He Yvonne!

quote:

Op zondag 14 december 2003 12:34 schreef yvonne het volgende:
User saddam_hussein kan niet meer FOK!ken, hij is opgepakt met a false beard in een inetcafé in Tigrit,
user kan lief met Bush gaan mailen.

quote:

Op zaterdag 12 juli 2014 00:20 schreef LompeHork het volgende:
In de lift.

Mono weet.

quote:

Grdemorgen,

Zoals een aantal van jullie weten besloten Monopoly en ik mee te doen met het NK Keezen. Voordat wij begonnen hadden we frisse moed en waren wij als twee jonge Goden; wij zouden regeren over het klootjesvolk en ze wel even laten zien hoe je dit spelletje als twee meesters kan spelen!
Het eerste potje begon matig: veel pionnen binnen, maar alsnog verloren, wij waren zeer teleurgesteld. Vanaf dat moment voelden wij al een dreiging. Na vier potjes verlies (van de vijf) waren wij vastbesloten alsnog het laatste potje te winnen, het kon niet erger toch? Afijn, wij kijken: we moesten tegen een jonge deerne met een leuke lach en Ria. Ria was een wat oudere dame met een leuk, kort en pittig kapsel, met een gouden kettinkje om het helemaal af te maken.

Wij lachen natuurlijk "haha, voorspelbaar" "ja, dit gaat hem worden!" niets was minder waar: wij verloren ook de vijfde wedstrijd en met veel schaamte druipten wij af. De taktiek: "Meer bier is beter spelen" ging in dit geval blijkbaar niet op. Ria vierde haar triomf door haar onderbroek uit te trekken en deze boven het hoofd te zwaaien, hier werd niemand vrolijk van.

Nu zijn wij beiden thuis en gaan we even flink krassen. Dit wilde ik graag met jullie delen. Tevens een sfeerimpressie, de dames op de achtergrond (incluis kort, pittig kapsel en puntige knieen) kijken ons ook zeer vuil aan:

quote:

Op zaterdag 12 juli 2014 00:22 schreef Moira. het volgende:

[..]

Link naar dat topic, dan

quote:

Op zaterdag 12 juli 2014 00:23 schreef -_Guitarist_- het volgende:

[..]

NEGEER ME NIET DAN LUL

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 16:17 schreef Croupouque het volgende:
Haar naam was Maria Johanna Kruiswijk, geboren op 13-3-1923 te Waddinxveen. Liefhebbende echtgenote, moeder, oma en vrijwilligster in verzorgingstehuis 'Den laatschten asem'. Ik had haar al enkele weken op het oog, maar liefde laat zich nu eenmaal niet afdwingen. Nu was het dan toch eindelijk zover; vastberaden plaatste ik de roestige schep in de grond, duwde hem met mijn voet aan en gooide het eerste zachte hoopje aarde naast me neer. Het was een benauwde en vochtige nacht, ik hoopte dat dat een stille voorbode was terwijl ik stevig doorschepte en zo min mogelijk geluid probeerde te maken. Betrapt worden is toch wel het laatste waar je op zo'n moment op zit te wachten. Toen ongeveer tachtig minuten later de ondergrondse verkenningstocht van mijn schep gestuit werd door het bevredigende doffe geluid van de houten kist veegde ik het zweet van mijn voorhoofd en trok mijn inmiddels doorweekte overhemd recht. Je wil er natuurlijk wel een beetje presentabel uitzien. Ik knielde op het deksel, veegde haastig de laatste restjes zand weg en legde mijn oor op het hout. "Maria", fluisterde ik zachtjes, "ik ben gearriveerd." Ik veegde mijn handen af aan mijn broek, met het puntje van mijn huissleutel verwijderde ik de rouwrandjes van onder mijn nagels en ik at een pepermuntje. De kist zwiepte open alsof hij net uit de etalage gekomen was, geen enkel scharniertje piepte en geen plank kraakte.

Daar lag ze dan, mooier en vrediger dan ik ooit had durven dromen. "Je overtreft mijn stoutste verwachtingen, Maria" sprak ik luid met een lichte snik in mijn stem. Ik schrok van mijn eigen enthousiasme en was zowaar even vergeten dat ik onopgemerkt moest blijven. Deze nacht was voor Maria en mij alleen. Voorzichtig zette ik voet in de kist en boog over haar heen, haar bleke dunne huid ritselde als een stukje crêpepapier toen ik langzaam met het puntje van mijn neus over haar wang gleed en mijn lippen op haar hals plaatste. Ik proefte een beetje van de bitterzoete olie die als een dun glinsterend laagje op haar voorhoofd lag en beet zachtjes op haar onderlip. Ik schrok even toen een klein stukje lip aan mijn voortand bleef plakken en losscheurde, maar ik likte het op sensuele wijze met mijn tong weg. Haar opengesperde ogen glinsterden in het maanlicht.

Mijn hart ging als een bezetene tekeer en ik schuurde heel even met mijn hard geworden lid tegen haar bovenbeen, terwijl ik de knoopjes van haar blouse lostrok. Ik pakte met beide handen haar hoofd beet, trok haar ruw naar me toe en kuste haar met volle overgave op de mond. Bossen haar vielen in mijn schoot. "Godverdomme lieverd, wat heb ik hier lang op gewacht..." fluisterde ik gepassioneerd in haar oor terwijl ik met mijn handen haar krakende karkas verkende. Ik scheurde haar rok open, knoopte mijn broek los en peuterde heel secuur de maden uit haar slip. Ik legde ze één voor een op een rijtje naast de kist, ze hadden het voorrecht om deze nacht de enige toeschouwers te zijn van het innige liefdesspel tussen Maria en mij. Ik stuntelde wat met het condoom. Natuurlijk had ik thuis al geoefend, maar nu was ik toch dermate nerveus dat het omdoen me aardig wat moeite kostte. Ik excuseerde me, maar Maria toonde zich uiterst begripvol. Dit was een eerste keer waar iedere gezonde jongeman van droomt.

Haar ijskoude en kurkdroge schede schuurde als een bevoren inktvis tegen mijn geslachtsdeel toen ik voorzichtig bij haar naar binnen ging. Spoedig nam het tempo waarmee ik stootte toe, want reeds na twee minuten voelde ik dat ik dit niet veel langer vol kon houden. "Als het pijn doet, moet je het zeggen" zei ik, meelevend als ik ben, maar ik werd overstemd door een geluid dat leek op twee blokken piepschuim die ruw tegen elkaar gewreven werden. Voordat ik haar kon waarschuwen kreeg ik mijn niet uit te stellen orgasme, ik kon alleen maar hopen dat zij ook genoten had van het korte maar hevige moment. Ik streelde met mijn wijsvinger haar tepel en kuste liefdevol het bruin/groene stukje huid op haar buik, maar ik wist ook dat dit moment niet eeuwig kon duren. Ze begreep het. Razendsnel trok ik mijn kleding weer aan, gaf haar nog één keer een dikke pakkerd op haar ene nog intacte wang en maakte me uit de voeten. Ik heb haar daarna nooit meer gezien.

Ik was 14, en nog zo onervaren en onschuldig. Ik heb daarna nog vele graven op schandalige wijze geschonden, maar zo bijzonder als die eerste keer zal het nooit meer zijn. Het is toch iets wat je je leven lang koestert, en ik zal Maria daarom eeuwig dankbaar zijn.