quote:
Op zondag 28 september 2014 22:01 schreef Kingstown het volgende:[..]
Ik moest ook even graven, maar ik dacht dat er iets voorbij kwam als "vertouwen op je instinct is onbetrouwbaar" oid. Instinctief handelen wordt door ons verstand voor een groot deel beperkt in het dagelijkse leven. Het "Ik knijp in die kont, want dat lijkt me wel lekker-instinct" werkt niet helemaal. Belachelijk trouwens.
In (extreme) noodsituaties gelden uiteraard weer andere wetten.
Mijn intuïtie vertrouw ik altijd op, omdat het me meestal niet in de steek laat. Mijn verstand gebruik ik vooral om de situatie waar mijn intuïtie me heen gebracht heeft, dusdanig in te vullen dat het me brengt wat ik graag wil. Daar waar mijn intuïtie er naast zit, neem ik dan op de koop toe als een nuttige levensles.
Ja. Daar ging het iets op een zijspoor. Ik stelde het in een vraagvorm "Is altijd er op vertrouwen betrouwbaar?"
Eens, zonder decorum zouden er heel wat "billen geknepen" worden waar vaak ook nog eens een instinctief mepgedrag van de geknepen zijnde wordt opgewekt
Je laatste zinnen: Zo doe ik het ook. Maar, en daar kwam mijn vraag vandaan: Is de mens altijd in staat op zijn intuïtie te vertrouwen? Weet de mens wat intuïtie is of verwart hij het met een emotionele reactie? Daar zat ik wat mee te stoeien. Erg situatiegebonden ook denk ik..
Je moet het dus op zijn minst kunnen herkennen en onderscheiden van emotie en emotionele behoeftebevrediging. Het ligt dicht bij elkaar maar zijn echter twee verschillende dingen.
Ik hoop dat ik het goed verwoord heb..gedachten gaan soms te snel
...from the labyrinth beyond time and space, seeks her way out to a clearing