C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
25-11-2014
Hergebruik graven gevonden
Aan de ‘Zijderoute’, de handelsweg die Peking ooit verbond met het Romeinse Rijk, is een opmerkelijke begraafplaats gevonden. Hij is 1700 jaar oud en bestaat uit een aantal half begraven grafhuizen, gemaakt met bakstenen. Maar het opmerkelijkste is dat de graven steeds werden hergebruikt.
De begraafplaats ligt bij de plaats Kucha, in het huidige noordwesten van China. Deze plaats is altijd heel belangrijk geweest voor reizigers omdat het een oase is in een van de meest onherbergzame gebieden waar de route doorheen loopt. Vanwege de uitvoering en de inhoud van de grafkamers denken Chinese archeologen dat het graven van belangrijke mensen waren.
Maar onderzoek op de botten die er liggen, toont aan dat de graven werden hergebruikt. Er kwamen steeds nieuwe doden in de grafkamers te liggen, wellicht behoort iedere kamer tot een clan of een familie. Aangezien er geen geschreven aanwijzingen zijn gevonden, moet dat verder worden onderzocht.
De in totaal tien grafkamers worden sinds 2007 uitgegraven, maar nu is er een eerste publicatie in het Engels verschenen. In Journal Chinese Cultural Relics is te lezen hoe de graven waren voorzien van houten afbeeldingen van mythische dieren. Ieder dier stond voor een windrichting.
(faqt.nl)
Hergebruik graven gevonden
Aan de ‘Zijderoute’, de handelsweg die Peking ooit verbond met het Romeinse Rijk, is een opmerkelijke begraafplaats gevonden. Hij is 1700 jaar oud en bestaat uit een aantal half begraven grafhuizen, gemaakt met bakstenen. Maar het opmerkelijkste is dat de graven steeds werden hergebruikt.
De begraafplaats ligt bij de plaats Kucha, in het huidige noordwesten van China. Deze plaats is altijd heel belangrijk geweest voor reizigers omdat het een oase is in een van de meest onherbergzame gebieden waar de route doorheen loopt. Vanwege de uitvoering en de inhoud van de grafkamers denken Chinese archeologen dat het graven van belangrijke mensen waren.
Maar onderzoek op de botten die er liggen, toont aan dat de graven werden hergebruikt. Er kwamen steeds nieuwe doden in de grafkamers te liggen, wellicht behoort iedere kamer tot een clan of een familie. Aangezien er geen geschreven aanwijzingen zijn gevonden, moet dat verder worden onderzocht.
De in totaal tien grafkamers worden sinds 2007 uitgegraven, maar nu is er een eerste publicatie in het Engels verschenen. In Journal Chinese Cultural Relics is te lezen hoe de graven waren voorzien van houten afbeeldingen van mythische dieren. Ieder dier stond voor een windrichting.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-11-2014
DNA Napoleon verwerkt in horloges
Haarlokken Franse keizer in stukjes gesneden
De Zwitserse horlogemaker De Witt gaat uurwerken maken met daarin het DNA van de Franse keizer Napoleon Bonaparte. In de horloges worden delen van een haarlok van de keizer verwerkt, elk ter grootte van een halve millimeter.
Dat meldt de website Artdaily.com. Ook zal de beeltenis van Napoleon (1769-1821) de uurwerken sieren. Van het horloge worden 500 exemplaren gemaakt, die per stuk ongeveer 8000 euro zullen kosten.
Het haar is afkomstig van de recente veiling door de prinselijke familie van Monaco. De Witt gaf 29.600 euro uit aan voorwerpen waarin Napoleons lokken waren verwerkt. De eigenaar van dit bedrijf is Jean Jerome de Witt, zoon van prins Marie Clotilde Bonaparte, die een dochter was van prins Victor Napoleon en prinses Clementine van België.
(royalty-online.nl)
DNA Napoleon verwerkt in horloges
Haarlokken Franse keizer in stukjes gesneden
De Zwitserse horlogemaker De Witt gaat uurwerken maken met daarin het DNA van de Franse keizer Napoleon Bonaparte. In de horloges worden delen van een haarlok van de keizer verwerkt, elk ter grootte van een halve millimeter.
Dat meldt de website Artdaily.com. Ook zal de beeltenis van Napoleon (1769-1821) de uurwerken sieren. Van het horloge worden 500 exemplaren gemaakt, die per stuk ongeveer 8000 euro zullen kosten.
Het haar is afkomstig van de recente veiling door de prinselijke familie van Monaco. De Witt gaf 29.600 euro uit aan voorwerpen waarin Napoleons lokken waren verwerkt. De eigenaar van dit bedrijf is Jean Jerome de Witt, zoon van prins Marie Clotilde Bonaparte, die een dochter was van prins Victor Napoleon en prinses Clementine van België.
(royalty-online.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-12-2014
Computer voor Christus
De oudste computer ter wereld is ouder dan werd gedacht. Een eeuw om precies te zijn, waarmee het raadsel groter is geworden. Het Antikythera mechanisme is in 1901 gevonden in een scheepswrak voor de Griekse kust. Het ziet er uit als een soort machine, maar na onderzoek bleek het een mechanische computer te zijn, waarmee zonsverduisteringen en de stand van de sterren te voorspellen waren.
De maker moest rond 100 voor Christus hebben geleefd, was lange tijd de theorie. Anderen dachten dat alleen Archimedes (287-212 v. Chr.) een dergelijk ingewikkelde machine kon hebben gemaakt. Nieuw onderzoek door de universiteit van Quilmes (Argentinië) toont aan dat beide fout zijn. De machine is waarschijnlijk gemaakt rond 205 voor Christus.
Die nauwkeurige datering is mogelijk omdat de onderzoekers de uitkomsten van de computer hebben vergeleken met de zonsverduisteringen in het oude Babylonië. De oudste match dateert van 12 mei in 205 voor Christus. Daarna loopt de computer keurig synchroon met de rest van de gebeurtenissen aan het firmament.
Dat verklaart het bestaan van de machine overigens nog steeds niet. Het mechanisme is zo complex dat historici denken dat het zijn tijd minstens duizend jaar vooruit was. Niemand kan nog verklaren wie een dergelijke computer kon bouwen en waarom het ding op een Grieks schip terecht kwam.
Het onderzoek staat in het vakblad Archive for History of Exact Sciences.
(Scientias.nl)
Computer voor Christus
De oudste computer ter wereld is ouder dan werd gedacht. Een eeuw om precies te zijn, waarmee het raadsel groter is geworden. Het Antikythera mechanisme is in 1901 gevonden in een scheepswrak voor de Griekse kust. Het ziet er uit als een soort machine, maar na onderzoek bleek het een mechanische computer te zijn, waarmee zonsverduisteringen en de stand van de sterren te voorspellen waren.
De maker moest rond 100 voor Christus hebben geleefd, was lange tijd de theorie. Anderen dachten dat alleen Archimedes (287-212 v. Chr.) een dergelijk ingewikkelde machine kon hebben gemaakt. Nieuw onderzoek door de universiteit van Quilmes (Argentinië) toont aan dat beide fout zijn. De machine is waarschijnlijk gemaakt rond 205 voor Christus.
Die nauwkeurige datering is mogelijk omdat de onderzoekers de uitkomsten van de computer hebben vergeleken met de zonsverduisteringen in het oude Babylonië. De oudste match dateert van 12 mei in 205 voor Christus. Daarna loopt de computer keurig synchroon met de rest van de gebeurtenissen aan het firmament.
Dat verklaart het bestaan van de machine overigens nog steeds niet. Het mechanisme is zo complex dat historici denken dat het zijn tijd minstens duizend jaar vooruit was. Niemand kan nog verklaren wie een dergelijke computer kon bouwen en waarom het ding op een Grieks schip terecht kwam.
Het onderzoek staat in het vakblad Archive for History of Exact Sciences.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-12-2014
Enorm antiek waterbekken in Rome ontdekt
Bij de bouw van een nieuwe metrolijn in Rome is een enorm bassin uit de tijd van het Romeinse Rijk gevonden. Volgens archeologe Rossella Rea is het het grootste waterreservoir voor de landbouw, dat zo dicht bij het centrum van Rome ontdekt werd. Dat deelde het persagentschap Ansa woensdag mee.
Het bekken uit de eerste eeuw na Christus kon met een oppervlakte van 35 op 70 meter vier miljoen liter water bevatten. De plek werd in de wijk San Giovanni ontdekt. Daar wordt momenteel een deel van de derde metrolijn C in Rome aangelegd.
(HLN)
Enorm antiek waterbekken in Rome ontdekt
Bij de bouw van een nieuwe metrolijn in Rome is een enorm bassin uit de tijd van het Romeinse Rijk gevonden. Volgens archeologe Rossella Rea is het het grootste waterreservoir voor de landbouw, dat zo dicht bij het centrum van Rome ontdekt werd. Dat deelde het persagentschap Ansa woensdag mee.
Het bekken uit de eerste eeuw na Christus kon met een oppervlakte van 35 op 70 meter vier miljoen liter water bevatten. De plek werd in de wijk San Giovanni ontdekt. Daar wordt momenteel een deel van de derde metrolijn C in Rome aangelegd.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-12-2014
DNA van Richard III roept twijfels bloedlijn op
Beeld van Richard III © reuters.
De Universiteit van Leicester heeft op basis van DNA-onderzoek op het skelet van koning Richard III van Engeland (1452-1485) ontdekt dat er mogelijk geen directe bloedlijn is met de koninklijke familie.
© EPA.
Koning Richard III kwam om bij de Slag bij Bosworth in 1485. Hendrik VII uit het huis Tudor volgde Richard op. Het skelet van Richard III werd twee jaar geleden teruggevonden onder een parkeerplaats in Leicester. Daar stond ooit een klooster waar de koning begraven lag.
Wetenschappers hebben zijn DNA onderzocht om aan te tonen dat het daadwerkelijk gaat om het stoffelijk overschot van de Richard III. Omdat hij kinderloos was, keken wetenschappers naar de afstammelingen van Edward III, zijn betovergrootvader. Op basis van de vrouwelijke lijn in het DNA staat onomstotelijk vast dat het skelet van Richard III is. Volgens The Telegraph zijn de wetenschappers echter ook gestuit op iets opmerkelijks. De DNA-test zou namelijk aantonen dat de mannelijke lijn ergens in de geschiedenis is onderbroken, wat zou wijzen op een buitenechtelijke relatie.
Troon
Het is volgens de krant onmogelijk om vast te stellen wanneer de breuk in de bloedlijn is ontstaan. Hoogleraar Kevin Schurer legt in de krant uit: "In de eerste plaats moeten we voorkomen dat we hiermee suggereren dat koningin Elizabeth geen recht op de troon zou hebben. Er zijn negentien punten waar de bloedlijn kan zijn onderbroken. Statistisch gezien is de kans groot dat dit gebeurd is op een punt in de geschiedenis waar het niet van belang is. Er zijn ook punten in de keten aan te wijzen dat een breuk hypothetisch gezien wel de koninklijke familie raakt."
Wetenschappers zijn volgens de krant geïntrigeerd door de DNA-kwestie die erop duidt dat ergens tussen Edward III (1312- 1377) en zijn nakomelingen iemand onbewust onwettig was. Als het onwettige kind Edwards zoon Jan van Gent (John of Gaunt, 1340-1399) of diens zoon Hendrik IV (Henry IV (1366-1413) is, dan is de koninklijke bloedlijn gebroken.
Professor Shurer: "Jan van Gent was de vader van Hendrik IV, dus als Jan van Gent niet het kind van Edward III zou zijn, dan hadden Hendrik IV en zijn afstammelingen Hendrik V, Hendrik VI en indirect de Tudors geen recht op de troon. Antwoorden op vragen krijgen we niet zonder dode personen op te graven."
(HLN)
DNA van Richard III roept twijfels bloedlijn op
Beeld van Richard III © reuters.
De Universiteit van Leicester heeft op basis van DNA-onderzoek op het skelet van koning Richard III van Engeland (1452-1485) ontdekt dat er mogelijk geen directe bloedlijn is met de koninklijke familie.
© EPA.
Koning Richard III kwam om bij de Slag bij Bosworth in 1485. Hendrik VII uit het huis Tudor volgde Richard op. Het skelet van Richard III werd twee jaar geleden teruggevonden onder een parkeerplaats in Leicester. Daar stond ooit een klooster waar de koning begraven lag.
Wetenschappers hebben zijn DNA onderzocht om aan te tonen dat het daadwerkelijk gaat om het stoffelijk overschot van de Richard III. Omdat hij kinderloos was, keken wetenschappers naar de afstammelingen van Edward III, zijn betovergrootvader. Op basis van de vrouwelijke lijn in het DNA staat onomstotelijk vast dat het skelet van Richard III is. Volgens The Telegraph zijn de wetenschappers echter ook gestuit op iets opmerkelijks. De DNA-test zou namelijk aantonen dat de mannelijke lijn ergens in de geschiedenis is onderbroken, wat zou wijzen op een buitenechtelijke relatie.
Troon
Het is volgens de krant onmogelijk om vast te stellen wanneer de breuk in de bloedlijn is ontstaan. Hoogleraar Kevin Schurer legt in de krant uit: "In de eerste plaats moeten we voorkomen dat we hiermee suggereren dat koningin Elizabeth geen recht op de troon zou hebben. Er zijn negentien punten waar de bloedlijn kan zijn onderbroken. Statistisch gezien is de kans groot dat dit gebeurd is op een punt in de geschiedenis waar het niet van belang is. Er zijn ook punten in de keten aan te wijzen dat een breuk hypothetisch gezien wel de koninklijke familie raakt."
Wetenschappers zijn volgens de krant geïntrigeerd door de DNA-kwestie die erop duidt dat ergens tussen Edward III (1312- 1377) en zijn nakomelingen iemand onbewust onwettig was. Als het onwettige kind Edwards zoon Jan van Gent (John of Gaunt, 1340-1399) of diens zoon Hendrik IV (Henry IV (1366-1413) is, dan is de koninklijke bloedlijn gebroken.
Professor Shurer: "Jan van Gent was de vader van Hendrik IV, dus als Jan van Gent niet het kind van Edward III zou zijn, dan hadden Hendrik IV en zijn afstammelingen Hendrik V, Hendrik VI en indirect de Tudors geen recht op de troon. Antwoorden op vragen krijgen we niet zonder dode personen op te graven."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-12-2014
Oudste gravering ooit ontdekt op half miljoen jaar oude schelp
Uitzonderlijke Spinozapremie leidt tot uitzonderlijk onderzoek
Onze voorouder Homo erectus op Java gebruikte al een half miljoen jaar geleden schelpen van zoetwatermosselen als materiaal voor werktuigen en als ondergrond voor een intrigerende gravering. Dat tonen Nederlandse onderzoekers aan in Nature van 4 december 2014. De vondsten bieden een nieuwe blik op de evolutie van menselijk gedrag. Dit onderzoeksresultaat is een mooi voorbeeld van interdisciplinair NWO-onderzoek: dateringsmethodieken uit de aardwetenschappen verschaffen inzicht in de geesteswetenschappen.
De fossiele Pseudodon schelp (DUB1006-fL) met de gravering gemaakt door Homo erectus op Trinil
De schelp is vanaf 4 december te bezichtigen in museum Naturalis in Leiden.
Homo sapiens niet langer de primeur
“Tot nu werd aangenomen dat het maken van dit soort graveringen voorbehouden was aan de moderne mens (Homo sapiens) in Afrika, vanaf zo’n 100.000 jaar geleden”, zegt hoofdauteur José Joordens, verbonden aan de Faculteit Archeologie van de Universiteit Leiden.
Schelpencollectie van Eugène Dubois
Een team van 21 onderzoekers onderzocht honderden fossiele schelpen die afkomstig zijn van de Homo erectus vindplaats Trinil op het Indonesische eiland Java. De schelpen behoren tot de Dubois Collectie die al sinds het eind van de 19e eeuw onderdeel is van Naturalis Biodiversity Center in Leiden. De schelpen zijn destijds opgegraven door de Limburgse arts en onderzoeker Eugène Dubois, de ontdekker van “Pithecanthropus erectus” - die we nu kennen als Homo erectus.
De fossiele schelp met de gravering gemaakt door Homo erectus op Trinil - detail (beeld: Wim Lustenhouwer, Vrije Universiteit Amsterdam
Zeer verrassend is de ontdekking van een gegraveerd geometrisch patroon op een van de schelpen. De gravering, die alleen bij strijklicht zichtbaar is, is aantoonbaar ouder dan de tijdens fossilisatie veroorzaakte verweringsprocessen op de schelp. Het onderzoek sloot uit dat het patroon door dieren of door natuurlijke verweringsprocessen is veroorzaakt en toonde aan dat het ‘zigzagpatroon’ het werk was van Homo erectus. Door toepassing van twee dateringsmethoden stelden onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam en Wageningen University vast dat de schelpen minimaal 430.000 en maximaal 540.000 jaar oud zijn. Dat maakt de gravering op zijn minst vier keer ouder dan de tot nu toe bekende oudste graveringen, die in Afrika zijn gevonden.
Functie of betekenis gravering?
“Het is fantastisch dat deze gegraveerde schelp na meer dan honderd jaar in een museumcollectie eindelijk ontdekt is. Ik kan me voorstellen dat mensen zich afvragen: is dit nu een voorloper van ‘kunst’?” zegt Wil Roebroeks, hoogleraar Oude Steentijd aan de Universiteit Leiden. Hij kon dit langdurige onderzoek financieren met zijn NWO-Spinozapremie. “Wat de functie of betekenis was van de gravering is echter op dit moment nog een raadsel.”
Vroege mensachtige mosselman
Uit dit onderzoek blijkt ook dat deze vroege mensachtigen de grote zoetwatermosselen heel slim openmaakten: ze boorden een gat met een scherpe haaientand, precies op de aanhechtingsplaats van de spier die de schelpkleppen gesloten houdt. Hiervan is een animatie gemaakt. “De nauwgezetheid waarmee deze vroege mensachtigen werkten duidt op een gedetailleerde kennis van de anatomie van de schelpdieren en een goede handvaardigheid”, aldus onderzoeker en expert in fossiele schelpen Frank Wesselingh van Naturalis. De schelpdieren werden gegeten en de resterende schelpen gebruikt als materiaal om werktuigen zoals messen mee te maken.
Mogelijk vervolgonderzoek
Deze vondst uit de historische Dubois collectie werpt onverwacht nieuw licht op de vaardigheden en gedrag van Homo erectus, en toont aan dat Azië een veelbelovend en relatief onontgonnen gebied is als het gaat om intrigerende artefacten.
Vanuit Nederland waren onder andere onderzoekers van de Universiteit Leiden, Naturalis Biodiversity Center, de Vrije Universiteit Amsterdam, de universiteiten van Wageningen en Delft en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed bij het onderzoek betrokken.
Betrokkenheid NWO
Het onderzoek is o.a. gefinancierd via de NWO-Spinozapremie van Wil Roebroeks, Rubicon (voor Tony Reimann van Wageningen University), het Open Programma van ALW (voor José Joordens van Universiteit Leiden) en het Open Technologieprogramma van STW (voor Christina Ankjærgaard van Wageningen University).
(nwo.nl)
Oudste gravering ooit ontdekt op half miljoen jaar oude schelp
Uitzonderlijke Spinozapremie leidt tot uitzonderlijk onderzoek
Onze voorouder Homo erectus op Java gebruikte al een half miljoen jaar geleden schelpen van zoetwatermosselen als materiaal voor werktuigen en als ondergrond voor een intrigerende gravering. Dat tonen Nederlandse onderzoekers aan in Nature van 4 december 2014. De vondsten bieden een nieuwe blik op de evolutie van menselijk gedrag. Dit onderzoeksresultaat is een mooi voorbeeld van interdisciplinair NWO-onderzoek: dateringsmethodieken uit de aardwetenschappen verschaffen inzicht in de geesteswetenschappen.
De fossiele Pseudodon schelp (DUB1006-fL) met de gravering gemaakt door Homo erectus op Trinil
De schelp is vanaf 4 december te bezichtigen in museum Naturalis in Leiden.
Homo sapiens niet langer de primeur
“Tot nu werd aangenomen dat het maken van dit soort graveringen voorbehouden was aan de moderne mens (Homo sapiens) in Afrika, vanaf zo’n 100.000 jaar geleden”, zegt hoofdauteur José Joordens, verbonden aan de Faculteit Archeologie van de Universiteit Leiden.
Schelpencollectie van Eugène Dubois
Een team van 21 onderzoekers onderzocht honderden fossiele schelpen die afkomstig zijn van de Homo erectus vindplaats Trinil op het Indonesische eiland Java. De schelpen behoren tot de Dubois Collectie die al sinds het eind van de 19e eeuw onderdeel is van Naturalis Biodiversity Center in Leiden. De schelpen zijn destijds opgegraven door de Limburgse arts en onderzoeker Eugène Dubois, de ontdekker van “Pithecanthropus erectus” - die we nu kennen als Homo erectus.
De fossiele schelp met de gravering gemaakt door Homo erectus op Trinil - detail (beeld: Wim Lustenhouwer, Vrije Universiteit Amsterdam
Zeer verrassend is de ontdekking van een gegraveerd geometrisch patroon op een van de schelpen. De gravering, die alleen bij strijklicht zichtbaar is, is aantoonbaar ouder dan de tijdens fossilisatie veroorzaakte verweringsprocessen op de schelp. Het onderzoek sloot uit dat het patroon door dieren of door natuurlijke verweringsprocessen is veroorzaakt en toonde aan dat het ‘zigzagpatroon’ het werk was van Homo erectus. Door toepassing van twee dateringsmethoden stelden onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam en Wageningen University vast dat de schelpen minimaal 430.000 en maximaal 540.000 jaar oud zijn. Dat maakt de gravering op zijn minst vier keer ouder dan de tot nu toe bekende oudste graveringen, die in Afrika zijn gevonden.
Functie of betekenis gravering?
“Het is fantastisch dat deze gegraveerde schelp na meer dan honderd jaar in een museumcollectie eindelijk ontdekt is. Ik kan me voorstellen dat mensen zich afvragen: is dit nu een voorloper van ‘kunst’?” zegt Wil Roebroeks, hoogleraar Oude Steentijd aan de Universiteit Leiden. Hij kon dit langdurige onderzoek financieren met zijn NWO-Spinozapremie. “Wat de functie of betekenis was van de gravering is echter op dit moment nog een raadsel.”
Vroege mensachtige mosselman
Uit dit onderzoek blijkt ook dat deze vroege mensachtigen de grote zoetwatermosselen heel slim openmaakten: ze boorden een gat met een scherpe haaientand, precies op de aanhechtingsplaats van de spier die de schelpkleppen gesloten houdt. Hiervan is een animatie gemaakt. “De nauwgezetheid waarmee deze vroege mensachtigen werkten duidt op een gedetailleerde kennis van de anatomie van de schelpdieren en een goede handvaardigheid”, aldus onderzoeker en expert in fossiele schelpen Frank Wesselingh van Naturalis. De schelpdieren werden gegeten en de resterende schelpen gebruikt als materiaal om werktuigen zoals messen mee te maken.
Mogelijk vervolgonderzoek
Deze vondst uit de historische Dubois collectie werpt onverwacht nieuw licht op de vaardigheden en gedrag van Homo erectus, en toont aan dat Azië een veelbelovend en relatief onontgonnen gebied is als het gaat om intrigerende artefacten.
Vanuit Nederland waren onder andere onderzoekers van de Universiteit Leiden, Naturalis Biodiversity Center, de Vrije Universiteit Amsterdam, de universiteiten van Wageningen en Delft en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed bij het onderzoek betrokken.
Betrokkenheid NWO
Het onderzoek is o.a. gefinancierd via de NWO-Spinozapremie van Wil Roebroeks, Rubicon (voor Tony Reimann van Wageningen University), het Open Programma van ALW (voor José Joordens van Universiteit Leiden) en het Open Technologieprogramma van STW (voor Christina Ankjærgaard van Wageningen University).
(nwo.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-12-2014
Viking-vrouwen hielpen nieuwe gebieden te koloniseren
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 8 december 2014 om 16:24 uur
Nieuw onderzoek suggereert dat de Vikingen hun vrouwen tijdens hun kolonisatietochten meenamen en dat die vrouwen dus ook nauw betrokken waren bij het koloniseren van nieuwe gebieden. Wetenschappers trekken die conclusie op basis van DNA.
Wie denkt aan Vikingen denkt wellicht aan bebaarde wildebrassen die zich alles toe-eigenden wat ze tegenkwamen en aanstond. Maar misschien moeten we dat beeld een beetje herzien. Dat de Vikingen geen lieverdjes waren, staat als een paal boven water. Maar ze hadden ook een andere kant: die van de familieman. Nieuw onderzoek suggereert namelijk dat sommige Vikingen hun vrouwen meenamen wanneer ze nieuwe gebieden gingen koloniseren. Sterker nog: het onderzoek wijst erop dat de vrouwen hun steentje bijdroegen aan dat kolonisatieproces.
OVER MITOCHONDRIAAL DNA
Mitochondriaal DNA is DNA dat zich in de mitochondriën, oftewel de energiecentrales van cellen, bevindt. Het mitochondriaal DNA ontvangt een mens van zijn moeder en kan dus een goed beeld geven van de maternale geslachtslijn.
DNA
Dat schrijven Noorse onderzoekers in het blad Philosophical Transactions of the Royal Society B. Ze baseren hun conclusie op DNA. De onderzoekers verzamelden mitochondriaal DNA van Vikingen die aan het einde van de IJzertijd leefden en vergeleken dit met het mitochondriaal DNA van IJslanders uit diezelfde tijd en mitochondriaal DNA van Noren, Zweden, Schotten (met name van de dichtbij Scandinavië gelegen Shetland- en Orkney-eilanden), Engelsen, Duitsers en Fransen.
De resultaten
Uit het onderzoek blijkt dat het mitochondriaal DNA van de oude Noren en IJslanders veel overeenkomsten vertoont met dat van Zweden, Engelsmannen en Schotten. Het mitochondriaal DNA van de oude IJslanders bleek bovendien met name overeenkomsten te vertonen met dat van mensen die op de Orkney- en Shetlandeilanden wonen.
Het verandert onze kijk op de Vikingen, zo stellen de onderzoekers. Wie denkt aan Vikingen, denkt aan rovende wildebrassen. En die waren er ook zeker bij. Ze veroverden nieuwe gebieden en deden dat hardhandig. Maar dat is natuurlijk niet het hele verhaal. Die veroverde gebieden moesten vervolgens geëxploiteerd worden. Er waren mensen nodig die in die nieuwe gebieden gingen wonen, landbouwbedrijfjes opzetten en het handelsnetwerk uitbreidden. En daarin was klaarblijkelijk ook een taak voor de vrouwen weggelegd. “Onze analyse wijst erop dat Noorse vrouwen een belangrijke rol speelden in de overzeese expansie en vestiging van de Vikingen en dat vrouwen van de Orkney- en Shetlandeilanden bijdroegen aan de kolonisatie van IJsland,” zo schrijven de onderzoekers.
(Scientias.nl)
Viking-vrouwen hielpen nieuwe gebieden te koloniseren
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 8 december 2014 om 16:24 uur
Nieuw onderzoek suggereert dat de Vikingen hun vrouwen tijdens hun kolonisatietochten meenamen en dat die vrouwen dus ook nauw betrokken waren bij het koloniseren van nieuwe gebieden. Wetenschappers trekken die conclusie op basis van DNA.
Wie denkt aan Vikingen denkt wellicht aan bebaarde wildebrassen die zich alles toe-eigenden wat ze tegenkwamen en aanstond. Maar misschien moeten we dat beeld een beetje herzien. Dat de Vikingen geen lieverdjes waren, staat als een paal boven water. Maar ze hadden ook een andere kant: die van de familieman. Nieuw onderzoek suggereert namelijk dat sommige Vikingen hun vrouwen meenamen wanneer ze nieuwe gebieden gingen koloniseren. Sterker nog: het onderzoek wijst erop dat de vrouwen hun steentje bijdroegen aan dat kolonisatieproces.
OVER MITOCHONDRIAAL DNA
Mitochondriaal DNA is DNA dat zich in de mitochondriën, oftewel de energiecentrales van cellen, bevindt. Het mitochondriaal DNA ontvangt een mens van zijn moeder en kan dus een goed beeld geven van de maternale geslachtslijn.
DNA
Dat schrijven Noorse onderzoekers in het blad Philosophical Transactions of the Royal Society B. Ze baseren hun conclusie op DNA. De onderzoekers verzamelden mitochondriaal DNA van Vikingen die aan het einde van de IJzertijd leefden en vergeleken dit met het mitochondriaal DNA van IJslanders uit diezelfde tijd en mitochondriaal DNA van Noren, Zweden, Schotten (met name van de dichtbij Scandinavië gelegen Shetland- en Orkney-eilanden), Engelsen, Duitsers en Fransen.
De resultaten
Uit het onderzoek blijkt dat het mitochondriaal DNA van de oude Noren en IJslanders veel overeenkomsten vertoont met dat van Zweden, Engelsmannen en Schotten. Het mitochondriaal DNA van de oude IJslanders bleek bovendien met name overeenkomsten te vertonen met dat van mensen die op de Orkney- en Shetlandeilanden wonen.
Het verandert onze kijk op de Vikingen, zo stellen de onderzoekers. Wie denkt aan Vikingen, denkt aan rovende wildebrassen. En die waren er ook zeker bij. Ze veroverden nieuwe gebieden en deden dat hardhandig. Maar dat is natuurlijk niet het hele verhaal. Die veroverde gebieden moesten vervolgens geëxploiteerd worden. Er waren mensen nodig die in die nieuwe gebieden gingen wonen, landbouwbedrijfjes opzetten en het handelsnetwerk uitbreidden. En daarin was klaarblijkelijk ook een taak voor de vrouwen weggelegd. “Onze analyse wijst erop dat Noorse vrouwen een belangrijke rol speelden in de overzeese expansie en vestiging van de Vikingen en dat vrouwen van de Orkney- en Shetlandeilanden bijdroegen aan de kolonisatie van IJsland,” zo schrijven de onderzoekers.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-12-2014
Nederlanders ontdekken papierresten in Chinese mummie
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 9 december 2014 om 10:11 uur
Artsen in het Meander Medisch Centrum hebben onlangs hun oudste patiënt ooit onderzocht: een bijna duizend jaar oude Chinese mummie onderging in het centrum inwendig onderzoek en gaf een spectaculair geheim prijs.
Het moet even wennen zijn geweest voor maag-darm-leverarts Reinoud Vermeijden en radioloog Ben Heggelman. In plaats van hun gewoonlijke patiënten kregen ze onlangs een bijna duizend jaar oude Chinese mummie op bezoek. De mummie moest inwendige onderzoeken ondergaan.
Boeddhistische meester
De oude mummie is afkomstig uit China en was al in Nederland: eerder dit jaar was de mummie te zien tijdens een tentoonstelling in het Drents Museum. Het gemummificeerde lichaam zit verborgen in een kostbaar reliek en behoort toe aan een boeddhistische meester. Het is de enige Chinees-boeddhistische mummie die in het westen beschikbaar is voor nader onderzoek.
De mummie wordt onderzocht. Afbeelding: Jan van Esch.
Ontdekking
Wetenschappers hoopten dat het Meander Medisch Centrum de geheimen van deze bijzondere mummie kon blootleggen. Met behulp van een speciale endoscoop werden monsters verzameld. Ook werden de buik- en borstholte onderzocht. En in die holtes deden de artsen een spectaculaire ontdekking. Op de plek waar eerder de organen hadden gezeten, werden nu papierresten met daarop oude Chinese schrifttekens ontdekt.
DNA
Verder werd een CT-scan gemaakt die onthult hoe de mummie er vanbinnen uitziet. Ook kan er op basis van botmateriaal nu DNA-onderzoek worden uitgevoerd.
De mummie heeft nadat deze zijn geheimen aan Nederlanders prijs moest geven ons landje alweer verlaten. De mummie is naar Hongarije gebracht waar deze de komende maanden zal worden tentoongesteld.
(scientias.nl)
Nederlanders ontdekken papierresten in Chinese mummie
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 9 december 2014 om 10:11 uur
Artsen in het Meander Medisch Centrum hebben onlangs hun oudste patiënt ooit onderzocht: een bijna duizend jaar oude Chinese mummie onderging in het centrum inwendig onderzoek en gaf een spectaculair geheim prijs.
Het moet even wennen zijn geweest voor maag-darm-leverarts Reinoud Vermeijden en radioloog Ben Heggelman. In plaats van hun gewoonlijke patiënten kregen ze onlangs een bijna duizend jaar oude Chinese mummie op bezoek. De mummie moest inwendige onderzoeken ondergaan.
Boeddhistische meester
De oude mummie is afkomstig uit China en was al in Nederland: eerder dit jaar was de mummie te zien tijdens een tentoonstelling in het Drents Museum. Het gemummificeerde lichaam zit verborgen in een kostbaar reliek en behoort toe aan een boeddhistische meester. Het is de enige Chinees-boeddhistische mummie die in het westen beschikbaar is voor nader onderzoek.
De mummie wordt onderzocht. Afbeelding: Jan van Esch.
Ontdekking
Wetenschappers hoopten dat het Meander Medisch Centrum de geheimen van deze bijzondere mummie kon blootleggen. Met behulp van een speciale endoscoop werden monsters verzameld. Ook werden de buik- en borstholte onderzocht. En in die holtes deden de artsen een spectaculaire ontdekking. Op de plek waar eerder de organen hadden gezeten, werden nu papierresten met daarop oude Chinese schrifttekens ontdekt.
DNA
Verder werd een CT-scan gemaakt die onthult hoe de mummie er vanbinnen uitziet. Ook kan er op basis van botmateriaal nu DNA-onderzoek worden uitgevoerd.
De mummie heeft nadat deze zijn geheimen aan Nederlanders prijs moest geven ons landje alweer verlaten. De mummie is naar Hongarije gebracht waar deze de komende maanden zal worden tentoongesteld.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Rijk stoot 31 monumenten af
Minister Blok wil af van een kasteelruïne in Noord-Brabant, praalgraven in Delft en een Zeeuwse kerk. Omdat ze geen functie hebben voor het Rijk, draagt hij ze over aan een nieuwe instantie, de Nationale Monumentenorganisatie (NMo).
"De panden en objecten moeten goed bewaard en beheerd worden, maar dat is geen taak voor de Rijksoverheid", schrijft Blok aan de Tweede Kamer. Hij wil dat de overheid zich vooral bezighoudt met praktische gebouwen als kazernes, gevangenissen en kantoren voor ambtenaren.
Praalgraf en vesting
Blok wil om te beginnen 31 monumenten afstoten. Op de lijst staan bijvoorbeeld de praalgraven van Maarten Tromp en Piet Hein in Delft, de vesting Naarden en Kasteel Radboud in Medemblik.
De monumenten zijn op verschillende manieren in handen van de overheid gekomen. Zo is de kasteelruïne van Strijen geconfisqueerd toen stadhouder Willem V vluchtte uit Nederland en erfde de staat het landhuis Trompenburgh bij Hilversum. De Sint-Baafskerk in Aardenburg kwam gedeeltelijk in handen van de Staat na een restauratie en Kasteel De Slangenburg werd na de Tweede Wereldoorlog afgepakt van de Duitse eigenaren.
Bruidsschat
De NMo krijgt van de overheid een 'bruidsschat' van 61 miljoen euro om het onderhoud van de monumenten over te nemen. Ook wordt er 2 miljoen meegegeven voor achterstallig onderhoud. Daarnaast moet de organisatie gaan werken met sponsoren en vrijwilligers.
Blok schrijft dat het beheer van de objecten nu zo'n 5 miljoen per jaar kost, maar volgens hem kan de NMo het veel efficiënter dan de overheid.
Wel merkt Blok op dat sommige objecten moeilijk zijn te exploiteren. Zo is het bijvoorbeeld onmogelijk de Naald in Apeldoorn te verhuren of er toegangsgeld voor te vragen.
Alle monumenten
Sint Baafskerk - Aardenburg
Abdijkerk - Aduard
Gedenknaald - Apeldoorn
Grafmonument Tromp - Delft
Grafmonument Piet Hein - Delft
Kasteel De Slangenburg - Doetinchem
Voormalige lichttoren - Goedereede
Slot De Assumburg - Heemskerk
Gedenknaald Manpad - Heemstede
Monument Graaf Adolf en park - Heiligerlee
Westfries museum - Hoorn
Kasteeltoren - IJsselstein
Gotisch huis - Kampen
Kapel met grafmonument van Lyere - Katwijk
Kasteel Radboud - Medemblik
Kronenburgertoren - Nijmegen
Ruïne van Strijen - Oosterhout
Ruïne Jacobaburcht - Oostvoorne
Stenen baak - Oostvoorne
Gedenknaald - Rijswijk
Trompenburgh - 's-Graveland
Ruïne van Brederode - Santpoort Zuid
Pandhof Sint Marie - Utrecht
Onze-Lieve-Vrouwekerk - Veere
Schotse huizen - Veere
Ruïne van Teylingen - Voorhout
Maarten van Rossumhuis - Zaltbommel
Sint-Lievensmonstertoren - Zierikzee
Sassenpoort - Zwolle
Vesting Naarden - Naarden
Spaanse Huis - Naarden
Bron: http://nos.nl/artikel/2009665-rijk-stoot-31-monumenten-af.html
Minister Blok wil af van een kasteelruïne in Noord-Brabant, praalgraven in Delft en een Zeeuwse kerk. Omdat ze geen functie hebben voor het Rijk, draagt hij ze over aan een nieuwe instantie, de Nationale Monumentenorganisatie (NMo).
"De panden en objecten moeten goed bewaard en beheerd worden, maar dat is geen taak voor de Rijksoverheid", schrijft Blok aan de Tweede Kamer. Hij wil dat de overheid zich vooral bezighoudt met praktische gebouwen als kazernes, gevangenissen en kantoren voor ambtenaren.
Praalgraf en vesting
Blok wil om te beginnen 31 monumenten afstoten. Op de lijst staan bijvoorbeeld de praalgraven van Maarten Tromp en Piet Hein in Delft, de vesting Naarden en Kasteel Radboud in Medemblik.
De monumenten zijn op verschillende manieren in handen van de overheid gekomen. Zo is de kasteelruïne van Strijen geconfisqueerd toen stadhouder Willem V vluchtte uit Nederland en erfde de staat het landhuis Trompenburgh bij Hilversum. De Sint-Baafskerk in Aardenburg kwam gedeeltelijk in handen van de Staat na een restauratie en Kasteel De Slangenburg werd na de Tweede Wereldoorlog afgepakt van de Duitse eigenaren.
Bruidsschat
De NMo krijgt van de overheid een 'bruidsschat' van 61 miljoen euro om het onderhoud van de monumenten over te nemen. Ook wordt er 2 miljoen meegegeven voor achterstallig onderhoud. Daarnaast moet de organisatie gaan werken met sponsoren en vrijwilligers.
Blok schrijft dat het beheer van de objecten nu zo'n 5 miljoen per jaar kost, maar volgens hem kan de NMo het veel efficiënter dan de overheid.
Wel merkt Blok op dat sommige objecten moeilijk zijn te exploiteren. Zo is het bijvoorbeeld onmogelijk de Naald in Apeldoorn te verhuren of er toegangsgeld voor te vragen.
Alle monumenten
Sint Baafskerk - Aardenburg
Abdijkerk - Aduard
Gedenknaald - Apeldoorn
Grafmonument Tromp - Delft
Grafmonument Piet Hein - Delft
Kasteel De Slangenburg - Doetinchem
Voormalige lichttoren - Goedereede
Slot De Assumburg - Heemskerk
Gedenknaald Manpad - Heemstede
Monument Graaf Adolf en park - Heiligerlee
Westfries museum - Hoorn
Kasteeltoren - IJsselstein
Gotisch huis - Kampen
Kapel met grafmonument van Lyere - Katwijk
Kasteel Radboud - Medemblik
Kronenburgertoren - Nijmegen
Ruïne van Strijen - Oosterhout
Ruïne Jacobaburcht - Oostvoorne
Stenen baak - Oostvoorne
Gedenknaald - Rijswijk
Trompenburgh - 's-Graveland
Ruïne van Brederode - Santpoort Zuid
Pandhof Sint Marie - Utrecht
Onze-Lieve-Vrouwekerk - Veere
Schotse huizen - Veere
Ruïne van Teylingen - Voorhout
Maarten van Rossumhuis - Zaltbommel
Sint-Lievensmonstertoren - Zierikzee
Sassenpoort - Zwolle
Vesting Naarden - Naarden
Spaanse Huis - Naarden
Bron: http://nos.nl/artikel/2009665-rijk-stoot-31-monumenten-af.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
NSB-nabestaanden willen dossiers
Kinderen en kleinkinderen van NSB’ers willen de privé-documenten uit de justitiedossiers over hun familieleden terug. Het gaat om foto’s, brieven en dagboeken van ‘foute’ Nederlanders die kort na de oorlog in beslag zijn genomen door de Nederlandse Staat.
Het zijn documenten van ongeveer een half miljoen Nederlanders die de overheid net na de oorlog in beslag heeft genomen.
Alleen inzien
De documenten liggen in het Nationaal Archief en worden in 2025 openbaar. Tot die tijd mogen de nabestaanden de stukken alleen inzien. Delen van dossiers meenemen of kopiëren is niet toegestaan.
De Stichting Werkgroep Herkenning zegt in Radio EenVandaag dat die situatie moet veranderen. De stichting heeft een verzoek ingediend bij het ministerie van Veiligheid en Justitie maar dat heeft nog niets opgeleverd.
Bron: http://nos.nl/artikel/201(...)willen-dossiers.html
Kinderen en kleinkinderen van NSB’ers willen de privé-documenten uit de justitiedossiers over hun familieleden terug. Het gaat om foto’s, brieven en dagboeken van ‘foute’ Nederlanders die kort na de oorlog in beslag zijn genomen door de Nederlandse Staat.
Het zijn documenten van ongeveer een half miljoen Nederlanders die de overheid net na de oorlog in beslag heeft genomen.
Alleen inzien
De documenten liggen in het Nationaal Archief en worden in 2025 openbaar. Tot die tijd mogen de nabestaanden de stukken alleen inzien. Delen van dossiers meenemen of kopiëren is niet toegestaan.
De Stichting Werkgroep Herkenning zegt in Radio EenVandaag dat die situatie moet veranderen. De stichting heeft een verzoek ingediend bij het ministerie van Veiligheid en Justitie maar dat heeft nog niets opgeleverd.
Bron: http://nos.nl/artikel/201(...)willen-dossiers.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
18-12-2014
1815 blijft ons bepalen
Otto von Bismarck
jaar geleden is het, maar alles wat wij ondergaan en wat wij zijn in Europa is in dat jaar 1815 geboren. Een nationale staat Nederland. Otto von Bismarck, die Duitsland maakte. De compromisvrede als ideaal van stabiliteit en een soort Europese Raad van regeringsleiders.
Napoleon was verslagen, eindelijk dan toch. De ‘Volkerenslag’ bij Leipzig in 1813 had zijn militair genie dan toch verzwolgen. Richard Wagner beweerde niet voor niets graag, dat hij op die dag geboren was in die stad. Mythomanen voelen zoiets immers aan.
Nu in januari 1815 zat de Empereur te nietsen op Elba, althans dat dacht men. Maar zo'n hongerige podiumartiest pur sang, een Tina Turner of Heintje Davids van de macht, die kun je niet van comebacks afhouden. Op 1 maart 1815 ontsnapte Napoleon met een bende gezworenen van zijn chique, zonnige asieleiland en landde aan de Cote d’Azur als de verlosser en wreker.
Oranje schrikt zich wezenloos
Het werd een nostalgische triomftocht door een jubelend Frankrijk vol wenende veteranen van hun glorieuze campagnes naar Austerlitz, Moskou, de Pyramiden en Marengo. De lokale elites keerden hun Bourbon-trouwe jasjes schielijk om en onthaalden Napoleon als de lang verbeide heerser en redder van La Grande Nation en van zijn eigen Grande Armée.
In Den Haag schrok Willem Frederik, erfenis van Oranje en ‘soeverein vorst’ zich wezenloos. Zouden de Belgen zich nu niet massaal bij de bewonderde, liberale Franse keizer aansluiten om van het saaie, zuinige, calvinistische, Ollandse bewind in oprichting toch nog verlost te worden? Zou zijn ‘voorlopig bewind’ hem ontglippen door de Corsicaanse geweldenaar?
Willem aarzelde, als zo vaak. Zijn politiek sluwere adviseurs als Van Hoogendorp en Falck – en zijn kroonprins Willem die in Brussel woonde – zetten hem onder druk. Hij moest zich “zonder tijd te verliezen tot koning uitroepen. Het zal de natie hier aansporen en een impuls geven. Men zal een Leider in u zien, en het gouvernement zal door de crisis meer vorm krijgen,” schreef de jonge prins zijn vader. Napoleon was al bij Lyon en duizenden soldaten voegden zich juichend achter zijn vaandels! Niet dralen, niet bang afwachten, kortom. Nu toeslaan of alles verliezen!
Victoire!
Het duurde een week voordat Willem zich liet ompraten tot daadkracht. Zij zus Louise schreef hij: “Men moet zijn voordeel uit het verraad van Frankrijk slaan, al is het onmogelijk om de gevolgen te calculeren. We moeten ons schrap zetten tegen het gevaar.” Op 16 maart riep hij zich in de Trêveszaal aan het Binnenhof uit tot Koning der Nederlanden. Amsterdam huldigde hem als Koning Willem I tijdens een rijtoer door de stad op 17 maart.
De Slag bij Waterloo leek psychologisch en geografisch perfect gekozen door Napoleon, even ten zuiden van Brussel, maar werd het einde voor de keizer. En het werd het begin van het heldenepos van kroonprins Willem, gewond geraakt bij een uiterst koene, volstrekt onverantwoorde aanval op de Franse linies.
“Victoire! Victoire! Mijn allerliefste ouders.. Ik ben gewond geraakt door een kogel die mijn linkerschouder heeft doorboord, maar veel stelt het niet voor,” pende hij in een ijlbriefje naar Den Haag. Vanaf dat moment in 1815 tot in het jaar 1940 was 18 juni, Waterloo-dag, de Nationale Feestdag, iets dat door velen inmiddels vergeten zal zijn. Nimmer zou de koninklijke vader zijn zoon diens populariteit als dappere soldaat bij de Belgen en het volk in het noorden van het nieuwe koninkrijk vergeven…. De opera over Willem I en Willem II moet nog geschreven worden, zoveel is duidelijk.
Een zijden sok
Nederland werd een koninkrijk en een nationale staat dankzij Napoleons laatste avontuur. Dat werd formeel beslecht in Wenen, waar de briljantste staatslieden de kaart en de evenwichten van Europa nieuw tekenden: Metternich, Von Humboldt, Castlereagh en de koning van hen allemaal, de oud-kardinaal en Napoleons voormalige topdiplomaat Charles-Maurice de Talleyrand, prins van Périgord, nu onderhandelaar voor de Bourbonmonarchie. De Empereur had hem ooit ‘een zijden sok gevuld met mest’ genoemd. Gelet op zijn vele intriges voor, namens, tegen en achter Napoleon om niet helemaal zonder grond.
Metternich en Castlereagh wensten met Talleyrand in het Weens Congres te verhinderen, dat Europa ooit weer door één macht zou worden gedomineerd. Zij wilden een ‘pentarchie’, een Europees compromis van de vijf grote staten die alleen samen vrede en stabiliteit konden borgen: Engeland, Oostenrijk, Rusland, Frankrijk en juniorpartner Pruisen.
Onderwijshervormer verliest
Onderwijshervormer Wilhelm von Humboldt poogde nog een soort Duits-nationale Bund te fabriceren waarin zijn Pruisen kon domineren – en probeerde zelfs nog Elzas-Lotharingen van het verslagen Frankrijk los te rukken – maar hij verloor dit machtsspel. Zijn koning Friedrich Wilhelm was namelijk te bang voor tsaar Alexander enerzijds en het liberale nationalisme anderzijds.
Het progressieve gedicht ‘Deutschland, Deutschland! Über Alles in der Welt!’ werd niet voor niets in Pruisen verboden en de dichtende professor ervan opgesloten op het eenzame eilandje Helgoland. Eén Duitsland was in die tijd een taboe en een linkse ketterij.
Een have kalkoen
De man die deze proto-EU-visie, dit 'pentarchisch compromis' zou opblazen, werd ook in 1815 geboren. Na het grote Frederik de Grote jaar, Richard Wagner jaar, Mauerfall jaar is 2015 een dubbel jaar: 200 jaar Bismarck en 25 jaar hereniging van Duitsland.
Otto Eduard Leopold von Bismarck werd geboren op 1 april, twee weken na de koninklijke rijtoer van Willem I door Amsterdam. De edelman uit de mark Brandenburg zou het lot van Europa in de 19e en 20e eeuw als niemand anders bepalen. Hij brak de stabiele orde van het Congres van Wenen open en na twee wereldoorlogen rond Bismarcks Reich heeft het pogen om dat evenwicht te herstellen ons de Europese Unie geschonken, die nu opnieuw moet beschouwen of haar stabiele orde kan overleven.
Bismarck was een politiek genie, een groot schrijver ook en een gourmand van allure. Hij kende als ‘innemer’ wellicht alleen een rivaal in Winston Churchill. “Hij at – zijn mes sneed zelf de plakken – een halve kalkoen op die hij wegspoelde met een kwart of een halve fles cognac, vermengd met twee of drie flessen Apollinaris.”
Het was “een genoeglijke avond”, die 22e februari 1875, schreef minister Robert Lucius von Ballhausen. Was er een staatsbanket bij de keizer dan legde Bismarck graag een bodempje met een flinke Elzasser Sauerkraut met Eisbein en worst. De liflafjes aan het hof werden hem in een te lange, trage reeks gangen geserveerd.
Hervormen tegen het parlement
De Brandenburgse landjonker had al jong carrière gemaakt als provocatief anti-liberaal en als diplomaat, die het nationaal gevoel van de Duitse progressieven vilein wist te bespotten en frustreren. Zijn kans kwam in 1862 toen koning Wilhelm van Pruisen een legerhervorming wilde doorzetten tegen het ‘linkse parlement’ in. Als nieuwe kanselier drukte Bismarck deze door, dekte de niet goedgekeurde begroting en de oorlogen met die nieuwe troepen uit spoorwegaandelen – hij leek wel een Nederlandse provinciebestuurder avant la lettre! – en overrompelde zijn opponenten door compromisloze radicaliteit en creativiteit.
Het hervormde Pruisische leger met zijn spoorweg-mobliteit versloeg tussen 1864 en 1870 de krijgsmachten van Denemarken, Oostenrijk-Hongarije en Frankrijk. Bismarck drukte toen de Duitse eenheid in een nieuw keizerrijk door zonder de Oostenrijkers, zodat Pruisen tweederde van het land en de bevolking kan uitmaken.
In nog geen tien jaar had de IJzeren Kanselier zijn liberale tegenstanders alles waar zij van droomden gegeven, maar strikt op zijn eigen voorwaarden: één Duitse natie, triomferend over erfvijanden Habsburg en Parijs. Kers op de taart was dat Bismarck links aftroefde met de introductie van algemeen kiesrecht voor de Reichstag, sociale wetgeving voor arbeiders en boeren als ziekenfondsen, ouderdomspensioen en een WAO. Zijn bijnaam ‘de witte revolutionair’ was niet onverdiend. Hij had de linkse ketterij verslagen door haar droom van één Duitsland en een sociaal keizerrijk waar te maken.
Niet simpel keizer te zijn
Heel zijn beleid en aanpak getuigden van een Machiavellistisch vernuft dat veel van zijn tijdgenoten nauwelijks konden bijbenen. Zijn genie en complexe, explosieve karakter deed de hoogbejaarde, eenvoudige officiersgeest uit de 18e eeuw, keizer Wilhelm I, verzuchten: “Het is lang niet simpel keizer te zijn onder Fürst von Bismarck.”
Eigenlijk was er slechts één politicus van zijn tijd die hij als zijn gelijke erkende in vernuft, eloquentie en successen: ‘der alte Jud’ Benjamin Disraeli, de romancier en Tory-politicus die van zijn bezoeken bij Bismarck in Berlijn fascinerende beschrijvingen gaf aan zijn vorstin, Queen Victoria. Deze had een ware horreur van de kanselier, die haar lievelingsdochter Victoria als echtgenote van kroonprins Friedrich het leven op vaak onbeschofte wijze zuur maakte.
De wreedheid van Bismarck, een enorme hypochonder, was legendarisch, maar ook zijn charme en soms grote trouw aan sommige mensen. Zo heeft hij uit geheime fondsen de fabuleuze bouwprojecten en excentrieke kunstplannen van de jonge Beierse koning Ludwig II en zijn idool Richard Wagner helpen financieren.
Die miljoenen schoof hij hem toe via zijn joodse vriend, de bankier Gershon von Bleichröder. Deze verhief hij ook nog in de adelstand en bezocht de ontvangsten bij hem thuis. Antisemitische kringen in Berlijn vonden dit een schandaal, Bismarck zelf vond zulke opvattingen kleinburgerlijke lachertjes.
De botten van één grenadier
Vaak vergeten is dat de nieuwe kanselier van het keizerrijk na 1871 een soort heruitgave van het beleid van Metternich en Talleyrand voerde. Het was een verfijnd gebalanceerde vredespolitiek die de grote staten en vorsten op hun tronen hield, de bloei en stabiliteit van de burgerij de ruimte gaf en de rebelse katholieken en socialisten eronder hield door repressie vermengd met sociale gunsten en het begin van massawelvaart en democratie. Bismarck hield niet van wilde avonturen die hij niet zelf was begonnen en waar hij niet zelf achter de knoppen zat.
Al die accessoires van 19e eeuwse imperia of faux-wereldrijken vond hij belachelijk. Grote vloten, koloniën, oorlogen in Afrika en Azië, hij stak er de draak mee. Ze kostten alleen maar geld en levens van soldaten, die hij liever klaar hield om opstandige Polen of socialisten kopjes kleiner te maken. De Kongo of Marokko beheersen, dat was toch echt “niet een van de botten van één Pommerse grenadier waard.”
Dankzij Bismarcks bewind ‘boomde’ de Duitse economie door de schaalvergroting in één ‘interne markt’ van het nieuwe keizerrijk. Industrie, technologie, wetenschap, massificatie, elektrificatie, media en globalisering kregen grote impulsen. Alleen de landbouwsector van zijn Junker-standgenoten raakt in depressie door de expansie van de USA als exportgigant na de Civil War van 1861-1865. Duitsland werd zo te groot, te expansief, te welvarend en ook ongedurig. Bismarcks wijs beleid werd de ondergang van zijn bouwwerk.
A new world
Een nieuwe generatie wilde expansie, ‘ein Platz unter der Sonne’, een ’Weltflotte’. De hystericus Wilhelm II, kleinzoon van Wilhelm I, volgde zijn grootvader in 1888 op. Negentig dagen nadat deze stierf en na de onmiddellijke dood daarna van de nieuwe keizer Friedrich aan keelkanker stond de volstrekt niet geprepareerde parvenu-kroonprins aan het hoofd van het keizerrijk. Binnen twee jaar werkte zijn ambitieuze omgeving de oude kanselier weg. Diens omzichtige diplomatie en oorlogsvermijding van na 1871 werden op de schroothoop gegooid.
Bismarck wraak op de nieuwe keizer was onstuitbaar. Onder het mom van pensioen en sereniteit werd hij een één-mans-oppositiepartij en liet zich op rondreizen per trein door heel Duitsland als levende legende bejubelen. Zijn memoires ‘Gedanken und Erinnerungen’ schreef hij in drie delen die ook vandaag de dag nog meeslepende lectuur zijn. Het derde deel verbood de censuur vanwege het boosaardige portret van keizer Wilhelm II, dat Bismarck daarin schetste. Schrijven kon hij als weinig anderen, net als zijn collega Disraeli en ook enkele latere staatslieden als Churchill en De Gaulle.
2015 vieren we de vreedzame hereniging van Duitsland in 1990 en de renaissance van Berlijn als hoofdstad van een cultureel vernieuwend, innovatief en op Europees evenwicht gericht machtscentrum. Dat is ook een erfenis van Otto von Bismarck.
‘Der alte Jud’ Disraeli roemde in 1871 Bismarcks prestatie bij de eenwording van Duitsland als keizerrijk in het House of Commons met de volgende woorden: “A greater political event than the French Revolution. Not a single principle in our foreign affairs up to six months ago any longer exists. There is not a diplomatic tradition that has not been swept away. You have a new world, new influences at work. The balance of power has been utterly destroyed.”
(scienceguide.nl)
1815 blijft ons bepalen
Otto von Bismarck
jaar geleden is het, maar alles wat wij ondergaan en wat wij zijn in Europa is in dat jaar 1815 geboren. Een nationale staat Nederland. Otto von Bismarck, die Duitsland maakte. De compromisvrede als ideaal van stabiliteit en een soort Europese Raad van regeringsleiders.
Napoleon was verslagen, eindelijk dan toch. De ‘Volkerenslag’ bij Leipzig in 1813 had zijn militair genie dan toch verzwolgen. Richard Wagner beweerde niet voor niets graag, dat hij op die dag geboren was in die stad. Mythomanen voelen zoiets immers aan.
Nu in januari 1815 zat de Empereur te nietsen op Elba, althans dat dacht men. Maar zo'n hongerige podiumartiest pur sang, een Tina Turner of Heintje Davids van de macht, die kun je niet van comebacks afhouden. Op 1 maart 1815 ontsnapte Napoleon met een bende gezworenen van zijn chique, zonnige asieleiland en landde aan de Cote d’Azur als de verlosser en wreker.
Oranje schrikt zich wezenloos
Het werd een nostalgische triomftocht door een jubelend Frankrijk vol wenende veteranen van hun glorieuze campagnes naar Austerlitz, Moskou, de Pyramiden en Marengo. De lokale elites keerden hun Bourbon-trouwe jasjes schielijk om en onthaalden Napoleon als de lang verbeide heerser en redder van La Grande Nation en van zijn eigen Grande Armée.
In Den Haag schrok Willem Frederik, erfenis van Oranje en ‘soeverein vorst’ zich wezenloos. Zouden de Belgen zich nu niet massaal bij de bewonderde, liberale Franse keizer aansluiten om van het saaie, zuinige, calvinistische, Ollandse bewind in oprichting toch nog verlost te worden? Zou zijn ‘voorlopig bewind’ hem ontglippen door de Corsicaanse geweldenaar?
Willem aarzelde, als zo vaak. Zijn politiek sluwere adviseurs als Van Hoogendorp en Falck – en zijn kroonprins Willem die in Brussel woonde – zetten hem onder druk. Hij moest zich “zonder tijd te verliezen tot koning uitroepen. Het zal de natie hier aansporen en een impuls geven. Men zal een Leider in u zien, en het gouvernement zal door de crisis meer vorm krijgen,” schreef de jonge prins zijn vader. Napoleon was al bij Lyon en duizenden soldaten voegden zich juichend achter zijn vaandels! Niet dralen, niet bang afwachten, kortom. Nu toeslaan of alles verliezen!
Victoire!
Het duurde een week voordat Willem zich liet ompraten tot daadkracht. Zij zus Louise schreef hij: “Men moet zijn voordeel uit het verraad van Frankrijk slaan, al is het onmogelijk om de gevolgen te calculeren. We moeten ons schrap zetten tegen het gevaar.” Op 16 maart riep hij zich in de Trêveszaal aan het Binnenhof uit tot Koning der Nederlanden. Amsterdam huldigde hem als Koning Willem I tijdens een rijtoer door de stad op 17 maart.
De Slag bij Waterloo leek psychologisch en geografisch perfect gekozen door Napoleon, even ten zuiden van Brussel, maar werd het einde voor de keizer. En het werd het begin van het heldenepos van kroonprins Willem, gewond geraakt bij een uiterst koene, volstrekt onverantwoorde aanval op de Franse linies.
“Victoire! Victoire! Mijn allerliefste ouders.. Ik ben gewond geraakt door een kogel die mijn linkerschouder heeft doorboord, maar veel stelt het niet voor,” pende hij in een ijlbriefje naar Den Haag. Vanaf dat moment in 1815 tot in het jaar 1940 was 18 juni, Waterloo-dag, de Nationale Feestdag, iets dat door velen inmiddels vergeten zal zijn. Nimmer zou de koninklijke vader zijn zoon diens populariteit als dappere soldaat bij de Belgen en het volk in het noorden van het nieuwe koninkrijk vergeven…. De opera over Willem I en Willem II moet nog geschreven worden, zoveel is duidelijk.
Een zijden sok
Nederland werd een koninkrijk en een nationale staat dankzij Napoleons laatste avontuur. Dat werd formeel beslecht in Wenen, waar de briljantste staatslieden de kaart en de evenwichten van Europa nieuw tekenden: Metternich, Von Humboldt, Castlereagh en de koning van hen allemaal, de oud-kardinaal en Napoleons voormalige topdiplomaat Charles-Maurice de Talleyrand, prins van Périgord, nu onderhandelaar voor de Bourbonmonarchie. De Empereur had hem ooit ‘een zijden sok gevuld met mest’ genoemd. Gelet op zijn vele intriges voor, namens, tegen en achter Napoleon om niet helemaal zonder grond.
Metternich en Castlereagh wensten met Talleyrand in het Weens Congres te verhinderen, dat Europa ooit weer door één macht zou worden gedomineerd. Zij wilden een ‘pentarchie’, een Europees compromis van de vijf grote staten die alleen samen vrede en stabiliteit konden borgen: Engeland, Oostenrijk, Rusland, Frankrijk en juniorpartner Pruisen.
Onderwijshervormer verliest
Onderwijshervormer Wilhelm von Humboldt poogde nog een soort Duits-nationale Bund te fabriceren waarin zijn Pruisen kon domineren – en probeerde zelfs nog Elzas-Lotharingen van het verslagen Frankrijk los te rukken – maar hij verloor dit machtsspel. Zijn koning Friedrich Wilhelm was namelijk te bang voor tsaar Alexander enerzijds en het liberale nationalisme anderzijds.
Het progressieve gedicht ‘Deutschland, Deutschland! Über Alles in der Welt!’ werd niet voor niets in Pruisen verboden en de dichtende professor ervan opgesloten op het eenzame eilandje Helgoland. Eén Duitsland was in die tijd een taboe en een linkse ketterij.
Een have kalkoen
De man die deze proto-EU-visie, dit 'pentarchisch compromis' zou opblazen, werd ook in 1815 geboren. Na het grote Frederik de Grote jaar, Richard Wagner jaar, Mauerfall jaar is 2015 een dubbel jaar: 200 jaar Bismarck en 25 jaar hereniging van Duitsland.
Otto Eduard Leopold von Bismarck werd geboren op 1 april, twee weken na de koninklijke rijtoer van Willem I door Amsterdam. De edelman uit de mark Brandenburg zou het lot van Europa in de 19e en 20e eeuw als niemand anders bepalen. Hij brak de stabiele orde van het Congres van Wenen open en na twee wereldoorlogen rond Bismarcks Reich heeft het pogen om dat evenwicht te herstellen ons de Europese Unie geschonken, die nu opnieuw moet beschouwen of haar stabiele orde kan overleven.
Bismarck was een politiek genie, een groot schrijver ook en een gourmand van allure. Hij kende als ‘innemer’ wellicht alleen een rivaal in Winston Churchill. “Hij at – zijn mes sneed zelf de plakken – een halve kalkoen op die hij wegspoelde met een kwart of een halve fles cognac, vermengd met twee of drie flessen Apollinaris.”
Het was “een genoeglijke avond”, die 22e februari 1875, schreef minister Robert Lucius von Ballhausen. Was er een staatsbanket bij de keizer dan legde Bismarck graag een bodempje met een flinke Elzasser Sauerkraut met Eisbein en worst. De liflafjes aan het hof werden hem in een te lange, trage reeks gangen geserveerd.
Hervormen tegen het parlement
De Brandenburgse landjonker had al jong carrière gemaakt als provocatief anti-liberaal en als diplomaat, die het nationaal gevoel van de Duitse progressieven vilein wist te bespotten en frustreren. Zijn kans kwam in 1862 toen koning Wilhelm van Pruisen een legerhervorming wilde doorzetten tegen het ‘linkse parlement’ in. Als nieuwe kanselier drukte Bismarck deze door, dekte de niet goedgekeurde begroting en de oorlogen met die nieuwe troepen uit spoorwegaandelen – hij leek wel een Nederlandse provinciebestuurder avant la lettre! – en overrompelde zijn opponenten door compromisloze radicaliteit en creativiteit.
Het hervormde Pruisische leger met zijn spoorweg-mobliteit versloeg tussen 1864 en 1870 de krijgsmachten van Denemarken, Oostenrijk-Hongarije en Frankrijk. Bismarck drukte toen de Duitse eenheid in een nieuw keizerrijk door zonder de Oostenrijkers, zodat Pruisen tweederde van het land en de bevolking kan uitmaken.
In nog geen tien jaar had de IJzeren Kanselier zijn liberale tegenstanders alles waar zij van droomden gegeven, maar strikt op zijn eigen voorwaarden: één Duitse natie, triomferend over erfvijanden Habsburg en Parijs. Kers op de taart was dat Bismarck links aftroefde met de introductie van algemeen kiesrecht voor de Reichstag, sociale wetgeving voor arbeiders en boeren als ziekenfondsen, ouderdomspensioen en een WAO. Zijn bijnaam ‘de witte revolutionair’ was niet onverdiend. Hij had de linkse ketterij verslagen door haar droom van één Duitsland en een sociaal keizerrijk waar te maken.
Niet simpel keizer te zijn
Heel zijn beleid en aanpak getuigden van een Machiavellistisch vernuft dat veel van zijn tijdgenoten nauwelijks konden bijbenen. Zijn genie en complexe, explosieve karakter deed de hoogbejaarde, eenvoudige officiersgeest uit de 18e eeuw, keizer Wilhelm I, verzuchten: “Het is lang niet simpel keizer te zijn onder Fürst von Bismarck.”
Eigenlijk was er slechts één politicus van zijn tijd die hij als zijn gelijke erkende in vernuft, eloquentie en successen: ‘der alte Jud’ Benjamin Disraeli, de romancier en Tory-politicus die van zijn bezoeken bij Bismarck in Berlijn fascinerende beschrijvingen gaf aan zijn vorstin, Queen Victoria. Deze had een ware horreur van de kanselier, die haar lievelingsdochter Victoria als echtgenote van kroonprins Friedrich het leven op vaak onbeschofte wijze zuur maakte.
De wreedheid van Bismarck, een enorme hypochonder, was legendarisch, maar ook zijn charme en soms grote trouw aan sommige mensen. Zo heeft hij uit geheime fondsen de fabuleuze bouwprojecten en excentrieke kunstplannen van de jonge Beierse koning Ludwig II en zijn idool Richard Wagner helpen financieren.
Die miljoenen schoof hij hem toe via zijn joodse vriend, de bankier Gershon von Bleichröder. Deze verhief hij ook nog in de adelstand en bezocht de ontvangsten bij hem thuis. Antisemitische kringen in Berlijn vonden dit een schandaal, Bismarck zelf vond zulke opvattingen kleinburgerlijke lachertjes.
De botten van één grenadier
Vaak vergeten is dat de nieuwe kanselier van het keizerrijk na 1871 een soort heruitgave van het beleid van Metternich en Talleyrand voerde. Het was een verfijnd gebalanceerde vredespolitiek die de grote staten en vorsten op hun tronen hield, de bloei en stabiliteit van de burgerij de ruimte gaf en de rebelse katholieken en socialisten eronder hield door repressie vermengd met sociale gunsten en het begin van massawelvaart en democratie. Bismarck hield niet van wilde avonturen die hij niet zelf was begonnen en waar hij niet zelf achter de knoppen zat.
Al die accessoires van 19e eeuwse imperia of faux-wereldrijken vond hij belachelijk. Grote vloten, koloniën, oorlogen in Afrika en Azië, hij stak er de draak mee. Ze kostten alleen maar geld en levens van soldaten, die hij liever klaar hield om opstandige Polen of socialisten kopjes kleiner te maken. De Kongo of Marokko beheersen, dat was toch echt “niet een van de botten van één Pommerse grenadier waard.”
Dankzij Bismarcks bewind ‘boomde’ de Duitse economie door de schaalvergroting in één ‘interne markt’ van het nieuwe keizerrijk. Industrie, technologie, wetenschap, massificatie, elektrificatie, media en globalisering kregen grote impulsen. Alleen de landbouwsector van zijn Junker-standgenoten raakt in depressie door de expansie van de USA als exportgigant na de Civil War van 1861-1865. Duitsland werd zo te groot, te expansief, te welvarend en ook ongedurig. Bismarcks wijs beleid werd de ondergang van zijn bouwwerk.
A new world
Een nieuwe generatie wilde expansie, ‘ein Platz unter der Sonne’, een ’Weltflotte’. De hystericus Wilhelm II, kleinzoon van Wilhelm I, volgde zijn grootvader in 1888 op. Negentig dagen nadat deze stierf en na de onmiddellijke dood daarna van de nieuwe keizer Friedrich aan keelkanker stond de volstrekt niet geprepareerde parvenu-kroonprins aan het hoofd van het keizerrijk. Binnen twee jaar werkte zijn ambitieuze omgeving de oude kanselier weg. Diens omzichtige diplomatie en oorlogsvermijding van na 1871 werden op de schroothoop gegooid.
Bismarck wraak op de nieuwe keizer was onstuitbaar. Onder het mom van pensioen en sereniteit werd hij een één-mans-oppositiepartij en liet zich op rondreizen per trein door heel Duitsland als levende legende bejubelen. Zijn memoires ‘Gedanken und Erinnerungen’ schreef hij in drie delen die ook vandaag de dag nog meeslepende lectuur zijn. Het derde deel verbood de censuur vanwege het boosaardige portret van keizer Wilhelm II, dat Bismarck daarin schetste. Schrijven kon hij als weinig anderen, net als zijn collega Disraeli en ook enkele latere staatslieden als Churchill en De Gaulle.
2015 vieren we de vreedzame hereniging van Duitsland in 1990 en de renaissance van Berlijn als hoofdstad van een cultureel vernieuwend, innovatief en op Europees evenwicht gericht machtscentrum. Dat is ook een erfenis van Otto von Bismarck.
‘Der alte Jud’ Disraeli roemde in 1871 Bismarcks prestatie bij de eenwording van Duitsland als keizerrijk in het House of Commons met de volgende woorden: “A greater political event than the French Revolution. Not a single principle in our foreign affairs up to six months ago any longer exists. There is not a diplomatic tradition that has not been swept away. You have a new world, new influences at work. The balance of power has been utterly destroyed.”
(scienceguide.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-12-2014
Ondergronds labo ontdekt waar nazi's aan atoombom werkten
Het ondergrondse complex wordt het grootste geheime wapenlabo van het Derde Rijk genoemd. © History Channel.
In Oostenrijk is een ondergronds labyrint ontdekt waar dwangarbeiders aan revolutionair wapentuig werkten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkten de nazi's er blijkbaar aan een geheim nucleair wapenprogramma.
Vermoed wordt dat honderdduizenden gevangenen uit concentratiekampen de dood vonden in de tunnels
Het labo van ruim 300.000 vierkante meter in de buurt van het stadje Sankt Georgen an der Gusen wordt de grootste geheime wapenfaciliteit van het Derde Rijk genoemd.
Het nazilabo werd ontdekt door documentairemaker Andreas Sulzer. Met radartechnologie ontdekte die de tunnels, die waren afgedekt met granieten platen. Vermoed wordt dat honderdduizenden gevangenen uit concentratiekampen de dood vonden in de tunnels, die sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog niet meer werden betreden.
(HLN)
Ondergronds labo ontdekt waar nazi's aan atoombom werkten
Het ondergrondse complex wordt het grootste geheime wapenlabo van het Derde Rijk genoemd. © History Channel.
In Oostenrijk is een ondergronds labyrint ontdekt waar dwangarbeiders aan revolutionair wapentuig werkten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkten de nazi's er blijkbaar aan een geheim nucleair wapenprogramma.
Vermoed wordt dat honderdduizenden gevangenen uit concentratiekampen de dood vonden in de tunnels
Het labo van ruim 300.000 vierkante meter in de buurt van het stadje Sankt Georgen an der Gusen wordt de grootste geheime wapenfaciliteit van het Derde Rijk genoemd.
Het nazilabo werd ontdekt door documentairemaker Andreas Sulzer. Met radartechnologie ontdekte die de tunnels, die waren afgedekt met granieten platen. Vermoed wordt dat honderdduizenden gevangenen uit concentratiekampen de dood vonden in de tunnels, die sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog niet meer werden betreden.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-01-2015
Graftombe van onbekende Egyptische koningin ontdekt
In april vorig jaar werd nog deze graftombe ontdekt in de beroemde Vallei van de koningen. © epa.
Tsjechische archeologen hebben in Egypte de graftombe ontdekt van een tot nu toe onbekende koningin: "Chentkaus III". Ze was wellicht de vrouw van een farao die behoorde tot de vijfde dynastie, ongeveer 4.500 jaar geleden. Dat heeft het Egyptische ministerie van Antiquiteiten meegedeeld.
"Het is de eerste keer dat we de naam van deze koningin ontdekken, die ons onbekend was voor we haar graftombe ontdekten", zo staat in een mededeling van minister Mamdouh al-Damaty.
De tombe werd ten zuidwesten van Caïro opgegraven, op de site Aboesir, waar zich wel meer graftombes van farao's uit de vijfde dynastie bevinden. Volgens een expert van het ministerie dateert het graf uit het midden van de vijfde dynastie (2494-2345 voor Christus).
Deze ontdekking "gaat ons toelaten om meer duidelijkheid te krijgen over sommige onbekende aspecten van de vijfde dynastie, die samen met de vierde dynastie getuige was van de bouw van de eerste piramides", zo stelt de minister.
De tombe werd ontdekt op het grafcomplex van farao Neferefre, zo zegt Miroslav Barta, die aan het hoofd stond van de Tsjechische archeologische missie. "Dat laat vermoeden dat de koningin de vrouw van Neferefre was."
(HLN)
[ Bericht 70% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 05-01-2015 09:55:22 ]
Graftombe van onbekende Egyptische koningin ontdekt
In april vorig jaar werd nog deze graftombe ontdekt in de beroemde Vallei van de koningen. © epa.
Tsjechische archeologen hebben in Egypte de graftombe ontdekt van een tot nu toe onbekende koningin: "Chentkaus III". Ze was wellicht de vrouw van een farao die behoorde tot de vijfde dynastie, ongeveer 4.500 jaar geleden. Dat heeft het Egyptische ministerie van Antiquiteiten meegedeeld.
"Het is de eerste keer dat we de naam van deze koningin ontdekken, die ons onbekend was voor we haar graftombe ontdekten", zo staat in een mededeling van minister Mamdouh al-Damaty.
De tombe werd ten zuidwesten van Caïro opgegraven, op de site Aboesir, waar zich wel meer graftombes van farao's uit de vijfde dynastie bevinden. Volgens een expert van het ministerie dateert het graf uit het midden van de vijfde dynastie (2494-2345 voor Christus).
Deze ontdekking "gaat ons toelaten om meer duidelijkheid te krijgen over sommige onbekende aspecten van de vijfde dynastie, die samen met de vierde dynastie getuige was van de bouw van de eerste piramides", zo stelt de minister.
De tombe werd ontdekt op het grafcomplex van farao Neferefre, zo zegt Miroslav Barta, die aan het hoofd stond van de Tsjechische archeologische missie. "Dat laat vermoeden dat de koningin de vrouw van Neferefre was."
(HLN)
[ Bericht 70% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 05-01-2015 09:55:22 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-01-2015
Archeologen ontdekken mythische tombe van Osiris
© Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Een team van Italiaanse en Spaanse archeologen heeft een ongelofelijke ontdekking gedaan in de necropolis van Sheikh Abd el-Qurna nabij het Egyptische Luxor. Ze hebben de mythische graftombe van Osiris, de god van het dodenrijk, blootgelegd.
© Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Eigenlijk gaat het om een symbolische begraafplaats die tijdens rituelen werd gebruikt om de onsterfelijkheid van de godheid te linken met de heersende farao's. Koninlijke begraafplaatsen stonden model voor het complex dat verschillende grafkamers en schachten telt.
Volgens de Egyptische minister van Antiquiteiten, Mamdouh al-DamAcaty, dateert het complex wellicht uit de 25ste Dynastie (zo'n 700 jaren voor Christus). Het bestaat uit een grote hal ondersteund door vijf pilaren. Een trap leidt naar een grafkamer met een gebeeldhouwde god. Een aanpalende kamer herbergt reliëfs van bewakers met messen.
Een schacht van negen meter leidt naar de centrale ruimte. Daaronder bevindt zich nog een schacht van zes meter lang die toegang verschaft tot nog twee andere kamers gevuld met puin die nog niet zijn onderzocht.
De toegang tot één van de schachten © Paolo Bondielli.
Het is trouwens niet de eerste keer dat dit complex werd ontdekt. Volgens het Egyptische ministerie van Antiquiteiten werd de begraafplaats al in 1880 gevonden door archeoloog Philippe Virey. Ondanks pogingen om het complex op kaart vast te leggen, bleef het belang en de aard ervan tot nu onbekend.
Volgens de legende werd Osiris gedood door zijn broer en tevens rivaal Set, die zelf koning van de doden wilde zijn. Daarom bedacht hij een list. Hij maakte een kist en via een leugentje moest Osiris er 'even' inkruipen. Seth sloot toen de kist en gooide die in de Nijl, maar Isis (Osiris' vrouw) vond de kist terug.
Seth werd woedend en hakte het dode lichaam van Osiris in stukken en gooide deze over de uithoeken van het oude Egypte. Na jarenlang zoeken vond Isis de stoffelijke resten (behalve zijn geslachtsorgaan) terug en mummificeerde het tot één geheel. Na een lange strijd met Set werd Horus, de zoon van Osiris, koning van Egypte.
De graftombe van Chentkaus III, een tot nu toe onbekende koningin. © Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Ads by PicColorAd Options
Door Tsjecheische archeologen werd afgelopen weekend trouwens nog een belangrijke opgraving gedaan. Ze ontdekten de graftombe van een tot nu toe onbekende koningin: "Chentkaus III". Ze was wellicht de vrouw van een farao die behoorde tot de vijfde dynastie, ongeveer 4.500 jaar geleden.
De tombe werd ten zuidwesten van Caïro opgegraven, op de site Aboesir, waar zich wel meer graftombes van farao's uit de vijfde dynastie bevinden.
De tombe werd ontdekt op het grafcomplex van farao Neferefre, zo zegt Miroslav Barta, die aan het hoofd stond van de Tsjechische archeologische missie. "Dat laat vermoeden dat de koningin de vrouw van Neferefre was."
Het mausoleum van Chentkaus III © Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
(HLN)
Archeologen ontdekken mythische tombe van Osiris
© Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Een team van Italiaanse en Spaanse archeologen heeft een ongelofelijke ontdekking gedaan in de necropolis van Sheikh Abd el-Qurna nabij het Egyptische Luxor. Ze hebben de mythische graftombe van Osiris, de god van het dodenrijk, blootgelegd.
© Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Eigenlijk gaat het om een symbolische begraafplaats die tijdens rituelen werd gebruikt om de onsterfelijkheid van de godheid te linken met de heersende farao's. Koninlijke begraafplaatsen stonden model voor het complex dat verschillende grafkamers en schachten telt.
Volgens de Egyptische minister van Antiquiteiten, Mamdouh al-DamAcaty, dateert het complex wellicht uit de 25ste Dynastie (zo'n 700 jaren voor Christus). Het bestaat uit een grote hal ondersteund door vijf pilaren. Een trap leidt naar een grafkamer met een gebeeldhouwde god. Een aanpalende kamer herbergt reliëfs van bewakers met messen.
Een schacht van negen meter leidt naar de centrale ruimte. Daaronder bevindt zich nog een schacht van zes meter lang die toegang verschaft tot nog twee andere kamers gevuld met puin die nog niet zijn onderzocht.
De toegang tot één van de schachten © Paolo Bondielli.
Het is trouwens niet de eerste keer dat dit complex werd ontdekt. Volgens het Egyptische ministerie van Antiquiteiten werd de begraafplaats al in 1880 gevonden door archeoloog Philippe Virey. Ondanks pogingen om het complex op kaart vast te leggen, bleef het belang en de aard ervan tot nu onbekend.
Volgens de legende werd Osiris gedood door zijn broer en tevens rivaal Set, die zelf koning van de doden wilde zijn. Daarom bedacht hij een list. Hij maakte een kist en via een leugentje moest Osiris er 'even' inkruipen. Seth sloot toen de kist en gooide die in de Nijl, maar Isis (Osiris' vrouw) vond de kist terug.
Seth werd woedend en hakte het dode lichaam van Osiris in stukken en gooide deze over de uithoeken van het oude Egypte. Na jarenlang zoeken vond Isis de stoffelijke resten (behalve zijn geslachtsorgaan) terug en mummificeerde het tot één geheel. Na een lange strijd met Set werd Horus, de zoon van Osiris, koning van Egypte.
De graftombe van Chentkaus III, een tot nu toe onbekende koningin. © Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Ads by PicColorAd Options
Door Tsjecheische archeologen werd afgelopen weekend trouwens nog een belangrijke opgraving gedaan. Ze ontdekten de graftombe van een tot nu toe onbekende koningin: "Chentkaus III". Ze was wellicht de vrouw van een farao die behoorde tot de vijfde dynastie, ongeveer 4.500 jaar geleden.
De tombe werd ten zuidwesten van Caïro opgegraven, op de site Aboesir, waar zich wel meer graftombes van farao's uit de vijfde dynastie bevinden.
De tombe werd ontdekt op het grafcomplex van farao Neferefre, zo zegt Miroslav Barta, die aan het hoofd stond van de Tsjechische archeologische missie. "Dat laat vermoeden dat de koningin de vrouw van Neferefre was."
Het mausoleum van Chentkaus III © Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Interessat artikel Nibb-it
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-01-2015
"Homeros is geen persoon, maar een traditie"
Een buste van Homeros in het Capitolijns museum in Rome. © Sijmen Hendriks/Hollandse Hoogte .
OUDHEID Homeros, de schrijver van de Ilias en de Odyssee, heeft niet echt bestaan. Dat stelt historicus en auteur Adam Nicolson. Homeros is niet zozeer één enkele persoon, maar eerder een hele cultuur die aan de basis lag van de twee meesterwerken uit de Oudheid, zegt hij aan National Geographic.
Patrick Lateur. © Wikipedia.
Of Homeros al dan niet bestaan heeft is voor mij compleet onbelangrijk, beide werken primeren
Classicus Patrick Lateur
De Ilias en de Odyssee zijn twee van de meest belangrijke geschriften van de westerse beschaving, maar er is amper iets bekend over hun auteur of de datum waarop ze gecreëerd werden. In zijn boek 'Why Homer Matters' stelt historicus en bekroond auteur Adam Nicolson dat Homeros niet één persoon is, maar eerder een traditie die de werken tot stand bracht. Bovendien zouden de verhalen minstens duizend jaar ouder zijn dan tot nu toe werd gedacht.
Volgens classicus Patrick Lateur, die in 2013 de prijs van de Vlaamse Gemeenschap Letteren won voor zijn vertaling van de Ilias, is de bewering dat Homeros geen echte persoon niet nieuw. "Het ontstaan van de Ilias en Odyssee is nogal ingewikkeld. Ze zijn het resultaat van een lange, mondelinge overlevering die heel wat stukken van verschillende zangers bevatten. De verhalen werden immers overgebracht door middel van liederen. Je kunt het vergelijken met de middeleeuwse barden."
"Iemand moet ooit een lijn getrokken hebben in alle liederen over Achilles en Troje (Ilias) en over de zwerftocht en thuiskomst van Odysseus (Odyssee). Die man, als hij al heeft bestaan, werd al heel vroeg Homeros genoemd. Ik geloof sterk in één hand doorheen de Ilias en de Odyssee", aldus Lateur.
"Er zijn al bibliotheken volgeschreven rond de Homerische kwestie. Zijn de Ilias en de Odyssee het werk van één persoon of van verschillende? En als het telkens het werk is van één persoon, gaat het dan om dezelfde auteur? Of Homeros al dan niet bestaan heeft is voor mij compleet onbelangrijk, beide werken primeren. En daarin zie ik telkens de hand van één zanger, en wat mij betreft telkens een andere: één auteur voor de Ilias en één voor de Odyssee. De overgang van mondelinge traditie naar geschreven literatuur ligt bij Homeros en dat is al even belangrijk als de uitvinding van de boekdrukkunst."
Bijbel
Het waren de Grieken zelf die al heel snel de naam Homeros lieten vallen. "De Ilias en de Odyssee zijn de bijbel van de Grieken, elke Griek is als het ware opgegroeid met die verhalen. En een werk vraagt nu eenmaal een auteur", aldus Lateur. "Homeros betekent overigens 'de blinde', en kan verwijzen naar het idee van de zanger die achter de werkelijkheid ziet."
Dat de beginselen van de Ilias minstens duizend jaar ouder zouden zijn dan eerst gedacht, weerlegt Lateur. "We kunnen de Ilias situeren in de achtste eeuw voor Christus. Het verhaal is ontstaan na de val van Troje. Homeros situeert zich in de achtste eeuw, de val van Troje gebeurde ongeveer vier eeuwen vroeger. Dat lijkt een historisch feit te zijn."
(HLN)
"Homeros is geen persoon, maar een traditie"
Een buste van Homeros in het Capitolijns museum in Rome. © Sijmen Hendriks/Hollandse Hoogte .
OUDHEID Homeros, de schrijver van de Ilias en de Odyssee, heeft niet echt bestaan. Dat stelt historicus en auteur Adam Nicolson. Homeros is niet zozeer één enkele persoon, maar eerder een hele cultuur die aan de basis lag van de twee meesterwerken uit de Oudheid, zegt hij aan National Geographic.
Patrick Lateur. © Wikipedia.
Of Homeros al dan niet bestaan heeft is voor mij compleet onbelangrijk, beide werken primeren
Classicus Patrick Lateur
De Ilias en de Odyssee zijn twee van de meest belangrijke geschriften van de westerse beschaving, maar er is amper iets bekend over hun auteur of de datum waarop ze gecreëerd werden. In zijn boek 'Why Homer Matters' stelt historicus en bekroond auteur Adam Nicolson dat Homeros niet één persoon is, maar eerder een traditie die de werken tot stand bracht. Bovendien zouden de verhalen minstens duizend jaar ouder zijn dan tot nu toe werd gedacht.
Volgens classicus Patrick Lateur, die in 2013 de prijs van de Vlaamse Gemeenschap Letteren won voor zijn vertaling van de Ilias, is de bewering dat Homeros geen echte persoon niet nieuw. "Het ontstaan van de Ilias en Odyssee is nogal ingewikkeld. Ze zijn het resultaat van een lange, mondelinge overlevering die heel wat stukken van verschillende zangers bevatten. De verhalen werden immers overgebracht door middel van liederen. Je kunt het vergelijken met de middeleeuwse barden."
"Iemand moet ooit een lijn getrokken hebben in alle liederen over Achilles en Troje (Ilias) en over de zwerftocht en thuiskomst van Odysseus (Odyssee). Die man, als hij al heeft bestaan, werd al heel vroeg Homeros genoemd. Ik geloof sterk in één hand doorheen de Ilias en de Odyssee", aldus Lateur.
"Er zijn al bibliotheken volgeschreven rond de Homerische kwestie. Zijn de Ilias en de Odyssee het werk van één persoon of van verschillende? En als het telkens het werk is van één persoon, gaat het dan om dezelfde auteur? Of Homeros al dan niet bestaan heeft is voor mij compleet onbelangrijk, beide werken primeren. En daarin zie ik telkens de hand van één zanger, en wat mij betreft telkens een andere: één auteur voor de Ilias en één voor de Odyssee. De overgang van mondelinge traditie naar geschreven literatuur ligt bij Homeros en dat is al even belangrijk als de uitvinding van de boekdrukkunst."
Bijbel
Het waren de Grieken zelf die al heel snel de naam Homeros lieten vallen. "De Ilias en de Odyssee zijn de bijbel van de Grieken, elke Griek is als het ware opgegroeid met die verhalen. En een werk vraagt nu eenmaal een auteur", aldus Lateur. "Homeros betekent overigens 'de blinde', en kan verwijzen naar het idee van de zanger die achter de werkelijkheid ziet."
Dat de beginselen van de Ilias minstens duizend jaar ouder zouden zijn dan eerst gedacht, weerlegt Lateur. "We kunnen de Ilias situeren in de achtste eeuw voor Christus. Het verhaal is ontstaan na de val van Troje. Homeros situeert zich in de achtste eeuw, de val van Troje gebeurde ongeveer vier eeuwen vroeger. Dat lijkt een historisch feit te zijn."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Archieven open: spannende dag voor historici
Historici, onderzoekers en liefhebbers kunnen vanaf vandaag overheidsarchieven uit de jaren 1939, 1964 en 1989 raadplegen. Het Nationaal Archief maakt ze openbaar omdat de geheimhoudingsplicht is vervallen.
Het Nationaal Archief maakt altijd op de eerste dinsdag van het jaar nieuwe stukken openbaar. De belangstelling voor 'openbaarheidsdag' is dit jaar relatief groot, omdat 1939 en 1989 bepalende jaren waren voor de Europese geschiedenis. In 1939 begon de Tweede Wereldoorlog en in 1989 kwam met de val van de Berlijnse Muur een einde aan de Koude Oorlog.
De stukken die vanaf vandaag zijn in te zien komen bijna allemaal uit ministeries en de ministerraad. Ruim 95 procent van de archieven is al openbaar, maar een klein deel is omwille van het landsbelang of privacy van nog levende personen geheim gehouden. Die beperkingen vervallen nu.
'Vooral de jaren 1939 en 1989 zijn interessant'
Het Nationaal Archief in Den Haag maakt vandaag stukken openbaar die tot nu toe geheim moesten blijven. NOS-redacteur Lambert Teuwissen gaat vanochtend naar het Nationaal Archief.
Openbaarheidsdag is een belangrijke dag voor ons en voor de rechtsstaat.
Marens Engelhard, directeur Nationaal Archief
"Archieven zijn er om openbaar te zijn", zegt directeur Engelhard van het Nationaal Archief. "Daarom is Openbaarheidsdag een belangrijke dag voor ons en voor de rechtsstaat."
Over deze onderwerpen worden stukken vrijgegeven.
1939
- Briefwisseling tussen koningin Wilhelmina en koning Leopold van België over de dreigende oorlog
- Kabinetsformatie die leidde tot het vijfde kabinet-Colijn. Dat was slechts twee dagen missionair
1964
- Huwelijk van prinses Irene met Carlos Hugo van Bourbon-Parma. Ze trouwde hem zonder toestemming van de Staten-Generaal
- Overgang van Irene tot de katholieke kerk
1989
- Val van de Berlijnse Muur. Het is bekend dat toenmalig premier Lubbers bedenkingen had bij de Duitse hereniging
- Vrijlating van de 'twee van Breda', die een levenslange celstraf uitzaten voor oorlogsmisdaden
Bron: http://nos.nl/artikel/201(...)-voor-historici.html
Historici, onderzoekers en liefhebbers kunnen vanaf vandaag overheidsarchieven uit de jaren 1939, 1964 en 1989 raadplegen. Het Nationaal Archief maakt ze openbaar omdat de geheimhoudingsplicht is vervallen.
Het Nationaal Archief maakt altijd op de eerste dinsdag van het jaar nieuwe stukken openbaar. De belangstelling voor 'openbaarheidsdag' is dit jaar relatief groot, omdat 1939 en 1989 bepalende jaren waren voor de Europese geschiedenis. In 1939 begon de Tweede Wereldoorlog en in 1989 kwam met de val van de Berlijnse Muur een einde aan de Koude Oorlog.
De stukken die vanaf vandaag zijn in te zien komen bijna allemaal uit ministeries en de ministerraad. Ruim 95 procent van de archieven is al openbaar, maar een klein deel is omwille van het landsbelang of privacy van nog levende personen geheim gehouden. Die beperkingen vervallen nu.
'Vooral de jaren 1939 en 1989 zijn interessant'
Het Nationaal Archief in Den Haag maakt vandaag stukken openbaar die tot nu toe geheim moesten blijven. NOS-redacteur Lambert Teuwissen gaat vanochtend naar het Nationaal Archief.
Openbaarheidsdag is een belangrijke dag voor ons en voor de rechtsstaat.
Marens Engelhard, directeur Nationaal Archief
"Archieven zijn er om openbaar te zijn", zegt directeur Engelhard van het Nationaal Archief. "Daarom is Openbaarheidsdag een belangrijke dag voor ons en voor de rechtsstaat."
Over deze onderwerpen worden stukken vrijgegeven.
1939
- Briefwisseling tussen koningin Wilhelmina en koning Leopold van België over de dreigende oorlog
- Kabinetsformatie die leidde tot het vijfde kabinet-Colijn. Dat was slechts twee dagen missionair
1964
- Huwelijk van prinses Irene met Carlos Hugo van Bourbon-Parma. Ze trouwde hem zonder toestemming van de Staten-Generaal
- Overgang van Irene tot de katholieke kerk
1989
- Val van de Berlijnse Muur. Het is bekend dat toenmalig premier Lubbers bedenkingen had bij de Duitse hereniging
- Vrijlating van de 'twee van Breda', die een levenslange celstraf uitzaten voor oorlogsmisdaden
Bron: http://nos.nl/artikel/201(...)-voor-historici.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
07-01-2015
Tijdcapsule uit 1795 onthult eeuwenoude schatten
Een exemplaar van de Boston Daily zat verstopt in de tijdcapsule. © reuters.
GESCHIEDENIS In de Amerikaanse stad Boston is gisteren een tijdcapsule geopend die in 1795 werd gevuld en verstopt. In het verroeste koperen doosje zaten onder meer opgevouwen kranten, munten en documenten die stammen uit de tijd waarin alleen de oostelijke regio's van Noord-Amerika zich hadden verenigd in de Verenigde Staten.
Het zorgvuldig openen van het relikwie nam ongeveer vier uur in beslag, meldde CNN. Conservator Pam Hatchfield van het Museum of Fine Arts haalde de historische materialen stuk voor stuk uit het doosje. "Het was net als een hersenoperatie, waarbij de geschiedenis op ons neerkeek", zei directeur Malcom Rogers over het proces.
De capsule werd vorige maand uit het Massachusetts State House verwijderd, het gebouw waar het parlement en de regering van de staat zetelen. Dat nauwkeurige proces nam ook al zeven uur in beslag. Het doosje werd door de in Amerika geprezen oorlogsheld Paul Revere, toenmalig gouverneur Samuel Adams en de lokale aannemer Scollay verborgen in een hoeksteen van het gebouw.
Een zilveren plaatje met daarop een tekst over de tijdcapsule, die geplaatst werd naar aanleiding van de 20ste verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid. © afp.
© afp.
© reuters.
© reuters.
© ap.
© ap.
© reuters.
© afp.
(HLN)
Tijdcapsule uit 1795 onthult eeuwenoude schatten
Een exemplaar van de Boston Daily zat verstopt in de tijdcapsule. © reuters.
GESCHIEDENIS In de Amerikaanse stad Boston is gisteren een tijdcapsule geopend die in 1795 werd gevuld en verstopt. In het verroeste koperen doosje zaten onder meer opgevouwen kranten, munten en documenten die stammen uit de tijd waarin alleen de oostelijke regio's van Noord-Amerika zich hadden verenigd in de Verenigde Staten.
Het zorgvuldig openen van het relikwie nam ongeveer vier uur in beslag, meldde CNN. Conservator Pam Hatchfield van het Museum of Fine Arts haalde de historische materialen stuk voor stuk uit het doosje. "Het was net als een hersenoperatie, waarbij de geschiedenis op ons neerkeek", zei directeur Malcom Rogers over het proces.
De capsule werd vorige maand uit het Massachusetts State House verwijderd, het gebouw waar het parlement en de regering van de staat zetelen. Dat nauwkeurige proces nam ook al zeven uur in beslag. Het doosje werd door de in Amerika geprezen oorlogsheld Paul Revere, toenmalig gouverneur Samuel Adams en de lokale aannemer Scollay verborgen in een hoeksteen van het gebouw.
Een zilveren plaatje met daarop een tekst over de tijdcapsule, die geplaatst werd naar aanleiding van de 20ste verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid. © afp.
© afp.
© reuters.
© reuters.
© ap.
© ap.
© reuters.
© afp.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.nationalgeogra(...)ers-op-rantsoen-zijnquote:Reclame in WOII: zelfs als burgers op rantsoen zijn
In de Tweede Wereldoorlog bleven bedrijven reclame maken voor spullen die niet te koop waren. In hun advertenties, vaak gesteund door de overheid, hielden ze de nationale moraal en betrokkenheid bij de oorlog hoog.
12-01-2015
"Slag van Waterloo is niet uitgevochten in Waterloo"
De Leeuw van Waterloo, die wel op de juiste plaats in Eigenbrakel staat. © Wikimedia Commons/Foroa.
"De Slag van Waterloo is niet zo genoemd omdat ze effectief plaatsvond in Waterloo, wel omdat die naam goed klinkt in het Engels." Oud-journalist en geschiedkundig auteur Johan Op de Beeck herinnert aan deze dwaling in drie recente boeken van zijn hand, en kwam vanavond in 'Braakland' op Radio 1 toelichten hoe de Britse hertog van Wellington er in zijn eentje in slaagde de geschiedenis te herschrijven.
'Braine L'Alleud, I was defeated, you won the war', zo had het eigenlijk moeten klinken in de bekende hit van Abba. Want de naam 'Battle of Waterloo' - bedacht door de Hertog van Wellington, Arthur Wellesley - is geschiedkundig niet correct, zo zegt Op de Beeck. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, werd de slag immers niet uitgevochten in Waterloo, maar op het plateau van Mont-Saint-Jean, iets zuidelijker. De plaats ligt in wat nu de gemeente Eigenbrakel, of Braine L'Alleud, is.
"Wellington heeft die naam bedacht, gewoon omdat het goed klinkt in het Engels", zei Op de Beeck in 'Braakland'. "Bijgevolg zijn er nu tientallen plaatsen in de wereld die Waterloo heten. Denk bijvoorbeeld aan het bekende Waterloo Station in Londen
(HLN)
"Slag van Waterloo is niet uitgevochten in Waterloo"
De Leeuw van Waterloo, die wel op de juiste plaats in Eigenbrakel staat. © Wikimedia Commons/Foroa.
"De Slag van Waterloo is niet zo genoemd omdat ze effectief plaatsvond in Waterloo, wel omdat die naam goed klinkt in het Engels." Oud-journalist en geschiedkundig auteur Johan Op de Beeck herinnert aan deze dwaling in drie recente boeken van zijn hand, en kwam vanavond in 'Braakland' op Radio 1 toelichten hoe de Britse hertog van Wellington er in zijn eentje in slaagde de geschiedenis te herschrijven.
'Braine L'Alleud, I was defeated, you won the war', zo had het eigenlijk moeten klinken in de bekende hit van Abba. Want de naam 'Battle of Waterloo' - bedacht door de Hertog van Wellington, Arthur Wellesley - is geschiedkundig niet correct, zo zegt Op de Beeck. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, werd de slag immers niet uitgevochten in Waterloo, maar op het plateau van Mont-Saint-Jean, iets zuidelijker. De plaats ligt in wat nu de gemeente Eigenbrakel, of Braine L'Alleud, is.
"Wellington heeft die naam bedacht, gewoon omdat het goed klinkt in het Engels", zei Op de Beeck in 'Braakland'. "Bijgevolg zijn er nu tientallen plaatsen in de wereld die Waterloo heten. Denk bijvoorbeeld aan het bekende Waterloo Station in Londen
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-01-2015
Duizenden mensen op zoek naar graf van Dzjengis Khan
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 12 januari 2015 om 12:06 uur
Meer dan tienduizend mensen zochten de afgelopen periode achter hun pc naar het graf van de beroemde Mongoolse leider Dzjengis Khan. Het leverde 55 ontdekkingen op en wie weet zit de tombe van de grote Khan er wel tussen.
Wereldberoemd is hij: Dzjengis Khan. In de twaalfde en dertiende eeuw schreef hij geschiedenis door de Mongoolse stammen te verenigen en één van de grooste rijken ter wereld te stichten dat zich uitstrekte van de Donau tot China. Hoewel we heel wat van deze grote Dzjengis Khan weten, is bijna 800 jaar na zijn dood nog altijd onbekend waar hij begraven ligt. Volgens legendes is zijn graf te vinden op de steppe in het noordoostelijke deel van Mongolië. Al ten tijde van de begrafenis zou er alles aan gedaan zijn om de locatie van het graf geheim te houden: zo vertellen legendes dat paarden zodra Dzjengis Khan begraven was, over het graf liepen om alle sporen ervan uit te wissen. Ook zou een rivier zo zijn omgeleid dat deze voortaan over het graf van de Mongoolse leider liep.
OVER KHAN
“Dzjengis Khan was één van de meest uitzonderlijke MANNENin de geschiedenis, maar zijn leven wordt te vaak afgeschilderd als dat van een bloeddorstige strijder,” vindt onderzoeker Albert Yu-Min Lin. “Maar weinig mensen kennen zijn nalatenschap: hij verenigde de strijdende stammen van Mongolië, introduceerde het oosten aan het westen zodat verkenningstochten zoals die van Marco Polo mogelijk werden en hij probeerde een centrale wereldmunt te creëren, introduceerde het schrift bij de Mongoolse mensen en smeedde bruggen die we als het gaat om internationale betrekkingen nog altijd gebruiken.”
Zoektocht
Maar zelfs 800 jaar na de dood van Dzjengis Khan kunnen onderzoekers zich er niet bij neerleggen dat het graf van de Khan nog altijd niet gevonden is. Vandaar dat ze onlangs een nieuwe zoektocht zijn gestart. En daarbij gebruikten ze niet alleen moderne technieken (satellietbeelden), maar ook het grote publiek.
Crowdsourcing
Meer dan 10.000 mensen namen middels een crowdsourcing-project aan de zoektocht deel. Samen speurden ze satellietbeelden die een 6000 vierkante kilometer besloegen, af op zoek naar de tombe van Khan. Samen besteedden de mensen 30.000 uur (3,4 jaar) aan de zoektocht naar wat de onderzoekers ‘een naald in een hooiberg waarvan we niet weten hoe deze eruit ziet’ noemen.
Resultaat
Het onderzoek leverde 55 ‘archeologische anomalieën op, zo schrijven de onderzoekers in het blad PLoS ONE. De vondsten variëren van ontdekkingen die stammen uit de bronstijd tot de tijd waarin het Mongoolse rijk hoogtij vierde.
Hoewel de onderzoekers de tombe van Dzjenghis Khan nog niet gevonden hebben, suggereert het onderzoek dat crowdsourcing een hele geschikte manier is om dergelijke archeologische onderzoeken uit te voeren. Ze wijzen erop dat een archeoloog in zijn eentje heel moeilijk het werk had kunnen verzetten dat deze mensen samen hebben verzet. Volgens de onderzoekers helpen crowdsourcing-activiteiten zoals deze ons om in het onbekende te duiken en het onverwachte te vinden. En wie weet, kunnen we binnenkort melden dat onderzoekers – dankzij het grote publiek – het graf van de beroemde Khan hebben gevonden.
(scientias.nl)
Duizenden mensen op zoek naar graf van Dzjengis Khan
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 12 januari 2015 om 12:06 uur
Meer dan tienduizend mensen zochten de afgelopen periode achter hun pc naar het graf van de beroemde Mongoolse leider Dzjengis Khan. Het leverde 55 ontdekkingen op en wie weet zit de tombe van de grote Khan er wel tussen.
Wereldberoemd is hij: Dzjengis Khan. In de twaalfde en dertiende eeuw schreef hij geschiedenis door de Mongoolse stammen te verenigen en één van de grooste rijken ter wereld te stichten dat zich uitstrekte van de Donau tot China. Hoewel we heel wat van deze grote Dzjengis Khan weten, is bijna 800 jaar na zijn dood nog altijd onbekend waar hij begraven ligt. Volgens legendes is zijn graf te vinden op de steppe in het noordoostelijke deel van Mongolië. Al ten tijde van de begrafenis zou er alles aan gedaan zijn om de locatie van het graf geheim te houden: zo vertellen legendes dat paarden zodra Dzjengis Khan begraven was, over het graf liepen om alle sporen ervan uit te wissen. Ook zou een rivier zo zijn omgeleid dat deze voortaan over het graf van de Mongoolse leider liep.
OVER KHAN
“Dzjengis Khan was één van de meest uitzonderlijke MANNENin de geschiedenis, maar zijn leven wordt te vaak afgeschilderd als dat van een bloeddorstige strijder,” vindt onderzoeker Albert Yu-Min Lin. “Maar weinig mensen kennen zijn nalatenschap: hij verenigde de strijdende stammen van Mongolië, introduceerde het oosten aan het westen zodat verkenningstochten zoals die van Marco Polo mogelijk werden en hij probeerde een centrale wereldmunt te creëren, introduceerde het schrift bij de Mongoolse mensen en smeedde bruggen die we als het gaat om internationale betrekkingen nog altijd gebruiken.”
Zoektocht
Maar zelfs 800 jaar na de dood van Dzjengis Khan kunnen onderzoekers zich er niet bij neerleggen dat het graf van de Khan nog altijd niet gevonden is. Vandaar dat ze onlangs een nieuwe zoektocht zijn gestart. En daarbij gebruikten ze niet alleen moderne technieken (satellietbeelden), maar ook het grote publiek.
Crowdsourcing
Meer dan 10.000 mensen namen middels een crowdsourcing-project aan de zoektocht deel. Samen speurden ze satellietbeelden die een 6000 vierkante kilometer besloegen, af op zoek naar de tombe van Khan. Samen besteedden de mensen 30.000 uur (3,4 jaar) aan de zoektocht naar wat de onderzoekers ‘een naald in een hooiberg waarvan we niet weten hoe deze eruit ziet’ noemen.
Resultaat
Het onderzoek leverde 55 ‘archeologische anomalieën op, zo schrijven de onderzoekers in het blad PLoS ONE. De vondsten variëren van ontdekkingen die stammen uit de bronstijd tot de tijd waarin het Mongoolse rijk hoogtij vierde.
Hoewel de onderzoekers de tombe van Dzjenghis Khan nog niet gevonden hebben, suggereert het onderzoek dat crowdsourcing een hele geschikte manier is om dergelijke archeologische onderzoeken uit te voeren. Ze wijzen erop dat een archeoloog in zijn eentje heel moeilijk het werk had kunnen verzetten dat deze mensen samen hebben verzet. Volgens de onderzoekers helpen crowdsourcing-activiteiten zoals deze ons om in het onbekende te duiken en het onverwachte te vinden. En wie weet, kunnen we binnenkort melden dat onderzoekers – dankzij het grote publiek – het graf van de beroemde Khan hebben gevonden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Australische zoektocht naar VOC-schepen
PERTH -
Maandag vertrekt een Australisch team archeologen naar de Cocos Keeling-eilanden en naar Christmas Island om te zoeken naar onder meer het wrak van het VOC-schip Fortuyn uit de achttiende eeuw. Dit heeft het team dat zijn missie 'The Closing in on the Fortuyn Project' heeft genoemd, deze week bekendgemaakt.
Volgens Australische en Nederlandse onderzoekers is er een redelijke kans dat het schip is vergaan bij deze Australische eilanden die ten zuiden en zuidoosten van het Indonesische Java liggen. De Fortuyn vertrok in september 1723 vanuit Texel naar Indië met circa 225 man aan boord. De lading bestond voor een deel uit geld en zilver. Na een tussenstop vertrok het 18 januari 1724 uit Kaapstad en is onderweg naar Java vergaan.
Er zijn aanwijzingen in archieven in Nederland gevonden dat het schip mogelijk is vergaan voor de kust van een van de eilanden. Het project is een van de activiteiten die zijn georganiseerd in verband met de vierhonderdste verjaardag van de eerste landing van een Europeaan in het westen van Australië. Dat was de Amsterdamse ontdekkingsreiziger Dirk Hartog (1580-1621). Hij zette in oktober 1616 ongeveer 700 kilometer ten noorden van het huidige Perth voet aan wal (en vertrok vervolgens weer snel).
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_VOC-schepen___.html
PERTH -
Maandag vertrekt een Australisch team archeologen naar de Cocos Keeling-eilanden en naar Christmas Island om te zoeken naar onder meer het wrak van het VOC-schip Fortuyn uit de achttiende eeuw. Dit heeft het team dat zijn missie 'The Closing in on the Fortuyn Project' heeft genoemd, deze week bekendgemaakt.
Volgens Australische en Nederlandse onderzoekers is er een redelijke kans dat het schip is vergaan bij deze Australische eilanden die ten zuiden en zuidoosten van het Indonesische Java liggen. De Fortuyn vertrok in september 1723 vanuit Texel naar Indië met circa 225 man aan boord. De lading bestond voor een deel uit geld en zilver. Na een tussenstop vertrok het 18 januari 1724 uit Kaapstad en is onderweg naar Java vergaan.
Er zijn aanwijzingen in archieven in Nederland gevonden dat het schip mogelijk is vergaan voor de kust van een van de eilanden. Het project is een van de activiteiten die zijn georganiseerd in verband met de vierhonderdste verjaardag van de eerste landing van een Europeaan in het westen van Australië. Dat was de Amsterdamse ontdekkingsreiziger Dirk Hartog (1580-1621). Hij zette in oktober 1616 ongeveer 700 kilometer ten noorden van het huidige Perth voet aan wal (en vertrok vervolgens weer snel).
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_VOC-schepen___.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
19-01-2015
Mogelijk resten Alexander de Grote in oude Griekse tombe
© reuters.
In een oude Griekse tombe zijn de beenderen aangetroffen van een vrouw, een pasgeboren baby en twee mannen. Archeologen denken dat het wel eens kan gaan om het lichaam van de legendarische heerser Alexander de Grote. In het graf zijn ook de resten van een gecremeerd persoon aangetroffen.
© reuters.
© reuters.
Het kalkstenen graf in de stad Amphipolis dateert uit de tijd dat de Macedonische koning over een groot deel van het Midden-Oosten heerste en is de grootste tombe uit de oudheid die in Griekenland is ontdekt. Archeologen hopen dat het graf, als het niet van Alexander de Grote is, tenminste voor een van zijn generaals of familieleden is gebouwd.
Alexander III van Macedonië stierf in 323 voor Christus in Babylonië, het huidige Irak. Historici nemen meestal aan dat hij in de Egyptische stad Alexandrië is begraven.
Steekwonden
De mannen in het graf waren waarschijnlijk 35 tot 45 jaar oud en het lichaam van een van beiden toont steekwonden in de borstkas, die vermoedelijk fataal waren. De vrouw was ouder dan zestig. Van de gecremeerde resten is het onduidelijk of het om een man of vrouw ging.
De archeologen onderzoeken of de gevonden lichamen van familieleden waren. Omdat er geen tanden zijn aangetroffen, kan DNA-onderzoek echter moeilijk zijn.
Sfinxen
De opgravingen begonnen in 2012 en trokken internationaal aandacht toen de archeologen in augustus vorig jaar de vondst van de tombe aankondigden. Die wordt bewaakt door twee sfinxen en is omgeven door een marmeren muur van bijna 500 meter. Later troffen ze een mozaïekvloer aan en twee vrouwenfiguren die als pilaren dienden, zogeheten kariatiden
(HLN)
Mogelijk resten Alexander de Grote in oude Griekse tombe
© reuters.
In een oude Griekse tombe zijn de beenderen aangetroffen van een vrouw, een pasgeboren baby en twee mannen. Archeologen denken dat het wel eens kan gaan om het lichaam van de legendarische heerser Alexander de Grote. In het graf zijn ook de resten van een gecremeerd persoon aangetroffen.
© reuters.
© reuters.
Het kalkstenen graf in de stad Amphipolis dateert uit de tijd dat de Macedonische koning over een groot deel van het Midden-Oosten heerste en is de grootste tombe uit de oudheid die in Griekenland is ontdekt. Archeologen hopen dat het graf, als het niet van Alexander de Grote is, tenminste voor een van zijn generaals of familieleden is gebouwd.
Alexander III van Macedonië stierf in 323 voor Christus in Babylonië, het huidige Irak. Historici nemen meestal aan dat hij in de Egyptische stad Alexandrië is begraven.
Steekwonden
De mannen in het graf waren waarschijnlijk 35 tot 45 jaar oud en het lichaam van een van beiden toont steekwonden in de borstkas, die vermoedelijk fataal waren. De vrouw was ouder dan zestig. Van de gecremeerde resten is het onduidelijk of het om een man of vrouw ging.
De archeologen onderzoeken of de gevonden lichamen van familieleden waren. Omdat er geen tanden zijn aangetroffen, kan DNA-onderzoek echter moeilijk zijn.
Sfinxen
De opgravingen begonnen in 2012 en trokken internationaal aandacht toen de archeologen in augustus vorig jaar de vondst van de tombe aankondigden. Die wordt bewaakt door twee sfinxen en is omgeven door een marmeren muur van bijna 500 meter. Later troffen ze een mozaïekvloer aan en twee vrouwenfiguren die als pilaren dienden, zogeheten kariatiden
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-01-2015
WOII-foto’s Amerikaanse soldaat 70 jaar na dato alsnog ontwikkeld
Zeventig jaar geleden maakte een Amerikaanse soldaat een grote hoeveelheid foto’s. De soldaat, ooggetuige van de Tweede Wereldoorlog, liet zijn 31 rolletjes echter nooit ontwikkelen.
Enige tijd geleden kwamen de fotorolletjes in bezit van The Rescued Film Project, een organisatie die zich bezighoudt met het herstel van oude foto- en filmrollen. De foto’s op de rolletjes van de Amerikaanse soldaat zijn inmiddels door deze organisatie ontwikkeld. In bovenstaande video zijn verschillende van de foto’s te zien en wordt verteld over het herstelproces
(historiek.net)
WOII-foto’s Amerikaanse soldaat 70 jaar na dato alsnog ontwikkeld
Zeventig jaar geleden maakte een Amerikaanse soldaat een grote hoeveelheid foto’s. De soldaat, ooggetuige van de Tweede Wereldoorlog, liet zijn 31 rolletjes echter nooit ontwikkelen.
Enige tijd geleden kwamen de fotorolletjes in bezit van The Rescued Film Project, een organisatie die zich bezighoudt met het herstel van oude foto- en filmrollen. De foto’s op de rolletjes van de Amerikaanse soldaat zijn inmiddels door deze organisatie ontwikkeld. In bovenstaande video zijn verschillende van de foto’s te zien en wordt verteld over het herstelproces
(historiek.net)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
