Paranoia of niet?!

quote:

Op zondag 1 juni 2014 11:47 schreef Bloempje91 het volgende:

[..]

Ja dat is denk wel het beste..
Mijn relatie word er echt niet beter op..
Maar mijn vriend helpt me er niet echt bij, hij moest gister stage lopen in de beveiliging, hij vertelde er vandaag over. Dan zegt die ook nog is, er werken echt leuke meisjes in de bediening enzo.. Pff het wantrouwen word alleen maar erger zo. Snap niet waarom hij dat sowieso moet zeggen? Maar goed, ik moet hem maar proberen te vertrouwen.

Wat als hij dat nu niet gezegd had maar jij er achter komt dat er leuke meisjes in de bediening werken? Beetje een gevalletje van verdoemd als je het zegt en verdoemd als je het niet zegt.

quote:

Op dinsdag 3 juni 2014 13:52 schreef Bloempje91 het volgende:
Pffff, ik weet het allemaal niet meer hoor... Mijn vriend was gister werken, tot half 10 Savonds (zei hij) ik keek vanmorgen dus weer in zijn mobiel... En ik zag een nummer staan in zijn mobiel, die er eerder nog niet in stond, onder een jongens naam. En zag dat hij dat nummer 2 keer had gebeld om 8 uur Savonds.. Ik aan mijn vriend gevraagd wie dat was? Zei hij , oh een vriend van school. Dus ik dacht, het zal wel. Maar ik had toch stiekem dat nummer in mijn mobiel gezet , en ik heb dat nummer net prive gebeld, en er nam een meid op. Dus erg vaag allemaal. Vandaag is hij vrij, en is hij dus weer weg.

Wat moet ik nou doen? Die meid bellen met mijn nummer aan, en vragen wat ze van mijn vriend moet? Mijn vriend is toch niet eerlijk naar me..

Wat je moet doen is stoppen in zijn mobiel te kijken en een afspraak met je psycholoog maken. En als je eigen psycholoog nu op vakantie is, een afspraak maken bij haar waarnemer. Je maakt je eigen relatie kapot zo.

quote:

Op maandag 2 juni 2014 15:32 schreef Bloempje91 het volgende:

[..]

Dat kan ook ja, dat die het daarvoor doet.
Ik praat er wel eens met hem over, dat het door mijn verleden komt, en door mijn overdreven onzekerheid. Maar hij maakt vaak flauwe grapjes, ik weet nu wel waarom hij dat doet. Het was eerst ook dat hij mij eerlijk vertelde , als er een meisje was die hem wel zag zitten, of als hij een sms kreeg, van wie die was. Voor dat ik er om vroeg, zei hij het al. Maar hij zegt nu ook, ik kan denk beter niet meer eerlijk zijn, want jij zoekt overal wat achter. Dus als ik eens een sms krijg , kan ik het maar beter direct verwijderen, anders is het huis te klein. Dus het is heel belangrijk dat ik zeker ga veranderen. En hem gewoon vertrouw, want dat verdiend hij ook wel.

Toen ik nog wekelijks naar mij psycholoog ging, ging hij wel eens mee, en begreep hij ook alles beter. Maar heeft nu minder tijd door zijn opleiding. Hij vraagt zich steeds af, wat er nou met mij aan de hand is? Hij geeft mij al gauw de stempel , bordeline. In ruzie krijg ik dan ook vaak te horen, jij bent ziek. Er is ook wat mis in mijn hoofd, anders doe ik niet zo, dat is duidelijk. Maar WAT is de vraag. Zo heb ik wel is gedacht aan BDD, mijn psycholoog ook. En uit testen kwam dan weer, bordeline uit. En later gingen ze toch weer twijfelen.

Maar het is zeker beter om wekelijks weer naar mijn psycholoog te gaan, en dat hij een keer mee gaat, zodat we er samen uit komen. Ik kan nog geen nieuwe afspraak maken want mijn psycholoog is op vakantie. Maar als ze terug is, ga ik zeker weer eens langs!

Dat je het nu zelf op deze manier in ziet is echt al een hele stap, hoor
Precies zoals je het nu zegt moet je het er ook met je vriend over blijven hebben, zodat hij weet dat jij bereid bent om dit te stoppen, om te veranderen en om weer enigszins 'normaal' te zijn in je relatie met hem.

quote:

Op dinsdag 3 juni 2014 13:52 schreef Bloempje91 het volgende:
Pffff, ik weet het allemaal niet meer hoor... Mijn vriend was gister werken, tot half 10 Savonds (zei hij) ik keek vanmorgen dus weer in zijn mobiel... En ik zag een nummer staan in zijn mobiel, die er eerder nog niet in stond, onder een jongens naam. En zag dat hij dat nummer 2 keer had gebeld om 8 uur Savonds.. Ik aan mijn vriend gevraagd wie dat was? Zei hij , oh een vriend van school. Dus ik dacht, het zal wel. Maar ik had toch stiekem dat nummer in mijn mobiel gezet , en ik heb dat nummer net prive gebeld, en er nam een meid op. Dus erg vaag allemaal. Vandaag is hij vrij, en is hij dus weer weg.

Wat moet ik nou doen? Die meid bellen met mijn nummer aan, en vragen wat ze van mijn vriend moet? Mijn vriend is toch niet eerlijk naar me..

quote:

Op maandag 2 juni 2014 15:32 schreef Bloempje91 het volgende:
Maar hij zegt nu ook, ik kan denk beter niet meer eerlijk zijn, want jij zoekt overal wat achter. Dus als ik eens een sms krijg , kan ik het maar beter direct verwijderen, anders is het huis te klein. Dus het is heel belangrijk dat ik zeker ga veranderen. En hem gewoon vertrouw, want dat verdiend hij ook wel.

Kom nou, je zei net zelf dit nog.
Al blijkt het wel een meisje te zijn, dan is er waarschijnlijk alsnog niks mee. Als het iemand is waarmee hij voor school/stage/whatever moet samenwerken (waar hij verder dus niks in ziet en/of niks voor voelt), kan hij dat nooit normaal aan jou vertellen omdat jij dan weer helemaal panisch gaat doen. Dat wíl hij gewoon niet. Dus gaat hij dat proberen te voorkomen door te zeggen dat het een 'vriend van school' is.

Gewoon met rust laten, want de stappen die je vooruit zet ben je door dit soort dingen weer allemaal aan het terugdraaien. Zonde.

quote:

Op dinsdag 3 juni 2014 14:40 schreef Bloempje91 het volgende:

[..]

Ja dat is zo... Wat bleek, ik had 2 cijfers verwisseld. En dat terwel ik zeker weet dat goede nummer is. Maargoed. Hij is nu niet thuis , dus zeker weten kan ik niet.

Stop ermee, je maakt jezelf zo gek hiermee!

Maak een keuze, of controleer niet meer en zorg dat je bezig blijft met andere zaken zodat je jezelf niet gekdraait, of stap uit deze relatie.
Als je werkelijk denkt hem niet te kunnen vertrouwen, te moeten controleren, ga dan. Ren weg, snel als de wind en werk aan jezelf zodat je later misschien wel een relatie kan hebben zonder al dit gedoe.

Dit is afschuwelijk voor zowel hem als jezelf, maak een keuze en hou je daar ook aan. Vertrouw of ga.

quote:

Op dinsdag 3 juni 2014 15:38 schreef Bloempje91 het volgende:

[..]

Ik maak mezelf zeker gek!! Pff , hoe stom kun je zijn weer. Helemaal weer drama, dacht ik dat het een meisje was. Stonden 2 cijfers verkeerd om. Blijkt het gewoon die jongen te zijn in zijn mobiel.

Ik schaam me echt kapot voor mijn gedrag! Terwel ik heel goed weet dat ik mijn relatie hiermee kapot maak. Ik ben goed op weg... Ik snap gewoon niet wat er met mij aan de hand is? Totaal paranoia kan je wel zeggen!

Je verteld dat een vorige relatie wel gekenmerkt werd door vreemdgaan enzo, hoeveel tijd ben jij alleen geweest?

quote:

Op dinsdag 3 juni 2014 15:43 schreef Bloempje91 het volgende:

[..]

Ja klopt.
Wat bedoel je ?

Hop je van relatie in relatie, of ben je ook een tijdje alleen tussendoor. Ben je gelukkig met jezelf alleen voornamelijk?

quote:

Op dinsdag 3 juni 2014 15:55 schreef Bloempje91 het volgende:

[..]

Goede vraag. Echt gelukkig ben ik niet met mezelf.. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand echt van mij kan houden, vandaar denk ik die controle willen hebben.

Maar toen het over was met mijn ex, ben ik nog een tijd met hem om gegaan, en was er geen liefde meer van zijn kant. Maar van mijn kant nog wel.. Ik ben eigenlijk denk ik half jaartje ofzo echt alleen geweest, en leerde toen daarna mijn huidige partner kennen. Ik weet niet meer helemaal precies, hoelang ik alleen ben geweest, maar wel kort.

Mijn advies is misschien geen leuke, maar als ik jou zo zie schrijven denk ik niet dat deze relatie de tand des tijds kan doorstaan. Je doet jezelf geweld aan, je doet hem geweld aan en dat kan alleen maar slecht aflopen.

Mijn advies is dan ook, maak het uit, ga aan jezelf werken, wordt gelukkig met jezelf. En als dat zover is, zoek dan eens een leuke relatie die een aanvulling is op jezelf.
Je verdient het om gelukkig te zijn met jezelf, maar een ander kan je daarmee niet helpen, dat zal je echt zelf moeten doen.

quote:

Op dinsdag 3 juni 2014 16:22 schreef Bloempje91 het volgende:

[..]

Ik heb toch gezegt, dat ik nu niet in behanding kan, want mij psycholoog is op vakantie. Ik wil zeker wel veranderen

Dat de psych op vakantie is betekent natuurlijk niet dat je totaal losgeslagen moet gaan stalken... want ook zonder directe hulp kun je jezelf leren beheersen.

Ga potdomme wat leuks doen met je kind ipv de godganse dag je vriend te controleren...
Je mag echt blij zijn dat hij nog niet is weggerend want ik ( en menig mens met mij) had allang weggeweest....

En je drijft hem op deze manier alleen maar verder weg, of zelfs in de armen van een ander...

quote:

Op dinsdag 3 juni 2014 16:15 schreef Bloempje91 het volgende:

[..]

Dat is zo.
Maar dat gaat allemaal niet zo makkelijk .. We hebben samen een dochtertje. Ik zou dan toch voor hem moeten vechten, en alle hulp aannemen, hard werken aan mezelf. En ook van mezelf leren houden.

Hoe is het voor je dochtertje dat er zoveel spanning is?
Ik ga er onmiddelijk vanuit dat je dit niet bij je dochter neer legt, maar denk je werkelijk dat ze niets merkt van mams die zich slecht voelt over zichzelf? Die denkt dat ze een leuke man niet waard is? Die in de stress schiet als haar partner niet precies op tijd is, een telefoonnummer heeft die zij niet kent?

Jouw partner kan misschien een geweldige vader zijn, jij een geweldige moeder, maar die spanning die je veroorzaakt door dat wantrouwen, waarmee je hem dwingt afstand te nemen, gaat die kleine niet in de koude kleren zitten.
Ze weet misschien niet waar het inhoudelijk over gaat, maar ze voelt dit wel degelijk durf ik te wedden en heel misschien is wat zij zichzelf kan bedenken wel erger dan de waarheid.

Misschien zijn jullie beide wel betere ouders als jullie niet samen zijn, als jij aan jezelf gaat werken en leert wat je waard bent, is je dochter dat niet waard?
Je wil toch niet dat je dochter straks hetzelfde over zich denkt als jij nu?

quote:

Op woensdag 28 mei 2014 15:41 schreef Bijna het volgende:
Een kind nemen terwijl je zo labiel bent als de tering .
Ik heb medelijden met het kind, mits dit geen troll is.

een kind neem je niet, een kind krijg je!

Weet je wat het is.. als je eenmaal zulke gedachtes aanneemt dan gaan die niet snel weg uit je hoofd. Je moet proberen positief te denken. Elke keer als je aan iets negatiefs denkt wees dan bewust van je gedachtes. Probeer ze dan om te zetten naar iets positiefs. Ik weet dat het niet makkelijk is en dat het makkelijker gezegd dan gedaan is, maar ik kan het weten. Dat heeft mij wel geholpen, alleen is de relatie wel stuk gegaan. Ik zie het nog steeds als iets positiefs ook al is de relatie stuk gegaan, want ik heb van mijn fouten geleerd en afgeleerd om steeds negatief te denken.

Uiteindelijk ben jij het die er aan kapot gaat. Ook is het zo dat je een man zo juist gaat wegjagen, hoeveel hij ook van je houdt. Op een gegeven moment willen ze ademen en niet steeds blijven hangen in het negatieve. Als je deze relatie belangrijk vindt moet je heel hard je best doen om iets aan je gedrag te doen. Hou het leuk, geef hem vertrouwen (ook al zou hij vreemdgaan), de waarheid komt altijd naar boven met de tijd, maar dan hebben jullie tenminste leuke tijd samen gehad. Ik bedoel je maakt al iets kapot terwijl je het niet eens zeker weet. Als hij buiten is en hij gaat naar huis, moet hij dit met een fijn gevoel kunnen doen en niet steeds zoiets hebben van 'pff we gaan het straks weer krijgen hoor'. Kijk ik vind ook dat het ook zijn verantwoordelijkheid is om aan de relatie te denken, maar ik vind dat hij (wat hij ook doet) wel zijn best doen om jou een goed gevoel te geven. Maar nogmaals geef iemand tenminste het vertrouwen, dan zal iemand het veel meer waarderen, dan iemand die hem er toch al van beschuldigt of wantrouwt. Zoek liefde voor jezelf, kijk in de spiegel en zie alle positieve dingen van jezelf en waardeer jezelf.

Succes.