OK, hele andere boeg. Dankzij miura, wiens 100 euro ik op de rekening van Lisanne en Kris zal storten, bewijs volgt -Whiskers weet hoe snel ik kan zijn, dus geen deadline-, hij houdt ons en vooral enthousiaste mij scherp.
Dit gooit het verhaal wel echt helemaal om, niet normaal.
Ik sta vierkant achter de families en begrijp nu de motieven van John van den Heuvel veel beter. En volkomen terecht.
Een paar topics geleden bracht ik het punt in van die zoektochten. Waarom zijn die stommelingen gestopt bij de mirador/districtsgrens??
Hallo, elke 'mongool' kan die NOS video bekijken en dan, ja, bij het zien van hoe het is, WEL bedenken dat je daar keimakkelijk kan verdwalen.
Die Mirador is ook helemaal niet het einde van El Pianista, het is gewoon een uitzichtspunt waar je foto's kan maken en daarna loop je door.
Links was het pad waar je vandaan komt en rechts is het pad dat de meiden genomen zouden hebben. Ja, duh, dat is gewoon 1 pad. 1 route die verder gaat.
Op sites over de El Pianista staat dat die te lopen is in 3-4-5 uur. Het wisselt. Maar niet in 2 uur, zoals de NOSmevrouw deed.
Waarom ging zij niet met Feliciano op pad, maar met een andere, onbekende gids? Feliciano zit hier helemaal in en heeft de schoenen en resten gevonden. Hij is de enige gids die de meiden een beetje kende, want in de dagen 30 en 31 maart moet hij Kris en Lisanne gesproken hebben om de tours naar de "aardbeienfinca" (dat komt van het AD, ik heb geen idee wat ik me hierbij moet voorstellen, maar goed) (2 april (+1)) en naar de Volcán Barú (zaterdag 5 april (+4)) te regelen.
Goed, het pad. Dat gaat dus gewoon door en stopt niet bij die mirador. Op de weinige kaarten die we hebben, vooral van het zoekteam en het prachtige werk van miura, zien we dat de routes doorlopen over de districtsgrens, Bocas del Toro (district) in.
Ook de NOS blijft braaf in Chiriqui, district Boquete en steekt niet over, bekijkt niet de route (tenminste niet op camera) die de meisjes genomen zouden moeten hebben (Bocas del Toro in).
Goed, het punt van die districten en de zoektocht is NU, met deze nieuwe informatie, dat de lichaamsdelen stroomOPwaarts zijn gevonden en dus NOG dichterbij Boquete, nog dramatischer geworden.
Ik ben ervan overtuigd dat deze meisjes gered hadden kunnen worden, was vanaf dag "1" (dat was donderdag 3 april, toen de zoektochten begonnen) een zoekexpeditie gedaan die wij hier, vanaf onze zolderkamertjes, zo live bij de NOS kunnen ZIEN; het andere pad vanaf de Mirador.
Kom op, hoe moeilijk kan het zijn?
• Getuige Oliva de Kam ziet om 16:15 de meiden omhoog lopen en waarschuwt ze dat niet te doen, ze lopen door
• de politie WEET waar Oliva was op dat moment en kan een inschatting maken van de loopsnelheid van keuvelende (?) meiden. Dan WEET je dus hoe laat ongeveer (binnen een kleine tijdsspanne) de meiden op de Mirador geweest zijn. De NOSmevrouw deed er een ruime 2 uur over, laten we tussen 2 en 2,5 uur zeggen voor de meiden (ziek of niet).
• men weet dat de zon ondergaat om 18:40, maar dat het al eerder donker wordt door een combinatie van de zon die achter de Barú zakt en het somberder weer van die middag waar Oliva over getuigt (!), laten we zeggen dat de duisternis op die plek al om 18:15 invalt.
• de timing is echt perfect; 2-2,5 uur lopen vanaf het punt dat ze Oliva zagen (ik denk vrij beneden want deze mevrouw ziet er niet uit alsof ze dagelijks trails loopt -al doen ze het wel es-).
• hoe hoger dit punt ligt, hoe sneller de meiden op de Mirador waren en hoe langer ze dus konden genieten van de zonsondergang/lucht/mooie kleuren
• de zonsonderganghypothese zou precies kunnen met het tempo en de tijdstippen van de meisjes en dat moet uit de foto's gebleken zijn, zo'n moment mis je niet.
• hier zijn de meiden inderdaad in het schemerdonker verdwaald en het andere pad afgedaald. Wat de NOS dan weer niet laat zien
• een/de Mirador ligt typisch op een uitstekende bergkam of pas waar een wat open plek is (minder begroeiing waar je dus de lucht goed kan zien)
• hier hebben Lisanne en Kris gezeten, gepraat en genoten van de zonsondergang
• daarna zijn ze in het donker -zonder zaklampen maar waarschijnlijk bijschijnend met hun telefoons (waardoor ze zo/nog snel(ler) leeggeraakt zijn)- naar beneden gelopen, of in ieder geval het pad moet ongeveer dezelfde helling en bochten enzo hebben (anders merk je gelijk dat het niet klopt)
• hier zijn Lisanne en Kris ofwel gevallen, ofwel gelijk al verdwaald ofwel gebeten door een slang (grotere kans langs de rivier dus dat denk ik niet).
• om een of andere reden raakten ze gedesillusioneerd. Het zou ook kunnen dat ze een jointje hebben gerookt op die Mirador, genietend van de prachtige omgeving. De meiden zien er niet naar uit, maar het zou kunnen. Wellicht met anderen die daar ook (toch al?) waren om ook van de zonsondergang te genieten (maar we hebben geen getuigenissen van anderen op die trail).
In ieder geval is het vanaf hier misgegaan, ik denk dat we dit met zijn allen wel kunnen vaststellen?
Het punt is nu dat de Panamese autoriteiten direct dood door schuld verweten kan worden, met name door de ouders. Ik zeg niet dat ze dat doen, maar ze hebben er m.i. alle recht toe.
Het is bizar om te zoeken op plekken waar ze helemaal niet gezien zijn. En -het belangrijkste en dodelijke naar nu blijkt- helemaal niet op plekken waar ze keimakkelijk hadden KUNNEN zijn...
Ik vrees dat er een probleem is met jurisdictie, anders is het bijzonder vaag om te stoppen op de districtsgrens.
Ik heb geen idee van het gebied, maar het zou kunnen dat de inheemsen een bepaalde autoriteit hebben die niet zomaar zoektochten kan laten toestaan. Het kan zijn dat er andere belangen spelen om niet die grens over te gaan, die zo onzinnig is als wat, want het pad/trail/sendero loopt gewoon door.
Hoe kan je nou met droge ogen beweren dat je goed hebt gezocht als je het pad niet eens hebt afgezocht!
Met dit dilemma zit de familie dus.
De plekken waar de trieste overblijfselen van onfortuinlijke meiden zijn gevonden zijn de verst mogelijke plekken:
• rugzak ~ 5 uur na de Mirador (8 uur vanaf Boquete: Boquete-Duran Coffee ~ 1h, Duran/El Pianista-Mirador ~ 2h (voor Feliciano) en daar dus 5 uur achter)
• resten ~ 4.5 uur na het BEGIN van de El Pianista = Duran Coffee ~ 2.5 uur na de Mirador
Hoe moeilijk is het om een berekening te maken hoe ver ze in hoeveel tijd ongeveer geweest kunnen zijn en met 100en personen met megafoons en honden die valleien afstruinen? Dat is niet moeilijk en zeker niet als we weten waar ze verdwenen kunnen zijn; alleen op El Pianista, die ze door zijn gelopen vanaf de Mirador (dus niet het eindpunt van de trail).
Goed, beetje lang en warrig verhaal, maar wat denken jullie?