De kunst van het loslaten van je ex #230

quote:

Op zondag 4 mei 2014 18:12 schreef PowerLoungen het volgende:

[..]

Ik had het geluk dat ik goed met de beste man kan praten over psychologische dingen en hij ze ook snapt . Verder stuurde die me door naar een psych

Ah ok. Ik heb helemaal niets met mijn dokter dus ook weinig zin om er naar toe te gaan . Wacht komende week even af....

De hoeveelheid emotie en instabiliteit valt me trouwens wel tegen van mezelf, ben normaal wel wat toffer en zelfstandiger

quote:

Op zondag 4 mei 2014 19:23 schreef runaway het volgende:

[..]

Ah ok. Ik heb helemaal niets met mijn dokter dus ook weinig zin om er naar toe te gaan . Wacht komende week even af....

De hoeveelheid emotie en instabiliteit valt me trouwens wel tegen van mezelf, ben normaal wel wat toffer en zelfstandiger

Kan je niet vragen naar een ander?

quote:

Op zondag 4 mei 2014 19:23 schreef runaway het volgende:

[..]

Ah ok. Ik heb helemaal niets met mijn dokter dus ook weinig zin om er naar toe te gaan . Wacht komende week even af....

De hoeveelheid emotie en instabiliteit valt me trouwens wel tegen van mezelf, ben normaal wel wat toffer en zelfstandiger

Andere dokter ?

Hm is het echt zo abnormaal dan :S? Ook gezien het feit dat ik 'vakantie' heb en dus veel te veel kan denken?

Vind het nogal een grote stap nl

quote:

Op zondag 4 mei 2014 19:38 schreef runaway het volgende:
Hm is het echt zo abnormaal dan :S? Ook gezien het feit dat ik 'vakantie' heb en dus veel te veel kan denken?

Vind het nogal een grote stap nl

Het is niet abnormaal. Maar praten met een dokter kan je rust geven in je hoofd. Dat je vakantie had kwam natuurlijk niet goed uit, dat is echt verschrikkelijk vind ik (heb het zelf ook een keer gehad...).

quote:

Op zondag 4 mei 2014 19:38 schreef runaway het volgende:
Hm is het echt zo abnormaal dan :S? Ook gezien het feit dat ik 'vakantie' heb en dus veel te veel kan denken?

Vind het nogal een grote stap nl

Dat komt vreselijk ongelukkig uit. Vlak voordat m'n ex het uitmaakte (die dag ook echt) ben ik gestopt met m'n master en had ik ook niks om handen, dat maakt het naar mijn idee nog even tien keer rotter. Zodra ik weer meer kon werken ging het meteen een stuk beter. Maar hoe debiel het ook klinkt, probeer wel íets te vinden om je bezig te houden. Iets van een projectje. Kamer schilderen, boeken alfabetiseren, badkamers schoonmaken, gewoon iets waar je even al je aandacht naar uit kunt laten gaan. Hoe kom je nu de dagen door?

quote:

Op zondag 4 mei 2014 21:57 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Dat komt vreselijk ongelukkig uit. Vlak voordat m'n ex het uitmaakte (die dag ook echt) ben ik gestopt met m'n master en had ik ook niks om handen, dat maakt het naar mijn idee nog even tien keer rotter. Zodra ik weer meer kon werken ging het meteen een stuk beter. Maar hoe debiel het ook klinkt, probeer wel íets te vinden om je bezig te houden. Iets van een projectje. Kamer schilderen, boeken alfabetiseren, badkamers schoonmaken, gewoon iets waar je even al je aandacht naar uit kunt laten gaan. Hoe kom je nu de dagen door?

Nog maar een dag te gaan !!
Uh heb muren geverfd, alle vrienden 5 -6 -7 keer gezien en uitgehuild, koningsdag gevierd, kaartspelletjes gedaan met kennis van 70+, tv gekeken, hond uitgelaten... Urenlange telefoongesprekken, zoeken naar huis...
Maar dagen van 18-20 uur zijn gewoon lastig te vullen.....

Irritante is ook dat hij 10 meter voor ligt, wel kan werken en afleiding heeft in t weekend..... Grrrrrr.

Hoe is t daar?

quote:

Op zondag 4 mei 2014 19:38 schreef runaway het volgende:
Hm is het echt zo abnormaal dan :S? Ook gezien het feit dat ik 'vakantie' heb en dus veel te veel kan denken?

Vind het nogal een grote stap nl

Ik heb zes dagen lang elke dag tien minuten gehuild en dat vond ik heel veel. Ik denk dat je er wat teveel in blijft hangen. Zoek de afleiding op, ga een tuinstoel maken of hoelahoepen ofzo. Maak PLEZIER. En dat het wat nep aanvoelt, gewoon overheen zetten. Eerst gedrag, dan gedachten, dan gevoel.

Vandaag een flinke rant binnengekregen van m'n ex via SMS. Eigenlijk had ik het niet moeten lezen maar tegen beter weten in toch maar gedaan. Het stak eerst wel enorm, maar aan de andere kant voel ik me nu ontzettend opgelucht. Als iemand zo ver kan gaan om iemand te kwetsen.. Dan is ze het helemaal niet waard om nog zelfs over na te denken.

Verder heb ik redelijk contact met een potentiële scharrel, dus hier gaat het allemaal wel weer de goede kant op.

Ik heb me gisteren aangemeld bij Parship, wilde toch even kijken of er op deze wereld nog een leuke man rondloopt en plaatjes kijken

Zit e.o.a. 'zeer wetenschappelijke' gedragstest bij. Resultaat heeft me wel een kleine eye-opener gebracht. Grofweg klopt het wel met wat ik nu doe. Voelen voelen voelen en het niet rationeel kunnen benaderen........

quote:

U hebt een groot hart (aandeel van het gevoel 50%), houdt van genieten en leeft zelfbewust (aandeel van de intuïtie 44%). Bij het nemen van besluiten laat u rationele overwegingen vaak achterwege (slechts 6%) en gaat u uitsluitend op uw gevoel af.

Vanochtend met wakker worden weer een half uur intens verdrietig en huilen huilen. Nu leeg hart maar soort van ok..... Wat een achtbaan

quote:

Op maandag 5 mei 2014 10:00 schreef runaway het volgende:
Ik heb me gisteren aangemeld bij Parship, wilde toch even kijken of er op deze wereld nog een leuke man rondloopt en plaatjes kijken

Zit e.o.a. 'zeer wetenschappelijke' gedragstest bij. Resultaat heeft me wel een kleine eye-opener gebracht. Grofweg klopt het wel met wat ik nu doe. Voelen voelen voelen en het niet rationeel kunnen benaderen........

[..]

Vanochtend met wakker worden weer een half uur intens verdrietig en huilen huilen. Nu leeg hart maar soort van ok..... Wat een achtbaan

Ah, babysteps . Beetje plaatjes kijken wat er rond loopt kan helemaal geen kwaad . Dat zijn alweer de eerste stapjes denk ik, althans zo ervaar ik het...

Over die 'wetenschappelijk' gedragstest, zijn je emoties nu niet ook een beetje op hol en is het niet logisch dat je nu alleen maar voelen voelen voelen doet? Ik heb dat nu ook namelijk, ik ben normaal gesproken wel redelijk nuchter en rationeel, maar sinds ik gedumpt ben en me er ontzettend klote over voel kan ik alleen nog maar voelen en niet meer nadenken.

En dat huilen komt wel goed.... Ik las hier je berichtjes terug en je huilt nog steeds veel, ik denk niet dat dat erg is, sommige dingen moet er gewoon uit. Of dat dan huilen, of er over praten is... Je zegt het zelf, je hebt dan weer een leeg hart, dan is het even geuit en dan is het daarna weer iets beter toch? In het begin denk je (dacht ik in ieder geval) dat er echt geen einde meer aan zou komen en dat je nooit zou stoppen met huilen en je leeg voelen... Maar ook bij mij slijt dat nu een beetje en het valt mensen nu ook op dat ik er weer sterker en beter uitzie als het hierover gaat. Dat komt gewoon met de tijd en de verwerking denk ik... Geef het tijd .

Vandaag voor het eerst in bijna 3 weken gewerkt, fijn!!! Enorm veel afleiding en fijne collega's......

Gisteravond met een vriendinnetje doorgebracht. Hij smste over het huis, verhuizen, praktische zaken, of we elkaar deze week kunnen zien....... Ik trek het idee van hem zien echt heel slecht dus heb gezegd dat het wel via app kan. Ms bellen maar dat vind ik ook al heel lastig. Daarna dus superslecht geslapen en vanochtend bijna aan het overgeven toen ik ri werk ging van de spanning

Maar was dus fijn!

Vanavond nog geen plan en wo en do avond al bezet.

Ik baal ook zo van mezelf dat ik al die energie in hem heb gestopt en 3 keer hart gegeven en 3 keer (laten) breken.......... Ech hoe suf ........ 4 jaar voelt als verloren tijd......

Ik blokkeer ook echt op alle stress nu. Geen huis, baan, relatie......Allemaal in 4 dagen..... Ik weet niet waar ik moet beginnen. Sowieso huis of baan maar hoe en wat

Hoe kan je spanning hebben terwijl je hem niet gaat zien? Heb je al besloten of je naar de dokter gaat? Geen enkele tijd is verloren. Je hebt er van geleerd. Jullie hebben vast ook een heleboel leuke dingen beleefd. Waarom heb je geen baan, je werkt toch?

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 20:00 schreef Aisomont het volgende:
Hoe kan je spanning hebben terwijl je hem niet gaat zien? Heb je al besloten of je naar de dokter gaat? Geen enkele tijd is verloren. Je hebt er van geleerd. Jullie hebben vast ook een heleboel leuke dingen beleefd. Waarom heb je geen baan, je werkt toch?

Gewoon het idee van contact al. We hebben net even gebeld, dikke ruzie gemaakt en ik heb opgehangen......

Dokter nog niet besloten......

Ja heb werk tot begin juli, dan zoekende.....

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 20:04 schreef runaway het volgende:

[..]

Gewoon het idee van contact al. We hebben net even gebeld, dikke ruzie gemaakt en ik heb opgehangen......

Dokter nog niet besloten......

Ja heb werk tot begin juli, dan zoekende.....

Ruzie maken is op dit moment echt het laatste wat je nodig hebt. Maak dat naar hem duidelijk. Samen moeten jullie er nu voor zorgen dat jullie zsm van elkaar af zijn. Waarom dan ruzie maken?

Ah oke. Dan moet je je concentreren op een huis én werk. Zonder huis kan je niet leven, zonder werk heb je niet veel aan een huis als je het niet kan betalen...

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 20:06 schreef Aisomont het volgende:

[..]

Ruzie maken is op dit moment echt het laatste wat je nodig hebt. Maak dat naar hem duidelijk. Samen moeten jullie er nu voor zorgen dat jullie zsm van elkaar af zijn. Waarom dan ruzie maken?

Ah oke. Dan moet je je concentreren op een huis én werk. Zonder huis kan je niet leven, zonder werk heb je niet veel aan een huis als je het niet kan betalen...

Ja verwijten op en neer...... En toen dus boos opgehangen
Hij ontkent imo gewoon dat de dag van je verjaardagsfeestje een superlomp moment is, dat hij niet kan praten etc etc..... Dus daar flip ik nogal op.

Idd, ik weet niet zo goed waar ik moet starten.......

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 20:09 schreef runaway het volgende:

[..]

Ja verwijten op en neer...... En toen dus boos opgehangen
Hij ontkent imo gewoon dat de dag van je verjaardagsfeestje een superlomp moment is, dat hij niet kan praten etc etc..... Dus daar flip ik nogal op.

Idd, ik weet niet zo goed waar ik moet starten.......

Probeer zo volwassen mogelijk te doen. Verwijt hij je iets, dan zeg je dat jullie daar nu niets mee opschieten en dat je het niet tolereert. Doet hij het weer, zeg je het nog een keer. Dan stopt hij er echt wel mee.

Een superlomp moment voor?

Zoek uit wat je budget is. Kijk wat je ervoor kan krijgen in de regio waar je wat wil wonen. Ga reageren op alle woningen die er aan voldoen. Leg je eisen vooral niet te hoog.
Zoek uit wat je minimaal moet verdienen (bv dat je minimaal 24 uur moet werken). Reageer op alle vacatures die er zijn die aan je eisen voldoen.
Het is allemaal niet zo ingewikkeld, maar je moet er wel zelf mee aan de slag.

Alweer een rant binnengekregen van m'n ex. Misschien op gegeven moment m'n nummer maar veranderen..

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 20:12 schreef Aisomont het volgende:

[..]

Probeer zo volwassen mogelijk te doen. Verwijt hij je iets, dan zeg je dat jullie daar nu niets mee opschieten en dat je het niet tolereert. Doet hij het weer, zeg je het nog een keer. Dan stopt hij er echt wel mee.

Een superlomp moment voor?

Zoek uit wat je budget is. Kijk wat je ervoor kan krijgen in de regio waar je wat wil wonen. Ga reageren op alle woningen die er aan voldoen. Leg je eisen vooral niet te hoog.
Zoek uit wat je minimaal moet verdienen (bv dat je minimaal 24 uur moet werken). Reageer op alle vacatures die er zijn die aan je eisen voldoen.
Het is allemaal niet zo ingewikkeld, maar je moet er wel zelf mee aan de slag.

Ik verwijt hem nog zoveel. Idd lomp moment van uitmaken (verjaardagsfeestje) en gewoon er nooit over gepraat hebben. Hij ontkent beide, en daar flip ik op

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 20:26 schreef runaway het volgende:

[..]

Ik verwijt hem nog zoveel. Idd lomp moment van uitmaken (verjaardagsfeestje) en gewoon er nooit over gepraat hebben. Hij ontkent beide, en daar flip ik op

Wat doet het ertoe wanneer hij het heeft uitgemaakt? Verandert het iets als hij je gelijk geeft? Nee. Dus stap eroverheen.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 20:28 schreef Aisomont het volgende:

[..]

Wat doet het ertoe wanneer hij het heeft uitgemaakt? Verandert het iets als hij je gelijk geeft? Nee. Dus stap eroverheen.

Hmm gevoelsmatig maakt dat wel wat uit........ Nu lijkt het net of ik het allemaal verkeerd zie......

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 20:49 schreef runaway het volgende:

[..]

Hmm gevoelsmatig maakt dat wel wat uit........ Nu lijkt het net of ik het allemaal verkeerd zie......

Blijven hangen in zelfmedelijden en wie wat wanneer hoe vaak verkeerd heeft gedaan brengt je geen stap verder, toch?

Kunst van loslaten van je ex...

Ja loslaten, toch duidelijk niet.
Uitgemaakt, in een ander topic staat waarom.

quote:

De laatste lange relatie onlangs verbroken en dat was ook zo een parel van een begin: na paar weken daten vond ze het verstandig het af te kappen. Een week later kwam ze erop terug en vroeg of ik verder wilde.: ik sprak een nieuwe date af en vanaf dat moment scharrelden wij weer even. Toen wilde ze het nog steeds niet relatie noemen. We planden een lang weekend weg maar ik vond dat ze alleen mee kon gaan als het wat was. Met een scharrel zo lang weg leek mij niets (lekker moeilijk doen ). Ze stemde toe en dus hadden wij wat. Na een paar leuke verliefde maanden kwam haar bindingsangst: ze wilde niet mee naar feestjes en kijken bij een belangrijk optreden van mij. Nu kwam mijn onzekerheid naar boven: van dat optreden dat vond ik maar debiel ik ga wel bij je weg. Uiteindelijk niet dus. Mevrouw had soms ook last van stemmingswisselingen waar ik helemaal niet mee om kon gaan. Ik vond het vooral vervelend dat zij zich er niet voor excuseerde: kortaf en bitserig doen tegen mij zonder voor mij duidelijke reden (soms iets gebeurd of het weer was niet mooi genoeg bleek) en ik zei ook dat ik het niet normaal vond. Zij nog een graadje onzekerder. In combinatie met paar maal uitmaakpogingen werd het weer een mooi drama. Zij nog onzekerder ook op andere terreinen. Maar ze trok zich ook meer terug: ik wil alleen zijn: Prima, maar dan zagen we elkaar weken niet. Dat was ook niet goed en mijn gevoel voor haar verminderde duidelijk. Uiteindelijk onlangs de stekker eruit getrokken met veel gehuil van haar. Ze zou aan alles werken maar het ligt duidelijk ook aan mij...

Ik kreeg al eerder van een psycholoog te horen dat ik een soort bindingsangst heb, waarschijnlijk heel basaal van mijn babytijd (afgestaan ter adoptie). Dat uit zich blijkbaar in dat kritische (gedrag, GH)

Bron: R&P / Fear of commitment

Afgelopen dagen toch veel nagedacht over de relatie. De goede momenten: zo'n lief meisje, knap. Als ze vrolijk is, is ze echt leuk. Geweldige familie om haar heen (op 1 familielid na). Ze kon grappig zijn, maar nog grappiger was dat als ze bewust een grap maakte, ik niet erom kon lachen en hem flauw vond Heel creatief, dat was haar beroep maar haar hobbies ook.
De slechte momenten: haar onzekerheid die erger werd door mijn uitmaakpogingen eerder en kritiek over haar stemmingswisselingen. Die onzekerheid uitte zich in opeens vragen, doordat als ik niet meteen antwoordde op een appje, of ik vreemd ging. Of als ik haar een dag niet gezien had Haar angsten op andere terreinen die ervoor zorgde dat ze niets ondernam. De toekomst die we beiden anders zagen (ik samenwonen, wellicht een kind maar ze begon al aardig richting de 40 te kruipen dus haast; zij vooral in haar vertrouwde huisje blijven en LATten). Het beginnen te vervelen als ik bij haar was, steeds op die bank ploffen en naar een scherm kijken (film/docu). Nooit eens de stad in (ja de film vaak ), nooit haar vriendinnen zien of met heel veel smeken eens bij een feestje met mijn vrienden betrekken. Zelden eens door haar bijwonen van voor mij belangrijke zaken zoals een optreden in het kader van een muzikale wedstrijd of voor de eerste maal naar je geboorteland gaan. Toen dat gebeurde dacht ik: dan niet en verbood mijzelf er kwaad om te worden. Waarom moet je vriendin dat perse doen?

En dan denk ik: ze smeekte bij het uitmaken om in therapie te gaan met zijn 2en. Wilde ze eerst niet maar bij het uitmaken opeens wel.
Maar die therapie, zou dat helpen? Dan moet er heel veel werk verzet worden en dan nog kan het op niets uit lopen omdat wij toch uiteindelijk een andere toekomst in ons leven zien. Twijfel dus weer eens. Zoals altijd bij mij, heel irritant.

Aan de andere kant had ik toch ook weer een vertrouwd gevoel. Gelukkig weer alleen, met mijn vertrouwde vrienden en mijn vertrouwde ik.

Klinkt heel wat als de relatie met m'n ex, afgezien van de vele breakups.