Etappe 20: Santo Estevo de Ribas de Sil - Puerto de Ancares, 185 kmWe gaan het slotweekend van deze Vuelta in en hebben nog een lastige bergrit en een korte tijdrit voor de boeg. Deze etappe is een lastige bergrit, met aankomst op de Ancares, een berg van de buitencategorie, of categoría especial, zoals ze dat in Spanje noemen. Voor men bij de Ancares aankomt nog drie lastige klimmen en nog een paar klimmetjes die geen categorie opgeplakt krijgen maar ook in de benen gaan zitten. Voor de klassementsmannen niet de laatste kans om tijd te pakken, maar wel voor de klassementsmannen die bang zijn tijd te gaan verliezen bij de tijdrit. Een lastige rit waar nog genoeg kan gaan gebeuren.
![Vuelta-a-Espana-Stage-20-1408361592.png]()
![20_perfil.png]()
Santo Estevo de Ribas de Sil is een klooster in het binnenland van Galicië, in de buurt van Ourense. Is niet voor het eerst deze Vuelta dat een rit start bij een klooster, de tijdrit richting Borja kende ook het vertrek bij een klooster. Dat leverde bij die tijdrit nog mooie plaatjes op, maar nu hebben we er niet veel aan. Komt toch niet in beeld, want beeld krijgen we pas als al meer dan de helft van de etappe is gereden. Dan zorgen we zelf maar voor een mooi plaatje.
![san_esteban_ribas_sil.jpg]()
Boven op een heuvel dus, zoals te zien is. De etappe begint dan ook met een afdaling. De renners fietsen een stuk richting het noorden, eigenlijk op weg om Galicië te verlaten, wat uiteindelijk niet zal gebeuren, op een paar Castiliaanse meters na. Na een kilometer of 30 volgt er een eerste klim, waar geen punten te verdienen zijn, maar die toch wel redelijk serieus is. Na het oversteken van de Rio Sil een paar steile bochten en een smalle weg. Daarna blijft het enkele kilometers omhooglopen, maar niet zo steil als in die eerste bochten. In totaal is deze klim een kilometer of zes lang. Dat eerste smalle stuk met de bochten is een hel, daar komt het vaak boven de tien procent. Daarna wordt het wat makkelijker, maar wel een goede klim om mee te beginnen.
![kbrta8.png]()
Na dit klimmetje volgt het makkelijkste stuk van deze etappe. Een kilometer of 30 vallei. Na een kilometer of 80 moeten de renners weer wat klimmen, maar dat stelt niet zo veel voor. Een paar kilometer aan vier procent. Kort daarna komen de renners door Sarria, waar de eerste tussensprint is. Na Sarria is het nog een kilometer of 10 fietsen tot de eerste klim van de dag waar punten te verdienen zijn. Alto de Vilaesteva, een klim van de tweede categorie. Zes kilometer aan 5% gemiddeld. Niet een hele lastige klim dus, maar drie van dit soort klimmen achter elkaar en je bent ook wel afgemat. Voor deze klim echt begint zitten nog twee kleine pukkeltjes. Als geheel ziet het er zo uit:
![vilaesteva.png]()
Boven op de Alto de Vilaesteva zijn we al dik over de helft van de rit. 109 van de 185 kilometer gedaan. Vanaf nu is er eigenlijk geen meter vlak meer bij en nog vier beklimmingen. Na Vilesteva tien kilometer afdaling om dan meteen te beginnen aan de Alto de O Lago. De O Lago is vrij lang, maar niet echt zwaar. Acht kilometer lang, vier procent gemiddeld. Deze finale is bijna een exacte kopie van de rit in de Vuelta van 2012 naar de Puerto de Ancares. Alle klimmen die vandaag in de finale langskomen zaten er toen ook in. Enige verschil is dat men nu een andere kant van de Ancares beklimt, die een tikkeltje zwaarder is.
![perfil.PNG]()
Na een korte afdaling mogen de renners weer een stuk klimmen, de Alto de Restelo. Krijgt geen categorie, daar zal de klim wel wat te kort voor zijn, maar is toch lastig. Een muurtje tussendoor, eigenlijk. Een flinke kilometer waar het niet onder de tien procent komt. Na dit muurtje krijgen de renners wel even de tijd om te herstellen, want nu volgt een relatief lange afdaling en een klein stukje vallei. Vijftien kilometer tussen de top van de Restelo en het beginpunt van de Alto de Folgueiras de Aigas. Deze klim is bijna tien kilometer lang en 6,7% gemiddeld. Een behoorlijk lastige klim. Een andere naam voor deze klim is Sierra de Sierra Morela. Voor Spaanse begrippen nog enigszins regelmatig. Het hoogste percentage dat we hier halen is elf. Het blijft vaak toch netjes rond de zeven procent. Constant lastig, dat wel.
![Puerto%20ancares%20por%20Pan%20do%20Zarco.gif]()
Zo ziet de klim eruit, met afdaling en Ancares erbij. De echte afdaling is dus niet zo lang, maar een kilometer of vijf, daarna weer een paar kilometers omhoog, klein stukje afdaling en dan begint de Ancares gelijk met een kilometer aan 9%. De kant van de Ancares die de renners nu doen is de lastigste kant van de Ancares. Je kan 'm van bijna ontelbare kanten opfietsen, met verschillende varianten, maar dit is de lastigste. Het verschil met de etappe van 2012 zit 'm in het dorpje Murias, maar de tweede tussensprint is. Hier kan je rechtdoor of naar links. Links brengt je langs Balouta en uiteindelijk ook richting de top, maar als je rechtdoor gaat ga je ook echt rechtdoor. Dat wil zeggen dat het een stukje korter is en een stukje steiler. De cijfers spreken voor zich, 12 kilometer aan 9%. Deze etappe leverde in 2012 toch wel het nodige spektakel op. Eén voor één kwamen de renners over de streep. Alleen Purito en Contador bleven lang bij elkaar, tot Rodriguez in de laatste kilometer nog even zijn ding deed.
![ancares4.jpg]()
In 2012 leverde deze etappe de nodige tijdsverschillen op, dat kunnen we nu ook wel verwachten, aangezien deze etappe nog een stukje zwaarder is en het ook nog eens zo'n beetje de laatste dag is. Enkele jongens zullen nog iets moeten proberen om hun plaats in het klassement te verbeteren, met het oog op de tijdrit. Ik noem een Valverde. Nu weten we allemaal dat hij wel weer niet al te veel zal gaan doen, maar hopen mag altijd. De Ancares is een hele gemene klim, die zeker via deze weg bijna geen makkelijk moment kent. Acht kilometer achter elkaar komt het bijna niet onder de tien procent. Op vier kilometer van de streep wordt het even wat makkelijker, maar de laatste kilometer is dan weer heel lastig. Wie de rit wint zal waarschijnlijk wel weer besloten worden in die laatste kilometer, maar voor die tijd zullen er al een hoop mensen uitgeschakeld zijn en op grote achterstand rijden.
![IMG-20121012-00229.jpg]()
![etp20.png]()
Ja, dat weerbericht hoeven we eigenlijk niet meer serieus te nemen. Zal wel weer gewoon droog blijven.
![ancares+b9.jpg]()
Is natuurlijk wel mooi als de laatste bergrit een prooi wordt voor de toppers van zo'n grote ronde. Is niet altijd het geval, zo was de laatste bergrit vorig jaar voor een vluchter, Elissonde. In de Giro dit jaar gaf men zelfs de Zoncolan aan een vluchter. Kan ook zomaar zijn dat dit nu dus zo gaat zijn, maar het mooiste lijkt me als Contador hier nog even laat zien dat hij toch echt de sterkste is.
1. Contador. Is de sterkste, heeft nog maar één rit, mag dus wel een rit bij. Graag met een minuutje voorsprong op de rest, dat het allemaal duidelijk is voor iedereen.
2. Froome. Die lijkt de laatste dagen toch wat sterker te worden, waar de rest van de Spaanse brigade voor de verandering eens geen goede derde week kent.
3. Aru. De grote verrassing van deze ronde, eigenlijk. Dat hij goed was wisten we al, maar dat hij nu deze vorm te pakken heeft had ik niet gedacht. Heeft toch vrij weinig gekoerst na de Giro en meestal heb je wel iets van wedstrijdritme nodig, maar de nieuwe toppers, een Aru en een Quintana, hebben dat blijkbaar niet nodig. Misschien is dat dan het nieuwe wielrennen.
4. Valverde. Zou hij nog iets gaan proberen? Misschien wel, maar het zal uiteindelijk vast wel niet voldoende zijn, of hij doet weer iets heel doms. Deze knul weet het best vaak voor zichzelf te verpesten, ook een prestatie.
5. Rodriguez. Twee jaar geleden was hij iedereen nog te snel af op de Ancares, maar die vorm heeft hij dit jaar duidelijk niet. Alsnog hoort hij wel bij de beste renners van deze ronde. Een vijfde plaats zal hem niet veel zeggen, maar slecht is het ook niet.