Elk Topic verdient een afsluiting, of zal ik het oordeel van de bestuursrechter afwachten
quote:
21 augustus 2014 versie 2.0 21082014-1-11
Van: Het_fijtje
Aan:
UWV Stichting Reclassering Nederland
afdeling WIA T.a.v. mw. R. Jonker
Postbus 69254 Postbus 3305
1060CH Amsterdam 2001DH Haarlem
Rechtbank Alkmaar
team bestuursrechter
Postbus 251
1800BG Alkmaar.
Betreft; Een paradoxaal beroepsschrift bestuursrecht, wegens heden (21e eeuw) ontoereikend antwoord UWV.
Geachte bestuursrechter, UWV en Stichting Reclassering Nederland,
Waarschijnlijk ben ik gek aan het worden, maar ik vermoed dat dat niet het geval is, maar de problemen ditmaal toch echt bij het UWV vandaan komen. Ik zal uitleg geven waarom ik denk dat het zo is.
28 juli 2014.
Ik ontvang een brief van de Stichting Reclassering te Alkmaar, dat ik voor het kunnen voldoen van mijn per rechtelijk oordeel bij Grosse van vonnis opgelegde taakstraf te voldoen enkele aanvullende documenten van het UWV moet overleggen. Deze aanvullende documenten betreffen twee dingen:
Ten eerste de beslissing van het UWV voor het toekennen WAO, welke voor mij 100% arbeidsongeschikt is.
(waarbij WAO al jaren niet meer bestaat, maar goed de Reclassering is dan ook een achterhaald systeem welke nog dateert van de 18e eeuw en nooit is geovuleerd naar de toekomst, dit ter zijde).
Ten tweede heb ik een lijst van toegestane werkzaamheden nodig, terwijl ik 100% arbeidsongeschikt ben.
(Dat begrijp ikzelf ook niet helemaal want als je 100% arbeidsongeschikt bent, dan zijn er evident ook geen toegestane werkzaamheden.
Zouden er namelijk wel toegestane werkzaamheden zijn, dan zou ik niet 100% arbeidsongeschikt zijn. Dus met de eerste vraag is eigenlijk de tweede vraag al beantwoord. Maar goed de reclassering kan het onvermijdelijke logische niet zelf bedenken, het moet de Reclassering door UWV zwart op wit per brief bevestigd worden. (Wederom de Reclassering anno 18e eeuwse werkwijze, gebrek aan evolutie. Het UWV leeft nog in de tijd van Spaanse bezetting, de spaanse inquisitie. Ik zal de afloop van de geschiedenis maar vertellen, we hebben de Spanjaarden overwonnen en dat begon zelfs in Alkmaar, Alkmaar daar begint de Victoria nota bene)).
Maar dan voltrekt zich het volgende wonder, van deze huidige 21e eeuw welteverstaan.
Ik ontvang wel post van UWV, maar de tweeledige vraagstelling welke van de Stichting Reclassering Nederland afkomstig is, die word maar voor de helft beantwoord. Ik ontvang namelijk wel de bijlage, een beslissing omtrent de uit de 18e Eeuw stammende WAO, tegenwoordig WIA. Maar het begeleidende schrijven waarin de lijst van toegestane werkzaamheden staat, dat begeleidend schrijven bevind zich niet in de per postzending reeds ontvangen envelop.
De remedie is eigenlijk vrij simpel, de begeleidende brief die de envelop niet heeft gehaald, die brief zal alsnog aan mij per nagezonden post verstuurd moeten worden. Maar zo eenvoudig is het UWV niet. Ik moet eerst een bezwaarschrift schrijven met mijn klacht daarin, en deze vervolgens aan UWV doen toekomen. Per reguliere postzending, hetzij via een elektronisch formulier op de website. Lang leven de internet revolutie.
Dan word ik naar aanleiding van het klaagschrift telefonisch door UWV benaderd, waarbij ik te horen krijg dat er wel een begeleidend schrijven is van datum 15 augustus.. En moet ik telefonisch bevestigen dit schrijven niet ontvangen te hebben. Dat alsnog krijgen, daar is een 19e wereldwonder voor nodig, blijkens.
Want niet dat UWV dan de brief nogmaals naar mij toestuurt, omdat het de 1e keer de envelop niet haalde.
Nee, een viertal dagen later, de 19e augustus, word ik weer gebeld, door mw. Wilpers van de klachtenafhandeling. Om te vragen of de brief na 4 dagen wel is ontvangen. En wederom moet ik bekennen wel de bijlage te hebben, maar niet de brief zelf, waarin de gevraagde en benodigde cruciale informatie staat.
Dan zegt mw. Wilpers, ik bel u morgen terug, want misschien na 5 dagen wel wat na 4 dagen niet gelukt is.
Maar ook de 5e dag ontvang ik wel andere post, maar niet het begeleidende schrijven van UWV waarin de cruciale benodigde informatie, een lijst van toegestane werkzaamheden voor een 100% arbeidsongeschikte.
Daargelaten dat het nog steeds evident is dat er voor een 100% arbeidsongeschikte geen lijst van toegestane werkzaamheden kan zijn, omdat je dan immers niet 100% arbeidsongeschikt bent als er wel toegestane werkzaamheden zouden zijn.
En ook de 20e augustus, na 23 dagen, word door UWV de vraagstelling van de Stichting Reclassering Nederland voor de vraag naar een beslissing WAO en een lijst van onbestaanbare edoch toegelaten werkzaamheden niet voldaan. En straks ben ik de pineut, want zonder antwoord moet ik straks 40 dagen in detentie zitten in de gevangenis in plaats van een werkstraf van 80 uren. Omdat UWV de brief niet verstuurt.
Dus de Reclassering vraagt, UWV weigert, en ik ben de lul. Daar komt het plat gezegd op neer nu.
Terwijl ik slechts op 10 minuten loopafstand van het dichtstbijzijnde UWV kantoor woonachtig ben. Kan UWV nu echt niet het kant en klare schrijven even opnieuw en nogmaals uitprinten en dan bij de balie leggen, zodat ik het in 10 minuten kan komen ophalen? Is het machtige megalomane UWV echt zo een ondoordringbare bureaucratie dat de meeste logische afhandeling een onmogelijkheid is?
Want ik vraag nergens om, de Stichting Reclassering Nederland is de vraagsteller, ik ben slechts een doorgeefluik, en UWV weigert te antwoorden waardoor ik dan weer straks de lul ben. Ik bedank ervoor.
En ik ben er zo schijtziek van, dat ik nu een beroep indien bij de bestuursrechter. Met het verzoek te oordelen dat UWV dermate stupide handelt, dat het opgevat en bezien kan worden als het hinderen en belemmeren van de Stichting Reclassering Nederland in het ten uitvoer leggen van een strafrechtelijk opgelegde taakstraf. En dat vanwege die tegenwerking mij geen blaam of verwijt treft, maar wel het UWV blaam en verwijt treft, dat ik moet worden ontslagen van mijn taakstraf want mij treft geen blaam of verwijt aan het mislukken.
Rechtvaardig zou zijn als de UWV medewerkers die en weigerde het begeleidende schrijven bij de bijlage in de envelop te stoppen en de UWV medewerker die de per post na-zending van het begeleidend schrijven weigerde, dat die twee maar mijn werkstraf gaan voldoen. Want het word mij door hun onmogelijk gemaakt.
Want UWV heeft het willens en wetens mij onmogelijk gemaakt dat ikzelf mijn eigen werkstraf voldoe. Dus dan gaat het UWV de ontstane schade maar vergoeden. Dit door mijn werkstraf te doen, wat ik nu niet kan. Dan lijkt me rechtvaardig, en ik ben benieuwd hoe een bestuursrechter hierover denkt. En daarom dien ik dit schrijven in als een beroepschrift zoals door de Algemene Wet Bestuursrecht een beroepschrift is bedoeld.
Ik ben erg benieuwd naar het antwoord van de bestuursrechter, hoe deze denkt over rechtvaardigheid naar eer en geweten. En ditmaal niet naar strekking en geest der wet, maar als gepaste oplossing voor een probleem wat in den beginne al nooit een probleem had mogen zijn. Want als het mij opzettelijk en bewust door UWV onmogelijk word gemaakt, dan moet UWV maar zelf de verantwoording dragen door degene die het mij bewust en opzettelijk onmogelijk maakt de plichten uit te laten voeren wat mij nu onmogelijk word gemaakt. Want de plicht moet voldaan worden, zonder twijfel.
Dat is nu eenmaal wat rechtvaardigheid inhoudelijk is, daar kan ik als gedupeerd burger ook niets aan doen.
Als het mij onmogelijk word gemaakt, door anderen, om mijn taakstraf te voldoen. Dan moet degene die het mij onmogelijk maakt die plicht tot uitvoeren taakstraf maar overnemen, door de taakstraf zelf te voldoen. Het UWV dus.
Wat ik mij afvraag, Stichting Reclassering Nederland vraagt een 100% arbeidsongeschikte een lijst van toegestane werkzaamheden aan het UWV vraagt, waarom geeft het UWV die dan niet? Het word gewoon gevraagd.
Er word door een derdenpartij om gevraagd, niet door mij persoonlijk, en toch kom ik in de problemen. Waarom?
Bij deze bent u gekend, gezien, en ook gegroet,
Het_fijtje 21082014-2-11