Ik ben een vrouw van 28 die zich als een klein kind gedraagt en kan er niet mee stoppen.
Sinds vorig jaar heb ik een nieuwe baan bij een bedrijf waar ook een leuke man werkte. In het begin, gewoon een collega, aan het einde een hele speciale vriend. Hij heeft nu inmiddels een andere baan en we zien elkaar dus niet meer. Toch stuurt hij mij nog af en toe een berichtje en mis ik hem nog steeds. Het is heel erg hopeloos en triest dat ik hier zo mee zit.
Ik heb een relatie met iemand met een kind(niet mijn kind) en weet dat ik van de man in mijn relatie houd. Toch neemt de verliefdheid het af en toe over, moet ik weglopen om mijn telefoon voor een berichtje te checken en zit ik er soms niet bij met mijn gedachten.
Die collega heeft een vriendin en geeft telkens gemengde signalen af, dat hij eigenlijk bij haar weg wil, maar tegelijkertijd toch niet. En zo laat ik mijzelf leiden/lijden door mijn gevoelens die door hem opspelen.
Ik kan er maar niet mee stoppen om aan hem te denken, ik word boos als hij niet terug appt en voor mijn gevoel heb ik nu een soort van liefdesverdriet lijkt het wel.
Voel mij ontzettend down en dat kan niet want ik heb een relatie met kind. Hoe kom ik hier zo snel mogelijk vanaf en kan ik weer verder? En wat moet ik hiervan vinden, dat ik verliefd ben op een ander? Is mijn relatie dan niet goed genoeg of is dit een teken.... hoe langer ik erover nadenk, hoe ingewikkelder het wordt voor mijzelf.
Hopelijk is het een beetje te begrijpen.
quote:
Monogamie is iets wat ik niet los zal laten. Wil absoluut geen affaire of een dubbele relatie. Ook al zegt mijn gedachte soms iets anders.
Zou jij het leuk vinden als je smoorverliefde vriend met een ander vrouwtje appt en af en toe de kamer uitvlucht om lekker met haar te kunnen appen? En af en toe niet met jou bezig is omdat hij in gedachten met haar bezig is?
Jou punani is het niet eens met je brein, enne......ik denk dat je punani wint:)quote:Op zaterdag 15 maart 2014 18:04 schreef kirsie85 het volgende:
Loslaten is ook het meest logische, maar kan het niet. Ik blijf maar aan hem denken. Over twee weken komt hij naar ons kantoor om weer eens zijn gezicht te laten zien en leef er zelfs naartoe en tegelijkertijd zou ik willen dat hij niet komt.
Monogamie is iets wat ik niet los zal laten. Wil absoluut geen affaire of een dubbele relatie. Ook al zegt mijn gedachte soms iets anders.
Dat loslaten gaat inderdaad niet gebeuren als je hem blijft appen.quote:
Loslaten is ook het meest logische, maar kan het niet. -knip-
Buikboor. Ik wil graag bij hem zijn, als ik alleen maar geil van hem werd, zou ik dat wel weten.
Curlbrah. Dat kan dus nog niet want hij komt nog naar kantoor terug en we moeten heeeel af en toe nog zakelijk contact hebben. Wel heb ik hem al uit mijn volg lijst van facebook gegooid. En mocht ik hem op WA blokkeren, dan denkt hij misschien wel dat ik niet helemaal goed ben ofzo. Mochten de gevoelens niet wederzijds zijn. Dan zal er dus onbegrip zijn.
Terreros. Nee, niet echt. Nou, het is hoe je het bekijkt. Niet als in zoenen of seks. Wel zijn we een paar keer wat wezen drinken, hebben we veel prive informatie met elkaar gedeeld en zijn we een keer naar de bios geweest na een drankje gedaan te hebben. Verder niks gebeurd voerigens, dusja moeilijk moeilijk.
Nee hoor het is eigenlijk heel simpel.quote:
Loslaten en al het contact verbreken.