Gezien het goede weer ben ik vanavond een ijs gaan eten met twee andere mensen. Vanaf het bankje waar we zaten keken we uit op de overige aanwezigen op het terras. Zoals een mens eigen observeerde we de menigte een beetje en gaven we daarover wat vermakelijk commentaar hier en daar.
Op een gegeven moment kwam er een jongen voorbij, en ik hoor hem iets zeggen over ''m'n triceps''. Een beetje flauw zeg ik tegen degene naast me ''je fatceps zul je bedoelen''. Waarschijnlijk uit pure bitterheid dat ik geen kans maak bij een jongen als dat.
Eigenlijk vond ik 'm namelijk eerder interessant vanaf het moment dat ik 'm zag. Hij was niet slank, hij was niet super dik. Hij was getraind en had daarnaast wel wat spek op de ribben, wat hem in zijn totaliteit fors deed ogen. Iets dat me in werkelijkheid juist aantrok.
Het overkomt me niet vaak dat ik iemand écht aantrekkelijk vind, maar deze jongen had iets. Onder anderen een leuke kop op z'n schouders en een leuke lach. Ik bleef dan ook naar hem staren zolang als hij er was. Waarna hij me op een gegeven moment recht in de ogen keek. Ik keek even weg maar toen ik weer terugkeek keek hij nog altijd naar me. Dus ik voelde me een beetje gegeneerd, en dacht dat hij misschien in de gaten had gehad dat ik naar hem keek.
Waarschijnlijk viel dat echter wel mee en vergeleek hij mijn postuur gewoon met dat van hem, zoals alle jongens die in de sportschool komen dat doen.
Klacht: Nog steeds denken aan een jongen die ik een paar uur geleden heb gezien