Hoi allemaal,
Ik ben een vrouw van 28 die zich als een klein kind gedraagt en kan er niet mee stoppen.
Sinds vorig jaar heb ik een nieuwe baan bij een bedrijf waar ook een leuke man werkte. In het begin, gewoon een collega, aan het einde een hele speciale vriend. Hij heeft nu inmiddels een andere baan en we zien elkaar dus niet meer. Toch stuurt hij mij nog af en toe een berichtje en mis ik hem nog steeds. Het is heel erg hopeloos en triest dat ik hier zo mee zit.
Ik heb een relatie met iemand met een kind(niet mijn kind) en weet dat ik van de man in mijn relatie houd. Toch neemt de verliefdheid het af en toe over, moet ik weglopen om mijn telefoon voor een berichtje te checken en zit ik er soms niet bij met mijn gedachten.
Die collega heeft een vriendin en geeft telkens gemengde signalen af, dat hij eigenlijk bij haar weg wil, maar tegelijkertijd toch niet. En zo laat ik mijzelf leiden/lijden door mijn gevoelens die door hem opspelen.
Ik kan er maar niet mee stoppen om aan hem te denken, ik word boos als hij niet terug appt en voor mijn gevoel heb ik nu een soort van liefdesverdriet lijkt het wel.
Voel mij ontzettend down en dat kan niet want ik heb een relatie met kind. Hoe kom ik hier zo snel mogelijk vanaf en kan ik weer verder? En wat moet ik hiervan vinden, dat ik verliefd ben op een ander? Is mijn relatie dan niet goed genoeg of is dit een teken.... hoe langer ik erover nadenk, hoe ingewikkelder het wordt voor mijzelf.
Hopelijk is het een beetje te begrijpen.