(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXXVII

Ik herken het precies van de toetsen in de bovenbouw die horen bij het examendossier, Claudia. Dat besprekingen van de toetsen soms heftig kunnen zijn, dat een leerling de 'schuld' bij jou neerlegt en dat leerlingen een klacht indienen en de examencommissie eraan te pas moet komen.

Ik had ook dit jaar nog een leerling met wie ik al een keer uitgebreid gesproken had over haar cijfer dat ze had gehaald voor haar referaat op de Rome reis. Die was nog steeds niet 'tevreden' en had samen met haar moeder nog een keer een gesprek 'geëist' terwijl ik met zwangerschapsverlof was. Maar op een gegeven moment valt er niet veel meer te zeggen of uit te leggen dus dat heb ik - ook gelet op mijn verlof - niet meer gedaan. Een keer een duidelijke uitleg en een moment waarop ze vragen kon stellen, moet voldoende zijn. Overigens was dit een leerling die totaal niet in kon zien wat ze fout deed. Dus dan kun je dat 10 x vertellen, het heeft weinig zin.

Als een leerling erg emotioneel is, stel ik altijd voor er op een ander moment over door te praten. En als een leerling maar blijft doorgaan en niet open staat voor mijn verhaal, dan leg ik altijd uit dat bespreken van een toets alleen zin heeft als je bereid bent iets van het toets moment en mijn feedback te leren. En als een leerling overduidelijk puntjes aan het sprokkelen is, maak ik er een grap van.

Overigens merk ik wel dat hoe langer ik lesgeef hoe makkelijker dit gaat en hoe beter je op een natuurlijke manier je gezag kunt gebruiken (zonder dat als argument te gebruiken overigens) en dit soort gesprekken makkelijker op kunt lossen.

ik bedoelde ook niet dat anderen minde rnakijkwerk hebben dan ik (al vind ik 90 toetsen van ongeveer 30 leerlingen per toets best veel, maar dat zijn jullie essays en tentamens ook), maar wel dat ik niet voor elk SO of toets zo'n uitgebreide verantwoording ga schrijven.

Ik ben fair met het verbeteren van mijn eigen fouten, dat weten leerlingen ook, en ze zijn meestal wel relaxed. ik leg uit als ze vragen hebben. eigenlijk sprokkelen allen 5v en 6v echt om punten, en die kunnen nog wel eens flink doorgaan, maar als ik uitgelegd heb hoe het zit weten ze wel dat t niet zoveel zin heeft, en soms kun je er idd een grapje van maken.

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 14:23 schreef Franny_G het volgende:
Overigens was dit een leerling die totaal niet in kon zien wat ze fout deed. Dus dan kun je dat 10 x vertellen, het heeft weinig zin.

Precies, dat was bij deze student ook zo. Het is dus heel herkenbaar.

En tja, wat moet je doen? Jij zegt dat je dan voorstelt om op een ander moment verder te praten. Ik vraag me af of dat voor mij een goede optie was geweest. Studenten moeten inzien dat het inzagemoment is om te leren van hun fouten op basis van het antwoordmodel en dat ze, als ze denken dat er écht een fout is gemaakt, bij de docent verhaal kunnen halen. De drempel om tot die laatste stap te komen moet hoog zijn. Nóg eens erover napraten is eigenlijk waanzin. Dat kost bovendien erg veel tijd en vrijwel elke student met een onvoldoende zou dat wel willen. Als studenten eenmaal weten dat ze zo ver kunnen komen, zullen ze er ook gebruik van maken en schuift de grens steeds meer op.

Een collega van me wilde ter plekke voorstellen om de situatie voor te leggen aan onze leidinggevende. Dat vond ik eigenlijk ook te ver gaan en op een vervelende manier ondermijnend. Dat wekt namelijk bij studenten de indruk dat ik geen gezag heb en ze mij niet serieus hoeven te nemen; ze kunnen immers altijd verhaal halen bij de hoogleraar. En bovendien heeft die hoogleraar wel wat beters te doen, zeker met betrekking tot zo'n weinig controversiële kwestie.

Ik weet nog steeds niet wat het beste was geweest. Ik heb erover nagesproken met mijn leidinggevende, maar ik zal dat nog eens doen. Een probleem in deze kwestie is denk ik ook geweest dat ik niet echt een docent was voor een deel van de groep. Ik heb het tentamen gemaakt en nagekeken voor mijn leidinggevende, die de colleges heeft gegeven. Aan de helft van de hele groep heb ik werkgroepen gegeven. Deze student kende me niet en er was geen basis voor vertrouwen, gezag of wat dan ook. Er waren andere studenten die mij kenden en die ook vonden dat ik streng was geweest bij de vraag in kwestie; zij baalden wel maar begrepen mijn toelichting en leken zich erbij neer te leggen. Ze weten dat ik mijn best doe voor hen en dat een onvoldoende geven het laatste is wat ik wil.

Misschien is er dus in zo'n geval niet echt een goede oplossing, want de basis hoort een bepaalde band tussen docent en leerling/student te zin. Zonder die band houd je alleen een onvoldoende over waar eigenlijk iedereen van baalt, ook de docent. (Die heeft ook geen zin in gezeur en heeft bovendien extra nakijkwerk bij het hertentamen.)

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 14:23 schreef Bleie het volgende:
Claudia: wat een herkenbaar verhaal van inzages. Bij ons gaat het ook zo. Ik was vorige week zelfs verbaasd dat het merendeel van de studenten bij een inzage juist wel wilde weten hoe ze volgende keer een voldoende konden halen. Meestal proberen ze inderdaad alleen maar een 6 bij elkaar te schrapen.

Nu moet ik zeggen dat het merendeel van mijn studenten die positieve insteek denk ik ook wel heeft. Ik moet mijn beeld natuurlijk niet te veel laten kleuren door een enkeling die er alles uit probeert te slepen. Ik denk dat het me zo choqueert omdat ik zelf als student totaal niet zo was. (Maar goed, ik heb nooit in m'n leven een onvoldoende gehaald. )

quote:

k heb trouwens wel echt veel nakijkwerk, vind ik. En vooral: ik heb er te weinig tijd voor. Neem de afgelopen weken:
28 mei: 30 herkansingen van essays van 1000 woorden (deadline voor nakijken: 11 juni)
In de week van 2 juni: 72 (handgeschreven) brieven van ca. 700 woorden (deadline voor nakijken: 17 juni)
11 juni: 33 onderzoeksrapporten van 1500 woorden (deadline voor nakijken: 24 juni)
13 juni: 30 portfolio's (deadline voor nakijken: 13 juni - maar dat was een fout van mezelf , had ze op 16 juni af)
24 juni: herkansingen van de brieven, ca 40 stuks (deadline: 1 juli)
30 juni: herkansingen portfolio's, stuk of 5 (deadline 4 juli)
1 juli: herkansingen van de onderzoeksrapporten, ca 15 stuks (deadline 7 juli)

Het wisselt erg per vak hoe leuk of vervelend het nakijken is. 70 keer dezelfde brief is nogal monotoom, maar 30 essays over uiteenlopende onderwerp is best leuk om te doen.

Altijd leuk om te vergelijken! Hier was/is het in juni:
- 1/3e deel van een tentamen met open vragen van 120 studenten
- 1/2e deel van een hertentamen met open vragen van 40 studenten
- 1/3e deel van een hertentamen met open vragen van 45 studenten
- 17 betogen van 1400 woorden
- beoordeling 6 masterscripties (2 maal feedback, 1 maal beoordeling, tussentijdse vragen)
- tweede beoordeling 6 masterscripties
- beoordeling 2 bachelorscripties (2 maal feedback, 1 maal beoordeling, tussentijdse vragen)

Ik heb een onderwijsaanstelling van 2 dagen in de week en wij moeten alles binnen 10 werkdagen nakijken. Dat kan ik vaak niet halen als ik me aan die 2 dagen houd. Daarnaast besteed ik nog 2 dagen aan onderzoek. En dáárnaast ben ik nog bezig met het (eeuwig...) aanpassen van reeds geschreven artikelen die gepubliceerd moeten worden. De week is dus aardig vol maar wel lekker afwisselend.

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 14:28 schreef kwakz0r het volgende:
ik bedoelde ook niet dat anderen minde rnakijkwerk hebben dan ik (al vind ik 90 toetsen van ongeveer 30 leerlingen per toets best veel, maar dat zijn jullie essays en tentamens ook), maar wel dat ik niet voor elk SO of toets zo'n uitgebreide verantwoording ga schrijven.

Ik ben fair met het verbeteren van mijn eigen fouten, dat weten leerlingen ook, en ze zijn meestal wel relaxed. ik leg uit als ze vragen hebben. eigenlijk sprokkelen allen 5v en 6v echt om punten, en die kunnen nog wel eens flink doorgaan, maar als ik uitgelegd heb hoe het zit weten ze wel dat t niet zoveel zin heeft, en soms kun je er idd een grapje van maken.

Je bent ook net iets minder beginnend docent dan ik, hè? Ik werk hier nu een half jaar en het is zowel van mij uit als van mijn leidinggevende uit aftasten. Ik wil graag leren hoe er beoordeeld wordt door mijn collega's en zij willen graag ontdekken wat ze aan mij hebben.

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 20:47 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Je bent ook net iets minder beginnend docent dan ik, hè? Ik werk hier nu een half jaar en het is zowel van mij uit als van mijn leidinggevende uit aftasten. Ik wil graag leren hoe er beoordeeld wordt door mijn collega's en zij willen graag ontdekken wat ze aan mij hebben.

Ja zo kun je t ook bekijken ik vind mezelf ook nog een beginner soms en ben er eerlijk gezegd ook echt nooit op die manier mee bezig geweest.

Misschien omdat mijn leerlingen jonger zijn en ik beduidend verder boven de stof sta dan zij dat ze t mee nooit zo moeilijk maken

Leeftijd van de leerlingen/studenten heeft er ook wel mee te maken. En geld ook, denk ik. In het hoger onderwijs zijn studenten zich veel meer bewust van het feit dat ze btalen voor het onderwijs, en sommigen denken daar allerlei rechten aan te kunnen ontlenen.

Claudia: als ik er bij een inzage echt niet uitkom, zeg ik ofwel dat ik er zelf nog eens rustig naar zal kijken, ofwel dat ik het met een andere docent zal overleggen. Meestal doe ik dat laatste dan ook als ik het niet heb toegezegd, en mail daarna mijn standpunt. Verreweg de meeste studenten gaan dan akkoord met mijn oordeel. Een enkeling vraagt officieel een second opinion aan - dan kijkt er echt officieel een andere docent naar, en is diens oordeel bindend.

Ik heb op mijn huidige school meer dan op andere scholen te maken gehad in het begin met leerlingen in de bovenbouw die in discussie wilden gaan over toetsen. Dat heeft denk ik te maken met het feit dat het om gymnasiasten gaat die heel erg kritisch zijn en daarnaast ook erg prestatiegericht + het gegeven dat ik nieuw was maar wel meteen in de bovenbouw lesgaf en ze zich afvroegen of ik daar wel goed genoeg voor was. Mondige, intelligente stadskindjes. .

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 20:30 schreef Claudia_x het volgende:

En tja, wat moet je doen? Jij zegt dat je dan voorstelt om op een ander moment verder te praten. Ik vraag me af of dat voor mij een goede optie was geweest. Studenten moeten inzien dat het inzagemoment is om te leren van hun fouten op basis van het antwoordmodel en dat ze, als ze denken dat er écht een fout is gemaakt, bij de docent verhaal kunnen halen. De drempel om tot die laatste stap te komen moet hoog zijn. Nóg eens erover napraten is eigenlijk waanzin. Dat kost bovendien erg veel tijd en vrijwel elke student met een onvoldoende zou dat wel willen. Als studenten eenmaal weten dat ze zo ver kunnen komen, zullen ze er ook gebruik van maken en schuift de grens steeds meer op.

Ben het met je eens, maar daarin zit misschien wel een verschil tussen universiteit en voortgezet onderwijs. Ik zie voor mezelf ook een pedagogische taak weggelegd t.o.v. de leerling die niet goed om kan gaan met teleurstelling en het aanvaarden van z'n ongelijk. Ik doe het ook niet om de leerling z'n zin te geven. De leerlingen weten ook snel genoeg of je een docent bent die makkelijk om te praten is en toegeeft of gewoon een aardige docent die probeert een leerling te helpen. Dat laatste waarderen ze sowieso uiteindelijk een stuk meer.

quote:

Een collega van me wilde ter plekke voorstellen om de situatie voor te leggen aan onze leidinggevende. Dat vond ik eigenlijk ook te ver gaan en op een vervelende manier ondermijnend. Dat wekt namelijk bij studenten de indruk dat ik geen gezag heb en ze mij niet serieus hoeven te nemen; ze kunnen immers altijd verhaal halen bij de hoogleraar. En bovendien heeft die hoogleraar wel wat beters te doen, zeker met betrekking tot zo'n weinig controversiële kwestie.

Het is inderdaad jammer dat die band er niet was. Ik snap dat het ondermijnend voelde. Dat is het ook wel een beetje. Maar ik herken er ook in dat je als beginnend docent heel gevoelig bent voor het idee dat je niet serieus wordt genomen of dat je niet genoeg gezag zou hebben. Dat bedoelde ik ook met dat het makkelijker wordt: je groeit in je rol, en daarmee zullen ook dit soort gesprekken je steeds makkelijker afgaan. Op een gegeven moment ben je niet meer bezig met de vraag of je gezag wordt ondermijnd, want dat gezag heb je gewoon, snap je? En dat ze dan naar je leidinggevende willen, maakt dan ook niet uit.

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 21:26 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Ja zo kun je t ook bekijken ik vind mezelf ook nog een beginner soms en ben er eerlijk gezegd ook echt nooit op die manier mee bezig geweest.

Misschien omdat mijn leerlingen jonger zijn en ik beduidend verder boven de stof sta dan zij dat ze t mee nooit zo moeilijk maken

Het hangt ook van de aard van de toets af. Bij ons komen uitsluitend tentamens met open vragen voor waar inzicht voor vereist is en waarbij vaak ook naar de eigen mening van de student wordt gevraagd. Je moet dan eenvoudigweg criteria hebben vastgesteld waaraan een antwoord moet voldoen.

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 22:06 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Ben het met je eens, maar daarin zit misschien wel een verschil tussen universiteit en voortgezet onderwijs. Ik zie voor mezelf ook een pedagogische taak weggelegd t.o.v. de leerling die niet goed om kan gaan met teleurstelling en het aanvaarden van z'n ongelijk. Ik doe het ook niet om de leerling z'n zin te geven. De leerlingen weten ook snel genoeg of je een docent bent die makkelijk om te praten is en toegeeft of gewoon een aardige docent die probeert een leerling te helpen. Dat laatste waarderen ze sowieso uiteindelijk een stuk meer.

Dit geeft me wel een nieuw inzicht; zo had ik er nog niet naar gekeken. Je kunt je natuurlijk afvragen of je als docent in het hoger onderwijs ook die verantwoordelijkheid hebt, maar waarom niet? Ik zou me als werkgever bijvoorbeeld ook op zo'n manier verantwoordelijk voelen voor mijn werknemer.

Als je een goed 1-op-1 gesprek hebt, blijkt achter die emotie en felheid vaak wel iets te zitten: faalangst, perfectionisme, andere teleurstellingen, onder druk staan. Of je hebt iets gezegd wat zo'n kind heel erg heeft geraakt maar wat je zelf niet goed in de gaten had. Het levert vaak wel iets op.

Dat meisje van de rome reis die zo zat met haar cijfer heeft bijv een lichte vorm van autisme en zit ermee dat bij zo'n cijfer je niet een blad hebt waar je antwoorden op staan en die je kunt nalezen. Ook zat ze ermee dat ik haar bij een andere toets naar haar gevoel ook al eens onterecht laag had becijferd. Dat hoorde ik dan weer van mijn coördinator die wel nog een gesprek met haar had gevoerd tijdens mijn verlof.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 10:57 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Het hangt ook van de aard van de toets af. Bij ons komen uitsluitend tentamens met open vragen voor waar inzicht voor vereist is en waarbij vaak ook naar de eigen mening van de student wordt gevraagd. Je moet dan eenvoudigweg criteria hebben vastgesteld waaraan een antwoord moet voldoen.

Ja, dat hebben wij ook wel hoor krijg een beetje t gevoel dat je denkt dat ik alleen suffe woordjestoetsen afneem op deze manier

Ook altijd leuk. Zo'n collega die de havo 3 klassen bij zichzelf wegvlakt in de planning voor volgend jaar.
Kiest voor de gemakkelijke weg.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 21:38 schreef merry77 het volgende:
Ook altijd leuk. Zo'n collega die de havo 3 klassen bij zichzelf wegvlakt in de planning voor volgend jaar.
Kiest voor de gemakkelijke weg.

Hoe bedoel je wegvlakt? Mogen jullie de klassenverdeling zelf bepalen in de sectie dan?

Wij hebben de sectie voorzitter gemaild wat we graag willen, die maakt een opzet. Dat wordt besproken en evt aangepast.

Alleen is ze ivm thuissituatie weg vanaf maandag dus moet ik de communicatie erover nu even overnemen. Leuk wel.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 22:40 schreef kwakz0r het volgende:
Wij hebben de sectie voorzitter gemaild wat we graag willen, die maakt een opzet. Dat wordt besproken en evt aangepast.

Alleen is ze ivm thuissituatie weg vanaf maandag dus moet ik de communicatie erover nu even overnemen. Leuk wel.

Bij ons worden de uren door de directie verdeeld, heeft denk ik weer andere voor- en nadelen.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 22:51 schreef YourAsset het volgende:

[..]

Bij ons worden de uren door de directie verdeeld, heeft denk ik weer andere voor- en nadelen.

Oh de directie heeft t laatste woord hoor! Alleen de sectievoorzitter communiceert en onderhandelt met ze.

Iemand nog een wiskundedocent in de aanbieding met bevoegdheid én ervaring met examenklassen vmbo-b/k?

de sectie mag inderdaad een voorstel doen van hoe de uren verdeeld moeten gaan worden. De schoolleiding heeft daar wel het laatste woord in maar zal het meestal overnemen.

Degene die het voorstel maakt heeft zelf niet zo'n zin in de 3havo klassen en probeert daar elk jaar onderuit te komen. Gelukkig word er wel een beetje naar ons commentaar geluisterd. Het is alleen wel heel opvallend hoe andere docenten het merendeel van de 3havo klassen moeten draaien.
In het eerste voorstel was het wel goed verdeeld, maar in de laatste had deze persoon geen enkele 3havo klas meer in zijn uren staan.

Derde klassen en zeker 3havo klassen vind ik moeten gewoon eerlijk verdeeld worden over de docenten. Ze zijn bewerkelijk ook al vanwege het profielkeuzeadvies wat je moet geven.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 22:37 schreef YourAsset het volgende:

[..]

Hoe bedoel je wegvlakt? Mogen jullie de klassenverdeling zelf bepalen in de sectie dan?

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 10:07 schreef merry77 het volgende:
Derde klassen en zeker 3havo klassen vind ik moeten gewoon eerlijk verdeeld worden over de docenten. Ze zijn bewerkelijk ook al vanwege het profielkeuzeadvies wat je moet geven.

Ik vermoed dat het aantal uren dat je ervoor krijgt dan niet volstaat. (Als zo'n klas inderdaad meer werk is dan de gemiddelde andere, en je zou er ook navenant meer uren voor krijgen, waren er vermoedelijk wel voldoende gegadigden te vinden). En dan heeft die collega gelijk.

Wij hadden een aantal collega's die nooit een mentoraat deden omdat de uren die daarvoor stonden niet voldeden. Dat vond ik toen oncollegiaal, want daardoor hadden anderen nooit een 'mentoraatvrij' jaar en hadden sommigen er zelfs twee tegelijk.

Maar het is natuurlijk niet hun fout of verantwoordelijkheid dat anderen wel kiezen voor taken waarvoor de uren niet volstaan. Waar ik nu werk doen veel mensen onbetaald overwerk in de hoop hogerop te komen, en veel anderen doen dat niet. En ja daardoor heeft de eerste groep het nog drukker. Maar iemand die voor zichzelf de keuze maakt om vier avonden per week onbetaald over te werken zal een ander niet gaan vertellen dat diegene twee avonden onbetaald dient te gaan overwerken opdat ze de last eerlijk verdelen.

[ Bericht 11% gewijzigd door ShadyLane op 28-06-2014 19:08:07 ]

ik heb het hier niet over het mentoraat, maar puur alleen het lesgeven van het vak en het profieladvies of ze het vak wel of niet moeten/kunnen kiezen.

Voor 3e klassen en sommige in het bijzonder zijn de gegeven taakuren inderdaad niet voldoende voor de hoeveelheid werk voor die klas.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 18:44 schreef ShadyLane het volgende:

[..]

Ik vermoed dat het aantal uren dat je ervoor krijgt dan niet volstaat. (Als zo'n klas inderdaad meer werk is dan de gemiddelde andere, en je zou er ook navenant meer uren voor krijgen, waren er vermoedelijk wel voldoende gegadigden te vinden). En dan heeft die collega gelijk.

Wij hadden een aantal collega's die nooit een mentoraat deden omdat de uren die daarvoor stonden niet voldeden. Dat vond ik toen oncollegiaal, want daardoor hadden anderen nooit een 'mentoraatvrij' jaar en hadden sommigen er zelfs twee tegelijk.

Maar het is natuurlijk niet hun fout of verantwoordelijkheid dat anderen wel kiezen voor taken waarvoor de uren niet volstaan. Waar ik nu werk doen veel mensen onbetaald overwerk in de hoop hogerop te komen, en veel anderen doen dat niet. En ja daardoor heeft de eerste groep het nog drukker. Maar iemand die voor zichzelf de keuze maakt om vier avonden per week onbetaald over te werken zal een ander niet gaan vertellen dat diegene twee avonden onbetaald dient te gaan overwerken opdat ze de last eerlijk verdelen.

Zoveel werk is profieladvies toch niet?

Ik vind drie havo altijd wel leuk, Bern ook twee jaar mentor geweest in zo'n klas, ze zijn wel bewerkelijk in de omgang, maar ook zó leuk!

en het mentoraat kost best veel tijd, maar niet meer dan mijn 4h mentoraat nu (al heb ik wel een hele klas van 29 en zijn bovenbouw mentoren vaak maar per plukje leerlingen)

Bij ons komen leerlingen allemaal met een blaadje waarop zij het advies van elke docent moeten verzamelen. Dat zijn er tegen de 30 per klas. Wil je niet dat het ten koste gaat van je les moet je dit van tevoren gedegen voorbereiden. Dat kost enige tijd.

Ik ben dit jaar begonnen met een profielkeuze advies (voor het vak) op basis van een rtti analyse van tenminste 3 toetsen.
Tijdens 10 min gesprekken is dit jaar gebleken dat dit een uitermate effectief middel is om ouders te overtuigen waarom het wel of niet verstandig is om het vak te kiezen.
Tuurlijk is het niet waterdicht, maar beter dan onderbuikgevoel of gebaseerd op alleen het gemiddelde cijfer.

quote:

Op zondag 29 juni 2014 08:54 schreef kwakz0r het volgende:
Zoveel werk is profieladvies toch niet?

Ik vind drie havo altijd wel leuk, Bern ook twee jaar mentor geweest in zo'n klas, ze zijn wel bewerkelijk in de omgang, maar ook zó leuk!

en het mentoraat kost best veel tijd, maar niet meer dan mijn 4h mentoraat nu (al heb ik wel een hele klas van 29 en zijn bovenbouw mentoren vaak maar per plukje leerlingen)

quote:

Op zondag 29 juni 2014 22:28 schreef merry77 het volgende:
Bij ons komen leerlingen allemaal met een blaadje waarop zij het advies van elke docent moeten verzamelen. Dat zijn er tegen de 30 per klas. Wil je niet dat het ten koste gaat van je les moet je dit van tevoren gedegen voorbereiden. Dat kost enige tijd.

Ik ben dit jaar begonnen met een profielkeuze advies (voor het vak) op basis van een rtti analyse van tenminste 3 toetsen.
Tijdens 10 min gesprekken is dit jaar gebleken dat dit een uitermate effectief middel is om ouders te overtuigen waarom het wel of niet verstandig is om het vak te kiezen.
Tuurlijk is het niet waterdicht, maar beter dan onderbuikgevoel of gebaseerd op alleen het gemiddelde cijfer.

[..]

Ah, ja. Wij vullen alleen voldoende/twijfel/onverantwoord in in magister en voor bepaalde vakken zijn er cijfer en advies eisen.

Maar dat laatste hoeft dan alleen voor kinderen die het willen kiezen, dat scheelt denk ik wel veel onnodig werk.