd dat mijn eerste stageorganisatie, maar met name de stagebegeleider, totaal niet deugde.. Ik was niet de eerste stagiair die het daar niet meer trok, tevens mogen er van onze opleiding geen stagiairs meer naartoe.
Uiteindelijk richting mijn baas gegaan en gezegd dat dit nergens op slaat en ik hier helemaal niks leer (Met iest andere woorden... Nu ik hier aan terugdenk ben ik verbaasd dat hij me niet op staande voet heeft weggestuurd
). Dat was het keerpunt. Vanaf dat moment begeleide mijn baas me op mijn stage, kreeg verantwoordelijkheid, deed dingen die werknemers mochten doen en uiteindelijk kreeg ik zelfs een 32 uren contract tijdens mijn stageperiode omdat mijn baas vond dat ik veel te veel werk en verantwoordelijkheid had tijdens mijn stage en het zelfs beter deed dan sommige werknemers.
Ben nu naast mijn opleiding nog steeds in dienst daar. Ben zelfs stagebegeleider geworden
en krijg voor mijn leeftijd een prachtig salaris naast 5 dagen studie 
Zo kan het dus ook gaan
Ik ben geil
|
|
