Witte gij wel wadda kost?quote:Op maandag 7 april 2014 02:25 schreef Joezi het volgende:
[..]
oooh dat is dus ook niet alles
Rugslaper
20% slaapt op de rug
Wanneer u op de rug slaapt wordt het lichaamsgewicht over een zo groot mogelijk oppervlakte verdeeld. Daarom wordt slapen op de rug doorgaans gezien als de meest ideale slaaphouding. Een nadeel van rugslapen is dat snurken vaker voorkomt.
hmm beter matrasje kopen
Wel grappig, ik zie dat we heel vaak hetzelfde foute antwoord geven.quote:Op maandag 7 april 2014 02:25 schreef liesje1979 het volgende:
En gewoon de Dali vraag fout ook. Pff, dat wist ik gewoon. Maar ik zag hem er zo snel niet bij staan.Ja nadat ik geklikt had ja.
Ik val altijd in slaap op mijn linkerzij en ik snurk als de beste.. op mijn rug.quote:Op maandag 7 april 2014 02:14 schreef mootie het volgende:
[..]
Maar vallen ze ook in slaap op hun rug, that's the question!
Ik lig altijd op mijn zij als ik ga slapen, en draai op mijn rug zodra ik slaap.
Resultaat: snurken en rugpijn, hoezeeee!
Mijnquote:Op maandag 7 april 2014 02:27 schreef PoezeligDing het volgende:
[..]
Ik val altijd in slaap op mijn linkerzij en ik snurk als de beste.. op mijn rug.
En als snurker kan ik me mateloos ergeren aan een andere snurker en waag het niet om mij wakker te maken ómdat ik snurk.
quote:Op maandag 7 april 2014 02:27 schreef mootie het volgende:
[..]
Wel grappig, ik zie dat we heel vaak hetzelfde foute antwoord geven.
Ze raakte heel erg in paniek toen ze 18 werd. Ik ben altijd een alleenstaande bijstandsmoeder geweest (wegbezuinigd uit de WAO en zo in de bijstand terecht gekomen). Toen mijn dochter 18 werd, had dat nogal gevolgen voor de financiële toestand in een dergelijk 1 ouder gezin. Geen kinderbijslag meer, geen kindgebonden budget meer, en de uitkering ging van alleenstaande ouder naar alleenstaande. Dat betekende dus simpelweg dat mijn inkomen werd gehalveerd. En dus werd er veel druk op mijn dochter uitgeoefend door vrienden en familie en andere betrokkenen dat ze een vorm van bijverdienste zou vinden, want anders konden wij het financieel niet meer redden samen.quote:Op maandag 7 april 2014 02:24 schreef PoezeligDing het volgende:
[..]![]()
'Het is niet anders' daar kan niemand iets mee. Dit is zwaar kut voor je. Ik heb er eerder over gelezen van je in de COS. Je dochter moest uit huis omdat jij het niet kon bekostigen omdat er geen voorzieningen waren, kort door de bocht, toch?
Ik zou toch zweren dat het mijn duimnagel is.quote:Op maandag 7 april 2014 02:33 schreef mootie het volgende:
[..]
Ja. Wist jij dat de nagel van je middelvinger het snelst groeit?
lol nee, mooi feitjequote:Op maandag 7 april 2014 02:33 schreef mootie het volgende:
[..]
Ja. Wist jij dat de nagel van je middelvinger het snelst groeit?
Ik ookquote:Op maandag 7 april 2014 02:35 schreef liesje1979 het volgende:
[..]
Ik zou toch zweren dat het mijn duimnagel is.
Kom, cijfer jezelf jezelf niet weg, dit is voor jou net zo erg, zo niet erger.quote:Op maandag 7 april 2014 02:32 schreef Tayu het volgende:
[..]
Ze raakte heel erg in paniek toen ze 18 werd. Ik ben altijd een alleenstaande bijstandsmoeder geweest (wegbezuinigd uit de WAO en zo in de bijstand terecht gekomen). Toen mijn dochter 18 werd, had dat nogal gevolgen voor de financiële toestand in een dergelijk 1 ouder gezin. Geen kinderbijslag meer, geen kindgebonden budget meer, en de uitkering ging van alleenstaande ouder naar alleenstaande. Dat betekende dus simpelweg dat mijn inkomen werd gehalveerd. En dus werd er veel druk op mijn dochter uitgeoefend door vrienden en familie en andere betrokkenen dat ze een vorm van bijverdienste zou vinden, want anders konden wij het financieel niet meer redden samen.
Mijn dochter is daarvan erg in paniek geraakt. Enkele weken na haar 18e verjaardag is ze "weggelopen". Een week daarna heeft ze een suïcide poging gedaan. En vanaf dat moment, is ze gelukkig goed opgevangen, maar heb ik geen contact meer met haar.
Het is een verdrietig verhaal, niet zozeer voor mij, maar vooral voor haar.
Ik heb er veel verdriet van. Maar ik voel me nu ook zo ontzettend machteloos en letterlijk buitenspel gezet. Ik wil er zijn voor mijn dochter, en ik weet dat ze dat eigenlijk ook juist wil. Het is zo moeilijk uit te leggen hoe een dergelijk verbond eruit ziet, hoe dat voelt. Want wij hebben een verbond dat nooit ontsloten kan worden, we zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden: moeder en dochter.quote:Op maandag 7 april 2014 02:40 schreef PoezeligDing het volgende:
[..]
Kom, cijfer jezelf jezelf niet weg, dit is voor jou net zo erg, zo niet erger.
Ik snap ook niks van het beleid wat gevoerd wordt.
Als ik dit soort dingen lees kan ik me zelfs boos maken om een Vanessa en Billy die niet willen werken, maar wel een uitkering genieten en zij die wel willen maar waar het bij onmogelijk is er maar voor moeten boeten.
En dat boeten, gaat in jouw/ jullie geval ver over grenzen.
Ook aan deze woorden heb je niks, ik voel me machteloos, sorry.
Jeetje! Nou dat vind ik dus voor alle partijen verdrietig. Zelfs als weet je dat ze nu goed zit.quote:Op maandag 7 april 2014 02:32 schreef Tayu het volgende:
[..]
Ze raakte heel erg in paniek toen ze 18 werd. Ik ben altijd een alleenstaande bijstandsmoeder geweest (wegbezuinigd uit de WAO en zo in de bijstand terecht gekomen). Toen mijn dochter 18 werd, had dat nogal gevolgen voor de financiële toestand in een dergelijk 1 ouder gezin. Geen kinderbijslag meer, geen kindgebonden budget meer, en de uitkering ging van alleenstaande ouder naar alleenstaande. Dat betekende dus simpelweg dat mijn inkomen werd gehalveerd. En dus werd er veel druk op mijn dochter uitgeoefend door vrienden en familie en andere betrokkenen dat ze een vorm van bijverdienste zou vinden, want anders konden wij het financieel niet meer redden samen.
Mijn dochter is daarvan erg in paniek geraakt. Enkele weken na haar 18e verjaardag is ze "weggelopen". Een week daarna heeft ze een suïcide poging gedaan. En vanaf dat moment, is ze gelukkig goed opgevangen, maar heb ik geen contact meer met haar.
Het is een verdrietig verhaal, niet zozeer voor mij, maar vooral voor haar.
Heftig hoor.. zo raar dat zij geen recht heeft op wajong of bijstand..quote:Op maandag 7 april 2014 02:48 schreef Tayu het volgende:
[..]
Ik heb er veel verdriet van. Maar ik voel me nu ook zo ontzettend machteloos en letterlijk buitenspel gezet. Ik wil er zijn voor mijn dochter, en ik weet dat ze dat eigenlijk ook juist wil. Het is zo moeilijk uit te leggen hoe een dergelijk verbond eruit ziet, hoe dat voelt. Want wij hebben een verbond dat nooit ontsloten kan worden, we zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden: moeder en dochter.
En toch is daar die ene beperking. Die er enorm en dramatisch inhakt.
Ze gaat naar school, dus ze krijgt nu studiefinanciering.quote:Op maandag 7 april 2014 02:53 schreef Joezi het volgende:
[..]
Heftig hoor.. zo raar dat zij geen recht heeft op wajong of bijstand..
Ik heb geen dochter maar ik ben er wel één en ik kan me er wel een klein beetje iets bij voorstellen. Contacten zijn ingewikkeld, zeker zulke diepe als een ouder-kind relatie. Moeders zijn de wereld! Maar ondanks dat wordt het op den duur wat lastig allemaal.quote:Op maandag 7 april 2014 02:48 schreef Tayu het volgende:
[..]
Ik heb er veel verdriet van. Maar ik voel me nu ook zo ontzettend machteloos en letterlijk buitenspel gezet. Ik wil er zijn voor mijn dochter, en ik weet dat ze dat eigenlijk ook juist wil. Het is zo moeilijk uit te leggen hoe een dergelijk verbond eruit ziet, hoe dat voelt. Want wij hebben een verbond dat nooit ontsloten kan worden, we zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden: moeder en dochter.
En toch is daar die ene beperking. Die er enorm en dramatisch inhakt.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |