Ik ben nieuw op dit forum, ik lurk al wel een poosje mee en helaas ben ik een van de velen die kampt met een gestoorde buurman en dit wordt een lang verhaal. Ik hoop dat het desondanks een beetje leesbaar blijft..
Intro
Ik woon op mezelf, ontvang zelden bezoek, luister muziek met een koptelefoon en thuis lig ik meestal op de bank televisie te kijken of zit ik achter de computer en als ik loop doe ik dat op mijn sokken. Ik ben mij ervan bewust dat de appartementen gehorig zijn (jaren '20 rijtjeshuis) en ik hoor dan ook met enige regelmaat leefgeluiden van meerdere buren wat ik helemaal geen enkel probleem vind.
Echter, ik hoor ook geluiden waaruit blijkt dat mijn direkte onderbuurman met regelmaat zijn (zwangere) vriendin belaagd; o.a.schreeuwen en bonken maar de andere buren hebben ook gezien dat hij haar op straat heeft mishandeld. Dit speelt ongeveer een jaar. Aanspreken levert ENORM veel trammelant op met die vent inclusief de nodige bedreigingen (aldus de buurjongen). Natuurlijk weet de politie en ook de woningbouwvereniging hier al wel van, alleen heb ik geen idee wat er vanuit die kant concreet gedaan wordt.
De gekke buurman
Dat is echter niet alles.. Toen ik er acht jaar geleden kwam wonen kreeg ik deze zelfde meneer binnen 1 maand voor de deur waarbij hij op zeer agressieve wijze duidelijk maakte dat ik geluidsoverlast veroorzaakte. Deze scene herhaalde zich zo om de 6 maanden. Hoe ik dan geluidsoverlast veroorzaakte (zie boven) was niet duidelijk. Omwille van de lieve vrede bleef ik op zulke momenten altijd diplomatiek ongeacht zijn onredelijke en ronduit schandalige gedrag. Ik realiseerde mij toen namelijk al terdege dat wanneer ik echt de confrontatie aan zou gaan het voorgoed gedaan zou zijn met mijn woonrust, en die is heel erg belangrijk voor mij.
Echter, als je lang "over je heen laat lopen" doet dat natuurlijk wel iets met je en de eerste barstjes in mijn diplomatieke gedrag kwamen drie jaar geleden. Ik was een lang weekend weggeweest naar Milaan. Bij terugkomst (de koffer met de incheck-labels er nog aan stond nog in de gang) sprak hij mij direkt aan "of ik het normaal vind om midden in de nacht bonkend door het huis te lopen". Toen ik hem vertelde dat ik in het buitenland ben geweest, dat ook kan bewijzen en hij mij dus zeker niet gehoord heeft, werd dat wederom met veel agressie beantwoord. Hij stond immers "niet te liegen", wilde terstond weten met hoeveel mensen ik danwel in dat huis woonde en ik heb hem fysiek tegen moeten houden door de weg te versperren toen hij mijn huis in wilde om zichzelf antwoord op die vraag te verschaffen.
(Bijna) Escalatie
Wat ik hier natuurlijk van leerde was dat deze vent altijd wel wat over mij te klagen had ongeacht mijn gedrag. Verder kreeg ik de sterk indruk dat hij onder de invloed van cocaine was. Geen geruststellende gedachte dus... Afgelopen februari barstte de bom definitief. Iemand in het complex doet sinds kort de was om 3 uur s'nachts. Zal wel iets met het dal tarief te maken hebben maar het is natuurlijk fokking asociaal. Vervolgens krijg ik die onderbuurman weer witheet aan de deur "of ik daarmee op wilde houden". Het wilde er bij hem niet in dat ik toch echt niet de verantwoordelijke was, en tijdens zijn gescheld en getier kwam er bij mij 1 gedachte op.
Ik wil die man van de trap gooien, en dat ga ik nu doen
Let wel; Het is een onwaarschijnlijke driftkikker die heel veel schreeuwt en dreigt, maar ik schat hem fysiek niet tot veel in staat. Hij heeft mij of de andere buurman nooit met een vinger aangeraakt en ik vermoed dan ook dat hij dat niet durft. Ik ben zelf helemaal geen vechtersbaas, ik schreeuw niet, scheld niet en dreig al helemaal niet en ik probeer altijd diplomatiek te blijven. Ik heb vaak gehoord dat ik "te lief" en conflictmijdend ben en dat klopt ook wel. Echter, de enige reden dat ik hem op dat moment niet terstond naar de keel ben gevlogen was dat zijn vriendin op dat moment uit haar kamer kwam en bemiddelde waardoor hij rustiger werd.
Concluderend
Ik heb hier toen nog een paar nachtjes over geslapen en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik ga verhuizen omdat mijn woonrust weg is vanwege de zorgen. Deze meneer is duidelijk net zo gefrustreerd als dat hij agressief is, waarschijnlijk onder invloed van drugs en dat zijn naar mijn idee mensen die weleens naar een wapen kunnen grijpen. Ik zeg niet dat dat gaat gebeuren, maar ik maak mij er wel zorgen over. Verder maak ik mij ook veel zorgen over wat er zou kunnen gebeuren als ik hem fysiek overmeester. Wat ga ik dan zelf doen? Acht jaar lang ellende heeft iets in mij gewekt t.o.v. deze buurman wat beter met rust gelaten had kunnen worden... Om de lont uit het kruitvat te halen heb ik wel al de huur opgezegd en ben ik tijdelijk weer bij mijn ouders ingetrokken totdat ik weer een eigen woning heb, het is niet anders..
Echter, de huidige situatie voelt voor mij heel onrechtvaardig aan. Ik ben nu degene die verhuisd en verder wil ik echt voorkomen dat ik later op mijzelf terugkijk met het idee van "wat een l*l van een vent ben ik eigenlijk.. Had die rotzak gewoon echt van de trap gegooid", ondanks dat ik heus wel weet dat dit echt het verstandigst is.
Lang verhaal dus maar ik vroeg mij af of hier meer mensen zijn die hier ervaring mee hebben, en hoe ze daarmee omgegaan zijn?