KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Ik riep mijn vrouw, terwijl ik mijn hand voor de hoorn hield. "Denise voor jou aan de telefoon!"
- "Oh, Denies." Ze spoedde zich snel richting de telefoon en nam 'm over.
Wat zij toch in dat schepsel ziet, is me nog steeds niet duidelijk. De keer dat ik dat had uitgesproken, werd me dat bepaald niet in dank afgenomen. "Ja, maar je hoeft dat niet altijd zo duidelijk te laten merken. Ik vind ook wel eens iets of iemand niet leuk." Ik dacht: Mijn hemel! Als achterlijkheid nog geen naam had, dan heette het Denies of Denise. Om een voorbeeld te geven, we hadden ongeveer een maand geleden met haar afgesproken in een eetcafé. De troela kwam een kwartier te laat binnen, omdat haar veel te hoge hak in een rooster was blijven steken, en die was daardoor natuurlijk nog afgebroken ook. Je kunt zeggen, dat kan gebeuren, maar om daar nu drie kwartier over door te zaniken. Geloof me, alles wat een mens kan weten over de schoen met hoge hak is mij inmiddels bekend. Natuurlijk ben je daar vrij snel over uitgepraat, doch niet als je jezelf opnieuw en opnieuw en opnieuw blijft herhalen. En haar oogschaduw was uitgelopen, want ze had zo'n mooie herinneringen aan die schoenen, ze had die aangehad... yada yada yada.
Op het moment dat de ober eindelijk kwam om de bestelling op te nemen, was ik al toe aan een dubbele whisky ("zonder ijs graag"), waarop mijn vrouw nog verwonderd mijn richting op gekeken had en gezegd: "zo vroeg al?", waarna ze op haar horloge keek, terwijl er godbetert een klok van een meter bij een meter recht hoor voor haar neus op de muur geprojecteerd stond. Ik hield mijn mond maar. Na nogmaals een zelfde bestelling vroeg mijn vrouw: "wie rijdt er straks?"
- "De autoooooooooooooo."
- "Ik rijd wel."
Nu weet ik niet wat veiliger is, mijn vrouw die volledig nuchter achter 't stuur kruipt, of ik met zes glazen drank in mijn mik, maar dit terzijde.
Goedewel (dit is volgens Google geen woord, maar mijn oma gebruikte het altijd) een anderhalf uur later was de nachtmerrie ten einde, kwamen we op het punt om te vertrekken. In de auto zei mijn vrouw: "Nou, dat was toch nog best gezellig?"
- "Ja hoor, schat. Kijk uit voor die..." Ik hoorde een lichte klap. "...paal." Ik stapte uit om de schade op te nemen, het leek gelukkig mee te vallen. Natuurlijk kreeg ik de schuld.
Mijn vrouw hing na een half uur nog steeds aan de lijn. Ik was van pure armoei aan het teleteksten geslagen, want met dat gekakel op de achtergrond kon je toch niks verstaan. Hadden ze het nou al tien minuten over nagellakremover??? Ik las dat ManU verloren had. Zonde voor Van Gaal, oordeelde ik. Nadat Tineke de hoorn had neergelegd vroeg ze of ik volgende week maandag de winkel wilde overnemen, zodat zij kon gaan lunchen in de stad, het was maar voor één keer, er was iets voorgevallen met haar nieuwe vriend. "Gôh," zei ik, "het zal eens niet."
- "Ach," zei ze vergoelijkend, "het begon net serieus te worden. Je weet toch hoe ze is."
Helaas wel. Denies (in mijn denkwereld klonk het zelfs spottend, als haar naam de revue passeerde) moet wel een hele goede neukgrot hebben, want de meeste mannen hielden het toch nog een aantal maanden met haar uit. Dat was al een hele prestatie!
Mijn vrouw zei: "Ik ga in bad."
- "Oh, spoel daarna als-je-blieft(!) het bad goed uit, want de vorige keer ging ik zowat op mijn plaat van de olie," sprak ik met klem.
Niet dat zo'n oproep doorgaans veel effect sorteerde, je kon het toch beter maar gezegd hebben. Ik zapte langs de kanalen. Ik bleef even hangen bij het kanaal van Kim Holland, met het geluid op mute. Mijn vrouw had leek het wel spiekers in haar oren voor geile kreuntjes. De dame op het scherm was niet veel soeps, dus kon ik terug naar NPO 2. De presentatrice schakelde naar de Haagse redactie. Ik hoorde: "In Den Haag lijken ze daar hun vingers nog niet aan te willen branden, maar wat je in de wandelgangen hoort..." Daarna werd ik kort afgeleid. "Maar nogmaals een officiële reactie verwacht ik pas morgen in de loop van de ochtend. Afwachten dus. Dankjewel Ron Fresen."
"Ja, dankjewel," sprak ik hardop uit.
"Waarvoor bedank je?" vroeg mijn vrouw, die met een badhanddoek op haar hoofd en in ochtendjas de trap af kwam gewandeld.
- "Niets."
- "Kom je ook zo, ik heb de kaarsjes aangestoken?"
Daar had ik wel oren naar. "Wakker worden, vriend," sprak ik naar mijn kruis.
Klacht: Dinsdag.
- "Oh, Denies." Ze spoedde zich snel richting de telefoon en nam 'm over.
Wat zij toch in dat schepsel ziet, is me nog steeds niet duidelijk. De keer dat ik dat had uitgesproken, werd me dat bepaald niet in dank afgenomen. "Ja, maar je hoeft dat niet altijd zo duidelijk te laten merken. Ik vind ook wel eens iets of iemand niet leuk." Ik dacht: Mijn hemel! Als achterlijkheid nog geen naam had, dan heette het Denies of Denise. Om een voorbeeld te geven, we hadden ongeveer een maand geleden met haar afgesproken in een eetcafé. De troela kwam een kwartier te laat binnen, omdat haar veel te hoge hak in een rooster was blijven steken, en die was daardoor natuurlijk nog afgebroken ook. Je kunt zeggen, dat kan gebeuren, maar om daar nu drie kwartier over door te zaniken. Geloof me, alles wat een mens kan weten over de schoen met hoge hak is mij inmiddels bekend. Natuurlijk ben je daar vrij snel over uitgepraat, doch niet als je jezelf opnieuw en opnieuw en opnieuw blijft herhalen. En haar oogschaduw was uitgelopen, want ze had zo'n mooie herinneringen aan die schoenen, ze had die aangehad... yada yada yada.
Op het moment dat de ober eindelijk kwam om de bestelling op te nemen, was ik al toe aan een dubbele whisky ("zonder ijs graag"), waarop mijn vrouw nog verwonderd mijn richting op gekeken had en gezegd: "zo vroeg al?", waarna ze op haar horloge keek, terwijl er godbetert een klok van een meter bij een meter recht hoor voor haar neus op de muur geprojecteerd stond. Ik hield mijn mond maar. Na nogmaals een zelfde bestelling vroeg mijn vrouw: "wie rijdt er straks?"
- "De autoooooooooooooo."
- "Ik rijd wel."
Nu weet ik niet wat veiliger is, mijn vrouw die volledig nuchter achter 't stuur kruipt, of ik met zes glazen drank in mijn mik, maar dit terzijde.
Goedewel (dit is volgens Google geen woord, maar mijn oma gebruikte het altijd) een anderhalf uur later was de nachtmerrie ten einde, kwamen we op het punt om te vertrekken. In de auto zei mijn vrouw: "Nou, dat was toch nog best gezellig?"
- "Ja hoor, schat. Kijk uit voor die..." Ik hoorde een lichte klap. "...paal." Ik stapte uit om de schade op te nemen, het leek gelukkig mee te vallen. Natuurlijk kreeg ik de schuld.
Mijn vrouw hing na een half uur nog steeds aan de lijn. Ik was van pure armoei aan het teleteksten geslagen, want met dat gekakel op de achtergrond kon je toch niks verstaan. Hadden ze het nou al tien minuten over nagellakremover??? Ik las dat ManU verloren had. Zonde voor Van Gaal, oordeelde ik. Nadat Tineke de hoorn had neergelegd vroeg ze of ik volgende week maandag de winkel wilde overnemen, zodat zij kon gaan lunchen in de stad, het was maar voor één keer, er was iets voorgevallen met haar nieuwe vriend. "Gôh," zei ik, "het zal eens niet."
- "Ach," zei ze vergoelijkend, "het begon net serieus te worden. Je weet toch hoe ze is."
Helaas wel. Denies (in mijn denkwereld klonk het zelfs spottend, als haar naam de revue passeerde) moet wel een hele goede neukgrot hebben, want de meeste mannen hielden het toch nog een aantal maanden met haar uit. Dat was al een hele prestatie!
Mijn vrouw zei: "Ik ga in bad."
- "Oh, spoel daarna als-je-blieft(!) het bad goed uit, want de vorige keer ging ik zowat op mijn plaat van de olie," sprak ik met klem.
Niet dat zo'n oproep doorgaans veel effect sorteerde, je kon het toch beter maar gezegd hebben. Ik zapte langs de kanalen. Ik bleef even hangen bij het kanaal van Kim Holland, met het geluid op mute. Mijn vrouw had leek het wel spiekers in haar oren voor geile kreuntjes. De dame op het scherm was niet veel soeps, dus kon ik terug naar NPO 2. De presentatrice schakelde naar de Haagse redactie. Ik hoorde: "In Den Haag lijken ze daar hun vingers nog niet aan te willen branden, maar wat je in de wandelgangen hoort..." Daarna werd ik kort afgeleid. "Maar nogmaals een officiële reactie verwacht ik pas morgen in de loop van de ochtend. Afwachten dus. Dankjewel Ron Fresen."
"Ja, dankjewel," sprak ik hardop uit.
"Waarvoor bedank je?" vroeg mijn vrouw, die met een badhanddoek op haar hoofd en in ochtendjas de trap af kwam gewandeld.
- "Niets."
- "Kom je ook zo, ik heb de kaarsjes aangestoken?"
Daar had ik wel oren naar. "Wakker worden, vriend," sprak ik naar mijn kruis.
Klacht: Dinsdag.
Na onze eerst nacht in de nieuwe villa zijn we weer uitgerust en vol goeie moet op pad gegaan vanuit het plaatsje Lorne!in de plaats waar we stonden hebben we eerst nog even een waterval bezocht. Daarna zijn we de Great Ocean Road gaan doen wat echt een toeristische trekpleister is! Eenmaal op pad snappen we goed waarom want het is hier zekers de moeite waard om langs te gaan! Echt mooie plaatsen langs de kust en kodak momentjes zijn hier ook niet zeldzaam:) ons doel is vandaag om langs de apostels te gaan maar eerst hebben we een wandeling hoog in de bomen te gaan! Dit is een mooie wandelroute die ze op hoge palen hebben gezet. Best geinig! Eenmaal weer “en route” komen we uiteindelijk aan bij de apostels. Dit valt ook niet te missen eigenlijk want het stikt hier van de mensen (vooral busladingen chinezen). Was gaaf om te zien en ook de gedachte er achter dat dit hard aan het verdwijnen is best jammer eigenlijk! Een mooi stuk natuur.. Hierna nog een aantal lookouts bekeken en zijn daarna weer richting een camping afgedwaald. Deze vonden we bijna aan het strand net voorbij Port Fairy. We stonden net achter de duinen. Hebben hier we waarschijnlijk de laatste keer de zon in de zee zien zakken…
Woensdag 15 feb
Vandaag eerst maar eens even lekker wakker worden met een heerlijke douche. Weer een lekker ontbijtje gehad en zitten vandaag wat laat achter het stuur(voor ons doen dan). We hebben nog een stukje kust gevolgd richting Portland. Het weer is vandaag wat somber waardoor portland ook een beetje somber aandoet. Dus hadden allebei niet echt het idee om hier wat te gaan doen dus zijn we verder gaan rijden richting Hamilton. Hier weer even een vvv gepakt die ons weer wat wijzer heeft gemaakt kwa planning. Hebben hier nog ff wat boodschappen gedaan en zijn daarna richting het noorden gegaan. Een Nationaal park The Grampians. Omdat het voor ons gevoel nog een beetje vroeg was om op een camping te gaan staan zijn we de rimboe eerst maar even ingedoken. Hadden via de gravel wegen een mooie route uitgestippeld waar uiteindelijk helemaal niks van klopte.. De straat namen kwamen niet overeen en dus uiteindelijk maar op ons gevoel weer richting de normale weg gereden. Eenmaal weer op de grote weg waren we 5 km verder hahah. We hadden inmiddels al een camping opt oog. Een bush camp dachten we.. alleen toen we hier aan kwamen bleek het een gewone camping te zijn alleen er was helemaal niemand! Allemaal caravans en spullen maar helemaal niemand te bekennen. We hebben ons nederig stulpje hier maar tussen gezet en daarna relaxt gegeten. Ondertussen was er nog een andere camper bijgekomen met 3 jongelui er in waar we de avond mee door hebben gebracht onder het genot van de nodige drankjes.
Donderdag 16 feb
Wakker worden… mmm… beetje een kater idee allebei. Voorzichtig een ontbijt gehad en afscheid genomen van onze campeer vrienden. Op naar The Grampians national park. Onderweg nog even flink in de ankers omdat een kangaroo ineens zin had om over te steken… ging allemaal weer net goed. In het park nog een aantal bewondering s waardige dingen gezien en nog een relaxte wandeling gemaakt. Na een mooie rit door het park zijn we beland in Arrarat. Hier weer even de tank volgetankt en daarna doorgereden om weer een camping te zoeken. Na weer een aantal gravel wegen en veel gezoek hebben we toch onze zoektocht maar gestaakt en zijn weer richting de bewoonde wereld gecrost. Onderweg kwamen we onverwachts een bordje tegen waar de naam van de camping op stond.. ha toch nog gevonden! We zijn uiteindelijk neergestreken op Mt Franklin. Zijn vandaag maar beetje bij tijds ons nest in gedoken(gezien we allebei ook nog niet helemaal top fit waren..).
Vrijdag 17 feb
We hebben besloten om vandaag een flink stuk te gaan rijden dus we zouden eigenlijk ook vroeg uit bed maar tja… vakantie he… dus was het tocht weer een uur of 10 voordat ik weer achter het stuur kroop. Ons doel: Wilsons Promontory. Dit is ook weer een national park. Wilsons Prom is het zuidelijkste punt van het vast land van australie. Hebben vandaag lekker kunnen doorrijden ondanks dat ik een klein beetje verkeerd ben gereden in Melbourne. Daar belande ik uiteindelijk een straat achter ons hotel waar we hebben geslapen afgelopen weekend. Maar gelukkig hadden we al snel weer de weg te pakken die we moesten hebben. Onderweg een paar keer gestopt maar uiteindelijk toch om 3 uur 450km gehad en stonden we voor de poort van de Prom. Hier hebben we de Camping gepakt die in het park ligt. De laatste 45 km is door het park. Langs de weg zie je van allerlei dieren. Kleine walibi`s en emu`s (kleine struisvogels)en S`avonds lopen er van allerlei dieren over de camping heen. Die zijn zo brutaal dat ze het eten zowat van je bord af graaien.. maar dat nemen we voor lief.
Uiteindelijk met het geroezemoes van de meeuwen op het dak van de camper in slaap gevallen.
Zaterdag 18 feb
Zoals we gister in slaap zijn gevallen zo worden we vandaag weer gewekt! Door de meeuwen! Goede reden om uit bed te komen. Ontbijten en daarna de wandelschoenen aan. De Prom schijnt mooie wandelroutes te hebben, en we kunnen natuurlijk niet eerder weg voordat we dat zelf hebben uitgeprobeerd. Voordat we goed en wel aan het lopen zijn worden we aangesproken door een vriendelijke vrouw die ons wel even op weg wil helpen. Al pratend loopt de bijna de hele route met ons mee. Nadat we (onder druk) beloofd hebben dat we ’s avonds langs zullen komen en blijven slapen scheiden onze wegen. Wij vervolgen onze weg richting de camping weer. Op een prachtig strand genieten we nog even van de zon en een verfrissende duik. Daarna is het tijd om de spullen weer in te pakken en richting het dorpje te rijden. Hier schijnt een soort van rodeo aan de gang te zijn, altijd leuk om te kijken hoe de Aussie’s hun vrije tijd besteden. Na een uurtje zijn we redelijk gaar van de zon (en de eindeloos veel vliegen) dus gaan we richting onze logeerplek. Hier worden we zeer hartelijk ontvangen! Na een rondleiding over de boerderij is het tijd om de jongste dochter van t gezin op te halen van haar werk. ’s Avonds krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en na een hele poos gekletst te hebben vinden we het tijd om ons bed op te zoeken. Slapen wordt het uiteindelijk nog niet; we hebben toegang tot internet en dat betekend: Skypen! Een paar uur later vallen we moe maar voldaan in slaap…
Zondag 19 februari
Vandaag is het mijn beurt om Jos uit bed te slepen. Meestal zijn de uurtjes dat hij nog slaapt heerlijk rustig, maar onze gastvrouw heeft plannen met ons en we willen haar natuurlijk niet laten wachten! We gaan richting de zandduinen. Na een fikse wandeling in de zon staan we opeens boven op een heuvel. Een prachtig uitzicht over enorme heuvels zand! Het lijkt net een kleine woestijn… Zon, blauwe lucht, wit zand, hier en daar een grote plas water en in de verte het bos... heel bijzonder! Nadat we hier een poos rondgewandeld hebben krijgen we nog een kleine tour met de auto. Warm en onder het zand willen we eigenlijk de camper weer in beweging zetten, maar onze gastvrouw laat ons nog niet gaan! Eerst een verfrissende douche en uitgebreide lunch. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen! Rond half 3 is het echt tijd om te gaan; we nemen afscheid en vervolgen onze route via de zuidkust. We hebben onderweg nog weer een waterval meegepakt. Best wel een grote die je hier niet zo snel zou verwachten! Inmiddels weer een uurtje verder waren we allebei er over uit dat we voor vandaag wel genoeg hadden gereden en we woude eigenlijk nog even van de zon genieten dus we hebben weer een poging gedaan om een bushcamp te vinden tussen de gravel wegen. Helaas… ook dit keer konden we geen camping vinden en het begon zelfs wat te regenen. Dit is niet echt bevorderlijk voor de rijomstandigheden , een bus op modderpaadjes.. dat vraagt om moeilijkheden. Zijn maar weer richting de bewoonde wereld gegaan om daar een poging te doen. Onderweg in het bos springt er nog van alles links en rechts weg in de berm. Uiteindelijk zijn we op een veld net buiten het dorp Rosedale beland.
Maandag 20 feb
Tis alweer maandag. Zijn al weer een week in Australië nu. Vanaf ons startpunt vandaag hobbelen we richting de 90 mile beach. Hier hebben we een stuk door de duinen en langs het strand gereden en zekers nog even van de zee genoten! Daarna zijn we weer een stukje het land in gegaan om zo in Payneville aan te komen. Dit dorp ligt aan de bovenkant van Gippsland lakes. We zijn dit keer wat eerder richting de camping gegaan om hier nog even de was te kunnen doen. Uiteindelijk blijkt dat ze ook nog eens een lekker zwembad op de camping hebben:) waar we dan ook goed gebruik van hebben gemaakt! Na deze waterpret laat onze maag weten dat etenstijd is! Camping betekend elektriciteit en dat betekend dat onze microwave het doet! En dat betekend: lasagne! Wij blij! Bijna nog blijer zijn we met de wasmachine. En om onze dag nog beter te maken vinden we een ‘speelzaal’! Pooltafel, tafeltennistafel, en nog een ander soort tafel met een schijfje waar we erg fanatiek in waren! Nadat we uitgespeeld zijn is het tijd voor een analyse over ons pool,-en airhockey(ofzo)spel, dit doen we natuurlijk onder het genot van een biertje en een wijntje….
Dinsdag 21 februari
Deze dag begint niet al te best; het regent. Op zich niet zo’n groot probleem (en we willen echt niet klagen!) maar onze schone was is nu nat en dat schopt onze strakke planning voor vandaag een beetje in de war. Gelukkig hebben ze hier ook een droger, maar daar gaat wel tijd in zitten. Om die tijd een beetje te doden maken we nog even gebruik van het zwembad (temperatuur is nog steeds prima ondanks de regen). Uiteindelijk zitten we heel wat later dan de planning op de weg. We gaan de koala kolonie opzoeken. Daarvoor nemen we in het dorp de veerpont naar een klein eiland. Hier spotten we direct de eerste koala al in de boom. Grappige en vooral luie dieren! De route op het eiland duurt ongeveer een half uur maar na 15-20 min hebben we nog geen andere koala`s meer gezien. Dan beginnen we kritisch te worden… die eerst daar in die boom is gewoon een neppe:p een lokkertje! Maar bijna in de laatste boom zien we er nog een aantal zitten. Ze waren toch echt! Vandaar gaan we verder op advies van een nederlands koppel richting Cape Conran. Dit is gelukkig niet al te ver rijden en onderweg stoppen we natuurlijk nog even om wat te eten en voor weer wat kodak momentjes. Het is een mooie route richting CC. Nadat we weer ergens de bush bush zijn ingedoken en tot onze grote vreugde dit keer wel de camping konden vinden zijn we uit onze camper gerold en hebben eerst maar eens even genoten van de zon! Die weer na een paar dagen achter de wolken tevoorschijn kwam. Ff eten en nog een wandeling opt strand en daarna weer heerlijk snoozen zzz….
Woensdag 22 feb
Relaxt wakker worden! Vandaag moet er weer een lang stuk gereden worden dus men zegt dat je uitgerust op weg moet gaan.. wat ik dus ook gedaan heb:p zijn vandaag een stuk het binnenland ingereden. Nadat we aangekomen zijn in New South Wales gaan we via Bombala en Bega naar Bermagui, wat weer aan de kust ligt. Hier hebben we even wat info gehaald bij de vvv en nog een paar kleine boodschappen gedaan. Daarna zijn we door gereden naar Mistery bay. Hier zit een bush camping aan de kust. Als we de camping op draaien is er een groepje mensen wat uitgebreid begint te zwaaien.. owkey dus terug zwaaien dan maar he:) een plekje uitkiezen.. deze was al snel gevonden. we zijn naast de zwaaiende Australiërs beland. Hier hebben we de bbq en de rest van de avond mee doorgebracht wat gezellig was!!
Donderdag 23 feb
Volgende morgen hebben we een uitgebreide route beschrijving gehad. Wat is waar te zien en hoe je het best door sydney kunt. Uiteindelijk rond een uur of 11 achter het stuur beland en zijn we via de Grand Pacific Drive in het plaatsje Kiama beland. Hier waren we al rond half 2 dus hadden we de hele middag hier nog. We hebben hier eerst nog even wat toeristische plekjes bezocht en daarna richting een camping afgedwaald. We hebben er weer 1 gevonden vlak aan het strand dus we zijn de rest van de middag lekker wezen zwemmen. S`avonds onder het genot van een flessie wijn naar de sterrenhemel liggen staren.
Vrijdag 24 feb
Vandaag hebben we e planning om naar het noorden van Sydney te rijden. Hier zouden we dan de trein pakken het centrum in maar tja dat werd iets anders.. we hebben eerst de G P Drive afgereden en onderweg hebben we in Wollongong een afspraak gemaakt om te skydiven. Gezien deze maandag op de planning is gekomen zijn we toch maar onder sydney blijven hangen. Vandaag hebben we niet veel kilometers gehad en hebben een aantal plaatsjes bekeken en uiteindelijk op een camping beland tussen het spoor en de snelweg in… tja veel keus was er niet en omdat we toch sydney in gaan. En een ander voordeel was dat het maar 200m lopen was naar het station.. diezelfde avond hebben we nog een Duits koppel ontmoet waar we nog een paar biertjes mee hebben gedronken. Uiteindelijk was het een relaxt dagje.
Zaterdag 25 feb
SYDNEY here we come!! Vandaag hebben we weer de wekker gezet, want ons kennende blijven we anders weer te lang op bed liggen.. we zaten volgens mij rond een uur of 9 half 10 in de trein richting sydney. 45 min later konden we uitstappen op centraal station! We hadden gelukkig al wel een idee wat we vandaag wilden doen dus zijn eerst maar eens op pad gegaan richting een vvv om het een en ander aan tickets te pakken zien te krijgen. Zijn beland in Darlin Harbor. Dit is een kleine haven met veel cafe`s en barretjes en restaurants enz… hier hebben we even rondgehangen en zekers genoten van de zon. Lekker langs het water en met uitzicht op de skyline van de stad even lekker ontbijten. We zijn daarna op de bus gestapt die ons richting de brug en het opera house heeft gebracht. Ze hebben hier van die london bussen zonder dak. Brug en opera house waren zekers de moeite waard!! Hebben ons de rest van de dag ongeveer vermaakt met de bustour. S`avonds zijn we naar een concert geweest van roxette. Was leuk om die een keer te zien optreden. Hebben de rest van de avond doorgebracht op en terrasje en hebben uiteindelijk de trein van 1 uur gehaald weer richting de camper. We vielen allebei als een blok in slaap.
Zondag 26 feb
Wakker worduuuuhhh… zijn relaxt opgestaan vandaag en hebben de trein van 1 uur gehaald. 1 dag Sydney is natuurlijk niet genoeg! We zijn weer op de bus gestapt richting de haven, vanaf daar de ferry gepakt om naar Manly, een ander gedeelte van Sydney, te varen. Daar hebben we een bezoekje gebracht aan Oceanworld. Een groot aquarium, met zo’n tunnel waar je door heen kan lopen. Vissen, haaien en grote zeeschildpadden zwemmen aan alle kanten voorbij. Daarna weer met de ferry richting het centrum. Mooi stukje over het water; je komt langs het Opera House, en ziet van dichtbij de grote brug. In het centrum hebben we nog even rondgeslenterd, lekker de toerist uithangen! Rond een uurtje of 7 was het tijd om naar de Sydney Tower te gaan. Dit is het hoogste gebouw van Sydney en het schijnt dat je vanaf daar een geweldig uitzicht hebt. En dat moeten we natuurlijk zelf even ontdekken. Het duurt niet lang voordat we op 260 meter hoogte staan; wat een uitzicht!! De zon is net onder, en we zien Sydney langzaam veranderen. Uiteindelijk zien we alleen nog maar miljoenen lichtjes, die laten zien hoe groot deze stad is! Indrukwekkend… Hierna is het tijd om de trein terug te nemen; morgen een belangrijke dag!!
Woensdag 15 feb
Vandaag eerst maar eens even lekker wakker worden met een heerlijke douche. Weer een lekker ontbijtje gehad en zitten vandaag wat laat achter het stuur(voor ons doen dan). We hebben nog een stukje kust gevolgd richting Portland. Het weer is vandaag wat somber waardoor portland ook een beetje somber aandoet. Dus hadden allebei niet echt het idee om hier wat te gaan doen dus zijn we verder gaan rijden richting Hamilton. Hier weer even een vvv gepakt die ons weer wat wijzer heeft gemaakt kwa planning. Hebben hier nog ff wat boodschappen gedaan en zijn daarna richting het noorden gegaan. Een Nationaal park The Grampians. Omdat het voor ons gevoel nog een beetje vroeg was om op een camping te gaan staan zijn we de rimboe eerst maar even ingedoken. Hadden via de gravel wegen een mooie route uitgestippeld waar uiteindelijk helemaal niks van klopte.. De straat namen kwamen niet overeen en dus uiteindelijk maar op ons gevoel weer richting de normale weg gereden. Eenmaal weer op de grote weg waren we 5 km verder hahah. We hadden inmiddels al een camping opt oog. Een bush camp dachten we.. alleen toen we hier aan kwamen bleek het een gewone camping te zijn alleen er was helemaal niemand! Allemaal caravans en spullen maar helemaal niemand te bekennen. We hebben ons nederig stulpje hier maar tussen gezet en daarna relaxt gegeten. Ondertussen was er nog een andere camper bijgekomen met 3 jongelui er in waar we de avond mee door hebben gebracht onder het genot van de nodige drankjes.
Donderdag 16 feb
Wakker worden… mmm… beetje een kater idee allebei. Voorzichtig een ontbijt gehad en afscheid genomen van onze campeer vrienden. Op naar The Grampians national park. Onderweg nog even flink in de ankers omdat een kangaroo ineens zin had om over te steken… ging allemaal weer net goed. In het park nog een aantal bewondering s waardige dingen gezien en nog een relaxte wandeling gemaakt. Na een mooie rit door het park zijn we beland in Arrarat. Hier weer even de tank volgetankt en daarna doorgereden om weer een camping te zoeken. Na weer een aantal gravel wegen en veel gezoek hebben we toch onze zoektocht maar gestaakt en zijn weer richting de bewoonde wereld gecrost. Onderweg kwamen we onverwachts een bordje tegen waar de naam van de camping op stond.. ha toch nog gevonden! We zijn uiteindelijk neergestreken op Mt Franklin. Zijn vandaag maar beetje bij tijds ons nest in gedoken(gezien we allebei ook nog niet helemaal top fit waren..).
Vrijdag 17 feb
We hebben besloten om vandaag een flink stuk te gaan rijden dus we zouden eigenlijk ook vroeg uit bed maar tja… vakantie he… dus was het tocht weer een uur of 10 voordat ik weer achter het stuur kroop. Ons doel: Wilsons Promontory. Dit is ook weer een national park. Wilsons Prom is het zuidelijkste punt van het vast land van australie. Hebben vandaag lekker kunnen doorrijden ondanks dat ik een klein beetje verkeerd ben gereden in Melbourne. Daar belande ik uiteindelijk een straat achter ons hotel waar we hebben geslapen afgelopen weekend. Maar gelukkig hadden we al snel weer de weg te pakken die we moesten hebben. Onderweg een paar keer gestopt maar uiteindelijk toch om 3 uur 450km gehad en stonden we voor de poort van de Prom. Hier hebben we de Camping gepakt die in het park ligt. De laatste 45 km is door het park. Langs de weg zie je van allerlei dieren. Kleine walibi`s en emu`s (kleine struisvogels)en S`avonds lopen er van allerlei dieren over de camping heen. Die zijn zo brutaal dat ze het eten zowat van je bord af graaien.. maar dat nemen we voor lief.
Uiteindelijk met het geroezemoes van de meeuwen op het dak van de camper in slaap gevallen.
Zaterdag 18 feb
Zoals we gister in slaap zijn gevallen zo worden we vandaag weer gewekt! Door de meeuwen! Goede reden om uit bed te komen. Ontbijten en daarna de wandelschoenen aan. De Prom schijnt mooie wandelroutes te hebben, en we kunnen natuurlijk niet eerder weg voordat we dat zelf hebben uitgeprobeerd. Voordat we goed en wel aan het lopen zijn worden we aangesproken door een vriendelijke vrouw die ons wel even op weg wil helpen. Al pratend loopt de bijna de hele route met ons mee. Nadat we (onder druk) beloofd hebben dat we ’s avonds langs zullen komen en blijven slapen scheiden onze wegen. Wij vervolgen onze weg richting de camping weer. Op een prachtig strand genieten we nog even van de zon en een verfrissende duik. Daarna is het tijd om de spullen weer in te pakken en richting het dorpje te rijden. Hier schijnt een soort van rodeo aan de gang te zijn, altijd leuk om te kijken hoe de Aussie’s hun vrije tijd besteden. Na een uurtje zijn we redelijk gaar van de zon (en de eindeloos veel vliegen) dus gaan we richting onze logeerplek. Hier worden we zeer hartelijk ontvangen! Na een rondleiding over de boerderij is het tijd om de jongste dochter van t gezin op te halen van haar werk. ’s Avonds krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en na een hele poos gekletst te hebben vinden we het tijd om ons bed op te zoeken. Slapen wordt het uiteindelijk nog niet; we hebben toegang tot internet en dat betekend: Skypen! Een paar uur later vallen we moe maar voldaan in slaap…
Zondag 19 februari
Vandaag is het mijn beurt om Jos uit bed te slepen. Meestal zijn de uurtjes dat hij nog slaapt heerlijk rustig, maar onze gastvrouw heeft plannen met ons en we willen haar natuurlijk niet laten wachten! We gaan richting de zandduinen. Na een fikse wandeling in de zon staan we opeens boven op een heuvel. Een prachtig uitzicht over enorme heuvels zand! Het lijkt net een kleine woestijn… Zon, blauwe lucht, wit zand, hier en daar een grote plas water en in de verte het bos... heel bijzonder! Nadat we hier een poos rondgewandeld hebben krijgen we nog een kleine tour met de auto. Warm en onder het zand willen we eigenlijk de camper weer in beweging zetten, maar onze gastvrouw laat ons nog niet gaan! Eerst een verfrissende douche en uitgebreide lunch. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen! Rond half 3 is het echt tijd om te gaan; we nemen afscheid en vervolgen onze route via de zuidkust. We hebben onderweg nog weer een waterval meegepakt. Best wel een grote die je hier niet zo snel zou verwachten! Inmiddels weer een uurtje verder waren we allebei er over uit dat we voor vandaag wel genoeg hadden gereden en we woude eigenlijk nog even van de zon genieten dus we hebben weer een poging gedaan om een bushcamp te vinden tussen de gravel wegen. Helaas… ook dit keer konden we geen camping vinden en het begon zelfs wat te regenen. Dit is niet echt bevorderlijk voor de rijomstandigheden , een bus op modderpaadjes.. dat vraagt om moeilijkheden. Zijn maar weer richting de bewoonde wereld gegaan om daar een poging te doen. Onderweg in het bos springt er nog van alles links en rechts weg in de berm. Uiteindelijk zijn we op een veld net buiten het dorp Rosedale beland.
Maandag 20 feb
Tis alweer maandag. Zijn al weer een week in Australië nu. Vanaf ons startpunt vandaag hobbelen we richting de 90 mile beach. Hier hebben we een stuk door de duinen en langs het strand gereden en zekers nog even van de zee genoten! Daarna zijn we weer een stukje het land in gegaan om zo in Payneville aan te komen. Dit dorp ligt aan de bovenkant van Gippsland lakes. We zijn dit keer wat eerder richting de camping gegaan om hier nog even de was te kunnen doen. Uiteindelijk blijkt dat ze ook nog eens een lekker zwembad op de camping hebben:) waar we dan ook goed gebruik van hebben gemaakt! Na deze waterpret laat onze maag weten dat etenstijd is! Camping betekend elektriciteit en dat betekend dat onze microwave het doet! En dat betekend: lasagne! Wij blij! Bijna nog blijer zijn we met de wasmachine. En om onze dag nog beter te maken vinden we een ‘speelzaal’! Pooltafel, tafeltennistafel, en nog een ander soort tafel met een schijfje waar we erg fanatiek in waren! Nadat we uitgespeeld zijn is het tijd voor een analyse over ons pool,-en airhockey(ofzo)spel, dit doen we natuurlijk onder het genot van een biertje en een wijntje….
Dinsdag 21 februari
Deze dag begint niet al te best; het regent. Op zich niet zo’n groot probleem (en we willen echt niet klagen!) maar onze schone was is nu nat en dat schopt onze strakke planning voor vandaag een beetje in de war. Gelukkig hebben ze hier ook een droger, maar daar gaat wel tijd in zitten. Om die tijd een beetje te doden maken we nog even gebruik van het zwembad (temperatuur is nog steeds prima ondanks de regen). Uiteindelijk zitten we heel wat later dan de planning op de weg. We gaan de koala kolonie opzoeken. Daarvoor nemen we in het dorp de veerpont naar een klein eiland. Hier spotten we direct de eerste koala al in de boom. Grappige en vooral luie dieren! De route op het eiland duurt ongeveer een half uur maar na 15-20 min hebben we nog geen andere koala`s meer gezien. Dan beginnen we kritisch te worden… die eerst daar in die boom is gewoon een neppe:p een lokkertje! Maar bijna in de laatste boom zien we er nog een aantal zitten. Ze waren toch echt! Vandaar gaan we verder op advies van een nederlands koppel richting Cape Conran. Dit is gelukkig niet al te ver rijden en onderweg stoppen we natuurlijk nog even om wat te eten en voor weer wat kodak momentjes. Het is een mooie route richting CC. Nadat we weer ergens de bush bush zijn ingedoken en tot onze grote vreugde dit keer wel de camping konden vinden zijn we uit onze camper gerold en hebben eerst maar eens even genoten van de zon! Die weer na een paar dagen achter de wolken tevoorschijn kwam. Ff eten en nog een wandeling opt strand en daarna weer heerlijk snoozen zzz….
Woensdag 22 feb
Relaxt wakker worden! Vandaag moet er weer een lang stuk gereden worden dus men zegt dat je uitgerust op weg moet gaan.. wat ik dus ook gedaan heb:p zijn vandaag een stuk het binnenland ingereden. Nadat we aangekomen zijn in New South Wales gaan we via Bombala en Bega naar Bermagui, wat weer aan de kust ligt. Hier hebben we even wat info gehaald bij de vvv en nog een paar kleine boodschappen gedaan. Daarna zijn we door gereden naar Mistery bay. Hier zit een bush camping aan de kust. Als we de camping op draaien is er een groepje mensen wat uitgebreid begint te zwaaien.. owkey dus terug zwaaien dan maar he:) een plekje uitkiezen.. deze was al snel gevonden. we zijn naast de zwaaiende Australiërs beland. Hier hebben we de bbq en de rest van de avond mee doorgebracht wat gezellig was!!
Donderdag 23 feb
Volgende morgen hebben we een uitgebreide route beschrijving gehad. Wat is waar te zien en hoe je het best door sydney kunt. Uiteindelijk rond een uur of 11 achter het stuur beland en zijn we via de Grand Pacific Drive in het plaatsje Kiama beland. Hier waren we al rond half 2 dus hadden we de hele middag hier nog. We hebben hier eerst nog even wat toeristische plekjes bezocht en daarna richting een camping afgedwaald. We hebben er weer 1 gevonden vlak aan het strand dus we zijn de rest van de middag lekker wezen zwemmen. S`avonds onder het genot van een flessie wijn naar de sterrenhemel liggen staren.
Vrijdag 24 feb
Vandaag hebben we e planning om naar het noorden van Sydney te rijden. Hier zouden we dan de trein pakken het centrum in maar tja dat werd iets anders.. we hebben eerst de G P Drive afgereden en onderweg hebben we in Wollongong een afspraak gemaakt om te skydiven. Gezien deze maandag op de planning is gekomen zijn we toch maar onder sydney blijven hangen. Vandaag hebben we niet veel kilometers gehad en hebben een aantal plaatsjes bekeken en uiteindelijk op een camping beland tussen het spoor en de snelweg in… tja veel keus was er niet en omdat we toch sydney in gaan. En een ander voordeel was dat het maar 200m lopen was naar het station.. diezelfde avond hebben we nog een Duits koppel ontmoet waar we nog een paar biertjes mee hebben gedronken. Uiteindelijk was het een relaxt dagje.
Zaterdag 25 feb
SYDNEY here we come!! Vandaag hebben we weer de wekker gezet, want ons kennende blijven we anders weer te lang op bed liggen.. we zaten volgens mij rond een uur of 9 half 10 in de trein richting sydney. 45 min later konden we uitstappen op centraal station! We hadden gelukkig al wel een idee wat we vandaag wilden doen dus zijn eerst maar eens op pad gegaan richting een vvv om het een en ander aan tickets te pakken zien te krijgen. Zijn beland in Darlin Harbor. Dit is een kleine haven met veel cafe`s en barretjes en restaurants enz… hier hebben we even rondgehangen en zekers genoten van de zon. Lekker langs het water en met uitzicht op de skyline van de stad even lekker ontbijten. We zijn daarna op de bus gestapt die ons richting de brug en het opera house heeft gebracht. Ze hebben hier van die london bussen zonder dak. Brug en opera house waren zekers de moeite waard!! Hebben ons de rest van de dag ongeveer vermaakt met de bustour. S`avonds zijn we naar een concert geweest van roxette. Was leuk om die een keer te zien optreden. Hebben de rest van de avond doorgebracht op en terrasje en hebben uiteindelijk de trein van 1 uur gehaald weer richting de camper. We vielen allebei als een blok in slaap.
Zondag 26 feb
Wakker worduuuuhhh… zijn relaxt opgestaan vandaag en hebben de trein van 1 uur gehaald. 1 dag Sydney is natuurlijk niet genoeg! We zijn weer op de bus gestapt richting de haven, vanaf daar de ferry gepakt om naar Manly, een ander gedeelte van Sydney, te varen. Daar hebben we een bezoekje gebracht aan Oceanworld. Een groot aquarium, met zo’n tunnel waar je door heen kan lopen. Vissen, haaien en grote zeeschildpadden zwemmen aan alle kanten voorbij. Daarna weer met de ferry richting het centrum. Mooi stukje over het water; je komt langs het Opera House, en ziet van dichtbij de grote brug. In het centrum hebben we nog even rondgeslenterd, lekker de toerist uithangen! Rond een uurtje of 7 was het tijd om naar de Sydney Tower te gaan. Dit is het hoogste gebouw van Sydney en het schijnt dat je vanaf daar een geweldig uitzicht hebt. En dat moeten we natuurlijk zelf even ontdekken. Het duurt niet lang voordat we op 260 meter hoogte staan; wat een uitzicht!! De zon is net onder, en we zien Sydney langzaam veranderen. Uiteindelijk zien we alleen nog maar miljoenen lichtjes, die laten zien hoe groot deze stad is! Indrukwekkend… Hierna is het tijd om de trein terug te nemen; morgen een belangrijke dag!!
Sneu 1985 brinta verhaal. niet gelezen.quote:Op woensdag 27 augustus 2014 05:44 schreef OeJ het volgende:
Ik riep mijn vrouw, terwijl ik mijn hand voor de hoorn hield. "Denise voor jou aan de telefoon!"
De klkt blijkt derhalve onterecht
[ Bericht 0% gewijzigd door Dingflofbips op 27-08-2014 09:03:10 ]
quote:
Na onze eerst nacht in de nieuwe villa zijn we weer uitgerust en vol goeie moet op pad gegaan vanuit het plaatsje Lorne!
Ik stopte met lezen.. wie schrijft dit?
quote:
Niet gelezen, ben gewoon eerlijk.
|
|
