OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dyre, hoe is het nu met jullie? Je hebt jullie verhaal mooi omschreven, maar ik kan me voorstellen dat de heftigheid van alles ook wat later kan komen.. 
gm, wat een nare en heftige ervaring
Neem de tijd om te herstellen hiervan, en praat er over: met je vriend, met de artsen, met de verpleegkundigen.. dat heeft hier geholpen het verhaal in mijn hoofd compleet te krijgen (mijn bevalling liep ook bijna niet goed af voor mij). Mijn pm/dm staat open, nu, maar ook later, mocht je behoefte hebben aan het delen van ervaringen. Er is ook een topic over in OUD: Als de bevalling anders verloopt (oid), ook heel fijn. En van harte gefeliciteerd met jullie dochter nog!
Twinkle, wat een fijn verhaal, zo heerlijk zen, heel tof
gm, wat een nare en heftige ervaring
Neem de tijd om te herstellen hiervan, en praat er over: met je vriend, met de artsen, met de verpleegkundigen.. dat heeft hier geholpen het verhaal in mijn hoofd compleet te krijgen (mijn bevalling liep ook bijna niet goed af voor mij). Mijn pm/dm staat open, nu, maar ook later, mocht je behoefte hebben aan het delen van ervaringen. Er is ook een topic over in OUD: Als de bevalling anders verloopt (oid), ook heel fijn. En van harte gefeliciteerd met jullie dochter nog! Twinkle, wat een fijn verhaal, zo heerlijk zen, heel tof
Mijn hele verhaal ben ik nog aan het uitschrijven voor mezelf, maar dat is zo lang dat ga ik hier niet posten. (mocht je écht behoefte hebben het te lezen, stuur een dm/pm dan stuur ik het als ik het klaar heb)
Het komt er op neer:
Bij week 37 stijgende bloeddruk met 2x per week bloeddruk en urinecontrole bij de vk.
39+6 weer hoge bloeddruk en niet gelukte strippoging thuis, in het ziekenhuis te horen gekregen dat een thuisbevalling er (helaas!) niet meer inzit door de hoge bloeddruk, wel mogen we afwachten tot de weeën vanzelf komen. Plus om de dag ziekenhuiscontrole
40+1 nog hogere bloeddruk plus eiwitten in de urine. Inleiding wordt voor de komende dagen gepland (balen, maar het is nu eenmaal zo)
40+2 inbrengen van ballon om ontsluiting te creëren zodat de vliezen gebroken kunnen worden
40+3 ballon heeft genoeg ontsluiting gecreëerd, kindje ligt te hoog om door de vk de vliezen te laten breken dus gynaecoloog neemt het over en met veel duwen op mijn buik zijn de vliezen gebroken om 8.30. Medicatie aangegaan en ruim 7 uur lang om de minuut weeën, 1 minuut wee, 1 minuut niks en weer verder wee op wee af. Bijkomen is er weinig geweest en het is verrekte pijnlijk geweest (understatement). Veel overlegmomenten tussen vk en gynaecoloog omdat kind hoog blijft liggen, niet in wil dalen en de ontsluiting ondanks het veelvuldig en tot hoge dosis opvoeren van de medicatie niet doorzet.
Er wordt een extra echo gemaakt om te kijken hoe het kindje ligt, het ligt met hoofdje gedraaid als sterrenkijker maar an sich zou het moeten lukken mits de ontsluiting doorzet.
Om 15.30 komt de gyn met de mededeling dat als ik om 16.15 niet voorbij de 6cm ontsluiting ben er ingegrepen moet worden door middel van een keizersnede, blijk al 3 uur op de 6 cm te zitten en het kindje gaat het moeilijker krijgen. Geen verrassing om eerlijk te zijn, ik voelde het aankomen en laat het over me heen komen.
16.15 is het besluit definitief en maken ze me klaar voor transport en word ik om 16.30 naar de OK gereden waar om 17.09 we een prachtventje boven het doek zien verschijnen.
Ik heb de hele zwangerschap gezegd dat ik graag thuis wilde bevallen, MITS medisch verantwoord.
Toen we hoorden dat dit niet meer mocht was even een behoorlijke domper, maar we mochten naar huis nog en er was overleg dus voelde het goed, legde me er bij neer.
Daarna werd het niet meer verantwoord verder af te wachten en moest er een inleiding gepland worden, ook prima, ik was er klaar voor.
Uiteindelijk kwam weer een stapje verder naar niet meer verantwoord dat het een keizersnede werd om ons zoontje geboren te laten worden.
Het is voor mij prima gegaan, er is aldoor overleg geweest en we hebben overal ruim de tijd gehad alles op ons in te laten werken.
Ik heb absoluut geen negatief gevoel bij alles wat er is gebeurd en kijk er goed op terug.
Het enige wat ik nog niet goed kan is de foto's op de OK terugkijken, dat is instant vochtige ogen.
Verder hebben vriend en ik veel "lol" gehad met Dikkie Dik, de dag van ballon inbrengen, tijdens de weeën lukte me dat niet meer
Zie spoiler, een paar foto's , wij hebben het Dikkie Dik op reis genoemd
Het komt er op neer:
Bij week 37 stijgende bloeddruk met 2x per week bloeddruk en urinecontrole bij de vk.
39+6 weer hoge bloeddruk en niet gelukte strippoging thuis, in het ziekenhuis te horen gekregen dat een thuisbevalling er (helaas!) niet meer inzit door de hoge bloeddruk, wel mogen we afwachten tot de weeën vanzelf komen. Plus om de dag ziekenhuiscontrole
40+1 nog hogere bloeddruk plus eiwitten in de urine. Inleiding wordt voor de komende dagen gepland (balen, maar het is nu eenmaal zo)
40+2 inbrengen van ballon om ontsluiting te creëren zodat de vliezen gebroken kunnen worden
40+3 ballon heeft genoeg ontsluiting gecreëerd, kindje ligt te hoog om door de vk de vliezen te laten breken dus gynaecoloog neemt het over en met veel duwen op mijn buik zijn de vliezen gebroken om 8.30. Medicatie aangegaan en ruim 7 uur lang om de minuut weeën, 1 minuut wee, 1 minuut niks en weer verder wee op wee af. Bijkomen is er weinig geweest en het is verrekte pijnlijk geweest (understatement). Veel overlegmomenten tussen vk en gynaecoloog omdat kind hoog blijft liggen, niet in wil dalen en de ontsluiting ondanks het veelvuldig en tot hoge dosis opvoeren van de medicatie niet doorzet.
Er wordt een extra echo gemaakt om te kijken hoe het kindje ligt, het ligt met hoofdje gedraaid als sterrenkijker maar an sich zou het moeten lukken mits de ontsluiting doorzet.
Om 15.30 komt de gyn met de mededeling dat als ik om 16.15 niet voorbij de 6cm ontsluiting ben er ingegrepen moet worden door middel van een keizersnede, blijk al 3 uur op de 6 cm te zitten en het kindje gaat het moeilijker krijgen. Geen verrassing om eerlijk te zijn, ik voelde het aankomen en laat het over me heen komen.
16.15 is het besluit definitief en maken ze me klaar voor transport en word ik om 16.30 naar de OK gereden waar om 17.09 we een prachtventje boven het doek zien verschijnen.
Ik heb de hele zwangerschap gezegd dat ik graag thuis wilde bevallen, MITS medisch verantwoord.
Toen we hoorden dat dit niet meer mocht was even een behoorlijke domper, maar we mochten naar huis nog en er was overleg dus voelde het goed, legde me er bij neer.
Daarna werd het niet meer verantwoord verder af te wachten en moest er een inleiding gepland worden, ook prima, ik was er klaar voor.
Uiteindelijk kwam weer een stapje verder naar niet meer verantwoord dat het een keizersnede werd om ons zoontje geboren te laten worden.
Het is voor mij prima gegaan, er is aldoor overleg geweest en we hebben overal ruim de tijd gehad alles op ons in te laten werken.
Ik heb absoluut geen negatief gevoel bij alles wat er is gebeurd en kijk er goed op terug.
Het enige wat ik nog niet goed kan is de foto's op de OK terugkijken, dat is instant vochtige ogen.
Verder hebben vriend en ik veel "lol" gehad met Dikkie Dik, de dag van ballon inbrengen, tijdens de weeën lukte me dat niet meer
Zie spoiler, een paar foto's , wij hebben het Dikkie Dik op reis genoemd
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
die foto's! Het klinkt zwaar, je klinkt er nuchter over! Fijn dat het goed voelde, terwijl het helemaal niet ging zoals je gepland of gehoopt had.
Wat fijn dat je er met zo'n goed gevoel op terug kan kijken Blue. Dat je je gehoord en begrepen hebt gevoeld! En die foto's !
Die ziekenhuismaaltijd
!Die ziekenhuismaaltijd
disclaimer
Kort maar krachtig Blue 
Dikkie Dik op reis-foto's zijn cool en die laatste is gewoon
Dikkie Dik op reis-foto's zijn cool en die laatste is gewoon
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
Dikkie Dik
BE ondanks dat jouw plan totaal in duigen viel, ben ik blij dat je toch met een goed gevoel terug kan kijken
BE ondanks dat jouw plan totaal in duigen viel, ben ik blij dat je toch met een goed gevoel terug kan kijken
Blue ondanks dat het een ks is geworden klink je echt heel nuchter. Fijn dat je er zo goed op terugkijkt.
En de Dikkie Dik foto's zijn echt enorm schattig, echt een toffe reportage.
En de Dikkie Dik foto's zijn echt enorm schattig, echt een toffe reportage.
Blue fijn dat je met een goed gevoel kan terug kijken. En 7 uur lang om de minuten weeën.
Die Dikkie Dik foto's. Wat gaaf en wat een leuk idee
Die Dikkie Dik foto's. Wat gaaf en wat een leuk idee
Ik heb ook mijn bevallingservaring maar eens uitgeschreven - zo tussen mini haar slaapjes en maaltijden door. Ik hoop dat het jullie kan motiveren en anderen misschien zelfvertrouwen kan geven.
Ik kijk met een heel goed gevoel terug o de bevalling, en wens iedereen een zelfde ervaring toe!
Ik kijk met een heel goed gevoel terug o de bevalling, en wens iedereen een zelfde ervaring toe!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Spoiler niet quoten aub
Roomsnoes! het klinkt ook echt als een fijne bevalling! Een heel geruststellend idee dat het dus ook zo kan 
het klinkt ook echt als een fijne bevalling! Een heel geruststellend idee dat het dus ook zo kan
Roomsnoes, dat klinkt als een prettige, vlotte bevalling zeg! Heel mooi!
Had je nog schade eigenlijk?
Had je nog schade eigenlijk?
disclaimer
Een klein scheurtje, 3 hechtingen ofzo. Dus dat valt reuze mee gelukkig! Naar de wc was wel even eng erna, maar dat zat puur tussen mijn oren. Heb er totaal niets van gemerkt
Mooie bevalling, Roomsnoes! En dat moment dat je haar aanpakt. 
. Het lijkt heel erg op de bevalling zoals ik heb gehad. . Je beschrijving van de persfase is heel herkenbaar. Bij mij werden de vliezen trouwens wel gebroken bij 7 centimeter ontsluiting.
Geniet ervan!
. Het lijkt heel erg op de bevalling zoals ik heb gehad. . Je beschrijving van de persfase is heel herkenbaar. Bij mij werden de vliezen trouwens wel gebroken bij 7 centimeter ontsluiting. Geniet ervan!
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Bedankt voor jullie lieve reacties!
Ik kijk met een heel goed gevoel terug op de bevalling. Het was wel verrit pijnlijk natuurlijk, maar de pijn is (met lachgas dan wel vanwege de regelmaat van de weeën) wel altijd te behappen geweest.
Ben alleen vergeten te vragen waarom ze mijn vliezen niet hebben gebroken, want daar schijn ik toch wel extra last van te hebben gehad (meer druk op de uitgang).
Ik kijk met een heel goed gevoel terug op de bevalling. Het was wel verrit pijnlijk natuurlijk, maar de pijn is (met lachgas dan wel vanwege de regelmaat van de weeën) wel altijd te behappen geweest.
Ben alleen vergeten te vragen waarom ze mijn vliezen niet hebben gebroken, want daar schijn ik toch wel extra last van te hebben gehad (meer druk op de uitgang).
Roomsnoes, ik herken ook veel uit je verhaal! Alleen waren mijn vliezen eerder al spontaan gebroken, thuis nog rond de 5 cm ontsluiting. Nooit bij nagedacht dat je daar zo'n last van kan hebben als ze de vliezen intact laten zo lang, maar klinkt eigenlijk wel logisch!
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Op 16 september is onze dochter geboren. Ik heb het verhaal af, omdat ik het niet wil vergeten. Het was een 'prettige' bevalling, in die zin dat het snel ging, er niks geks is gebeurd, en ik er goed op terugkijk. Het is het pijnlijkste, zwaarste, maar ook het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt. Dat een mens dit kan is verbijsterend.
In spoiler, en graag niet quoten:
In spoiler, en graag niet quoten:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |