Goede vriend overleden ...

Afgelopen zaterdag is een van mijn beste vrienden op 19-jarige leeftijd overleden. Het is allemaal nog zo onwerkelijk, volgens mij kan ik het nog steed niet bevatten. Komt het misschien doordat ik geen afscheid heb kunnen nemen. Van onze vriendengroep ben ik de laatste die hem gesproken heeft. Hij belde vrijdagavond op of ik hem voor de voetbaltraining wou afmelden omdat hij zich niet zo lekker voelde. Aan het einde van het gesprek zeg je dan gedag, maar je neemt niet aan dat het zo'n betekenis zal krijgen.

Gisteren was nog de zwaarste dag, de dag van de crematie. Voorafgaande aan de crematie was er een mis waarbij de jongens uit onze vriendengroep de kist naar het altaar brachten. Dit was echt supermoeilijk om te doen, maar na verloop van tijd vindt je het denk ik supermooi om gedaan te hebben, omdat het het laatste is wat we voor hem konden doen. Ook mooi dat de ouders dat aan ons vroegen, echt een eer om te doen.
Er was ons ook gevraagd om samen met het voetbalteam de bloemstukken van de kerk naar het crematorium te dragen en weer terug naar de kerk, wat er mocht niks mee gecremeerd worden. Het enigste minpuntje (eigenlijk gewoon schandalig) was toen we afscheid hadden genomen en uit de zaal liepen, we even moesten wachten om de bloemen op te halen. Even later mochten we terug om de bloemstukken op te halen en toen stond de kist er nog. Heb je net afscheid genomen van de kist ......

Al met al dringt het denk ik nog niet tot me door. Het enigste wat ik nu wel weet dat onze vriendengroep nu nog hechter is geworden en dat we elkaar de komende tijd nog hard nodig zullen hebben.

Dit moest ik gewoon even kwijt.

quote:

---

Op vrijdag 18 oktober 2002 14:49 schreef goudappeltje het volgende:
Gecondoleerd, en veel sterkte ermee.

---

quote:

---

Op vrijdag 18 oktober 2002 14:48 schreef BobRooney het volgende:
2 jaar terug is ook een goeie vriend van mij overleden....ik weet hoe het is...ik wens je heel veel sterkte.... en voor wat het waard is gecondoleerd.

---

Merk je nog vaak aan dingen dat je hem mist of dat je voor het uitgaan misschien hem nog op wilt bellen. Zo'n dingen staan mij volgens mij nu te wachten. Aan de kleine dingen merk je dat je hem verschrikkelijk mist lijkt me.

quote:

---

Op vrijdag 18 oktober 2002 14:55 schreef BobRooney het volgende:

[..]

In het begin was het echt heel erg. Vooral als we met ze allen gingen stappen, nu is het wel minder. En soms maken we dingen mee....dan denk ik ook...was Joost er maar bij enzo....dat heb ik nu nog steeds.

---

Het begon eigenlijk de week vantevoren toen hij er al slecht uitzag. Hij is twee keer naar de dokter geweest. De ene zei dat het waarschijnlijk een griepje of een virus was. De andere zei op vrijdag dat het hoogstwaarschijnlijk Pfeiffer was. Hij had de voorafgaande week vier dagen op bed gelegen, was helemaal kapot, had totaal geen fut.
Zaterdagmiddag stierf hij aan een hartaanval. Ik treed verder niet in details over de precieze oorzaak uit respect voor de ouders en familie.

Direct na zijn dood heb ik me af liggen vragen of ik niet iets had kunnen doen. Ik heb namelijk ook Pfeiffer gehad en tijdens de periode dat ik er last van had, heb ik er nooit zo slecht uitgezien. Nu de doodsoorzaak is vastgesteld zit ik gelukkig niet meer met vragen en kan ik me godszijdank geen verwijten maken. Gelukkig heeft hij geen pijn gehad.

quote:

---

Op vrijdag 18 oktober 2002 15:08 schreef tong80 het volgende:
Ik weet nog dat ik te horen kreeg dat mijn beste vriend was overleden. Eerst ongeloof, dan woede. "Wat doe je nou man?"
"Ons zo maar achterlaten."
Je voelt je zo machteloos. Het onbegrip slaat over in verdriet. Gelukkig heb jij, net als ik destijds, een grote vriendenkring. De steun die je elkaar kunt geven is onbetaalbaar.
Ik wens je alle sterkte en hoop dat je later kunt zeggen dat je er trots op bent hem gekend te hebben.

---

Hij kwam altijd te laat, nu is hij te vroeg gegaan.

quote:

---

Op vrijdag 18 oktober 2002 15:30 schreef Drientjuh het volgende:

[..]

Bah ik krijg hier tranen van in mijn ogen!
Heel veel sterkte en gecondoleerd.

Het is zo raar en naar dat je met zoiets gecofronteerd wordt..... je wordt in een keer heel hard met je neus op de feiten gedrukt.
Ineens ga je ontdekken over wat voor stomme dingen je in je leven wel niet loopt te zeuren en dat je de kleine dingen niet altijd waardeert terwijl het leven zo afgelopen kan zijn.... En dan ga je pas beseffen dat je niet altijd moet zeuren en dat alleen een positieve instelling je je leven door helpt en je verdriet helpt te verwerken.
Ik weet niet waarom ik dit hier neer zet maar hoe moeilijk het ook is blijf positief! nogmaals heel veel sterkte!

kus Drientjuh

---

quote:

---

Op vrijdag 18 oktober 2002 15:40 schreef -Dalai- het volgende:
shit, erg hoor, sterkte

dat pfeiffer-achtige ziektebeeld klinkt wel eng, kan je niet meer vertellen over wat er aan de hand was?

---

Het ziektebeeld: dikke ogen, flinke wallen. Hij had weinig geslapen de voorafgaande week en voelde zich lusteloos. Absoluut niets voor hem.
Maar ik heb hem niet over pijn horen klagen. Hij was gewoon heel erg moe.

quote:

---

Op vrijdag 18 oktober 2002 15:43 schreef SuperwomanXXX het volgende:

[..]

Ik wens je heel veel sterkte met dit verlies! Ik weet hoe het is om een dierbaar iemand is om te verliezen op een jonge leeftijd!
Praat er veel over en prop niet alles op!

ps: misschien een ongepast vraagje maar kom je uit debuurt van Brunssum?

---