F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Oude OP
quote:Een Amerikaans echtpaar is veroordeeld voor de moord op een pedofiel. De vrouw die hierin betrokken was zei: ‘De dag dat ik die pedofiel vermoordde, was de beste dag van mijn leven’, zo vermeldt de website van RTL nieuws. Niet alleen de uitspraak van deze vrouw is wat ons deed verbazen maar vooral de reacties die hierbij werden geplaatst. Het blijkt dat vele mensen fanatiek de moordenaars van deze pedofiel aanmoedigen. Ene Arno Folmer geeft in een reactie op dit bericht via Facebook het volgende te kennen: ‘Jammer dat ze in de cel moeten voor zo’n lange tijd. Als er meer mensen waren zoals zij dan waren er meer kinderen veilig voor die tyfuspedo’s.’
Arno is zeker niet de enige in Nederland die rondloopt met dit gedachtengoed. Het is daarom belangrijk dat er meer wordt gedaan aan de emancipatie van pedofielen in Nederland. Wij, als studenten Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, willen alle niet praktiserende pedofielen in Nederland een hart onder de riem steken door het schrijven van deze blog.
Graag willen wij onderscheid maken tussen de term pedofiel en pedoseksueel om duidelijk te maken voor wie wij precies opkomen. Een pedofiel is volgens Van Dale een ‘volwassene die seksuele liefde voelt voor kinderen’. Een pedoseksueel is iemand die niet alleen seksuele liefde voelt voor kinderen maar dit ook praktiseert. Elke vorm van pedoseksualiteit behoort men volgens ons af te keuren terwijl elke pedofiel die geen pedoseksualiteit praktiseert niet zou moeten worden gediscrimineerd. “Mensen zijn niet verantwoordelijk voor hun seksuele voorkeur, wel voor de keuzes die men maakt” stelt Petr Weiss, hoogleraar seksuoloog.
Er zijn vreselijke klopjachten op pedofielen gaande in ons land, door deze klopjachten voelen pedofielen zich opgejaagd en buitengesloten. Op het moment dat een pedofiel wordt uitgesloten van de maatschappij neemt het risico toe dat hij toegeeft aan zijn seksuele voorkeur, zo blijkt uit onderzoek. Zouden mensen die “opkomen” voor hun kinderen en pedofielen opjagen zich beseffen dat ze een bijdrage leveren aan het vergroten van de kans dat hun kind wordt misbruikt?
Hoeveel mensen zouden zich hun hele leven van hun seksuele voorkeur kunnen onthouden? Zou jij dat kunnen? Zouden we pedofielen niet gewoon moeten accepteren in onze samenleving? Of hebben wij het als mens nodig om op mensen neer te kijken zodat wij onszelf beter kunnen voelen?
Onze verantwoordelijkheid als samenleving is dat er een klimaat ontstaat waarin de pedofiel kan vertellen dat hij of zij een seksuele voorkeur heeft voor kinderen. Het Christendom vraagt ons verder te kijken dan de oppervlakkige verschillen tussen mensen (zoals seksuele geaardheid), zodat we ons kunnen richten op universele waarheden waarop gemeenschapszin en een gevoel van verwantschap kunnen worden gebaseerd. Iedereen is anders maar wat ons bijeen zou moeten brengen en houden is de (h)erkenning van gemeenschappelijke zwakke plekken. Achter onze gebreken gaan altijd twee emoties schuil: angst en een behoefte aan liefde.
Dus, als jouw bevriende buurman uit de kast komt als pedofiel, dan zeg jij: “Beter een goede pedofiele buur dan een verre vriend!”
The fate of our times is characterized by rationalization and intellectualization and, above all, by the disenchantment of the world.
quote:Op woensdag 4 juni 2014 13:35 schreef kaltun het volgende:
[..]
ok , ik heb idd sapiens achter de homo niet gelezen , maar homo's komen hier (in dit topic)ook ter spake van, wat eigenlijk niet relevant is.
maar beste vaarsuvirus vertel mij eens of geef mij een voorbeelden ( bronnen) waar het in de natuur pedofilie voorkomt? want jij zegt dat dat het wel in de natuur voor komt terwijl ik dit zeg dat het niet in de natuur voorkomt .
[..]
jouw mening telt helaas niet, en verkrachting is meestal een vorm van machtsvertoon(alfamannetje gedrag)
Dolfijnen verkrachten gewoon. Punt. Heeft verder weinig te maken mijn mening.
The fate of our times is characterized by rationalization and intellectualization and, above all, by the disenchantment of the world.
Ik ben het met je eens dat ene pedofiel niks kan doen aan het feit dat hij pedofiel is, ik zal hem daar ook niet op veroordelen, maar ik zou hem ook niet op mijn kinderen laten passen. 
Pedoseksualiteit moet gewoon streng gestraft worden, een pedofiel moet geholpen worden.
Pedoseksualiteit moet gewoon streng gestraft worden, een pedofiel moet geholpen worden.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
De houding van de gemiddelde (tokkie) Nederlander zorgt er voor dat die hulp er nooit gaat komen. Ik vind de ouders die zogenaamd opkomen voor de kinderen mede schuldig aan het probleem, op een indirecte manier.quote:
Pedoseksualiteit moet gewoon streng gestraft worden, een pedofiel moet geholpen worden.
He created a new world of rave in which he gave rebirth to elements of melody and positivity.
He named this world: Forbidden Paradise
He named this world: Forbidden Paradise
Het zal je kind zijn..
Gaat wel effe duren voor ie aan zn eind komt dan!
al is dat bij een pedofiel dus "nooit" het geval.
Gaat wel effe duren voor ie aan zn eind komt dan!
al is dat bij een pedofiel dus "nooit" het geval.
Ouwe rukkerquote:
[..]
De houding van de gemiddelde (tokkie) Nederlander zorgt er voor dat die hulp er nooit gaat komen. Ik vind de ouders die zogenaamd opkomen voor de kinderen mede schuldig aan het probleem, op een indirecte manier.
Ik ben nog steeds niet blind gewordenquote:
Ik weet dat velen het niet met mij eens zullen zijn, maar ik vind die ouders wel degelijk medeschuldig. Door de totale barbarenreacties is er geen ruimte voor onderzoek om pedofielen te helpen en zul je dus nooit kindermisbruik gaan voorkomen. I.p.v. onderzoek staat men liever na het misbruik te schreeuwen onderaan een flat
Ik vraag mij oprecht af of mensen denken dat ze daarmee de kwestie verbeteren.
He created a new world of rave in which he gave rebirth to elements of melody and positivity.
He named this world: Forbidden Paradise
He named this world: Forbidden Paradise
Bonobo's neuken ook alles wat los en vast zit, jong, oud, man, vrouw.quote:Op woensdag 4 juni 2014 14:42 schreef tofastTG het volgende:
[..]
Dolfijnen verkrachten gewoon. Punt. Heeft verder weinig te maken mijn mening.
Eenden zijn ook notoire verkrachters trouwens, soms tot aan het verzuipen van het vrouwtje aan toe.
Ik vind jou medeschuldig.quote:
[..]
Ik ben nog steeds niet blind geworden
Ik weet dat velen het niet met mij eens zullen zijn, maar ik vind die ouders wel degelijk medeschuldig.
Seksualiteit is zeer gebruikelijk bij bonobo's en niet alleen voor voortplanting. Zo komt het bijvoorbeeld niet zelden voor dat twee vrouwtjes hun genitaliën tegen elkaar aanwrijven in een soort pseudocopulatie. Ook seksueel gedrag tussen mannetjes en met nog niet geslachtsrijpe jongen komt voor, evenals oraal-genitaal en manueel-genitaal contact en masturbatie.
Bron: Wikipedia
Bron: Wikipedia
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Ik mis even waarom het uitmaakt of dieren wel of geen seksueel contact met onvolwassen andere dieren hebben.quote:
Seksualiteit is zeer gebruikelijk bij bonobo's en niet alleen voor voortplanting. Zo komt het bijvoorbeeld niet zelden voor dat twee vrouwtjes hun genitaliën tegen elkaar aanwrijven in een soort pseudocopulatie. Ook seksueel gedrag tussen mannetjes en met nog niet geslachtsrijpe jongen komt voor, evenals oraal-genitaal en manueel-genitaal contact en masturbatie.
Bron: Wikipedia
`quote:
[..]
Ik mis even waarom het uitmaakt of dieren wel of geen seksueel contact met onvolwassen andere dieren hebben.
Dit wilde kaltun graag weten
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Het ging om de claim of pedofilie een natuurlijk fenomeen is. (waarbij de definitie van ' natuurlijk' ook nog voor wat verwarring zorgt)quote:
[..]
Ja, dat zag ik, maar waarom maakt dat uit? Niet zo zeer een vraag aan jou, overigens.
Mijn punt was overigens dat de mens net zozeer deel uit maakt van de natuur als elke andere diersoort, dus ik heb die bonobo's ook niet nodig.
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Ik heb dit topic met interesse gevolgd, en gezien dat het op een gegeven moment alleen nog maar ging over de vraag of het natuurlijk is of niet. Hoewel dat op zichzelf een interessant vraagstuk is, werd dit alleen ingebracht als rechtvaardiging voor de mening dat pedofilie "fout" is (vorige topic, deze post van kaltun). Maar "onnatuurlijk" impliceert dat helemaal niet, en dat maakt de hele discussie "is pedofilie natuurlijk?" ook veel irrelevanter.
Pindakaas is ook onnatuurlijk, het komt niet in "de natuur" voor. Computers, vliegtuigen en zonnepanelen ook niet. Maar dat maakt ze nog niet "fout".
Wat pedofilie fout maakt is dat het (deels) gekoppeld is aan kindermisbruik, en ik durf zelfs te zeggen: alléén inzoverre het gekoppeld is aan kindermisbruik, is het fout!
Overigens las ik laatst in het rapport over seksueel geweld bij minderjarigen dat vorige week is uitgebracht, dat slechts 20% van alle daders een "deviante seksuele voorkeur" heeft, waar pedofilie er slechts één van is. Dat betekent dus dat minstens 80% van de plegers van seksueel kindermisbruik zelf niet pedofiel is. Daarnaast bestaan er ook (veel?) pedofielen die géén kindermisbruik plegen. Alle kindermisbruik is erg, maar dus niet zo één-op-één gekoppeld aan pedofilie als vaak gedacht wordt.
Terug naar het topic: met pedofielen die "normaal" zijn in hun bovenkamer (nouja, op die aantrekking na dan) kan je gewoon omgaan. Met "normaal" bedoel ik dat ze het verschil weten tussen goed en fout, dat ze hun best doen om op 't juiste pad te zitten en te blijven, en dat ze verder niet sociaal of anderszins gestoord zijn of iets dergelijks. Zelf ben ik 'toevallig' dus net zo'n pedofiel, en ik heb genoeg vrienden. Een paar daarvan weten van 'die' gevoelens, en een aantal ook niet. Dat maakt verder niks uit. Ik hoef het niet aan de grote klok te hangen, en ik heb geen behoefte aan tolerantie of respect of wat dan ook alleen omdat ik toevallig in een of ander verminkt hokje zou vallen. Mensen die mij kennen oordelen op basis van mijn gedrag, en als dat verder okee is, dan zijn er geen problemen. Als "pedofiel" heb ik ook een hoop andere pedofielen ontmoet. Veel zijn heel normaal en oké, anderen een beetje raar, en een paar zijn gewoon echt niet te vertrouwen.
Maar het blijft een heel moeilijk iets. Iemand met slechte bedoelingen (of een te zwakke driftbeheersing) en een beetje sociale vaardigheden kan een hoop stukmaken.
Zelf zou ik mensen (wie dan ook) niet bij voorbaat vertrouwen, maar ook niet bij voorbaat uitsluiten van vertrouwen op basis van waar ze op vallen. Dat is echt te kort door de bocht.
Pindakaas is ook onnatuurlijk, het komt niet in "de natuur" voor. Computers, vliegtuigen en zonnepanelen ook niet. Maar dat maakt ze nog niet "fout".
Wat pedofilie fout maakt is dat het (deels) gekoppeld is aan kindermisbruik, en ik durf zelfs te zeggen: alléén inzoverre het gekoppeld is aan kindermisbruik, is het fout!
Overigens las ik laatst in het rapport over seksueel geweld bij minderjarigen dat vorige week is uitgebracht, dat slechts 20% van alle daders een "deviante seksuele voorkeur" heeft, waar pedofilie er slechts één van is. Dat betekent dus dat minstens 80% van de plegers van seksueel kindermisbruik zelf niet pedofiel is. Daarnaast bestaan er ook (veel?) pedofielen die géén kindermisbruik plegen. Alle kindermisbruik is erg, maar dus niet zo één-op-één gekoppeld aan pedofilie als vaak gedacht wordt.
Terug naar het topic: met pedofielen die "normaal" zijn in hun bovenkamer (nouja, op die aantrekking na dan) kan je gewoon omgaan. Met "normaal" bedoel ik dat ze het verschil weten tussen goed en fout, dat ze hun best doen om op 't juiste pad te zitten en te blijven, en dat ze verder niet sociaal of anderszins gestoord zijn of iets dergelijks. Zelf ben ik 'toevallig' dus net zo'n pedofiel, en ik heb genoeg vrienden. Een paar daarvan weten van 'die' gevoelens, en een aantal ook niet. Dat maakt verder niks uit. Ik hoef het niet aan de grote klok te hangen, en ik heb geen behoefte aan tolerantie of respect of wat dan ook alleen omdat ik toevallig in een of ander verminkt hokje zou vallen. Mensen die mij kennen oordelen op basis van mijn gedrag, en als dat verder okee is, dan zijn er geen problemen. Als "pedofiel" heb ik ook een hoop andere pedofielen ontmoet. Veel zijn heel normaal en oké, anderen een beetje raar, en een paar zijn gewoon echt niet te vertrouwen.
Maar het blijft een heel moeilijk iets. Iemand met slechte bedoelingen (of een te zwakke driftbeheersing) en een beetje sociale vaardigheden kan een hoop stukmaken.
Zelf zou ik mensen (wie dan ook) niet bij voorbaat vertrouwen, maar ook niet bij voorbaat uitsluiten van vertrouwen op basis van waar ze op vallen. Dat is echt te kort door de bocht.
Die hulp is er allang, die gemiddelde tokkie heeft daar niets mee van doen, die staat helemaal niet op de lijn van hulpzoekende en hulpverlening.quote:
[..]
De houding van de gemiddelde (tokkie) Nederlander zorgt er voor dat die hulp er nooit gaat komen. Ik vind de ouders die zogenaamd opkomen voor de kinderen mede schuldig aan het probleem, op een indirecte manier.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Kindermisbruik is dan ook een ongelofelijk brede term. Als een zeventienjarig meisje op straat nageroepen wordt dat ze goeie tieten heeft, dan valt dat daar ook onder te scharen, maar met pedofilie heeft het niets te maken.quote:
Ik heb dit topic met interesse gevolgd, en gezien dat het op een gegeven moment alleen nog maar ging over de vraag of het natuurlijk is of niet. Hoewel dat op zichzelf een interessant vraagstuk is, werd dit alleen ingebracht als rechtvaardiging voor de mening dat pedofilie "fout" is (vorige topic, deze post van kaltun). Maar "onnatuurlijk" impliceert dat helemaal niet, en dat maakt de hele discussie "is pedofilie natuurlijk?" ook veel irrelevanter.
Pindakaas is ook onnatuurlijk, het komt niet in "de natuur" voor. Computers, vliegtuigen en zonnepanelen ook niet. Maar dat maakt ze nog niet "fout".
Wat pedofilie fout maakt is dat het (deels) gekoppeld is aan kindermisbruik, en ik durf zelfs te zeggen: alléén inzoverre het gekoppeld is aan kindermisbruik, is het fout!
Overigens las ik laatst in het rapport over seksueel geweld bij minderjarigen dat vorige week is uitgebracht, dat slechts 20% van alle daders een "deviante seksuele voorkeur" heeft, waar pedofilie er slechts één van is. Dat betekent dus dat minstens 80% van de plegers van seksueel kindermisbruik zelf niet pedofiel is. Daarnaast bestaan er ook (veel?) pedofielen die géén kindermisbruik plegen. Alle kindermisbruik is erg, maar dus niet zo één-op-één gekoppeld aan pedofilie als vaak gedacht wordt.
Terug naar het topic: met pedofielen die "normaal" zijn in hun bovenkamer (nouja, op die aantrekking na dan) kan je gewoon omgaan. Met "normaal" bedoel ik dat ze het verschil weten tussen goed en fout, dat ze hun best doen om op 't juiste pad te zitten en te blijven, en dat ze verder niet sociaal of anderszins gestoord zijn of iets dergelijks. Zelf ben ik 'toevallig' dus net zo'n pedofiel, en ik heb genoeg vrienden. Een paar daarvan weten van 'die' gevoelens, en een aantal ook niet. Dat maakt verder niks uit. Ik hoef het niet aan de grote klok te hangen, en ik heb geen behoefte aan tolerantie of respect of wat dan ook alleen omdat ik toevallig in een of ander verminkt hokje zou vallen. Mensen die mij kennen oordelen op basis van mijn gedrag, en als dat verder okee is, dan zijn er geen problemen. Als "pedofiel" heb ik ook een hoop andere pedofielen ontmoet. Veel zijn heel normaal en oké, anderen een beetje raar, en een paar zijn gewoon echt niet te vertrouwen.
Maar het blijft een heel moeilijk iets. Iemand met slechte bedoelingen (of een te zwakke driftbeheersing) en een beetje sociale vaardigheden kan een hoop stukmaken.
Zelf zou ik mensen (wie dan ook) niet bij voorbaat vertrouwen, maar ook niet bij voorbaat uitsluiten van vertrouwen op basis van waar ze op vallen. Dat is echt te kort door de bocht.
Ik heb nog even een sterke post uit het vorige topic naar boven gehaald, om op te reageren. Deze post is sterk omdat ze de kern van het 'probleem' met "acceptatie" van pedofilie mooi weergeeft.
Maar die aardige buurman waar je persoonlijk al jaren mee bevriend bent, en die overigens ook erg leuk met je kinderen om gaat, die vertrouw je. Die ken je al jaren, je hebt er goeie gesprekken mee, en je kids vinden hem leuk. Die gaan wel eens met hem op stap. Zoiets kan. Pas wanneer je vervolgens zou horen dat hij "iets met kinderen heeft", zou alles helemaal omdraaien. Het rare daaraan is dat je iemand dus kennelijk wel "blind" kunt vertrouwen, en ook vertrouwt; maar zodra hij expliciet binnen een bepaald 'risico'-plaatje valt, ineens niet meer helemaal. In mijn optiek een beetje onterecht, en toch heel erg begrijpelijk. Toch kan je er dan vervolgens nog steeds over praten met zo iemand, en dan is toch nog een behoorlijk hoog niveau van vertrouwen mogelijk. Wanneer je zoiets van zo iemand weet, dan begeeft hij zich daarmee in een enorm kwetsbare positie. Jij hebt dan alle touwtjes in handen, niet hij. Hij weet dat jij gewaarschuwd bent, oplettend bent, hij weet dat hij niks KAN proberen al zou hij dat willen. Je kan expliciet maken waar voor jou de grenzen liggen, en hij kan aangeven hoe dat bij hem is. Zulke openheid kan maken dat het vertrouwen niet volledig kapot is.
Mijn ervaring is dat de "maatschappelijke" visie over pedofilie totaal tegengesteld is aan de manier waarop er op persoonlijk niveau mee wordt omgegaan binnen menselijke contacten. Als het een gezicht heeft, en praat, en leeft, dan kan je er veel beter een gevoel bij vormen. En dat is niet feilloos, maar het werkt volgens mij wel beter dan panisch alle risico's proberen te verwijderen. Dat kan immers nooit volledig. Er zijn, zelfs vandaag de dag, zeer hechte vriendschappen mogelijk met pedofielen, zelfs als het ouders zijn met kinderen. Het hangt er maar net vanaf of die klik er is en of het allemaal 'klopt' of niet.
De concrete vorm die "acceptatie" zou moeten hebben, is dat in het maatschappelijke discours bespreekbaar wordt gemaakt dat je er op zo'n "nuchtere" manier mee om kan gaan. Dat je er zo in kan staan. Dat zulke gevoelens niet het einde van de wereld zijn, en niet per se hoeven te betekenen dat iemand alle vertrouwen kwijt is. Je kan zoiets niet voorstellen als je het niet hebt meegemaakt, omdat het dan geen gezicht heeft en je gevoel slechts terughoudend en skeptisch is. Het is niet menselijk en het staat ver van je bed af. Maar als je zo iemand kent, dan wordt het (soms) erg moeilijk om jezelf voor te houden dat zo iemand pertinent niet deugt.
Er moet een beetje menselijkheid worden geïntroduceerd in de hele discussie "over pedofielen". Je kan jezelf helemaal gek laten maken, maar dat is geen leven en je hebt er alleen jezelf (en je kinderen) mee. Hoe paniekeriger en extremer je reageert op dit soort onderwerpen, hoe groter de kans dat eventuele schade wordt uitvergroot...
Dat gaat niet. Of in elk geval niet in de termen waarin jij de situatie hier schetst. Mensen zijn nu eenmaal zo dat wij risico's graag uit de weg gaan, zeker wanneer het hun eigen kinderen betreft.quote:
Vind dat uit de taboesfeer halen ook wel een moeilijk iets, want wat stel je je daarbij voor?
Vind persoonlijk de heksenjacht prut, maar acceptatie is het andere uiterste en dat lijkt me ook niet goed.
Een psychopathische seriemoordenaar kan er ook niks aan doen dat hij zo gek als een draaideur is, heeft daar ook niet om gevraagd, toch zie ik niemand zeggen dat we dat moeten accepteren, uit de taboesfeer moeten halen.
Ook daar geld dat als we er vroeg bij zijn en er een gedegen behandeling is dat de kans kleiner wordt dat iemand zich ontwikkeld tot die actieve moordenaar.
Ik kom niet verder dan accepteren dat mensen hier zelf niet om gevraagd hebben, maar als iemand me zou vertellen dat hij(zij) pedo is dan zou ik niet een kind ermee alleen laten. Kan rot over komen, maar ik ben niet van plan om die gok te maken omdat iemand zich anders misschien rot zou voelen en daardoor verder af kan glijden.
Het probleem is hier theorie tegenover praktijk, hoe zie je die acceptatie voor je, dat uit de taboesfeer halen? Ik denk werkelijk niet dat er veel mensen zullen zijn die die extra stap durven te nemen en de veiligheid van een kind op het spel willen zetten. Hoe kan je iemand nog met normale ogen bekijken als hij zegt geil te worden van kinderen, jouw kind?
Maar die aardige buurman waar je persoonlijk al jaren mee bevriend bent, en die overigens ook erg leuk met je kinderen om gaat, die vertrouw je. Die ken je al jaren, je hebt er goeie gesprekken mee, en je kids vinden hem leuk. Die gaan wel eens met hem op stap. Zoiets kan. Pas wanneer je vervolgens zou horen dat hij "iets met kinderen heeft", zou alles helemaal omdraaien. Het rare daaraan is dat je iemand dus kennelijk wel "blind" kunt vertrouwen, en ook vertrouwt; maar zodra hij expliciet binnen een bepaald 'risico'-plaatje valt, ineens niet meer helemaal. In mijn optiek een beetje onterecht, en toch heel erg begrijpelijk. Toch kan je er dan vervolgens nog steeds over praten met zo iemand, en dan is toch nog een behoorlijk hoog niveau van vertrouwen mogelijk. Wanneer je zoiets van zo iemand weet, dan begeeft hij zich daarmee in een enorm kwetsbare positie. Jij hebt dan alle touwtjes in handen, niet hij. Hij weet dat jij gewaarschuwd bent, oplettend bent, hij weet dat hij niks KAN proberen al zou hij dat willen. Je kan expliciet maken waar voor jou de grenzen liggen, en hij kan aangeven hoe dat bij hem is. Zulke openheid kan maken dat het vertrouwen niet volledig kapot is.
Mijn ervaring is dat de "maatschappelijke" visie over pedofilie totaal tegengesteld is aan de manier waarop er op persoonlijk niveau mee wordt omgegaan binnen menselijke contacten. Als het een gezicht heeft, en praat, en leeft, dan kan je er veel beter een gevoel bij vormen. En dat is niet feilloos, maar het werkt volgens mij wel beter dan panisch alle risico's proberen te verwijderen. Dat kan immers nooit volledig. Er zijn, zelfs vandaag de dag, zeer hechte vriendschappen mogelijk met pedofielen, zelfs als het ouders zijn met kinderen. Het hangt er maar net vanaf of die klik er is en of het allemaal 'klopt' of niet.
De concrete vorm die "acceptatie" zou moeten hebben, is dat in het maatschappelijke discours bespreekbaar wordt gemaakt dat je er op zo'n "nuchtere" manier mee om kan gaan. Dat je er zo in kan staan. Dat zulke gevoelens niet het einde van de wereld zijn, en niet per se hoeven te betekenen dat iemand alle vertrouwen kwijt is. Je kan zoiets niet voorstellen als je het niet hebt meegemaakt, omdat het dan geen gezicht heeft en je gevoel slechts terughoudend en skeptisch is. Het is niet menselijk en het staat ver van je bed af. Maar als je zo iemand kent, dan wordt het (soms) erg moeilijk om jezelf voor te houden dat zo iemand pertinent niet deugt.
Er moet een beetje menselijkheid worden geïntroduceerd in de hele discussie "over pedofielen". Je kan jezelf helemaal gek laten maken, maar dat is geen leven en je hebt er alleen jezelf (en je kinderen) mee. Hoe paniekeriger en extremer je reageert op dit soort onderwerpen, hoe groter de kans dat eventuele schade wordt uitvergroot...
Hulp achteraf misschien, of voor pedofielen die zelf naar een huisarts stappen. Dat lijken mij niet de gevaarlijke types. Achteraf heb je nog chemische castratie, maar ook dat heeft geen overtuigend resultaat en is er bovendien alleen voor mannen.quote:
[..]
Die hulp is er allang, die gemiddelde tokkie heeft daar niets mee van doen, die staat helemaal niet op de lijn van hulpzoekende en hulpverlening.
Wat ik graag zou willen zien is onderzoek hoe kindermisbruik kan worden voorkomen. En dan vooral gericht op de gevaarlijke types (is er uberhaupt onderzoek gedaan hoe je die kunt herkennen?). Maar ook hoe je kinderen weerbaar kunt maken en ouders behoedzamer (en dan bedoel ik niet elke man die alleen is met een kind gelijk verdacht maken of een ouder die zijn naakte kind op het strand fotografeert beschuldigen). Dáár mis ik onderzoek naar en mijns inziens helpt onderaan een flat staan schreeuwen dat iedereen die pedos niet dood wil "er zelf wel een zal zijn" daar 100% contraproductief tegen.
He created a new world of rave in which he gave rebirth to elements of melody and positivity.
He named this world: Forbidden Paradise
He named this world: Forbidden Paradise
Er is aardig wat onderzoek, maar ik denk dat hier gewoon geen goed antwoord op is. De ene pedo is de andere niet, denk dus niet dat het zo simpel kan zeggen zo herken je ze. Net zoals dat weerbaar maken van kinderen helemaal niet zo simpel is. Bijkans ieder kind wordt geleerd niet met vreemden mee te gaan en dat als iemand aan je zit dat gemeld moet worden, maar de zaken worden al snel ingewikkeld als de dader papa is, of die oom die door iedereen vertrouwt wordt, of mama...quote:Op woensdag 4 juni 2014 20:32 schreef twiFight het volgende:
[..]
Hulp achteraf misschien, of voor pedofielen die zelf naar een huisarts stappen. Dat lijken mij niet de gevaarlijke types. Achteraf heb je nog chemische castratie, maar ook dat heeft geen overtuigend resultaat en is er bovendien alleen voor mannen.
Wat ik graag zou willen zien is onderzoek hoe kindermisbruik kan worden voorkomen. En dan vooral gericht op de gevaarlijke types (is er uberhaupt onderzoek gedaan hoe je die kunt herkennen?). Maar ook hoe je kinderen weerbaar kunt maken en ouders behoedzamer (en dan bedoel ik niet elke man die alleen is met een kind gelijk verdacht maken of een ouder die zijn naakte kind op het strand fotografeert beschuldigen). Dáár mis ik onderzoek naar en mijns inziens helpt onderaan een flat staan schreeuwen dat iedereen die pedos niet dood wil "er zelf wel een zal zijn" daar 100% contraproductief tegen.
En er is geen mogelijkheid om mensen die nog nooit wat gedaan hebben te dwingen een hulp traject in te gaan. Er is hulp, maar voordat iemand zo'n misdaad heeft begaan is dat op vrijwillige basis en het lijkt me helemaal niet wenselijk om dat te veranderen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Voorlichting en openheid (bij de kinderen) maakt echter wel dat "rare dingen" eerder aan het licht zullen komen en eerder op zullen vallen. Het maakt ook dat er minder hysterisch gereageerd kan worden mocht er toch iets gebeuren, aangezien er meer handvaten zijn aan de hand waarvan de gebeurtenis kan worden begrepen en geplaatst/verwerkt.quote:
Er is aardig wat onderzoek, maar ik denk dat hier gewoon geen goed antwoord op is. De ene pedo is de andere niet, denk dus niet dat het zo simpel kan zeggen zo herken je ze. Net zoals dat weerbaar maken van kinderen helemaal niet zo simpel is. Bijkans ieder kind wordt geleerd niet met vreemden mee te gaan en dat als iemand aan je zit dat gemeld moet worden, maar de zaken worden al snel ingewikkeld als de dader papa is, of die oom die door iedereen vertrouwt wordt, of mama...
Daarnaast bestaat de "behandeling" tegenwoordig bijna uitsluitend aan het leren herkennen en doorbreken van "delictketens"... Gemaakt voor mensen die al de fout in zijn gegaan. Het idee is dat er verschillende stappen zijn die worden gezet voordat iemand tot misbruik komt, en elk van die stappen te ondervangen/herkennen en vroegtijdig ingrijpen zou dan een effectieve manier zijn om recidive te voorkomen.quote:En er is geen mogelijkheid om mensen die nog nooit wat gedaan hebben te dwingen een hulp traject in te gaan. Er is hulp, maar voordat iemand zo'n misdaad heeft begaan is dat op vrijwillige basis en het lijkt me helemaal niet wenselijk om dat te veranderen.
Concreet betekent dat dat iemand die "een beetje twijfelt aan zichzelf" hele strenge regels voorgeschoteld zou krijgen die vaak véél verder gaan dan waar hij zich goed bij voelt, omdat hij nog niks gedaan heeft.
Pedofielen die niks hebben gedaan moeten heel anders benaderd worden, willen ze iets in 'behandeling' zien. Gelukkig is er tegenwoordig de hulplijn "StopItNow!", die een vrij breed beginpunt kan vormen, en zelf een inschatting kan maken wat voor hulp iemand zou kunnen gebruiken (en hoe urgent dat is). Behandelingen zijn er niet echt, maar eenvoudigweg met een psycholoog praten kan de wat 'lichtere' gevallen wel aan wat zelfvertrouwen helpen, wat ze toch stabieler maakt.
Welkom op FOK!
Mag ik vragen hoe jij hebt kunnen accepteren dat je op jonge kinderen valt?
Mag ik vragen hoe jij hebt kunnen accepteren dat je op jonge kinderen valt?
Extremistisch gematigd.
En juist daarom vind ik dat daar onderzoek naar gedaan moet worden. Juist omdat het zo complex is. Ik snap echt absoluut niet dat een groot deel van de bevolking het de normaalste zaak van de wereld vind om met de spreekwoordelijke hooivorken en fakkels de jacht op te gaan, maar bij preventie het afdoet met "tsja, hoeft niet hoor, dat is zo ingewikkeld...".quote:
[..]
Er is aardig wat onderzoek, maar ik denk dat hier gewoon geen goed antwoord op is. De ene pedo is de andere niet, denk dus niet dat het zo simpel kan zeggen zo herken je ze. Net zoals dat weerbaar maken van kinderen helemaal niet zo simpel is. Bijkans ieder kind wordt geleerd niet met vreemden mee te gaan en dat als iemand aan je zit dat gemeld moet worden, maar de zaken worden al snel ingewikkeld als de dader papa is, of die oom die door iedereen vertrouwt wordt, of mama...
Volgens mij zitten er anders genoeg mensen in psychiatrische inrichtingen, die daar niet vrijwillig zitten. Ik bedoel echt niet dat ze mensen preventief op moeten pakken of preventief moeten verbieden bij kinderen in de buurt te komen bijvoorbeeld, maar ik zie wel wat in het pro-actief begeleiden van mensen om zo een beeld te krijgen en met name om een beeld te krijgen wanneer het dreigt te escaleren naar daadwerkelijk kindermisbruik. Daarnaast hoor je veel over pedofielen die in het verdomhoekje worden gestopt en daarom juist escaleren. Ik weet niet of dit klopt, want ik heb daar nooit een bron van gezien, maar als dat zo is, dan wil je toch juist op tijd begeleiding?quote:En er is geen mogelijkheid om mensen die nog nooit wat gedaan hebben te dwingen een hulp traject in te gaan. Er is hulp, maar voordat iemand zo'n misdaad heeft begaan is dat op vrijwillige basis en het lijkt me helemaal niet wenselijk om dat te veranderen.
Als ik de huidige maatschappij bekijk dan lijkt het alsof men niet wil dat pedos geholpen worden, maar dat ze een kind misbruiken zodat ze daarna kunnen roeptoeteren dat hij/zij dood moet. Ik vind dit onacceptabel richting de kinderen.
He created a new world of rave in which he gave rebirth to elements of melody and positivity.
He named this world: Forbidden Paradise
He named this world: Forbidden Paradise
Tsja, je bent zoals je bent en daar moet je het mee doen.quote:
Welkom op FOK!
Mag ik vragen hoe jij hebt kunnen accepteren dat je op jonge kinderen valt?
Toen ik jonger was heb ik even gedacht dat ik homo was, maar dat bleek niet zo te zijn. Het bleven echt de jongere jongens waar ik op bleef vallen. Toen werd ik zelfs verliefd, en toen was het verder wel duidelijk.
Accepteren is niet zo moeilijk zolang je geen slechte dingen doet. Jongens zijn verschrikkelijk leuk, het maakt me helemaal blij om ze te zien. Dat je daar bepaalde dingen nooit mee zal kunnen doen is eigenlijk nooit echt een probleem geweest, ik mis dat ook niet. De meer seksuele kant van mijn aantrekking komt in het dagelijks leven ook niet echt aan bod, alleen in mijn fantasieën, en die mogen zo ver gaan als ze gaan. Zolang het daar maar bij blijft en ik er verder geen last van heb, vind ik er niks mis mee.
Er is genoeg in mijn leven waar ik echt van kan genieten, en ik ben gewoon heel gelukkig. Ik heb mezelf nooit geïdentificeerd met kindermisbruikers, dat maakt het allemaal wel een stuk makkelijker om te accepteren. (Veel andere pedofielen zijn opgegroeid met de gedachte dat ze "net zo zijn als" kindermisbruikers à la Dutroux, en dat is dan toch wel even behoorlijk slikken. Heb ik zelf dus nooit last van gehad.)
@Dikgedrukte tekst: Nog wel ouwe... nog wel.quote:
[..]
Tsja, je bent zoals je bent en daar moet je het mee doen.
Toen ik jonger was heb ik even gedacht dat ik homo was, maar dat bleek niet zo te zijn. Het bleven echt de jongere jongens waar ik op bleef vallen. Toen werd ik zelfs verliefd, en toen was het verder wel duidelijk.
Accepteren is niet zo moeilijk zolang je geen slechte dingen doet. Jongens zijn verschrikkelijk leuk, het maakt me helemaal blij om ze te zien. Dat je daar bepaalde dingen nooit mee zal kunnen doen is eigenlijk nooit echt een probleem geweest, ik mis dat ook niet. De meer seksuele kant van mijn aantrekking komt in het dagelijks leven ook niet echt aan bod, alleen in mijn fantasieën, en die mogen zo ver gaan als ze gaan. Zolang het daar maar bij blijft en ik er verder geen last van heb, vind ik er niks mis mee.
Er is genoeg in mijn leven waar ik echt van kan genieten, en ik ben gewoon heel gelukkig. Ik heb mezelf nooit geïdentificeerd met kindermisbruikers, dat maakt het allemaal wel een stuk makkelijker om te accepteren. (Veel andere pedofielen zijn opgegroeid met de gedachte dat ze "net zo zijn als" kindermisbruikers à la Dutroux, en dat is dan toch wel even behoorlijk slikken. Heb ik zelf dus nooit last van gehad.)
Wel knap van je dat je hier gaat verkondigen (zeker omdat het FOK is) dat je die voorkeur hebt, of in mijn ogen, geaardheid. Hier hadden Erodome en ik laatst nog een discussie over.
Heb je zelf vroeger traumatische dingen meegemaakt waardoor dit beinvloed zou kunnen zijn?
Lambo of Rekt
|
|
