quote:Shirley Bassey - Never Never Never
Op vrijdag 4 oktober 2002 13:50 schreef Seborik het volgende:
In dit topic kun je plaatsen welk nummer je beluistert. Om het aantrekkelijk te maken voor anderen om te lezen en discussies te laten ontstaan, is het de bedoeling dat je bij elk nummer een korte review of toelichting zet over of bij het nummer of over de artiest.
Postopkrikken wordt niet gewaardeerd en beloond met een waarschuwing of erger.
Met dank aan the-O voor het helpen herinneren in het zangeressentoernooi. Inderdaad een geweldig nummer!
"I love you, hate you, love you, hate you
But I want you 'till the world stops turning
For whatever you do
I never never never want to be in love with anyone but you..."
Simpelweg omdat het de enige CD is die ik bij me heb hier... Fijn hard is het wel een goede manier om wakker te blijven, hoewel ik eigenlijk altijd wel lui kan doen
en hierna kappen en naar bed en doen alsof je dood bent
truste
Bij Nederlanders misschien beter bekend als 'Hartelijk Bedankt Voor Het Peper- en Zoutstel' in de versie van André van Duin. Een nummer geschreven door McCartney. Deze keer niet door Paul, maar door Mike. En het verhaal achter de plaat is als volgt:
Al sinds zijn jeugd was Mike McCartney een enthousiast amateurfotograaf. Hij maakte ook een aantal van de bekendste vroege foto's van The Beatles. Eind jaren 60 stuurde Paul (inmiddels wereldberoemd en woonachtig in London) zijn broer een nieuw fototoestel. Mike belde Paul om hem te bedanken, maar zoals sterren betaamt(?) werd er na het opnemen niets gezegd. Degene die opbelde moest als eerste wat zeggen, dus begon Mike maar te zingen:
"Thank you very much for the Nikon camera,
thank you very much, thank you very very very much..."
En zo was een nieuwe hit geboren. Naar verluidt de favoriete plaat van oud premier van Engeland, Harold Wilson. Waar 'the Aintree Iron', waar in het nummer voor bedankt wordt, voor staat schijnt nog steeds een mysterie te zijn, maar de geheimzinnigheid doet me vermoeden dat het iets dubbelzinnigs is.
[Dit bericht is gewijzigd door Jane op 27-10-2002 00:17]
Altijd leuk, zo'n verboden plaatje. En nog steeds mag het volgens mij niet op de Britse (BBC) radio gedraaid worden, al zou het onder Blair veranderd kunnen zijn...(?). Maar ja, pro-(Iers)republikeinse sentimenten zijn natuurlijk sowieso niet populair in Engeland.
Van de 3 singles die Paul McCartney met Wings uitbracht in de UK in 1972, werden er 2 verbannen van de radiostations. Deze en 'Hi Hi Hi', de laatste wegens verwijzingen naar/associatie met seks en drugs. De derde single was een versie van het kinderliedje 'Mary Had A Little Lamb' en daar kon men niets verderfelijks in vinden.
Na het consumeren van bier altijd weer leuk deze golden oldie tevoorschijn te halen, brengt nog altijd herinneringen aan schooldisco's boven
Lekkere pop/trip-hop, prachtige stem, aanstekelijk rifje in dit nummer... zeker niet m'n favo van hun, maar wel goed.
what the fuck was i trying to proof?
lekker rapnummer
Erg leuk nummer van de cd, ben gewoon in een HPH mood vandaag geloof ik... misschien nog wel het leukste album, dit.
Omdat ik die nummers en titels niet zo ken en wil kijken welke van hun nummers ik wil nomineren voor mijn top100. Dit is de cd met CD-Rom sectie waar je een hoop info over de band (met name natuurlijk Candia en Tony) kunt vinden. Alleen al daarom die 15 euro waard
Ik vind dit zo'n ontzettend mooi nummer. Niet alleen is de muziek geweldig, ook de tekst spreekt me bijzonder aan.
Een van m'n favoriete Nederlandstalige nummers.
Wat een geweldige artiest. o: Ik heb ze leren kennen door al die commotie in het tournament, en vind het echt heel leuk klinken.
De klassieker. Meesterlijk lied.
Een Spaanstalige versie van 'Crying'. A capella. Dit nummer komt uit de film 'Mulholland Drive'. Keihard aanzetten...en dan echt kippenvel...
Hun beste nummer? HEt komt in ieder geval er dicht bij vind ik... best goeie tekst, lekker ritme, gewoon even wat rondspringen hierop en je voelt je weer best goed.
12 november komt Alice weer naar Nederland (HMH). Ja, hij leeft nog steeds...echt waar.
Heb het al vaker gezegd, maar in de 80s was de muziek zooooveel beter dan nu. Het was ook allemaal een stuk overzichtelijker. Niet alle succesformules werden tot de laatste druppel uitgemolken zoals nu zo vaak. .
Een toch wel ondergewaardeerd Sabbath-album. De plaat gaat alle kanten op, er is genoeg experimenteerdrift en Ozzy was nog min of meer bij kennis. Lekkere plaat om in z'n geheel te beluisteren.
"Odorex of Odorono in de disco
Durex of anders gono in de disco"
Geweldige parodie op de discoscene van eind jaren 70/begin jaren 80. En het mooiste is natuurlijk die Ferry Maat-kloon van een DJ die er doorheen lult. "We gaan muziek makeennnn...!"
"Ook deze is weer onwijs, niet van deze wereld en GIGANTISCHHHH!"
"Joepdoei en de mazzellllll!"
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |