Waarom een rashond kopen toch echt wel goed is.

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 21:14 schreef sigme het volgende:
Nou kan je ellenlange discussies opzetten over de betekenis van het woord 'ras' (biologisch betekent een rassenverschil dat een combinatie ervan geen nakomelingen oplevert), maar de definitie "het is een ras(dier) als het een stamboom heeft" vind ik wel een heeeeeeeeeeeeel creatieve. Kan eigenlijk alleen verzonnen worden door een club die stambomen verkoopt.
Goh.

Stamboomhonden zijn vast beter gecontroleerd dan rashonden-zonder-stamboom. Gewone huistuin-en-keuken vuilnisbakken zijn robuuster dan rashonden.

Wat jij bedoelt is een soortenverschil, dat is als twee diersoorten samen geen vruchtbaar nageslacht kunnen voortbrengen (bv ezel/paard, al zijn ook hier uiteraard uitzonderingen op). Dat heeft (o.a.) te maken met een verschillend aantal chromosomen.

Ras is het woord dat gebruikt wordt om een bepaald type dier (of mens) met bepaalde gelijke kenmerken binnen een soort aan te duiden. Als je het hebt over een rasdier gaat het dus over een bepaald type hond/kat/varken/kip/etc. En om de raszuiverheid van zo'n dier aan te tonen gebruikt men een stamboom. Daarom heb je het dus over een rashond als hij een stamboom heeft, dat is gewoon de garantie dat die hond daadwerkelijk tot een bepaald type behoort omdat zijn ouders/grootouders/overgrootouders/etc allemaal ook dat type waren. Volstrekt logisch dus om te zeggen dat een hond een rashond is als hij een stamboom heeft. Anders moet je zoals in de veehouderij gebruikelijk is met percentages gaan werken, een 87,5% labrador bv (eentje met één niet-labrador overgrootouder).

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 11:17 schreef oh-oh het volgende:
Het zou al zo veel helpen als mensen wat beter zouden weten wat een rashond is en wat niet.
En oh, ik zeg natuurlijk niet dat een rashond het beste is.
Maar de clu is, als je een chihuahua wil, of een labrador, of wat dan ook, koop dan een echte goedgefokte rashond met stamboom.
Als je geen rashond wil, neem dan een leuke herplaatser of een asielhond of wat dan ook, ook daar valt wat voor te zeggen natuurlijk.
Maar wil je een hond die eruit ziet als een bepaalt ras, koop dan ook gewoon een echte.

Eens

Het grootste probleem is (imo, maar ook volgens de brief die de minister n.a.v. dit onderzoek heeft gestuurd) de ongeregistreerde en ongeteste fok met en van look-alikes. En die is er omdat mensen een lief/leuk/schattig etc. uitziend hondje willen maar er zo weinig mogelijk voor willen betalen en zich ook niet al te veel inlezen voor ze iets aanschaffen.

[ Bericht 13% gewijzigd door Miss_Isis op 30-05-2014 11:29:52 ]

He, jullie definitie van een ras(hond) is echt erg arbitrair hoor.

Ik heb schapen, van het type 'Drentse heideschaap'. Om zo'n schaap in het stamboek te krijgen, wordt NIET gekeken naar afstamming. Het uiterlijk bepaalt of een schaap een 'echte Drent' is en in aanmerking komt voor een inschrijving in het stamboek.
Het is echt geen wet van meden en perzen dat de afstamming doorslaggevend is bij rasverenigingen.

Verder slaat het natuurlijk niet echt ergens op wanneer je hond A met stamboom van type Q kruist met hond B met stamboom van type Q, en dat dan de puppy's geen 'echte' Q-tjes zijn omdat er geen papier bijgeleverd is.

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 17:23 schreef sigme het volgende:
He, jullie definitie van een ras(hond) is echt erg arbitrair hoor.

Ik heb schapen, van het type 'Drentse heideschaap'. Om zo'n schaap in het stamboek te krijgen, wordt NIET gekeken naar afstamming. Het uiterlijk bepaalt of een schaap een 'echte Drent' is en in aanmerking komt voor een inschrijving in het stamboek.
Het is echt geen wet van meden en perzen dat de afstamming doorslaggevend is bij rasverenigingen.

Verder slaat het natuurlijk niet echt ergens op wanneer je hond A met stamboom van type Q kruist met hond B met stamboom van type Q, en dat dan de puppy's geen 'echte' Q-tjes zijn omdat er geen papier bijgeleverd is.

Aankeuren kan zoals oh-oh zegt ook bij honden, maar niet zo makkelijk als bij vee. Voor een hond telt niet alleen uiterlijk maar ook het rasspecifieke gedrag/karakter dat met fokken is vastgelegd. Daarnaast gaat het ook om welke genen de hond door gaat geven als er wordt gefokt, dus hoe rastypisch het nageslacht zal worden. En met een hond van onbekende voorouders weet je dat nou eenmaal niet. Zo'n hond kan dan worden bijgeschreven in het voorlopig register en vanaf daar kun je doorfokken richting bijlage en dan richting stamboek. Bij honden zijn ze daar nou eenmaal strenger in dan bij vee.

Misschien is het ook een factor dat jouw schapenras nog maar kort geleden bijna uitgestorven was, dan is werken met een open stamboek al helemaal niet vreemd. Dat gebeurd ook bij hondenrassen die in opbouw zijn/terug gefokt worden zoals bv het Markiesje.

Wat betreft het feit of honden van ouders met een stamboom maar zelf zonder stamboom ook rashonden zijn... technisch gezien zijn ze iig geen bastaard. Maar heel veel fokkers zien zo'n hond wél als bastaard. Ook omdat er eigenlijk geen reden is waarom zo'n pup geen stamboom zou krijgen (behalve dingen als dubieus fokbeleid/verboden inteelt/verkeerde kleur/etc.).

Kijk, en dan komen we in de buurt.
De stamboekloze rashonden, daarbij is minder controle op de fok. Dat maakt niet dat stamboekhoudende honden de gezondste optie zijn. De gezondste optie zijn vuilnisbakken. Door de bank genomen, er zijn natuurlijk ook vuilnisbakmislukkelingen.

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 18:28 schreef sigme het volgende:
Kijk, en dan komen we in de buurt.
De stamboekloze rashonden, daarbij is minder controle op de fok. Dat maakt niet dat stamboekhoudende honden de gezondste optie zijn. De gezondste optie zijn vuilnisbakken. Door de bank genomen, er zijn natuurlijk ook vuilnisbakmislukkelingen.

Een stamboomloze 'ras'hond is alleen een hond met twee stamboom-ouders he, alles wat je er daarna verder mee fokt heet/is wél een bastaard. En er is idd geen controle op de fok daarvan en daarmee. Maar de conclusie dat vuilnisbakken de gezondste optie zijn daar ben ik het niet zomaar mee eens.

Gezond of niet gezond heeft m.i. alles te maken met de zorgvuldigheid van fokken, en die is in de praktijk bij vuilnisbakken/bastaarden gewoon vrij slecht. Dus mijn conclusie zou zijn dat bastaarden door de bank genomen juist minder gezond zijn, omdat er (o.a.) niet gescreend wordt op erfelijke afwijkingen. En het is echt een mythe om te denken dat een bastaard van een kilo of 25+ niet net zo goed HD of ED kan ontwikkelen dan een willekeurige rashond van het zelfde formaat. Dat is dus iets waar je m.i. op zou moeten screenen als je fokt, ook bij bastaarden.

Als bastaarden en rashonden met dezelfde zorgvuldigheid zouden worden gefokt denk ik dat ik wel mee kan gaan met je conclusie dat de bastaarden gezonder zijn, vanwege de grotere genenpoel.

Interessante discussie...

Het probleem met het fokken van veel 'ras'-dieren is dat je gaat selecteren op bepaalde kenmerken, die vaak - niet altijd - in eerste instantie een genetische afwijking betreffen. Duidelijk voorbeeld zijn bijvoorbeeld de staartloze manx-katten - dat is doodleuk een ernstige afwijking van de wervelkolom, te vergelijken met spina bifida. Niet toevallig is dan ook een katje die beide genen voor deze afwijking heeft niet eens levensvatbaar...

Verder kan een dergelijk 'ras' doorgaans alleen verder worden 'ontwikkeld' (zoals dat door fokkers eufemistisch wordt uitgedrukt) door inteelt. Dat dergelijke dieren minder gezond zijn dan een vuilnisbakkie lijkt me voor de hand liggend.
Hoe schattig die beesten ook zijn, persoonlijk vind ik dit ethisch volstrekt onverantwoord.

Een ander probleem is het feit dat veel mensen die een leuk rasdier willen hebben, niet bereid zijn daarvoor ook te betalen, en dan bedoel ik dat zo'n beestje bij een bonafide fokker, die inderdaad let op gezondheidsaspecten, doorgaans het x-dubbele kost dan op MP. Zolang er vraag naar goedkope 'ras'dieren blijft bestaan, bestaat ook het aanbod, helaas.

NB: een rasbeest-met-stamboom hoeft inderdaad helemaal niet ongezonder te zijn dan een vuilnisbakkie, maar tot slot een kleine anekdote: mijn tante had ooit twee ras-perzen. Jawel, met stamboom. Die beesten zijn 23 en 21 jaar oud geworden en toen het moment daar was om ze toch vanwege hevige dementie en andere ongemakken in te laten slapen, was het commentaar van de dierenarts: "dit heb ik nog nooit meegemaakt, twee van die perzen die zó oud zijn geworden. u moet wel erg goed voor gezorgd hebben, mevrouw"...

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 18:38 schreef Miss_Isis het volgende:
Gezond of niet gezond heeft m.i. alles te maken met de zorgvuldigheid van fokken, en die is in de praktijk bij vuilnisbakken/bastaarden gewoon vrij slecht. Dus mijn conclusie zou zijn dat bastaarden door de bank genomen juist minder gezond zijn, omdat er (o.a.) niet gescreend wordt op erfelijke afwijkingen.

Maar dan kijk je naar een klein deel van de aandoeningen, terwijl je aandoeningen die juist rasspecifiek zijn vergeet. Ik denk dat als je een gemiddelde trekt van alle rashonden (met papieren) je vaker bij de rashonden aandoeningen ziet die voortkomen uit het ras, dan dat je bij bastaardhonden aandoeningen ziet die te wijten zijn aan genen dankzij onzorgvuldige fok.