Zit ik gisteravond gezellig met het vriendje de nominatie-uitzending te kijken, hoor ik Beau ineens zeggen dat M.A. straks in de kraan gaat en mag zingen voor de kinders in het huis....

O o o O, wat heb ik voor die beeldbuis liggen schreeuwen: NIET DOOOOOOOEEEEEN!!!!!!!
Beau, doe het nou niet jongen! Steek asjeblieft 10 sigaren op in zijn directe omgeving zodat ie last krijgt van zijn keel!! Beau, luister nou naar meeeeee!!!!!!!

Ik dat nummer bellen en maar roepen: Laat hem niet zingen!! En het enige wat dat mannetje zei: Wil je dat .... Annet ..... het huis verlaat....
Nee, M.A. moet dat terrein verlaten. Maar hij had zichzelf waarschijnlijk al vastgeketend aan die kraan.

Oke, hij kan best een aardig deuntje zingen, maar die kerel is zo vreselijk van de wereld, die moet je niet meer uitzendtijd geven. Wat dacht je trouwens van die zielige omaatjes en zwervers die op hem zitten te wachten voor een goed gesprek? Zijn wij dan werkelijk zo egoistisch dat we hem voor onszelf willen, terwijl andere mensen hem harder nodig hebben?

Ik kon het niet aan; ik heb de tv uitgezet. Nou ja ik, het vriendje heeft dat gedaan, want hij vond dat het een beetje uit de hand liep. Soms heb ik mezelf ook gewoon niet onder controle he?