- Wat kan/mag men doen als een gedetineerde weigert mee te werken aan dingen zoals zelfstandig celonderhoud en verplichte arbeid? (dingen repareren, dingen produceren, etc).
- Wat kan/mag men doen als een gedetineerde vanaf moment van insluiting resoluut stopt met inname van benodigde medicatie (bijv. voor schildklier, hart, nieren, etc.), en ook resoluut stopt met eten en drinken - aldus versterven (niet hongerstaken). Heeft men het recht om gedetineerde dwangvoeding of kunstigmatige voeding te geven tegen zijn of haar wil in?
- Heeft men de mogelijkheid en het recht om ergens op te vragen welke medicatie en behandelingen een gedetineerde nodig heeft?
- Ofwel: Wat kan/mag men doen met een gedetineerde die enkel nog maar een doodswens heeft en er bewust voor kiest nergens op te reageren en te versterven (versterven, dus niet hongerstaken)? In hoeverre zijn zaken als een medisch behandelverbod en niet-reanimeren-penning geldig binnen een penitentiaire inrichtingen? Het lijkt me niet dat men zo'n penning, alsmede sieraden enzulks, bij zich mag dragen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Bubble-Urp op 18-03-2014 11:59:50 ]
En onder je straf uitkomen zal niet zo makkelijk gaan dus dwangvoeding, verplichte medicijninname behoren tot de mogelijkheden.
ik snap ook nooit zo waarom er alles aan gedaan wordt om zo'n mensen in leven te houden, als ze zelf toch niet meer willen.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 10:17 schreef RemcoDelft het volgende:
Het lijkt me een mooie oplossing om in elke cel een strop aan het plafond te hangen. Geen zin meer? Doe je best!
een plek vrij in de gevangenis en een last minder voor de samenleving
Dat zal praktisch gezien niet werken, aangezien er dan ook instructie zou moeten zijn betreft het juiste en doeltreffende gebruik van zo'n strop. Zoiets gaat namelijk maar al te vaak mis. Daarnaast is hulp bij zelfdoding (helaas) strafbaar in Nederland.quote:
Het lijkt me een mooie oplossing om in elke cel een strop aan het plafond te hangen. Geen zin meer? Doe je best!
[ Bericht 1% gewijzigd door Bubble-Urp op 18-03-2014 10:47:26 ]
Hongerstaking in detentie (Masterscriptie Rechtsgeleerdheid accent strafrecht, Universiteit Tilburg, 2012)
(68 pagina's, ziet er netjes uit)
Hongerstaking, of het recht op zelfvernietiging (Paper ten behoeve van de cursus Detentierecht, 2005)
[ Bericht 41% gewijzigd door Bubble-Urp op 18-03-2014 11:34:40 ]
Doen ze niets aan, de tijd die je anders aan het werk bent breng je in je cel door.quote:
Ik vraag mij wel eens vaker iets af over penitentiaire inrichtingen in Nederland:
- Wat kan/mag men doen als een gedetineerde weigert mee te werken aan dingen zoals zelfstandig celonderhoud en verplichte arbeid? (dingen repareren, dingen produceren, etc).
Men heeft het recht om dwangvoeding/medicatie op te leggen, maar dit word per geval gewogen.quote:- Wat kan/mag men doen als een gedetineerde vanaf moment van insluiting resoluut stopt met inname van benodigde medicatie (bijv. voor schildklier, hart, nieren, etc.), en ook resoluut stopt met eten en drinken - aldus versterven (niet hongerstaken). Heeft men het recht om gedetineerde dwangvoeding of kunstigmatige voeding te geven tegen zijn of haar wil in?
Niet iedereen mag dit, maar zodra een behandelaar tot de zogenaamde "functionele eenheid" behoren hebben zij toegang tot de medische dossiers.quote:- Heeft men de mogelijkheid en het recht om ergens op te vragen welke medicatie en behandelingen een gedetineerde nodig heeft?
Wederom, men mag heel veel maar zal dit per geval wegen. Een niet reanimeren penning zal m.i. ook per geval gewogen worden, maar daar ken ik geen ervaringen van.quote:- Ofwel: Wat kan/mag men doen met een gedetineerde die enkel nog maar een doodswens heeft en er bewust voor kiest nergens op te reageren en te versterven (versterven, dus niet hongerstaken)? In hoeverre zijn zaken als een medisch behandelverbod en niet-reanimeren-penning geldig binnen een penitentiaire inrichtingen? Het lijkt me niet dat men zo'n penning, alsmede sieraden enzulks, bij zich mag dragen.
Hartelijk dank voor je reactie.quote:
Je antwoord ligt wel in lijn met het geschrevene in de masterscriptie die ik hierboven linkte. Allemaal leuk en aardig, maar "per geval bekijken" (of zoals scriptie beschrijft: 'in beginsel') staat m.i. volkomen gelijk aan aan de feiten morren/buigen opdat bewerkstelligd wordt dat men vervolgens kan handelen zoals men wilt. Iets welk dus beide kanten op kan gaan betreft het al dan niet erkennen van de doodswens van een mens.Persoonlijk vind ik het i.i.g. ronduit ziekelijk en verwerpelijk dat er op (inter)nationaal niveau uberhaupt nog discussie kan en mag bestaan over het zelfbeschikkingsrecht van een mens. Om nog maar niet te beginnen over dat er uberhaupt discussie kan zijn over het toelaten van ruimte voor, c.q. over het hoe te rechtvaardigen van, repetitieve mensenmarteling in geval van gedwongen voeding, ongewenste kunstmatige voeding en ongewenste reanimatie. Het stelt mij somber.
[ Bericht 2% gewijzigd door Bubble-Urp op 18-03-2014 18:39:27 ]
Maar zou toch ook jammer zijn als je iemand die levenslang heeft gekregen zo "gemakkelijk" een uitweg bied. Daarbij moet er nog een weging zijn of het een bewuste aktie is, of een gevolg van een dwaling van de patiënt, of dat het principieel is (politieke akte o.i.d.)quote:
[..]
Hartelijk dank voor je reactie.
Persoonlijk vind ik het i.i.g. ronduit ziekelijk en verwerpelijk dat er op (inter)nationaal niveau uberhaupt nog discussie kan en mag bestaan over het zelfbeschikkingsrecht van een mens. Om nog maar niet te beginnen over dat er uberhaupt discussie kan zijn over het toelaten van ruimte voor, c.q. over het hoe te rechtvaardigen van, repetitieve mensenmarteling in geval van gedwongen voeding, ongewenste kunstmatige voeding en ongewenste reanimatie. Het stelt mij somber.
De wet laat de mogelijkheid voor weging in deze gevallen en vooralsnog ben ik persoonlijk het ééns met die insteek.
Dit. Diegene zou helemaal geen actieve doodswens hebben als hij vrij rondliep. Niet intrappen dus, TS, doen ze in Guantanamo ook niet. Ze hebben daar in de hoogtijdagen in ploegendiensten de klok rond gedwangvoederd.quote:
Maar zou toch ook jammer zijn als je iemand die levenslang heeft gekregen zo "gemakkelijk" een uitweg bied.
Wat ook speelt is dat de staat verantwoordelijk is voor de gezondheid van een gevangene, deze heeft immers zelf zeer beperkt beschikkingsrecht of -mogelijkheiden tijdens de gevangenschap. Het lijkt me dat pas na de gevangenschap dit beschikkingsrecht weer volledig bij de persoon terugkomt, en dus ook een doodswens pas na gevangenschap ter sprake hoeft te komen.
Protip: in de VS hebben ze in 'n paar staten nog de doodstraf....en aan alle mensen die hier adviezen geven: kijk ook eens even naar z'n pohi, misschien kunnen jullie je goedbedoelde posts beter storneren.
Een beetje jammer dat iemand aanneemt dat ik in 'de gevangenis' zou willen terechtkomen; omdat ik een vraag stel. Maak je daarover maar niet ongerust; sinds letsel kom ik nog maar amper buiten mijn appartement (60 minuten op maandbasis zou veel zijn). Neen, aangezien ik veel over [zaken rondom] levensbeëindiging denk, komen er nu eenmaal wat randvragen bij mij op; zoals dit hier. Ik vind het erg interessant maar verbaas me ook telkens maar weer over de absolute macht die de overheid of zelfs het bedrijfsleven heeft over andermans levens. Mede daarover wens ik een beter begrip en inzicht te ontwikkelen, want ik kom er om diverse redenen met mijn hoofd niet bij dat de mensheid dit wenselijk acht.quote:Op woensdag 19 maart 2014 11:03 schreef BlueMage het volgende:
Dus TS wil nu in de gevangenis uitkomen?
...en aan alle mensen die hier adviezen geven: kijk ook eens even naar z'n pohi, misschien kunnen jullie je goedbedoelde posts beter storneren.
[ Bericht 4% gewijzigd door Bubble-Urp op 19-03-2014 11:30:39 ]
Het lijkt me dat dat een consequentie is van het plegen van misdaden: als je in de gevangenis komt ben je idd de macht over je eigen leven kwijt...quote:
[..]
Ik vind het erg interessant maar verbaas me ook telkens maar weer over de absolute macht die de overheid of zelfs het bedrijfsleven heeft over andermans levens.
Ons stelsel is gebouwd op het idee dat je na een bepaalde daad boete moet doen en daarna weer "schoon" bent. Daarnaast gebruikt men de gevangenis om bepaalde overtuigingen, instelling en gedragingen te corrigeren om zo tot een fatsoenlijk burger te komen (of dat in de praktijk ook gebeurt is een tweede).quote:
[..]
ik snap ook nooit zo waarom er alles aan gedaan wordt om zo'n mensen in leven te houden, als ze zelf toch niet meer willen.
een plek vrij in de gevangenis en een last minder voor de samenleving
Men beschouwd een gevangene dus als volwaardig mens (die ene fout begaan heeft) met mensenrechten.
In de buitenwereld zal men, in veel gevallen, ook alles doen om iemand te redden die op het punt staat voor een trein te springen o.i.d.
Dat een gevangene zelfmoord wil plegen kan ook goed liggen aan de situatie en omgeving waarin hij zich bevindt. Door ze niet tegen te houden of zelfs te helpen met de zelfmoord, staat dan gelijk aan de doodstraf geven.
De 'macht' van de overheid in dit soort vragen komt voort uit het feit dat er verschillende conflicterende belangen overlappen. Teruggrijpen op zelfbeschikking gaat maar tot op zekere hoogte op aangezien deze rechten conflicteren met de rechten en plichten van anderen.quote:
Ik vind het erg interessant maar verbaas me ook telkens maar weer over de absolute macht die de overheid of zelfs het bedrijfsleven heeft over andermans levens. Mede daarover wens ik een beter begrip en inzicht te ontwikkelen, want ik kom er om diverse redenen met mijn hoofd niet bij dat de mensheid dit wenselijk acht.
Ik vind de Nederlandse insteek hiermee zo gek nog niet waar er überhaupt een mogelijkheid is tot levensbeëindiging door euthanasie binnen een bepaald kader.
Dat is het punt. Ik zie het als een verachtzaam iets dat bepaalde mensen het recht hebben om te beslissen over het al dan niet laten leven van een ander; daarmee niet doelende op mensen die het recht hebben euthanasie te plegen, maar het recht hebben om mensen de doodstraf te geven (andere landen) en het recht hebben om tegen de uitdrukkelijke wil van het individu in, hem of haar gedwongen te laten leven. Ik vind het vreemd dat er uberhaupt discussie over zoiets kan bestaan.quote:
[..]
De 'macht' van de overheid in dit soort vragen komt voort uit het feit dat er verschillende conflicterende belangen overlappen. Teruggrijpen op zelfbeschikking gaat maar tot op zekere hoogte op aangezien deze rechten conflicteren met de rechten en plichten van anderen.
Ik vind de Nederlandse insteek hiermee zo gek nog niet waar er überhaupt een mogelijkheid is tot levensbeëindiging door euthanasie binnen een bepaald kader.
Mij gaan dan ook telkens opnieuw weer de haren overeind staan wanneer ik het zoveelste nieuwsbericht lees over nieuwe wetten waarin de overheid meer macht en bemoeienis wordt toegestaan. Vaak onder het motto van 'het in bescherming nemen van het individu'. Ongewenste verboden, resulterende in minder vrijheid. Eveneens vreselijk, het feit dat je geld dient neer te leggen voor iets als een medisch behandelverbod en een niet-reanimeren penning, terwijl wanneer het er echt op aankomt, het gewoonweg nutteloos en waardeloos blijkt. Zo geraakte ik enkele jaren geleden slachtoffer van extreem zinloos geweld; ik eindigde in direct levensgevaar op de IC, in coma, met schedelbasisfraktuur, niet-aangeboren hersenletsel, en meer. Het was bekend, mede bij familie, dat ik een doodswens had (en heb), maar toch meent men je te moeten oplappen. Dat moet niet kunnen; en ik ben er dan ook in de verste verte niet blij mee. Van restitutie van gemaakte onkosten voor medisch behandelverbod e.d. is natuurlijk geen sprake - stel je voor zeg.
Al met al, vind ik niet dat het zo kan zijn dat externen de macht over iemands leven mogen hebben, en al zeer zeker niet toestemming mogen hebben om mensen met een doodwens te martelen door zoiets als dwangvoeding, ongewenste kunstmatige voeding en ongewenste reanimatie - repetitief nogwel! Opzichzelf staand is het een interessant onderwerp, maar al helemaal wanneer je het over detentie of zelfs t.b.s. hebt.
[ Bericht 2% gewijzigd door Bubble-Urp op 19-03-2014 15:07:35 ]
Het beschermen van het individu gaat namelijk op voor elk individu wat zich in je beslissings-, verantwoordelijkheids- en impactomgeving bevindt.
Het individu is gagenoeg intrinsiek niet in staat om de eigen individuele belangen objectief af te wegen tegenover valide tegenargumenten.
Het in leven houden van gevangenen is een logisch gevolg van het karakter van detentie waarvan een deel boetedoening is aan de maatschappij, eigen wensen zijn in dat geval ondergeschikt aan die van de maatschappij.quote:
Al met al, vind ik niet dat het zo kan zijn dat externen de macht over iemands leven mogen hebben, en al zeer zeker niet toestemming mogen hebben om mensen met een doodwens te martelen door zoiets als repetitieve dwangvoeding, ongeweste kunstmatige voeding en ongewenste reanimatie. Opzichzelf staand is het een interessant onderwerp, maar al helemaal wanneer je het over detentie of zelfs t.b.s. hebt.
Dat is een interessante opmerking. Ik twijfel er aan, maar ik zal er eens over denken en mij erin verdiepen. Wie weet! Bedankt voor je reacties trouwens.quote:
Het individu is nagenoeg intrinsiek niet in staat om de eigen individuele belangen objectief af te wegen tegenover valide tegenargumenten.
[ Bericht 1% gewijzigd door Bubble-Urp op 19-03-2014 15:19:12 ]
Als iemand weloverwogen besluit om niet meer te willen leven en hier invulling aan kan geven zonder hier iemand anders mee te belasten, dan wel gevraagd of ongevraagd, is er niks aan de hand imo.
Ik begrijp die gedachtengang maar al te goed hoor. Het is mijn geval dan ook exact de reden waarom ik, i.i.g. sinds een poos (vroeger nog wel), niet meer heb toegegeven aan die wens; iets met familie en vrienden. Maar ook dat is een interessante discussie: tot hoever je nog rekening moet kunnen houden met de mensen om je heen. Geloof me, iemand met de wens om uit het leven te stappen heeft geen fijn dagelijks leven, en heeft er ook allerminst behoefte aan, noch de energie/puf voor, om daar verandering in te brengen. Voor zoiemand bestaat zoiets als [toelating van] stimulans niet meer. Het kan toch niet wenseiljk zijn dat anderen maar voor hun eigen welzijn, vinden dat jij maar in die ongewenste situatie moet blijven voortleven. Ze hebben uiteindelijk toch net helemaal niets aan je; je neemt geen contact meer op, gaat niet meer naar buiten, niets. Het gaat enkel maar ten koste van derden (verdriet, zorgen, geld). Dat ligt in zekere zin in lijn met het 'het ongewenst moeten en zullen leven' zoals opgelegd door de overheid. In het geval van overheid zie ik het toch als een ziekelijke bemoeizucht, in het geval van vrienden en familie als existentiële angst; iets waar ik dan wel respect en begrip voor kan (en probeer) op(te)brengen.quote:
Kijk ik heb er totaal geen moeite mee, ik heb er zelfs begrip en respect voor, dat je de beslissing hebt genomen niet te willen leven. Alleen om tot dat punt te komen kan je hier maar op een paar manieren eindigen zonder andere mensen hier (on)gevraagd mee te belasten en dat is in mijn ogen niet eerlijk en het uiteindelijke doel van de overheidsbemoeienis, deze individuen beschermen en niet de mensen in jouw situatie.
Als iemand weloverwogen besluit om niet meer te willen leven en hier invulling aan kan geven zonder hier iemand anders mee te belasten, dan wel gevraagd of ongevraagd, is er niks aan de hand imo.
Dat gezegd hebbende, ik wil dit topic geenszins naar mezelf toe trekken. Het gaat me gewoon om de principes en de standpunten van mensen rondom zelfbeschikkingsrecht. Opdat ik een beter inzicht kan ontwikkelen in de hoop het een en ander iets draagbaarder of inzichtelijker te maken.
[ Bericht 2% gewijzigd door Bubble-Urp op 19-03-2014 21:58:41 ]
Ik begrijp wat je zegt maar ik kan me voorstellen dat jouw lijden hen ook pijn doet. Dat is dan ook niet wat ik bedoel, persoonlijk zou ik het je 'gunnen' (niet implicerend dat iemand anders op die wijze daar iets over te zeggen heeft) ik heb het meer over de mensen die uiteindelijk handen en voeten van het spoor plukken, auto's uit het kanaal takelen, machinisten die hier toch wel wat van schrikken, kortom mensen die je uiteindelijk ongevraagd vinden/bergen/behandelen/betrokken worden, artsen die een eed hebben afgelegd dus niet zomaar opgeven etc etc. Die mensen worden beschermd.quote:
[..]
Ik begrijp die gedachtengang maar al te goed hoor. Het is mijn geval dan ook exact de reden waarom ik, i.i.g. sinds enkele jaren (vroeger nog wel), nooit meer heb toegegeven aan die wens; iets met familie en vrienden. Maar ook dat is een interessante discussie: tot hoever je nog rekening moet kunnen houden met de mensen om je heen. Geloof me, iemand met de wens om uit het leven te stappen heeft geen fijn dagelijks leven, en heeft er ook allerminst behoefte aan, noch de energie/puf voor, om daar verandering in te brengen. Het kan echter niet zo zijn dat men maar moet leven vanwege anderen. Dat ligt tot op zekere hoogte in lijn met het 'moeten en zullen leven' zoals opgelegd door de overheid.
Als iemand een vliegtuig neemt naar Novotogrosjni en in de wildernis verdwijnen om nooit meer gevonden te worden:
Ik vond het volgende nieuwsbericht van vandaag hier namelijk goed bij aansluiten:
(Bron: FOK.nl: Rechter VS verbiedt dwangvoeding gevangene)quote:De Verenigde Staten mogen een Syrische gevangene in Guantanamo Bay tijdelijk geen dwangvoeding meer geven. Dat bepaalde een rechter vrijdag. Het is de eerste keer dat het Amerikaanse gerecht uitspraak doet over dwangvoeding in het gevangenkamp op Cuba.
De gevangene, Abu Wa'el Dhiab, is in hongerstaking. Tot zijn hoorzitting woensdag mogen de Amerikanen hem geen dwangvoeding geven of hem tegen zijn wil uit de cel halen om hem te laten eten. Ook moeten bewakingsbeelden worden bewaard van de keren dat het al is gebeurd, aldus de rechter.
Tijdens een grote hongerstaking vorig jaar hebben zeker 46 van de 166 gevangenen in Guantanamo Bay dwangvoeding gekregen.
Dat zou te makkelijk zijn, een crimineel moet lijden!quote:
Het lijkt me een mooie oplossing om in elke cel een strop aan het plafond te hangen. Geen zin meer? Doe je best!
En dat mag best wat geld kosten.
En dan zou er -binnen of buiten de gevangenis- de mogelijkheid tot overlijden moeten kunnen bestaan. Sterven is ook een recht.