(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXXVI

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 11:55 schreef Claudia_x het volgende:
Wat De Groene betreft: ik begrijp uit een stuk uit De Correspondent (daar ben ik wel abonnee van) dat in de Groene Amsterdammer wel de discussie aangestipt wordt over het doel van het onderwijs: voorbereiden op de arbeidsmarkt of algemeen vormen? Die discussie sluit hier wel bij aan. Als je vorming of Bildung belangrijk vindt, dan moet je onderwijsmethode (en specifiek je toetsingsmethode) daarop aansluiten.

Ja, dat klopt. Ik vind niet dat het of/of is, maar en/en. Daarom is het ook zo belangrijk om als ouders samen met je kind op zoek te gaan naar een geschikte school. De school waar ik op werk heeft, niet verrassend natuurlijk, die Bildung voor ogen (_{staat een artikel in De Groene over mijn school}). Dat past overigens ook goed bij mij, dus als docent is het net zo goed zaak een school te vinden waar je je thuis voelt. Ik geloof niet echt in 1 algemeen onderwijsideaal. Ik denk dat je meerdere idealen moet hebben en aansluitend meerdere doelstellingen. Geen eenheidsworst, zoals de PvdA lang voor ogen heeft gehad, op basis van een verkeerd idee over gelijkheid.

Ik denk toch dat beloning en vooral tijd wel een rol spelen in deze discussie:

als ik kleinere klassen had en meer tijd voor leerlingen, dan had ik voor mijn gevoel meer ruimte om zelf materiaal te maken, dingen te ontwikkelen, gericht op competentie autonomie en relatie, en instrinsieke motivatie. ik heb ooit een interessante webinar gevolgd, over dat intrinsieke motivatie bij leerlingen alleen echt toeneemt als de motivatie vanuit de taak komt, de taak ze uitnodigt en uitdagend genoeg is. zulke taken maken kost veel tijd en energie, daar zou ik best ook wat meer voor betaald willen worden (zij het dan maar als pleister op de wonde).

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 12:02 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

De vraag wat voor ruimte je nog in het systeem hebt of moet nemen, is een heel lastige. Het voordeel van het hoger onderwijs is dat je nog eens één vak anders aan kunt pakken en als collega's merken dat dat werkt, dan zullen ze geneigd zijn je strategie over te willen nemen. Zo geven mijn collega en ik bij één vak studenten heel veel inhoudelijke feedback op schrijfproducten. Die feedback waarderen ze enorm. We zouden ermee kunnen volstaan om hen die cursus af te laten sluiten met verhalende evaluaties. We moeten echter cijfers geven. Dat doen we dan maar. Maar de discussie wordt nu ook wel tijdens docentvergaderingen gevoerd, of die cijfers niet meer kwaad dan goed doen.

Gebeurt bij mij op school ook wel. Het kan wel. Grappige is dat er ook veel leerlingen zijn die de nadruk op het cognitieve en cijfers halen wel fijn vinden. Dat zijn de competitief ingestelde leerlingen die makkelijk leren en daar dus goed mee scoren. Maar als ze dan een keer een minder goed cijfer halen en je probeert het als docent te relativeren (dat doe ik gek genoeg best vaak: 'ach, het is maar een cijfer'. Komt vast verwarrend op ze over soms), dan snappen ze daar niets van. Ze hebben soms een veel te hoge verwachting van hoe zo'n cijfer tot stand komt ook.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 12:04 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Ja, dat klopt. Ik vind niet dat het of/of is, maar en/en. Daarom is het ook zo belangrijk om als ouders samen met je kind op zoek te gaan naar een geschikte school. De school waar ik op werk heeft, niet verrassend natuurlijk, die Bildung voor ogen (_{staat een artikel in De Groene over mijn school}). Dat past overigens ook goed bij mij, dus als docent is het net zo goed zaak een school te vinden waar je je thuis voelt. Ik geloof niet echt in 1 algemeen onderwijsideaal. Ik denk dat je meerdere idealen moet hebben en aansluitend meerdere doelstellingen. Geen eenheidsworst, zoals de PvdA lang voor ogen heeft gehad, op basis van een verkeerd idee over gelijkheid.

Als ik me verhalen van oud-leerlingen over jouw school herinner pakt dat ook voor de een beter uit dan de ander. De oud-leerlingen die ik ken zijn inderdaad stuk voor stuk hele cultuurbewuste ontwikkelde mensen, met een mening en de vaardigheid om die goed uit te drukken... aan de andere kant ken ik er ook een die nog steeds geen Engels durft te spreken omdat er nauwelijks aandacht was voor de vaardigheid maar ze "alleen maar boeken lazen". Toegegeven, dat was ws. een oudere docent van de oude stempel, ik vermoed dat het nu anders is.

Over onze school: ik voel me soms een beetje alleen in mijn drang naar anders werken en anders omgaan met leerlingen. Zeker binnen de sectie is er absoluut geen interesse in welke vorm van vernieuwende didactiek dan ook (behalve bij iemand die volgend jaar nog maar een paar uur werkt), zelfs activerend werken wordt niet begrepen als ik er over begin (teveel werk, het boek is toch al met verschillende activiteiten?) en veel collega's zijn ook niet enthousiast over het voornemen mee te doen aan project Leerkracht, terwijl ik dolenthousiast ben. Vooral binnen mijn sectie is het verzet groot, want we doen het al goed en de resultaten zijn uitstekend... Zucht.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 12:10 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Als ik me verhalen van oud-leerlingen over jouw school herinner pakt dat ook voor de een beter uit dan de ander. De oud-leerlingen die ik ken zijn inderdaad stuk voor stuk hele cultuurbewuste ontwikkelde mensen, met een mening en de vaardigheid om die goed uit te drukken... aan de andere kant ken ik er ook een die nog steeds geen Engels durft te spreken omdat er nauwelijks aandacht was voor de vaardigheid maar ze "alleen maar boeken lazen". Toegegeven, dat was ws. een oudere docent van de oude stempel, ik vermoed dat het nu anders is.

Dat is zeker zo en daar voeren we onderling ook discussie over. De prestatiedruk is bij ons bijvoorbeeld heel hoog. We bieden vwo-plus, maar docenten overladen de leerlingen met werk zonder erbij stil te staan dat ze die hoeveelheid ook bij andere vakken krijgen. Als sectievoorzitter pleit ik voor veel minder toetsen. Ik geloof wel dat er langzaam een cultuuromslag begint te komen, met veel meer aandacht voor pedagogische aspecten.

De methode die de sectie Engels hier heeft, is heel bijzonder en ook wel omstreden. De leerlingen lezen vanaf klas 1 alleen boeken, en krijgen daar cijfers voor, op basis van moeilijkheidsgraad en mondelingen.

Dat is en blijft een interessant fenomeen om te volgen. Sommige leerlingen vinden het heerlijk en sommige leerlingen (en ouders) worden er heel zenuwachtig van en willen gewoon een toets met een cijfer erbij. .

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 12:14 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Dat is zeker zo en daar voeren we onderling ook discussie over. De prestatiedruk is bij ons bijvoorbeeld heel hoog. We bieden vwo-plus, maar docenten overladen de leerlingen met werk zonder erbij stil te staan dat ze die hoeveelheid ook bij andere vakken krijgen. Als sectievoorzitter pleit ik voor veel minder toetsen. Ik geloof wel dat er langzaam een cultuuromslag begint te komen, met veel meer aandacht voor pedagogische aspecten.

De methode die de sectie Engels hier heeft, is heel bijzonder en ook wel omstreden. De leerlingen lezen vanaf klas 1 alleen boeken, en krijgen daar cijfers voor, op basis van moeilijkheidsgraad en mondelingen.

Dat is en blijft een interessant fenomeen om te volgen. Sommige leerlingen vinden het heerlijk en sommige leerlingen (en ouders) worden er heel zenuwachtig van en willen gewoon een toets met een cijfer erbij. .

ah het is dus echt de methode? er zit wel iets in, ware het niet dat leerlingen het beste leren lezen van dingen die ze zelf wíllen lezen. Ik denk dat ik het verschrikkelijk had gevonden, en ik ben nota bene nu zelf docent engels - alleen ben ik een taalkundemeisje.

dat verhaal van die vriendin is dus waar, dat had ik niet verwacht

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 12:05 schreef kwakz0r het volgende:
Ik denk toch dat beloning en vooral tijd wel een rol spelen in deze discussie:

als ik kleinere klassen had en meer tijd voor leerlingen, dan had ik voor mijn gevoel meer ruimte om zelf materiaal te maken, dingen te ontwikkelen, gericht op competentie autonomie en relatie, en instrinsieke motivatie. ik heb ooit een interessante webinar gevolgd, over dat intrinsieke motivatie bij leerlingen alleen echt toeneemt als de motivatie vanuit de taak komt, de taak ze uitnodigt en uitdagend genoeg is. zulke taken maken kost veel tijd en energie, daar zou ik best ook wat meer voor betaald willen worden (zij het dan maar als pleister op de wonde).

Dat moet je ook allemaal niet willen, denk ik. Daarom had ik het ook over 'de ruimte die je kunt of wilt nemen'. Er zitten grenzen aan wat je nog kunt doen zonder gek te worden. Een van mijn andere grote ergernispunten is dat docenten maar al te vaak zelf, bottom-up, initiatieven moeten ontplooien om andere methodes voor de lespraktijk te ontwikkelen. Er zijn genoeg ontwikkelaars en mensen die weten hoe ze het succes van nieuwe methodes kunnen evalueren. Waarom moet iedereen telkens weer het wiel opnieuw uitvinden?

Ik zou dus eerder op zoek gaan naar reeds bestaande methodes die je interessant vindt. Via LinkedIn kun je daar ook informatie over uitwisselen. Daar zitten juist de docenten die graag aan horizonverbreding doen.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 12:10 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Als ik me verhalen van oud-leerlingen over jouw school herinner pakt dat ook voor de een beter uit dan de ander. De oud-leerlingen die ik ken zijn inderdaad stuk voor stuk hele cultuurbewuste ontwikkelde mensen, met een mening en de vaardigheid om die goed uit te drukken... aan de andere kant ken ik er ook een die nog steeds geen Engels durft te spreken omdat er nauwelijks aandacht was voor de vaardigheid maar ze "alleen maar boeken lazen". Toegegeven, dat was ws. een oudere docent van de oude stempel, ik vermoed dat het nu anders is.

Dat is wat mij betreft juist een teken dat er niet genoeg algemeen gevormd wordt. Spreekvaardigheid is daar namelijk een essentieel onderdeel van. Ik zou het trouwens geweldig vinden als ik mondeling tentamens bij mijn studenten af kon nemen. In m'n eigen werkkamer thuis of zo.

Wat leerlingen en studenten die cijfers fijn vinden betreft: kan ik me goed voorstellen. Zo zijn ze immers geconditioneerd. Het is bijvoorbeeld best moeilijk om inhoudelijke evaluaties te 'incasseren'. In mijn zoektocht naar alternatieve toetsingsmethoden aan Amerikaanse universiteiten kwam ik vaak de opmerking tegen dat zulke universiteiten niet makkelijker waren om te doorlopen, maar juist moeilijker.

Er zou in het onderwijs sowieso meer met mondelinge examens of examens met mondelinge toelichting moeten worden gewerkt. Al is het maar dat je ter plekke nog even kan checken als leraar of dat de leerling iets weet en dat de leerling nog de kans heeft om toelichting te geven indien iets niet duidelijk is voor de leraar, wat bijv. handig is als de leerling wat toelichting wegliet aangezien hij die evident vond maar de leraar wel graag wil zien dat de leerling dat begrijpt. Dit soort communicatieconflictjes los je op met mondelinge toelichting. Het kost waarschijnlijk extra tijd maar kwaliteit kost nu eenmaal geld.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:35 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Er zou in het onderwijs sowieso meer met mondelinge examens of examens met mondelinge toelichting moeten worden gewerkt. Al is het maar dat je ter plekke nog even kan checken als leraar of dat de leerling iets weet en dat de leerling nog de kans heeft om toelichting te geven indien iets niet duidelijk is voor de leraar, wat bijv. handig is als de leerling wat toelichting wegliet aangezien hij die evident vond maar de leraar wel graag wil zien dat de leerling dat begrijpt. Dit soort communicatieconflictjes los je op met mondelinge toelichting. Het kost waarschijnlijk extra tijd maar kwaliteit kost nu eenmaal geld.

Ik beantwoord daarom ook stug wél vragen ter verduidelijking tijdens een toets. Collega's zijn het daar niet mee eens, maar ik vind dat mijn toetsen niet (alleen) gaan om "begrijp je de vraag" maar om "kun je een goed antwoord geven op de vraag". Als de vraag onduidelijk is, ligt dat meestal aan mij...
Daarnaast kan een leerling soms met een heel klein beetje verduidelijking ineens wel uit de voeten, maar zit er gewoon onzekerheid in de weg, of denken ze de verkeerde kant op. Ik vind niet dat ik teveel help, leerlingen die het niet kunnen halen geen voldoendes bij mij.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:40 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Ik beantwoord daarom ook stug wél vragen ter verduidelijking tijdens een toets. Collega's zijn het daar niet mee eens, maar ik vind dat mijn toetsen niet (alleen) gaan om "begrijp je de vraag" maar om "kun je een goed antwoord geven op de vraag". Als de vraag onduidelijk is, ligt dat meestal aan mij...
Daarnaast kan een leerling soms met een heel klein beetje verduidelijking ineens wel uit de voeten, maar zit er gewoon onzekerheid in de weg, of denken ze de verkeerde kant op. Ik vind niet dat ik teveel help, leerlingen die het niet kunnen halen geen voldoendes bij mij.

De oude garde zeker? 90% kennisvragen en nog 10% inzichtvragen, helemaal dichtgetimmerd nakijkmodel en dan maar kennis toetsen

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:40 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Ik beantwoord daarom ook stug wél vragen ter verduidelijking tijdens een toets. Collega's zijn het daar niet mee eens, maar ik vind dat mijn toetsen niet (alleen) gaan om "begrijp je de vraag" maar om "kun je een goed antwoord geven op de vraag". Als de vraag onduidelijk is, ligt dat meestal aan mij...
Daarnaast kan een leerling soms met een heel klein beetje verduidelijking ineens wel uit de voeten, maar zit er gewoon onzekerheid in de weg, of denken ze de verkeerde kant op. Ik vind niet dat ik teveel help, leerlingen die het niet kunnen halen geen voldoendes bij mij.

Groot nadeel daarvan is, is dat zoiets op een centraal eindexamen ook niet kan. Daar moet je helaas toch naar toe bouwen in onderwijsland.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 12:47 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Dat moet je ook allemaal niet willen, denk ik. Daarom had ik het ook over 'de ruimte die je kunt of wilt nemen'. Er zitten grenzen aan wat je nog kunt doen zonder gek te worden. Een van mijn andere grote ergernispunten is dat docenten maar al te vaak zelf, bottom-up, initiatieven moeten ontplooien om andere methodes voor de lespraktijk te ontwikkelen. Er zijn genoeg ontwikkelaars en mensen die weten hoe ze het succes van nieuwe methodes kunnen evalueren. Waarom moet iedereen telkens weer het wiel opnieuw uitvinden?

Ik zou dus eerder op zoek gaan naar reeds bestaande methodes die je interessant vindt. Via LinkedIn kun je daar ook informatie over uitwisselen. Daar zitten juist de docenten die graag aan horizonverbreding doen.

dat vind ik wel lastig, bovenbouwmethodes h/v zijn er echt te weinig. heb meegedacht over de ontwikkeling van een nieuwe methode in een focusgroep bij een uitgever, hoop dat die er komt, maar dan nog krijg ik die er echt niet door op school. en eerlijk gezegd vind ik de vrijheid ook erg fijn.

ik heb bijvoorbeeld een hele leuke en goede manier van leesvaardigheid trainen geleerd op een cursus, maar het material daar bij zoeken, en echt gedifferentieerd werken in een klas van 30 is een enorme klus, dat kreeg ik dit jaar zwanger en vergeetachtig/chaotisch echt niet voor elkaar...

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:41 schreef Buitendam het volgende:

[..]

De oude garde zeker? 90% kennisvragen en nog 10% inzichtvragen, helemaal dichtgetimmerd nakijkmodel en dan maar kennis toetsen

je bedoelt mij niet toch?

nee, het gaat wel om gewone toetsen waar reproductie/toepassing/inzicht afgewisseld worden.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:43 schreef kwakz0r het volgende:
je bedoelt mij niet toch?

nee, het gaat wel om gewone toetsen waar reproductie/toepassing/i

Nee, jouw collega's. Ik ken ze als 55+ers die toetsen maken met de percentages zoals ik schetste, bek houden, toets maken met enkel zwart-wit vragen.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:41 schreef YourAsset het volgende:

[..]

Groot nadeel daarvan is, is dat zoiets op een centraal eindexamen ook niet kan. Daar moet je helaas toch naar toe bouwen in onderwijsland.

daarom oefen ik natuurlijk ook op tentamen en examenvragen en omstandigheden. Maar alles op zijn tijd. Ik moet zeggen dat ik naar mate de leerlingen verder in hun schoolloopbaan komen Ik ook minder vragen krijg. Met een kleine onzekerheidspiek in 4h

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:40 schreef kwakz0r het volgende:
Ik beantwoord daarom ook stug wél vragen ter verduidelijking tijdens een toets. Collega's zijn het daar niet mee eens, maar ik vind dat mijn toetsen niet (alleen) gaan om "begrijp je de vraag" maar om "kun je een goed antwoord geven op de vraag". Als de vraag onduidelijk is, ligt dat meestal aan mij...
Daarnaast kan een leerling soms met een heel klein beetje verduidelijking ineens wel uit de voeten, maar zit er gewoon onzekerheid in de weg, of denken ze de verkeerde kant op..

Doe ik ook.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:41 schreef YourAsset het volgende:
Groot nadeel daarvan is, is dat zoiets op een centraal eindexamen ook niet kan. Daar moet je helaas toch naar toe bouwen in onderwijsland.

Zeker, maar dat weerhoudt me er niet van om tijdens een toets iets te verduidelijken.

Iemand wel eens fraude tijdens het eindexamen meegemaakt?

Van de frontpage:

quote:

Ouders nemen steeds vaker een advocaat in de arm als ze het niet eens zijn met een advies dat hun kind krijgt van de school. Sinds 2011 is het aantal verzoeken voor juridische bijstand aan ouders gestegen van bijna driehonderd naar 420 in 2013. Verwacht wordt dat het aantal dit jaar de vijfhonderd overstijgt. Dat meldt RTL Nieuws.

De nieuwsorganisatie maakte een rondgang langs onderwijsorganisaties en juristen. Daaruit is gebleken dat ouders vooral naar een advocaat stappen als een school bijvoorbeeld vindt dat een leerling naar het vmbo moet, terwijl de ouders denken dat het kind prima naar de havo kan.

Maar ouders schakelen ook om andere redenen een advocaat in. Bijvoorbeeld als hun kind blijft zitten of als het wordt geschorst. Onderwijsjuristen vinden volgens RTL dat scholen te weinig naar ouders luisteren. Zij zouden, op basis van gesprekken met ouders en kind, maatwerk moeten leveren. Onderwijsorganisatie AOB spreekt van een slechte ontwikkeling. De relatie tussen ouders en school zou op die manier verharden.

Zelf nog niet meegemaakt gelukkig, al zitten er nu wel twee aan de verkeerde kant van de determinatie waar het laatste woord ook met de ouders nog wel niet over gesproken zal zijn.

quote:

Op woensdag 7 mei 2014 23:30 schreef Janneke141 het volgende:
als een school bijvoorbeeld vindt dat een leerling naar het vmbo moet, terwijl de ouders denken dat het kind prima naar de havo kan.

als een school bijvoorbeeld vindt dat een leerling naar het vmbo moet, terwijl de ouders willen dat het kind naar de havo gaat.

quote:

Op woensdag 7 mei 2014 23:33 schreef nodig het volgende:

[..]

als een school bijvoorbeeld vindt dat een leerling naar het vmbo moet, terwijl de ouders willen dat het kind naar de havo gaat.

Er worden ook wel verkeerde adviezen gegeven hoor. Ik had ook een havo-advies. Na gesprek van mijn ouders met gymnasium wasr ik naar toe wilde, dasr toch toegelaten, en dat in zes jaar afgemaakt. Maar goed, complete onzin om daar een advocaat voor in de arm te nemen, natuurlijk.

quote:

Op woensdag 7 mei 2014 21:23 schreef SecretStoryWous het volgende:
Iemand wel eens fraude tijdens het eindexamen meegemaakt?

Twee leerlingen die tijdens een examen met elkaar aan het sms-en waren over de antwoorden.

Ik vind het geen slechte ontwikkeling. Reden des te meer om goed met ouders te communiceren. Aan blijven zitten of een vmbo-advies gaat het een en ander vooraf natuurlijk. En als ouders zich van meet af aan onredelijk tonen, dan zal er geen enkel probleem zijn om aan een onafhankelijke partij duidelijk te maken dat er correct is gehandeld door de school/leerkracht.

Tja, een advies kan als het goed is natuurlijk wel onderbouwd worden, maar het blijft wel een inzicht/inschatting van een docent. En die kan er altijd naast zitten. Kinderen laten best regelmatig zien dat het advies niet goed was. Het is ook behoorlijk lastig te voorspellen hoe een kind zich gaat ontwikkelen. Kinderen die bij onze school worden afgeleverd als zijnde 'echte gymnasiasten' kunnen wij na een jaar het advies geven over te stappen naar havo/vwo. Andersom komt uiteraard ook voor.

quote:

Op donderdag 8 mei 2014 08:27 schreef -J-D- het volgende:

[..]

Twee leerlingen die tijdens een examen met elkaar aan het sms-en waren over de antwoorden.

Haha, meteen gezakt?